Margaretha kwam in Holland en werd in alle steden gehuldigd.
Zij slöot met den Bissehop van Utreeht een bestand voor twee jaren.
Zij nam in beslag en deed verbeurdverklaren alle de goederen en besterfenis-
sen, aan de l ’riezen in Holland en elders onder haar gebied töekomende, uit
wraak over hären gpsneuvelden broeder ; — penige derzelve heeft zij verkocht,
als" pr geen'koopers qntbrajçen; — dé bewpners van ’t klQQSter Mariengaarde,
in dien tijd zeer beroemd, leden door dezen maatregel de meeste schade ; 'hun
werd .namelijk het ejland en dorp Marken ajgenomen, dat zij kortHngs gekooht
hadden van Heer Jan van Persijn ; Heer van Waterland.
Sommige Plollandsche Edelen, niet genegen om onder eene vrouwelijke banier
tegen dp Stichtscben en ' Friezen ten ooriog te trekken, verzoehten, dat haar
Qudste ¡Joan Willem (daarna Ve genaamd) uit Duitsehland mögt ontboden worden
; dit geschied zijp.de gaf zij hem de Regering oyer met den titel van Rvwawrd,
en onder voorwaarde van een zeker jaarlijksch inkomen ; zulks had te Geer-
truideñberg plaats¡ — daarna ging Margaretha weder naar Duitsehland.
Wittern voerde ongeiukkig krijg, en uit deze en andere oorzaken betaalde bij
zijner »oeder Margaretha haar jaargeld niet. In 1347 (nadat haar echtgenoot,
Keizer Lodewijk van Beijeren, overladen was) kwam zij naar Holland, ontsloeg
v hären zoon van dé Regering en nam zejve de teugels in banden.
Zij regeerde echter zoo vrouwelijk, dat vele Edelen en Steden in 1351 .te
zamen spanden en zieh verbunden ojm hären zoon -in het bewind té. hexsteUen ;
hieruit ontstond een twe.espalt,, die IJ/j ee^w heeft gedpurd, en stroomen bloeds,
benevens onnoemelijke schatten, heeft gekost. De ijveraars voor Willem V
noemden zieh .Ähùe¡jaauicscken de aamhangers van Margaretha Moedisc/ten.
Wille», ofschosm kort te voren met brief en zpgel uitdrukkelijk en votenen
afstand gedaan bebbende van ’s Lands regering, kwam, aangestookt door sq» -
mige Edelen en Steden, wederom in Holland; eerst werd hij heimeüjk te Go-
rinchem, daarna openlijk te Dordrecht, vervolgens te Delft en in andere steden
aangenomen en gehuldigd.
Margaretha, verneinende dat de Hoilandsche steden, alsmede Ketniemerla-nd
en West-Friesland van haar afvielen, vertrok naar Zeeland. Daar ontving; zij
hulp van hare zn&ter, de Koningin van Engeland, leverde hären zoon slag, en
bëvocbt de zege te land. — Wilfem echter, verstèrking uit Duitsehland bekamen
hebbende, hervatte het geveeht te water in den mond van de Maas, waai
hij, in eenen zeer bloefdigen strijdj overwinnaar bleef.
Men verhaalt, dat de Maas drie dagen, zoowel bij ebbe als vloèd, bloedver-
wig was. Dordrecht zemd® -our de dapperheid zijner poorteren bij die gelegen-
heid de bbedige streep in het stads wapen hebben ontvangeh.-
Het opperhoofd der Engelsche hulptreepen was gesnertveld, en Margaretha’s
opperzeevoogd, de Heer van Brederode , gevangfen. De Keizerini vtogtte naar
Eugsland bij hare zuster, Overal werden nur de Hoèkschen uit de fegeriDg
gezet en> bunne1 kasteelen verWoest en gesloopt.- Margaretha deed eerlang af-
stand van alle hare landen, met uitzondering van Henegouwen. Vijf jaren daarna
stierf zij, naar men verhaalt van kommër em halttzeer/
Beschottwen wij thans àlleen Willem V , Hertog van. Beijeren.- Hij: was,
gelijtk wij zagen , de zoom van Keizer Lodewijk- van Beijeren «M vän Maïgarèth» ,
doohter van Willem I I I , Graaf van: Holland. Hij völgde' zijnen oom, Wittern IV,
met toestemming zijner moeder, op:
Hij kwami eehter zoo göheel gemakkelijk niet uit Duitsehland in Holland.
Hij' mossi, dé reis namelijk nemsen dóor plaatse®, welke' door dei vijanden bezet
waren;-: de meeste- vïees béstond voor den Bissehop van. Keulen-, ’sKeizers grpof-'
stem vijand: Lodewijk entbood dan den hem getrouwetf Graaf van Kätseneln-
bogen, en gaf bem zijnen zoon ten geleide over. Deze Graaf reed' op' den togt,
prächtig uitgedoscht, vooruit ; Willem völgde hem1 in ’t gewaad van eenen1 die-
naar, opdat hij', gevangen genomen zijnde, aanstondfe voor gering tosgeld' Zoude
kunnen ontslagen worden. Men week van de' regte wegfem äf en1 kwam ge-
lukkig in Holland.
Willem’s regering duurde van 134f— 1359 (gestorven 1377) met tüSsçhen-
pozen; want, nm de terugkomst zijöer moeder uit-Duitsehland, had hij: weder
plegiäg. afstand van de regering gedaan, Zie een groöfr dsef van: zijm leven
hiervoren- onder Margaretha,
Na- den dood: van Margaretha1 wérd de staatkundige en voöruitziende Bisschop
van Utrecht, Jan van Arkel, beduoht voor Willem?s grootheid en aanwassende
magt. Hij ondersteundfe daarom de verdrukte partij' der Hoekschen, en voerdé