911 A ì y U 7C T i a X Ù ? Aiywrio? 912
et KiXix(Çetv dicitur u t docui [s. v. xàicica.J [Ari- A
stoph. Thesm. 920 : Oï p.’ , wç icavoûpyoç xauxo? elva£
p.01 Soxeïç, Ka l xoûSs xiç ÇupiêouXoç* oùx M icàXai ’!£-
YuicxiàÇex’' aXX’ 8Se pèv Scoaei StxYjv. «^ m p S i i v hic
est vox anceps : tam enim significare potest de Ægyi
pto quædam garrire, vel loqu i, quam Æg. versutiam
et fraudulentos mores imitari. » Kuster. Schol. A r i-
stoph. ad Nub. 1128 : AlyuicxiàÇeiv* xà CicouXa icpàx-
xe iv. Hesych. : AlyunxiàÇtoV xaxoxpoTceuopevoç. Eust.
ad II. 74 1 , 21 [expl. icovvipeieaÔat.J Od. i 4i)4> *o,
[icavoupyeueaOai. Cfr. Valck. ad Âdon. 356 sq. S c h æ f . J
Hesycn. : Alyuimaauivyi xaxdoxaaiç" ouxioç IXIy_07| 6icèp
’Itoviav. P ro Àlyuicxiaa[ji.iv7i Cod. Hesychii Marc., teste
Schow. habet AlyuimaapLevoç. G. W a k e f ie l d . ad oram
Hesychii pro xaxciaxaaiç legit xaxàxauaiç. Alyuicxtaaat
Eustath. ad Od. p. 1484» interpretatur licixauaai,
adurere. [Cfr. Wessel. ad Diod. Sic. 1, 19. S c h æ f .J
Etym. M. p. 29, 23 : AlyuicxiàÇeiv* xà icavoupyeieiv xal
axuOpünveueaOat.] [2 uv. Xélj. y p. 354,. î 3 Bekk. : Alyuimà-
Çeiv* xà icavoupyeïv xal xaxoxpoice8ea0at. A n g l . || Alyu-
icxidtÇeiv, de terra undis submersa. AlyuicxiaÇei P^v B
7rpoêoX^i xvjç YP®?^» Philostr. Iniag. 2, 14, ubi Schol. :
Aîxyjv Aîyuicxou XipvtiÇet. Jacobs.J
= Loquor Ægyptiace. Heliod. Ætli. 1, 3o : ’Epêôwv
xe péya icoXXa aîyu7ixi(iÇtoV et 6, 12 : Tou KaXaal-
piSoç icpàç xà Y^vaiov alyuicxiàÇovxoç. Orig. Contra Cels.
7, 60 : ‘0 xobç alyuicxidÇovxaç v) xoàç aupiàÇovxa? üKpeXeîv
uytéai So'Ypaai (3ouXopt.evoç tfEXXr)v. Ægyptios imitor mo-
ribus, cultu, v ic tu , Ægyptiorum doctrinæ adhære-
sco. Eus. Praep. ev. i 3, 16 : AîjXoç laxiv [Plato] alyu-
icxiàÇoiv x5> Soypaxt. Id. Dem. ev. p. 20, C : Toïç Xoi-
7coïç e0veai xàv xpoicov alyuicxiàÇouai xaxà xrjv SeiatSai-
pova icXàvYjv. Greg. Nyss. Vita Mos. t. 1, p. 199, C :
Ttov alyuicxiaÇovxtov xaxà xi)V xoû |3tou icpoaipeaiv. Clem.
Al. Pædag. 3, 2, p. 253, 16 : Feminæ exornatæ alyu-
icxidÇouaat wç aXr,0(oç, £7uairaa0ai xouç oeiaioatfxovaç
ipaaxàç. Greg. Nyss. Vita Mos. t. 1, p. 244, B : Alyu-
irciàÇetv xaxà T'ijv opeljiv aùxoùç icapeaxêijaaev, Ægyptia-
rum epularum aviditate eos incendit. Interdum,
quum Patres nomen Ægypti valere Caliginem opina-
rentur (Antioch. Hom. 60, p. 1 122, A : AÎyuicxoç yàp C
ffxoxoç £ppr)V£U£xaf unde : Egypte est ténébreuse dite,
A le x . Dupont Roman dè Mahommet v. 1971 ; cfr. quæ
docte dissent v. cl. Reinaud ad h. 1.), significare vi-
detur In tenebris versa ri, menteque cæcutire. Anast.
Sin. Hodeg. p. 298, 1. 19 : ’AXXà xaïïxa ol alyuicxiàÇov-
T£ç xàv voïïv oux eyvwaav ov8k auvvjxav, xal iv axocei 81a-
icopeuovxai. Chrys. Or. 6 in Pascha, t. 5, p. 933, 1 .13 :
‘ ï ’XopavouffYiç 'J'u^îjç xal alyuTCXtaÇouaY)ç xapStaç Ixxôicxwv
xà Sopaxa xaxà poa^supaxa. Greg. Nyss. Vita Mos.
t. 1, p. 202, B : T£5v icplv xaxà xov piov alyuicxia&fv-
xuv. Id. ib. p. 399, A : Toi? Se Stà xrjç icovrjpaç ôiroXii-
«J/ewç alyuirxtàCouaiv * et Hom. 3 in Cant. p. 5o 6, D :
Ilav aiyuircià^ov vo7)pa. De discrimine inter mona-
chos Ægyptios et Hierosolymitas Pallad. Laus. 26,
p. 939, C. Hase.
[Alyu7rxtaxoi;.] Ab Alyuitxia, vel ab Alyuicxtoç etiam,
est possessivum AlyuTtxiaxrfç. Athen. 4 > ( i 5o , C) :
Tpfxvj Sé ioxtv ISéa Seiirvwv Aiyuitxiaxi), Ægyptiaca,
apud Ægyptios usitata. Idem Athen. ( i 3 , 56o , F);
1 4 , (6 16 , E), citât Alyuiïxiaxà cujusd. Lyceæ Nau-
cratitæ (et 1. 3 , 8 3 , C , Asclepiadis, et 1. 1 , 3 4 , A ;
1 1 , 4 70 ,D ; 16 ,6 7 9 , F ; 680, B , C , Hellanici, et 1. 4,
i 5o, B , Lyncei Samii) i. e. libros conscriptos de
Ægypto et rebus Ægyptiacis. [Plut. De flu viis ,c . 16 ,
citât Thrasyllum iv xoïç Alyuitxiaxoïç. AnoL.] [Eust. ad
11. B, p. 228,9 : Où 7catxxixr| dcXXà ç.tXo^ocpoç ^ Âtyu7rxia--
x^ 7texxeia Xiyexat. Thaïes ap. Jambl. in Nicomach.
Arithm. p. 1 1 , Arithmeticam xaxà xà AlyuTtxtaxàv
¿piffxov, ex gentis ejus placitis, uuiTxripa x£>v povàSwv
definiit; cfr. Wessel. ad Diod. Sic. 1, 81. || Alyuimaxr)
àxàv0Y). V. Atyi'jtxtoi;, p. 9 13, D. S c h æ f .J
= Neutro, Gens Ægyptiorum. Philo De agric. 1 . 1,
p. 3 10, 1. 6 : Tà 8è Alyuirxiaxàv ix cpuoewç xal Stacpefiivxtoç
ioxlv ôirépau^ov. Ad vers. Flacc. t. 2 , p. 519,
. 45 : ’Ev oTç [populis irritabilibus] xà Alyuirxtaxàv
xà irpoixela tpepexac e t ib. p. 5 2 1 , 1. 3o : Bàaxavov yàp
<puo£i xà Âîyu7txiax(iv. Hase.
* Aiyu7rxtaxwç, ad v., Ex Ægyptiorum more. Epi-
phan. Hæres. 24, § 1.
= Alyu7txtaffu,S?, 8. E u s t ad Dion. Periei? n i
22. Stbuve.. _ ' b' p, l(i!
* Alyu-icxtaml, i. q . Alyoircicxi. Joseph. Contr Kw
1, 14. [tj pi01
* Alyuirxl^o). V. Alyuirrtaxf.
* iEgyptilla, gemma nigri et coerulei coloris si«
voca ta , quod frequens in dEgypto reperiatur Pi;J
37, 10. Isidor. Origg. 16, 1 1 . ’ |
= AlyuTtxioysvii;, suspecta forma. V. A'lyu^ovey^ f
Atyuitxio?, ab Afyuirxo«;, dEgyptius, Oriundus e 1
dEgypto. Horn. II. P , (imo Od. P , 432, et S , a63)l
AlyuTrrlwv avSpwv ireptxaXXiaq aypou?. .Ubi nota dvSpwvl
quod in prosa frequentius omittitur: ut quum dJ
cunt AiyuTcxitov ßaaiXel?. Rursum Aly^icxio; cum aüfl
etiam substantivis junctum repe ritur: ut quum prol
verbio dicitur Alyuimo; uXivOotpopo?, dEgyptius latei
rum bajulator, quoniam SiaßaXXovxat oi AtytjirtwijJ
[del] a^Ootpo'poi [ovxe?], Suid. [Hoc proverbio usus k|
Aristoph. Av. n 33, ubi vide Schol. Suidas v. ’Apaixol
e x Aristoph. Ran. 1406 : ‘ü<; oux otv apatvx’ ouS ixaj
xov Alyiitxioi* icoXXaj^ou Si aj'öocpopoijvxiov Aiymy
p.£jjLvv)xat. «Notum est ex Herodoti Euterpe, ut ple>
rique reges assidue coegerint eos caementa portar
ad exstruendas prsecipue pyramides.» Bergler. EÖ
Alyuirxia xXvjuaxl? ap. Suid. ¿7x1 xoiv it^vwv xal'
Xmv, Sitoio? ^v Zi^vojv 8 Ktxxteuc. Diog. Laert. in Ze4
nonis Vita [lib. 7, princ.J : Ta^vos r|v, öko^xyh,
Xdy^pw?' Söev xt? aöxSv elitev Aiyu7cxiav xX^p-ariSa1 xaOl
©7)01 Xpiiawnroc Iv trpmxtj) irapoiputov. Hue respexij
Suid. Proverbium autem h o c , notante Kustero, ideq
in homines graciles et longos dicebatur, quod jEgy-
ptiae clematides essent longae et tenues, ut testatus
Plin. 24, i 5.] [Vid. in primis Baguet De Chrysipp]
p. 246 sq.J E t Aiyi$7moi 8ixaox)|<;, de judice inte]
gro atque incorrupto, u t anuotat Cael. Rhod. 12,4q
(23, 14.) Et ap. Hesych. Aiyuircla ipncoXi), 6 ^kod
xal xit exeiöev (popxla, varii generis merces, et sarcinas
e x ejusmodi mercibus, ut Aiyu-xxia Ip-itoX-)] hicider
sit quod supra AlyivaCa ipmoX-q: Affert autem id e|
Eurip. [C fr . Vopisc. p. 534 , ibid. Salmas.1
Item AiyiJ7txiov eXaiov, Oleum dEgyptium : (Mal
jo r unguentorum atque oleorum pars ap. cer
briores veterum auctores dEgyptiorum cognomin.
sibi vindicavit propter myrrhae copiam, notante Gore
raeo. Hippocrates, u t Gal. in Exegesi scribit, quatuo.
eorum genera recenset, de quibus haec sunt sigilla.
tim notanda) quod ipsi xlxt et xixtvov eXaiov appel.
lant. E t Alydicxiov IXatov XeuxSv, quod ex liliis pataj
tu r , indeque xpivivov et coicivov IXatov nommatuij
(« Eo utitur saepe Hippocr. 1. 1 nepl Yuvatx., et H
x8v simpliciter dicitur 1. 2.» Gorr.) [Cfr. Foe&
OEc. Hipp. v. AlyiJitxiov IXatov.J Itid. Aiyuirx«^
pupov, unguentum dEgyptium, confectum e flore-spin,
dEgyptise alioque nomine dictum p.exonrtov. («5u^
qui Hermolaum et Ruellium secuti, Galenum errOj
ris insimulent quod metopium idem fecerit
guento iEgyptio, propterea quod Didymus ap. Atnf^
i 5, 689, B, unguentum dEgyptium stacten fa®U
metopiumque a Dioscor. et Paulo valde
ptio diversum ponatur. Sed meo quidein ju 1
D stacte et unguentum dEgyptium non parun | interJ
differunt : etenim unguentum hoc ex pluribiis co^
mixtis, pula cinnamomo, myrrha et aliis, cons l
u t patet e Theophr. De odoribus : erat veio s ^
unguenti genus omnium simplicissimum, ut 1 • |
cet Theophr., quam e x sola myrrha constltls?e
Athen. i 5, c. i 5. Dioscor. ipsius myrrhae pinß“
dinem- fuisse scribit : neque contrarium innULjjJ
Athenaei locus, ubi tantum asserere vide tut q |
mus, unguentum dEgyptium fuisse ab Ac
stacte expositum, sed eo loci potius , inter[ t|en J
instar, de ilio ambigere videturi » Gorr. 1
verba sunt haec : ... Tou S’ Aivuicxiou {*uP°fu, *
veuwv ’Axatà? Iv AOXoi? cprjfflv I<J«PYUP0 ,
Kunpiou XiOou Awaoudt xd<T(AOV^ptp-axoiv f 7 , j«
Mvi 7toxe, <pv)fflv 6 AÌSujaos, x^|v xaXoup.ev7iv irta,^v X:
yei, Sià xYjv apiópvav, ^v et? AÌYuirr0V
p.(^EaOat acpà? xoà? ^EXXrjva?. Ubi Schweig • . ^aDe
unguenti cum id genus aliis meminit " .. *
ap. Athen, p. 553, D , et Anaxandrides J
Ì13 AiyU'7tTl<7Tl 914
Beoaor.# 1 m - B l H ? r- ^ the.n- h a , 6 6 , D ;
r ik B.) Ct Atyowxiov [xupov Aeuxov, quod para-
liliisetaromatibus, ideoque xptvópiupov nuncupa-
iP;
dictum alioquin et oouatvov puipov et MevS^atov,
tt anno tat Galen, apud Hippocratem. (« Eo saepe
I"tu! Hippocr- *°*:a YuvaiXeilov wpaYptaxefa, et lib.
r lul erfoet. appellatur eùoiSe?, idem et puipov Xeuxàv
Implicite1’ dicitur 1. 1 nepl yuvatx. Eo vero antiqui-
pjulieres utebantur nimium cutis'candorem occu-
I volentes : appellabant autem etiam alio nomine
( j'gyta ut auctor est Pausan. » Gorraeus.) Idem
[ ud eundem Aiyurcxtoü axóxou? seu Slpptaxo? n o -
Une accipiendum ait xà euxovóv xe xàl ptaXaxàv, (De
Let c. 3, s. 29.) Eidern apud eund. : Aiyu^xta axuTCxr)-
t( Cst jj ^ttrcii xal xpt^ixi?- (Franzius p. 4 16 ed id it ,
liwirrfo|v OTUTrxYiptaV ^v S^| xal 'L'fa-rfp xal Tptayf-
Ly ¿vopa^op.ev• Aid. xpia^iaxiiv• Gorraeus, c^taxOv
UtpiffXi^ov- c f r - Hippocr. De ulcer. 10; 3, 4 ; 12,
L ¿1 üiosc. 5, 122.J Ap. Aretaeum Acut. 1, 9, de -
Icribuntur AtY'iwria xal iuptaxà IXxea, foedu quaedam b
jonsillarum ulcera in iEgypto et Syria frequentia,
Lde /Egyptia et Syriaca ulcera vocantur. AÌYU7txta
win. est medicamenti stomatici, quod habetur
1. Paul. 7 ,14 : constat melle, o leo , resina terebin-
Sfiina et croco liquefactis in cacabo : illius usus est
|n reliquiis inflammationum sub finem discutiendis.
Ist et AlYinrria pessi nom.,- cuj; compositionem Paulus
explicat 7, 24 constat melle, resina terebin-
fhina, butyro rosaceo vel susino, cro co , quibus in-
lanimatio abest aeruginem addunt. Est etiam hujus
hominis Emplastrum Cephalicüm Andromachi, quod
Hescribitur ab Aetio i 5, i 3 : Constat ’cera, spuma argenti,
thymiamate, lana succida u sta , aristólo-
’iia, thure, squamma aeris, stomomate, myrrha, opo-
jbanacc, et oleo Sicyonio vel antiquo; eximiam balere
inquit discutiendi et einolliendi v im , et ulcera
ad cicatricem perducendi. Describitur paulo
|liter a Gal. 1. 6 K. yévrj, c. 8 et 9 , ex drversis aucto-
atque etiam c. 12 ex Damocrate. AtY'J7rxia
fcraeterea nom. liquidi collyrii est ap. Gal. K. xo7c. 4, C
ad callos et oculorum albugines. Est et AÌYU7rna,
Buricularis cujusd. compositionis nom., descriptae a
Sal. K. xoV. 4, i. Est et medicamenti nom. ad ner-
■orum vulnera, quod a Gal. describitur K. ysvT) 3 ,
;9, ibidemque ex variis auctoribus multiplex.» Gorr.) ÌAlywria ¿vxiSoxo? e medicis profert Bernard. Re-
1(1' p. n i . S c h ^ f . J■ Il [Aly^icxiov Lex. Rhe-
jor. Sophist, in Bekkeri Anecd. Gr. p. 3 6 1 : Alyu-
«Tiov yrjpa?1 2 o(poxX5)?' Hptoxov p.èv ctyet Xeuxàv avöouvxa
P/uv, Eireixa cpoiviijavxa y°YYuXwv ¡/.ópov, • Emeixa
riP»? XajAéàvei? AiyuTcxtov. AÌYuitxtov ovop.a lOvixàv,
xuptov [Hesych. : xupito? xoj xou ’lOaxYjaiou yépov-
p ’ efr. Hesych. An Sophocles respexit ad Homeri
r c- Od. B, 1 5 ? Toict S’ lireiO’ iipw? Alyu^xio? ^p^’
fYopeuciv, 0 ? Sr) Y^pat xucpà? It)V , xal ptupia ^Sy).] [V.
»ruitck. ad Soph, fragm. incert. 40. || Aìyutcxiy]
avera,1 (261.) Quibus adde
et Baehr. ad Heró-
lare , w. il AlY^ìruiov -néXayoç,
« e quod Ægyptum et utrinque vicinàs oras allait;
M B S >. ' . 3. p. 1 54.1 . S cH r i.]m I Ægypseu
I p Ut ^cabger. ad Fest., «vocabant nigrum s.
Kii ’ .Up a' t ea% er-jî.'i ^lossæ, Ægyptium, ©aidv. In quo secuti
inni r ^'°ssae,cpaidv.secuti
1 VjI’SecOS. Yin'v A i« /.------ . . A -
qui Alydirctov, (xeXav vocabant. Græci
e-J 5u’eut flh ipsis Ægyptiis Nilum nnu? vocari,
J ».av» looSuvajzw verbo suo Alyuuxiov reddide-
t • ole qnum scironr
et Wakef. S. C. i , - 3. Schæf.J || Aiy^îcxioi, Alexand
r ia Græci, AlYuTrrftov irpotpYjxat, E. H. Barker, ad
Etym. M. 1020-2. ||-'AIy^ictio? Zeàç, cognomen
Nili. V. NetXoç. Angl.]
= Memorantur præterea dxaxfa f| Alyoïrria, Diosc.
1, i 33 ; ajxuXov xà Aly^icxtov, ib. 2 , 123; avicrov xà A ly.
ib. 3 , 5 8 ; àcppàç vfxpou 8 AIyuttxioç ib. 5 , i 3o; pàXa-
vo? ■}) Aty. Theophr. De odor. i 5 et 69; xoxxup.Y)Xéa
■®ëypda id. Hist. pl. 4, 2, 10; 8 Aly. xuap-oç Diosc. 2,
128; xuavoç 8 Aly. Theophr. De lap. 5 5 ; xup.tvov xà
Aly. Diosc. 3, 6 1 ; Xiôoç ô Aiy. Po rph yrite s, Pausan.
1, 18, (ubi fort, minus bene ve rtit C lavier t. i ,p . 1 1 9 :
E n marbre Egyptien; cfr. W inckelm. Histoire de l ’art,
t. 1, p. 41 vers. Gall.) jxitru xà Aly. Diosc. 5, 1 1 6 ;
arepala Ÿj Aly. Theophr. Caus. pl. 2, 3, 7 ; itupàç 8 Aly.
id. Hist. pl. 8, 4, 6; <rà(ju|;uj(ov xà Aly. Diosc. 3, 4 1 »
oxlyxo? 8 Aly. id. 2, 7 1 ; ^ Aly. aux<ip.tvo? Theophr.
Hist. pl. 1, 1, 7 et 4» 1, 5; <juxyî Aly. ib. 1, 11.,
2 ; xà Aly. xaXoujAevov aïïxov id. De odor. 5 ; awpu
xà Aly. Diosc. 5, 1 18 ; xexxovix^ [rubrica fabrilis] •})
AlyuTrriax^ id. 5, 112 . De Ægyptiis civitate Romana
nonnisi diiïicillime donatis Jos. Contra Ap. 2, 4, ubi
cfr. Huds. et Spanh. De ingenio eorum Ach; Tat.
4, 14 et qui docte illustrât h. 1. Jacobs. 2, p. 734.
H ase.
= Alyuitxia s. AlyunxiaxY) ’IXtà? Hipparch i, Carmen
epic. et parodie., ut v ide tu r, ap. Athen. 3 ,
101, A ; 9 , 3g 3 , C. Alyuuxioi, tit. fab. Timoc lis,
lbid. 7, 3o o , A. • ||. Alyu7cxia et Alyu-rmo? cum loiiga
terminatione, in numéro dactylico semper pæo-
nem primum vel potius molossum facit : v: Heyn.
ad Hom. II. I , 382; Herm. Elem. metr. 47 j Spitzn.
De vers. her. 89; Bernhard, ad Dion. P e r ; v. 5o 5 ,
al. Monuerunt e vett. præter Eustathium Theodos.
Gramm. 4* ; Choerob. Bekk. 1176. Fix.
[Alyu7cxiow.] Alterum verbum ab Alyuicxio? deriva-
tum est AlyuTcxiow, active significans Ægyptium
red d o , seu Ægyptii modo nigrum atrumve reddo:
sunt enim Ægyptii ex ardore solis nigriores.. Meminit
huj. significations Hesych., AlyuTrxiôiaat exponens
jAsXavai, Denigrare, Atrum reddere. Sic certe accipi-
tur in senario h o c : Xpoav Se x^v a^v y^Xio? Xàjxtcwv
pttuAxo? yXaiva, Ion. ap. Athen. 10, p. 45 i , E , « llete
f ls funiculis aptum, » AlyüitxiY) dictum ab dEgy-
||o lino'abundante, interpr. T oup. Opusc. 2,,89.
Pwi Alyu7rx(a, Linteum dEgyptium, Bergler, ad d
| C|Pl(r- 3, 46, p. 377. || Aiyuuxla axavÖY) (Dioscor.
L' 77;, Alya.txiax-)) axavÖY), quae etA rab ica dicitur,’
Pa nws. Exercitt. Plin. p. 372 sqq., Wessel. ad Diod.
1 4i, Theophr. Hist. pi. 9 , 1, 2, Acacia vera,
ip gel. Comm, in Diosc. p. 372. || Alyuicxla xai
rpP^'orum ritus condiendi cadavera, Xen. Eph. 5, ,
CiyV e^- et PeeHk. p . 34o k (Uzer‘ Commentt. Herod. c.
b, ’ a> 88,et Excurs. 6.
ab ê0wCA^Uum sc‘ rent Edom Ipuôpàv Græce red di,
wah:»., v (T<Tav Ipuôpaiav appellaverunt sinum
IaEm,>) [Adde Wessel. ad Diod. Sic. 1, 19 ,
■ tlHG. GKÆC. TOM. I , FASC. I II.
ApOi
cpXoyl Alyu7txiwa£i, ( Alyu7cxtdtcret ap. Eust. ad Odyss.
p. 1484, 27,) Cuten tua in sol splendens suis "flammis
dEgyptiam reddet, i. e. Atram seu nigram more dEgyptiorum
perustorum solibus. [Berkelius ad Steph.Byz.
v. Alyuirxo?, p. 56 : — « Salmas, in Hesychii loco scri-
bendum censet, Alyuicxwaaf p-eXavai, quod proprie
significare!, Nigrum reddere, uti solum dEgyptium
est; nam non potest formari tale verbum ab Aly8-
icxio?, sed ab Atyu7cxo?, et tali forma etiam ap. Phayo-
rinum (et Etym. M. p. 3o, 18,) Iegitur: Alyuirctocrat*
peXavai xal iTctxauaai, verum, si scribendum esset A l-
yu7rrt(o<:ai, libenter concederem illud ab AlyuTcxto?
formari debere. » Verb. Aìyu-nrxio'o) in Lé x. suum re -
cepit Schneider. Salmas, in Solin. p. 936, B : — « A
colore tine t u r * , q u * ibi primum reperta e s t , 4>o£vi-
xa? G r* c i appellayere, ut Aiéua? et Maupou? a colore
vu ltu s , quod nigri esscnt. Etenim Ai6u? antiqua lingua
Gr. n ig e r , ut et Maupo'?. Sic AlOiovj; nom. quoque
Gr. idem significans. Sed et Atyu-irxo?. »]
[AlyuTtxtffxl.] Pr*terea ab Alyuicxo? sUnt duo advef-
bia. Primum, quod qualitatem significat, est Alyu-
■jtxkjxI, dEgyptiace, dEgyptiorum more, Theocr. ( i 5,
48) : OòSel? xaxoepyà? AaXetxai xàv lóvxa itapepicwv Ai-
yu7rxtaxl, i. e. dEgyptiaco astu, (pro TcapepTrtov,Valck.
ad Theocr. Adoniaz., p. 356, reponi17tapewco>v) tra-
duntur enim dEgyptii fuisse callidi et versuti : unde
et alyu7cxidc^eiv pro iravoupysiv dicitur, ut paulo antea
docui, (Et Alyu7cxiffxl, dEgyptia lingua, Herod..2, 46 :
KaXesxai 8k 8, xe xpàyo? xal 8 nàv Alyùirxtaxl, Mev^yj?*
15 6 : Alyuicxiaxl 8k ’AitóXXwv [zèv ’£2po?. I* alii tur HSt.,
derivans adv. Alyuicxiaxl ab Àtyu7cxo?. Imo descendit
ab * Alyuicxl^w, quod verbum pr*termittere non de-
buerant Lexicographi. Sic a * neXoicovvYja^a) derivatur
* neXoicovvYjaiaxl, et Dorice HeXoicovvaaiaxl. Cfr. Apollon.
nepl lict(56i][/.<ix(ov Ms. ap. Bast, ad Greg. Cor.
p. 91,) [et Barker. Epist. crit. p. 284. i j
Plato Tim. p. 2 1 , E : Alyuicxiaxl pev xouvopia
NyjiO, 'EXXr,viaxl 8k} <S>? 8 Ixelvwv Xàyo? , ’AQyjvS. Pallad.
n 5