1015 aìoXo? AïoXo? 10J
citur atoX?) a Soph. Trach. [ i 3a,] quod, ut volunt A
Grammatici [Eust. 814, »3 , Hesych., Suid. al.], di-
versis stellis variata et velùt variegata sit. [Hinc ap.
Euripid. Pirith. fr. 2, 4, vìjl; aioXóxpws.J |j Aliquando
etiam atoXo? est Varius, metaphorice, 1. e. Non simplex
nee uniformis, sed Multiplex, Implicitus, Am-
bagiosus, quo sensu dicitur aioXov cTop-a a Lycophr.
(4) : yEXuae ^prjufjitdv, cb? icplv, aioXov ovovia. Sed tri-
buit ori vatis quod oraculis ex ejus ore prodeuntibus
tribuendum erat. Existimo autem dixisse Lycophr.
Xpri<rp.wv aìóXov <TTO[xa, imitando Aschylum, qui scri-
psit in Prom. (661) : AioXoox<ijji.ow? ^pY)<r[ji.ouq. Eust. m
Od. K, [1645, 5 sqq.] ait memoriae proditum, virum
prudentem fuisse Aolum, a quo proverbiali ter etiam
Qui sit versutus, aloXo? dicatur.
AióXo?, si credimus Porphyrio, [Quaest. Horn. 3] ,
non significai wnxtXov, Varium, sea , Yelocem,
deductum ¿irà xrj? disXXr,?, unde aioXoTtwXo?, xoù? 7co'8a?
¿>xu?. ltìdem Eust. in II. T, (404) : Tòv S’ #p’ 6^8
i^uyotpiv Trpoaéipr) iro8a? aioXo? Ìthco? EàvOo?, annotai
xto'Sa? aióXo? idem esse ac ro^apyo?, Celeripes. [V. b
Wernick. ad Tryphiod. v. 33o; Quint. Sm. 1, i 3 8 ;
5, 563. Jacobs.] Volunt autem aitiXo? hac in signif.
deduci ab aeXXa. Sed, quod Porpliyrii pace dictum
velim, nonnulli reperiuntur loci, in quibus aio'Xov
necesse est pro iroixiXov accipiamus, et in eo vett.
Grammadcos sequamur, quum xayùv exponere nullo
modo queamus, ut quum ex aliis, turn e modocitads
patet exemplis. Quineriam aloXXsi a Nicandro pro
Variat, sicut ab Hesiodo aióXXovxat aperte usurpatur
pro Variantur, Vari* fiunt, ut mox docebitur. Quod
autem ad etymologiam hujus nominis atdnet , in ea
tradenda nullus mihi sadsfacit Grammaticus. Nam
Eust. [352, 3o] vult aióXo? esse ab atóXXto : atoXXco
autem ab aeXXa. Tzetz. in Lycophr. [v. 4] > aioXov
vult dictum esse pro iroixiXov, ab antiquo A o lo , qui
esset 7roXuTpo7ro?, eo modo quo SaiSaXsov dicitur a
Daedalo. At Hesych. aioXi£eiv expl. TOuxiXXetv. Videri
autem possit, unde aioXii^etv deductum est pro irot-
xfXXeiv, hinc et aio'Xo? derivatum esse pro ixoixtXo?.
AioXi^etv autem deductum esse aub xwv AtoXetov, Ab q
Aolibus, manifestum est, quum in ter-cetera signified
Aolieo sermone uri. Et quidem aio’Xo? pro Vario, i. e.
Vafro et astuto, si derivem auo xwv aioXswv, aneto rilate
Schol.Theocr. [ i , 6,] et alio rum me tuebor, qui aioXi^etv
pro Decipere testantur accipi. Sed aloXo? pro Vario,
Variegato, quid pertinet ad aloXi&iv pro Decipere ?
At hie respondere. possim, aloXi£etv non solum pro
Decipere accipi, sed et pro mnxtXXeiv, Variare, i. e.
Variegare. Sedenim ali ter cxponere quis volet for-
tasse hoc verbum ap. Hesych. At vero si aio'Xo? ab
aióXXo) deducamus cum Eustathio, primum durum
erit nomen illud ab hoc verbo formare, quum contra
videatur hoc ab ilio deductum, ut a -rcoixiXo? videlicet
itoixiXXco, Sed esto tamen, demus nomen aio'Xo? a v.
alo'XXw formari : si ipsum aioXXio fit ab - aeXXa, ut vult
Eust. ; nam Porphyrius ipsum nomen aioXo? ab aeXXa
deducit, sed in ilio nomine duplex XX vocis aeXXa
non comparet; aioXov significans Varium s. Variega-
tum, quid commune cum significa done vocis aeXXa
habebit? Ergo certe alóXXw ab al<fto?, quodcunque d
sit ejus etymum, derivatum esse, ut noixtAXb) a xotxi-
Xo?, contendo. [Ab slXlw d eri va vi t Dammius, Buttman-
nus vero ab aw, amp.1, ut proprie sit Flans, Volitans,
Vento agitatus.] || Ad accentum vero quod attinet,
passim ap. Grammadcos [Eust. 63i , 3 2 , et 1681 ,3
e Philoxeno] legitur AioXo? pro Nom. propr. irpoira-
po![ijve<r0a i , at aio'Xo? Varium significans rcapo^uvecOat.
Arcadius lamen, cujus librum De accendbus non
contemnendum legi in Regis Gallorum Bibliotheca,
repugnans illis, scribit utraque in signif. TrapoSjuve-
c0ai [p. 56, 6] : Tò Ss aloXo? eixe xupiov, eixe ¿m0exov,
TcapoijOveTai. [Aio'Xo? paroxytonum de nomine pròpr.
s*pe in codd. V. Intt. aa Greg. Cor. 11 ; Bast. Ep.
crit. p. 175; Schaef. ad Schol. Ap. Rh. p. 3oo.] Vide
in Kopu0a(oXo? quae d e .ejus accentu annotavi. [In
Ind. HSt. iterum : ] AirfXo?, Hesychio est non solum
TToixiXoc, sed edam euxivvjxo?, ab aioXeìv significante
xivsiv : itidemque Suid*, addend edam rayix;, et derivanti
ipsum 7rapà rijv àeXXav quae dnS tow aeiv xal
£Xsiv dicta putatur. Idem Suid. alo'Xav ^opeiav ex A ’I
stoph'. affert pro iniSrjXixiiv. AìAav pr*terea I
cxoT£tv7iv : u t Hesych. quoque aìoX-/|v vfaxa a S a
■Trach. vocari ait vel x7)v piXattfav, vel xí¡v *01 ^ }
nimirum Sid xit acrpa. j| AloXo?, dicitur edam u
piscis altera species, altera òvicxoq, ut Eust r
1 5,] refert, e x Athen. opinor [1. 7, p. 320 'jj
candro, ubi Sviai; pro Svimi0?, nec aliter habetHe *1
chius. F ix.]
= Egerunt de hac voce dedita opera
Heynium ad Horn. U. A , v. 186, Ez. Spanhpm^
ad Callim. H. in Dian. 9 1 , p. 234 sq. ; Fr g j l
fius De locis quibusdam antiquitatis Grtec. et
part, i , p. 32 seqq. et Buttmannus in Lexil. 2,
p. 73 sqq. Porpliyrii sententiam (Qutest. 3 s.’ad If
Z , 359) propriam esse vim v e rb i, Volubilis, Mobile
Agilis, quae sola ap. Homerum obdneat, comprobi
vit post Ernestium denuo Buttmannus. II. M
2 <pvjx6s [/.¿cov aióXoi, In medio flexiles. Od. X 3oJ
otcTpoc aìo'Xoc, recte verteris sùxtvriToq. II. X, 509 : Air
Xai sùXai, Varie se moventes, eucxpoooi- sic et Ó¡si;,l
M, 208 j Sinuans se in orbem. V. Schol. Buttm. i
Od. T , 27; Tittmann. Technoll. Mss. p. lxxv; Oppiai
Hal. 2, 295, 370. Primariae vero significationi accedí
colorís variegati nodo, maxime ubi de armis sernr
est : sic 11. E, 295 : ’Apà&iffe Sì tsSys Itc aòxCj Aìó)?
7ta¡x^avócovua. H , 222, Ajacis uàxoq aioXov, Volubif
scutum et varium splendore, pro quo II. K, 149,7^
xt'Xov adxo?. Cfr. 7cavaíoXo?. Sed in Hymn. Merc. 3i
certa est significado Versicolor de testudine. jEschyl
Theb. 479 : Aiyvbv p-eXaivav, aioXov mi pài xáoiv, Acá
lem, éXiffffo¡xévT)v tru^vw?. Aristoph. Ran. 248;Thes
moph. io 54 : Hopeiav aìóXav, Celerem. 2 uv. 1$. y|
3 6 1, 1 : AlóXrj * •?) Tarsìa. Outio? ’A^aio'i;. Sophoq
Trach. 1 x : AldXo? Spàxwv IXixtà?, i. e. axoXw;. || Tur
metaph. Varie fiectens s e , Varius, Versutus, u¡
vulpes, Aristoph. Lys. 1269. Solon. 19, 7 : Eii yí
yXttìffuav ópa-s xa\ ei? stco? atóXov avSpo'i • var. lec
67C7) aíudXou. Pindar. Pyth. Nem. 8, 43 : AioXw tósj
alib. TkOixiXoti AsijSso'iv. V. Musgrav. ad Eur. Androra
289. Poet., ap. Plut. De aud. poet. 16, D : ’ñ piyi
VY)[xa ScpiYyài aioXwrepov. AioXa pouXeuouoa, Oppiar
Hai. 2, n 3 ; 3, 4a- || Variegatus, Versicolor, C"
ruscans. Soph. Trach. 74 et i 32, aìo'Xa vb^ i. e. me
xiXv], quae iEschylo est icoixtXeifxwv, Euripidi aioXoypw
V. Hermanni notam ad priorem loc. coll. Buttm. i. à
p. 78. Quint. Sm. 8, 244 : ‘ Tirécreve 8’ aióXo? alfli)
Soph. Aj. 1025, AlóXou xvmSovTo?, «Nitentis, erà
enim àpyupo'rjXov. » Erfurdt. Philoct. 1157 : ’Ep,
(Philoctetse) aapxò? aioXai • atóXai propter ulcus, in.
terprete Musgrav. Callim. Dian. 91 : Kóva aioTofl
Maculosum. Qua etiam significatione fort, accipieii
dum Jjpi? aióXo? ap. Eund. fr. 438, a Ruhnkenio E:
crit. 189 emend. Epicharm. ap. Afhen. 7,3x9, B,
Xai Trepxai. Callim. fr. 1 55 : AióXa peóSs’ r/owj
Varias vestes. V. Jacobs, ad Anthol. Pai. 696. Apu,
Procium ej usque generis s c r ip t o r e s haud rarum ess
epitheton naturae rerumque sensibilium docuit CicJ
zer. Dionyso p. 56 sq. V. etiam Graev. Lectt. nij
siod. 5g3 et navaíoXo?. || Omnino V a r iu s , Muí
plex : vEschyl. Suppl. 329 : Ato'X’ dv0pw7cwv xax“;ñ
cantum carminaque transí. Eurip. lon. 5°2 : A’ J
ìa^a? fp.vwv. C andì, ap. Athen. x4> 622>
cit. : AirXóuv 6u 0(aov yeovxsq atdXo) piXei. Item Lycop i
6 7 1 ; Nonn. D. 19, 98. Cfr. Dorvill. Vann. P1.’ ?
Il In pedestri oratione raro, in A t t i c a fort. num<Il, j
legitur. Aristot. Probi. 26, i 3 : AióXoi ii|*epai,
b ile s , Inconstantes d ies; ubi notandum gexius- |
corum partem indicavit S c h ìe f . Fix.
AioXo?, proparoxytonon, nom. jxropr. [Be at
v. aídXo?.] Tres autem fuisse perhibentur [ap. j
x644, 5] ,/Eoli. Primus, filius Hellenis, ne^ S^|tel
calionis, pater C rethei, Athamantis et Sisyi> e;
filius Hippotae,- quem ‘IirrtoráSriv .appellai R° ^.1
ventorum Tap-i'av ac regem facit. Tertius, ^
Neptùni et Arnes. [V. H em s t e r h . ad Lucia • I
c. i . Schjef. II Titulus fabulae Euripidis, An 1 ^
al. Il AìóXou Horn. Od. K , 36. V.
vers. her. 84, et supra aypto?.] P or^ ° ex r 0|idel
propr. est primum patronymicum AioXtov)?»
■101/ A ’ioXo? O U O X O < 7 X 0 7 T O Ç 1 0 1 8
Filius' xEoli, üt ap. Hom. Od. A , [ 236] : «fcrj Ss Kpr)- A
L vovÌL eFtp-evai AloX(8ao. Nam Cretheum fuisse
fiiium yEoli, paulo ante dictum est. [Cfr. Hesiod.
ifr 28.] Alioqui AioXiSyi? dicitur etiam Nepos 1E0IÌ, s.
Ifièuus ab Aiolo ducens, ut quum Ulysses .a Virg.
lr|n. 6, 519] vocatur iEolides, itidemque ab Hora-
[¡¡0 [Od. 2, Ì 4, 20,] Hortator scelerum iEolides. Cretus
eniw erat sanguine Sisyphio, qui Sisyphus dEolo
jnatus fertar. [Pind. 01. i 3, g5, A?oXi8a ßaaiXeu, Bel-
[lerophon-] Hesych. tarnen AtoXiSa? exp. 7coixiXou?j xa-
! yeti, Varios, Pernices. [Suv.Xsij. ^p. 36 1 : AloX(8a?- oöxw
UoiiiitoixiXoui IXefov.] Deinde hinc derivata possessiva
AìoXew; et AloXtp?.. Nam Alo'Xeioi vrjaot, dicuntur ai
Iw AtoXou, sitae in mari T y r rh en o , septem numero ,
[¿Eolia, Strongyle, Didyme, Hiera, Lipara, ’Epeixw-
k , ioivtxwSv)«;. Ohi etiam nota fern, illud AioXta [ex
Uom. Od. K , 1 ] , e màsc. AìóXioq, et cum eo sub-
audiri siibst. v^co?. [Schol. ad h. 1.J Eust. 1644, 3o -
45. Il Etym. M. 33,. 32 : Alo'Xeio?' 8 icoixiXo?.] Nominata
autem prae ceteris dEolia fuit, quod Aioli regia
io eaerat, s. ut Plin. [ 3, 8] re fe r t, quod Aiolus B
jlliacis temporibus ib i regnabat. Unde et Virg. Ain. 1,
[55] : Nimborum in patriam, loca foeta furen ribus
jaustris, Aoliam venit. Hic vasto rex A o lu s antro
[Luctantes ventos tempestatesque sonoras Imperio
[premit, ac vinclis et carcere frenat. Ab hac insula
[Atoliwty,? [AloXecoTT]? Steph. Byz. ed. Berkel.] dicitur,
Qui ex ea oriundus est, ut üixeXiwxvii. [Fern. ** Ato-
hiwn;, Herodot. Vit. Hom. init.] Alioqui AtoXia, ud
[dictum est, adjectivum etiam est et larius p a tet, velluti
quum .idem Virg. [Ain. 8, 4 15] d ic it, Aioliam
[juxta Liparem. Et Plin. ib., Hiera insula A o lia. Sunt
[enim Hiera et Lipare e x AioXet'wv S; AioXioxy v^acov
numero, ud supra docu i.H | Suidse AióXto? est no-
ìnenproprium : [v. c. Hippodamiae .proci, Paus. 6 ,
ii, 7]. At AloXiov urbis nomen ap. Stephanum, cujus
incolas vocari AioXelou? ait e t Ionice AtoXi)Ìou?. [Alo-
Xeiov correxit Salmas., probante L . Holstenio.j Prae-
terea ab AioXo? sunt AloXiwv et AloXeb?-, idem signifi-
cantia cum AloXtSr)?, quatenus nimirum generalius
denotai Eum, qui ab /Eolo ortum ducit, u t Hesych. c
quoque et Eust. tradunt ÀioXicova? et AloXet? esse
|m(xovu[iou; AIoXoo .tóìJ cEXXr,viSou, quemadmodum
lAupieìi denominati sunt a Doro, fi.lio Xu thi, universi
EJXi]V£<; ab Hellene eorum progenitore, filio Deuca-
tlionis.[De AìoXiwv v. Intt. ad Hesych. 1, i 65, not. 12.
[fet nom. pr. ap.. Hom. H.. Apoll. 37. || De nomine
lAìolsiov eorumque cum, Boeoris cognatione v. Munck.
[ad Anton. L. c. 25 fin ; C. 0 . Müller. A g in . p . 3 i ;
Eust. 1644, 23, AloXeti edam Lesbi in co i* dicti.
Ili ^fepk Byz. ibiq. Berkel. HOT Grammatici dicunt
[Aiokis, ’AOvjvaìo? cet. pro AìoXei?, ’AOvjvaìoi cet. V.
! Bast, ad Greg. C. ‘ 126, sq. 11 AioXoì?, AìoXixot? et A?o-
«iffi conf. notat Id. ib. 612 et 79 1 .] Alioquin AloXeb?
Jdicitur etiam 6 xaixta? avep.o? 8 KtXixiov, teste Hesy-
|dno, forsan quoniam spirat ab ea pa rte, quam
[ oles incolunt. Porro ab hac AloXewv s. AìoXuóvwv
piate sunt itidem duo possessiva, AìoXixò? et Aìo^io?,
|f.(Iua® Steph. B. dicit AloXixà? àiroixia? denominali
l!1 vb AéaGov otxouvTcov AioXswv, ot xal AioXiiove?
| |i(x?ovTat axà tSìv AidXou Trai810v , w? Awpisl? a7rò tcov d
jn'^^bidein ap. Theocr. Id. 1, (56) quidam legunt
| Aixov ti 0dv)p.a, de poculo quodam, Res spectanda
|| a(*m|l'anda, delata huc ex A o lum region e, s. Calli
°n? KaXuSòiv vocabatur olim AtoXì?, inquit
fily ’ .fluon^ain uimirum pastorille mox dicit sese
[tan e?*sse a quodam Calydonio ponitore. Schol.
ait6n • *’ non so^um At-rwXixòv exponi posse
L > f 0ntam AcoXeT? dicuntur oi AìtcoXoI, sed etiam
Wà°V’ ?7rotT^^v> quia oi AloXeì? Itc'i dicavr] SiaSaX-
ry t1’ aueo ut AioXfiJeiv ab ipsis dicatur t^ ¿7raxav.
hlxj ntt, a^ Hesych. 1, i 65, nott. i 3, 14, i 5. Aìtw-
[BoUo a, !' 4X^V conf- edam in Philöstr. Her. p. 3o
W S dì ibid. p. 128.] Item Ato-
[pecnlL ^XT0? dicitur> et vox aliqua esse AioX.ix^i, quae
[Eust ß1S est ^blum. [Etym. M. 529, 2 2 ; 587, 12.
jesse’o Wfèpi AloXixwxepov] : itemque aliquid dictum
{[Fischp, Xj )?» More A o lum , Ita ut solent Aoles.
[Pbav s Heller. 1, 84, 89, 98, 1 1 7 , i 58. Schief.
I T' U* ^ cb°l- Lycophr. i°6 , 85° , 1 10 9 ; Schol.
Es’ L1N&. GR.EC. TOM. I, FASC. IV.
II. A , 5g. S c o t t . App. ad Thes.] Hesych. tarnen
[P- I 79] AìoXixw? exp. edam .TrotxiXw?, Varie. Alte-
rum possessivum inde derivatum est Aìo'Xio?, idem
cum AìoXixò? significans, u t quum ÀlóXio? vo'iao? di-
ctus a le rp an d ro fu it -ille xtOapwSixò? vófxoq, quo
A o le s u d solebant, a quibus e t AloXt? àpiiovta denominata
est. Meminit autem hujus vo|aou Plutarch.
De musica, [4, p. 1132, D : Botcóxtov xtva ^.AioXiov
(vo(aov)'PoII. 4, 65,] et Hesych. ap. quem tamen per-
peram scriptum AtwXi?, ut alphabetica etiam series
.declarat. Est vero et terdum possessivum inde deri-
vatum, sed fem. tantum generis, nimirum AloXt?,
idem valens, quod AìoXtxyj s. AtoXia, velud quum
Herod. 1, p. 39, |c. i 5 i ] dicit AtoXi8e? tcoXis?, A o -
licae civitates, ut laSe? 7róXts?, Civitates Ionie*. Sic
AloXl? [Herodot. 6, 7 : AloXiSo? X'V'K edd.
vett. Hodie ATto>X48o? x-, c fr - Wessel. Diss. Herod.
192], et in terdum, .omisso subst. x^pa, AìoXl?, A o lica
regio. Regio quam A o le s incolunt. Thuc. 3, [102] :
’Avexwpriffav oùx ¿7rl neXoTCOvvYjaov [neXo7rovvi(<70u j , ¿XX’
8? xr,v AioXiSa, x^v vuv xaXou(xév-/)v KaXuSwva x a f nXsu-
piova, xaì 8? xà xauxT) xwpia- [Mimnerm. ap. Strab.
i 4, 634, 2 (Ai5pvav AtoXiSa. V. Jacobs. Anth. 7, 285.
Sappho ap. Dioscorid. Epigr. 2 5 , Pai. 7,. 407, dieta
Motiffa lv AtoXiSi. Epigr. ine. 5 1 9 , Pai. 9, 184 :
2 aTrcpoü? AtoXtSe? x*PlT£?- AtoXl?, cognomen Agrip-
p in * Germanici in. numis, Eckhel Doctr. 6 ,
p. 2 1 5.1 'Itid em AìoXl? y?] apud Herod. rur-
sum 7, [imo 6 , 8 , ubi nunc e codd.- AsaSo;. De
finibus A olidis cfr. Valck. Herod. 5, 122.] E t AtoXU
StiiXexxo? s. AtoXl? yXwoaa, ap. Grammatt. [et simpliciter
i) Aìo'Xt?, Dion. Hal. A. R. 1, 90; cfr. Fischer,
ad Weller. 1, 43-] Sed et AtoXl? ¿ovovia dieta fu it,
ut ’là ? , A topi?. Athen. 14, [ 624, D] : ’ExdtXouv Sì xal
AioXi8a ajjfioviav, AìoXeì? vjSov • ’ laaxl Ss rijV xpixrjv
ecpaaxov, ^¡v ^xouov aSovxtov xwv ’Iojvwv. [AìoXiSecot j^op-
8ai?, Pindar. Pyth. 2 ,1 2 7 , ubi v. Schol. coll. Boeckh,
De metr. Pind. p. 257 et 276. Item ** AioXtji?, i8o?, yj.
Olymp. 1, 164 :AIoXt)Ì8i p-oXita • et contr. form. Nem.
3, x36 : AloXrjaiv ev itvoaTctv aòXwv vulg. AloXìcrtv * sed
v. Boeckh. Nott. crit. p. 5 2 1. F ix.] Ultimum derivatum
est v. AìoXi&o, significans A o le s imitor, Aolum
more loquor vel ago aliquid. Nec enim xrj eptovrj solum,
verumetiam xot? epyoi? s. xol? xpoitoi? AloXi^eiv quis-
piam dicitur. Et quoniam oi AioÀeì? ItcI aixaxr, SieSàX-
Xovxo, solet hoc AloXi^etv usurpaci pro Fraudulenter
et dolose agere more Aolum, quo significatu et Àiyu-
Tcxià^eiv dicitur et KtXixi£siv, quoniam A g yp t ii et
Cilices callidi et dolosi erant. Quanquam sunt, qui
non a gente A o lic a , sed ipso progenitore eorum
A o lo hoc verbum derivatum velint, quem astutum
et vafrum fuisse perhibent, quemadmodum filius
quoque ipsius Sisyphus et nepos Ulysses doli fabrica
to r s acutissimi fuisse memorantur. Transitiva
signif. ex Hierocle [ap. Schol. Theocr. 1, 56, ad q.
1. v. Toup.] affertur, My)8’ alóXi^e aàxàv, Nec decipias
ipsam. A t AioXi&iv, q^iod Hesych. e x p .. icotxiXXeiv,
est ab adj. Aìo'Xo?, significante tcoixìXo?. [AioXi^w,
A o lico sermone s. Ao lic is moribus utor. Strab. 8,
333= 5 x4» C : Oi friv ¡xaXXov, oi Ss ^xxov AìoXi^ovxe?,
de sermone. Cfr. Plut. Cim. 1 ; Dio Chrys. 1 1 , 157,
15 ; Apollon. Dyscol. De pron. p. 3g6 (432, C Reitz;);
Fischer, ad Weller. 1, 43. De harmonia, Pratin. ap.
Athen. 14, 624, F : AìoXt£e x£ì> ¡xsXst, Aolic.os sequere
modos. A n g l . et S c h . e f . Passiv. Apoll. D e Synt. p . 279
Bekk. : AtoXftjsxcu xà ’AXxaiou, A o lica scripta sunt
dialecto. S c h n e i d . Eust. ad II. A , p. 879, 32 : "Iva
Boicoxia^yjxai àpxouaa... AloXi^rjxai Sì ^ Trpo7capo^uxo-
vyjat?, Ut Aolensium normaTrpo7tapo^uxov7)fft? exhibea-
tur. S t r u v e . ||, Hinc adv. AcoXmxì, A o lica dialecto,
A o lico more. Strabo 8, 333= 5 i 4» C. Apoll. De adv.
ap. Bast, ad Greg. C. p. 91. || AioXixe4w, A o lica
forma exhjbeo. Eust. i 55y, 48.]
= AìoXo.crixwv, tovo?, 8 (2 txwv),Titul. fabul* Aristoph.
de quo cfr. Dindorf. Fragra, p. 80 sqq. Formadonem
nominis similibus exemplis illu s t ra v i Grauert. in
Museo Rhcnano t. 2 , fase. 1, p. 61. -uuu-.
* A ’ioXouxotco? , 8, -fj, Callidus, Varie speculans.
Apàxtov, Gregor. Naz. Christ, pat. i 656, p. 282, A.
W a k e f .