dameiita primitivæ Ecclefiæ cuftodit, quæ fub uno
Pontifice 8c Chrifti Vicario diktatur 8c vivit, quæ
fandfcitatem cum moribus prob is concordat 8c unit )
quæ cum vitiis litigat, 8c ipià deftruit.
Inftat tarnen fervor ille veftei; ccelicus, 8c querst-:
fiæ, 8c executiva poteftatis ligandi 8c fblvendi ejui-
defh. Nec de recta cohiciefitia nlajorem habet vel
habere potëftjauforitatem 4 8c exeaitionem potefta-
tis, quam fibi ab Üniverlali Ècclefia conceditur.
Différant ergo hæ duæ. Ecclefiæ licut genus 8c
quomodo 8c qualitcr hæc unio fiaberi poihtj’ . fpecies.*'; cum omhis Apoftolica fit Chatholica , 8c
Crédité mihi, qubd Refpublicä* Ecclefiæ triplici ^ ------ :a~\ r,„a
unione poilit 8c debeat de necellitate gaudere. Prima ell
imperiofa, fecund a eft jocufidöfa', tertia eft virtuofa.
Pnma confervatur in junius capitis principahtiscxillen-
tia. Secunda roboratur in multorum membrorum bene-
volentia. Tertia perpetuatur in Religionis obfer-
vantia.
Sed jam, Frater chariflime, cum fint verba tua my-
fterio plenadigner-is declarare- ipia.-
Volo libentcr facere quodjubcs, Pater. Seel pro
omnium dicendorum corroboratione rnunio me hac
fuppofitione: Ecclefia Chiilli ell inter omnes Refpu-
blicas aut focietates rectc ordinatas a Ghrifto, lli-
perior, nobilior , atque diligibilior , P a te tq u ia a»
li® funt peer us mijltitudihis temporalis, ilia autem eft
congregatio populi fpiritualls ■, ill® ad tempus patent,
ilia autem ufque ad finem nunquam deheietj ill®
falvant corpora peritura , ilia autem animas in perpetuum
durapuras. ,,
Proièquar, ’alledlus tuis verbis duldbus, illius Ecclei
^ nonviciflim: 8c ideo folebat loqui Apoftolus in fuis
Epiftolis : S a in t a t v o s E c c l e f ia : q u a e f i Mabylone, 1.
Petr. v.?i lie de flmilibus. C ;
b E U N IV E R ^ A L IT E C C L E S l i
Confervenda unione.
C E d, inquit, veftra fblers Paternitas : Pro cujuS
^ igitur'Eq.elefias unione 8t redintegratipneefl.labo-
randum, am mas ponendum ?
Revera pro illius Univerfalis Ecclefi®' lalvatione',
8c fidelium errantium , 8c membrorum deviantium
Tcaufa, lTlius, fecund® Ec^lefise Apoftolicle redinte-
;gratione,, omnibus;' pollpofitis ell laporandum.
Quod extra ilkm non ell hilus.^JxxiY. f i . \ . C a n . 22.
Sed quxritis: quis prime membra deviantia inci-
piet reducere, 8c unionem procurare ?
Revera, ubi Papa non diet fufpedtus, 8cubi non
agitur de unione capitis, adyeum primo pertineret:
alias ad -major.em partem, <vel totam cotigregationerft
fiæ unionem. Sed die quæfo, de qua Ecclelia in- B Epifcoporum 8c Prælatorum 8c Principum feCularium
telligis, cum llle Sandhis Athanafius in Symbolo di-
xerit: E t m a m , fa n I I a m , Ca th oUcam & c s fp o f io l i -
carn E c c le f iam . Si enim idem funt Catholica 8c A->
poltolica Ecclefia, fuperfluum fuit replicare , quod
per unum potuit explicate. Si vero idem non hint,
die quarfo, in quo differunt?,
Revera, ut bene nofeis 5. Chatholica uniuerfalil
Ecclelia , ex variis membris unum corpus confti-
tuentibus, live ex Grsecis, Latinis, 8c Barbaris, in
Chrillum credentibus, ex hominibus 8c mulieribus,
ex rullicis 8c nobilrbus, ex pauperibus 8c divitibus eft
conjuncta 8c nominata. Cujus corporis univerfalis
Eccleli®, caput Chriftus Iblus eft. Ceteri verb
, ut Papa, Cardinalcs, 8c Prselati, Clerici, Reges
8c Principes ac plebeii, funt membra imequali-
tcr dilpolita. ^
Nec illius Eccleli® Papa poteftdici nec debet caput
fed foliim Vicarius Chriiti, ejus vicem gerens in
terris, dum tarnen clavis non erret.
pertinere credo. Et quidquid illi egerint in hac caufa,
quali Fides'eft tenendum.
Sed quod motiva multiim iiinituntur , veritati ,
jam quamitis ; quid habent Principes _ feclilares fa-
cere in Eccleliab redublione, 8c membrorum u-
nione ?y , t
C e rte ,'li veritatem 8c päcßm diligitis, li bonum
commune refpicitis, li corpus naturale perpenditis ,
ubi manus in auxilium venit totius corporis ,8c €]ubd-
;libet membrum currit ad falvationem ejus: : ad Ec-
cleliae congregationem, pacifieationtm, re'difitegra-
tionem, quam pro communi utilitate debemus reci-
pere, noil halum Principes feculares, fed rullid 8c
laboratoren^ 8c quicunque quantumeunque etiam
minimi fideles, debent occurrere 8c morti , li o-
porteat, fe exponere pro totius gregis falvatione, e-
xemplo antiquorum, bonutn commune zelantium, 8c
morti pro. eodem fe exponentium. Ut patet legentï
in Valeri Maximi l ib . 1. z . f . '& 6 8c Tulliiim d e
Et in hac Ecclelia 8c in ejus Fide omnis homo po- q O J fic tis quafi per totum ? Et Chrifti exemplo,:' qui
tell lalvari, etiamfi in toto mundo aliquis Papa non
pollet reperiri, 8c non inveniretur.
Et caufa eft, quia in hac folum Ecclelia eft Chrifti
Fides fundata , 8c huic foli Ecclelia: eft poteftas
ligandi'8c folvendi tradita. Qiiia dato quod nullus
Papa d ie t, adhuc aliquis fidelium, remedium ligandi
8c folvendi, veniret. In hac funt feptem Sacra-
menta. In hac eft tota falus nóftra.
H a c Ecclelia de legecurrenti nunquam errare potuit,
nunquam deficere, nunquam fchifma palfi eft,
nunquam hterefi maculata e ll, nunquam falliautfal-
lcre potuit, nunquam peccavit, (ut de omnibus patet
xxiv. p e r £.}/ . ;
In ilia etiam omnes fideles , in quantum fideles
funt, unum funt in Chrifto, in cujus Fide non eft
dillantia Judah, Grreci, Domini 8c Ibrvi.
Alia verb vocatur Ecclelia Apoftolica, particula-
ris 8c.privata, in Catholica Ecclelia inclula, exPa-
--- Cardinalibus , Epifcopis , Pnelatis 8c viris Eclicet
feiret locum, ubi eum traditurus erat Judas,
voluntarie ivit, morti le dedit, n e tota g e n s p e r i l e t .
Joan. xi. fo.
Et fi ad iliatenenturfeculares, quantomagisPr®- •
lati 8c Eccleliallici Reblores.
Inllat tamen prudentia veftra: quid oportet pro
Univerfalis Eccleli® unione laborare, fi ipl'a Ecclelia
eft 8c fuit lemper indivila, unica , 8c nunqiuun paf-
la fchifma ?
Pater mi, fi digneminiintueri, nec dico Ecclefiam
univerialem pofie reuniri, cum ipla Ichilmate
non pollit dividi, quia etiam in unico luppolito po-
tell lalvari: Sed dico, quod pro ejus unione fit la-
borandum, 8c pro ejulclem membrorum concordia
8c pacificatione. Quia cum 8c ipfa lit in charitate
fundata, 8c bonum commune vocata, 8c charitasnon
c jHArit, cjudt f u a f u n t : Ideo in ipfa Ecclefia non folum
nobis nati liimus fideles, nec noltra jullitia 8c pax
nos folum debent illuftrare j fed 8c fratres nollros 8c
ieliallicis compaginata. Etfolet dici Ecclefia Roma-D alios Chrillianos. Ideodicit Propheta: T r o p t e r fr a t r e s
na, cujus caput Papa creditur; ceteri verb Ecclefia-
& p r o x tm o s me os locyncbar pace/» d e le .
ilici, tanquam membra inlcriora 8c fuperiora in ea
includuntur
Ii,t h®c errare poteft , Sc potuit falli 8c -fallere,
fchifma 8c hserelin habere, etiam poteft deficere.
E t h®c lo'nge minoris autoritatis videtur elfe uni-
vcrfiili Ecclefia, ut dicetur inferius. E t eft quafi
inftrumentalis 8c operativa eluvium univerlalis Eccle-
Item. Laborandum eft pro univerfalis Eccleli® u-
nione, lie folemus dicere > quia executio potellatis
8c autoritatis ejufdem , qu® eft in Ecclefia Apoftolica,
impediturvalde propter contendentes de Papa-,
tu , 8c propter fchifmata. Imo aliquando redditur
dubia. Et quia Univerfalis Ecclefia operaturadmo-
dum theories Magdalen®, Apoftolica verb ad modum
165 De modis umendi ac reform. Ecclefiam in Concilio 166
dùm præblicæ Marthæ. E t finis intentus communis curatio Reipublicæ Sc confervatio alicujus viventis
in arte, eft prablica. Imb ne finis clavium Univer
fâlis Ecclefiæ impediatur , qui elt autoritas ligandi
8c folvendi 5 à majori fit denominatio : dicimus prop-
tereà, laborandum elfe pro unione univerfalis Ecclefiæ.
D E IM M I N E N T E C O N C I L IO
Generali Conßantienß.
S E d jam , ubi multis præmilîis , finis fuppofitio-
nis advenit, accenfo ardore nimio utilitatis publi-
cæ Ecclefiæ, Veftra magnifiera Paternitas certifica-
ri àffeblat, addens: Ecce dies veniunt generalis Con-
cilii, de proximo celebrandi : cujus celebratio ad
hoc ten d it, ut fiat capitis unius in Ecclefia Apoftolica
feu Romana declaratioj ut fiat membrorum una
confociatio j ut fiat morum proborum antiquorum reformatio.
Jam capitis unio videtur perire : quia très fè audent
Papam vocare. Jam membrorum eft divifio : quia
fub quolibet illorum trium eft membrorum obedien-
tia 8c fubjebtio. Jam bonorum morum eft dilîipatio,
imb oblivio: quia fimonia, avaritia, beneficiorum
venditio, tyrannia 8c exabbio régnât} quafi de con-
fuetudine approbata in populo Ecclefialtico.
Dolenter ergo quæro : Utrum inveniri poÛit modus
in hoc làcro futuro generali Concilio , quo re-
gnaret R ex 8c Papa in Ecclefia} qui folum effet u-
nus, ne inveniretur alius, qui dele diceret: E g o f i tm
A p o l lo , ego ( e p h a , ego C b r i f i i : i.Cor. i. i l . qui iàpiens
effet, qui fàciat judicium 8c juftitiam in terra, qui-
büs diebus falvetur Ecclefia , 8c habitet confiden-
ter.
Item de fecundo quæro inftanter : quis modus re-
periatur , quo coetus Chrillianorum congregetur ,
quo oves dilperfæ fimul cubent, fimul palcant, 8c
fub uno Chrifti Vicario vivant, 8c àguerris8ctyran-
nidibus abftinéant? -A
Sed jam tertio, quod principalius 8c magis necef-
fiirium eft in Univerfili Ecclefia, quo déficiente omnia
deficiunt, quoexillente Petri navicula nonturbatur,
non flubluat,non périt} quæro inftanter, quibus fiicris
moribus eilet Ecclefia decoranda, quibus Regulis, quibus
Conftitutionibus facris ,ac Legibus eilet fortifican- Q homine manente, amputari citiùs deberet, netotus
da ac præmunienda, ne confimilia fehifmata præterita homo perdatur.
infurgerent in Dei Ecclefia ? Ut fie Ecclefia tota pul-
chra, 8c virtutibus ac facris Legibus 8c Regulis or-
nata eilet, t e r r ib i l i s Ht ca flr o rum a c te s o rdin al a . Cant.
VI. 3. p.
’ H x c igitur tria, quantum poteritis, Domino adjuvante
, dignemini declarare, veftra in hac parte con-
filia dare.
peifonæ privat®} celfetLex, celïetju s,quo tollitur
falvatio boni communis, nec habeat viitutem pro tunc
alicujus Juris, Legis aut Confuetudinis. In tantùm,ut
Dominum noftrum mori expediret ne tota gens perirct,
ut prædixi. Omnes ergo Conftitutiones Apoltolicæ,
five Leges fablæ in favorem Papæ , Cardinalium
five Prælatorum, intelliguntur8cintelligidebent,ubi
A Respublica Ecclefialhca direélè vel indircblè, publicè
vel occulte, in parte vel intpto, detrimento autdi-
vifioni non videtur fubelfe : 8c fie de Legibus Im-
perialibus 8c Regalibus polfumus intelligere.
Sed fortiùs quæritis} numquid, quoad Dominia,
multiim lint diflèrentia fecularis Dominatus, 8c Ec-
clefiallicus Principatus ?
Utique. Quia ille temporalis, file fpiritualis : ille
per fuccelfionem, file à Deo per ele&ionem : ille ad
defenfionem, file propter ordinem.
Si ergo propter làlvationem unius Regni, unius
Provinciæ, deponitur unus R ex , unus Princeps fecularis
, qui per fuccelfionem perpetuam defeendit :
Multo magis unus Papa, unus Prælatus eft deponen-
dus, qui per eledtionem Cardinalium fuit inftitutus.
Cujus Pater 8c Avus forfan ventres implere non fuffi-
ciebant fabis : durum enim eft dicere, quod filius u-
nius Veneti pifeatoris Papatum debeat tenere cum
detrimento totius Reipublicæ Ecclefîafticæ, cum in-
5 juria tantorum Regum, Principum 8c Prælatorum}
8c quod fit caufa tantarura difeordiarum 8cfcandalo-
rum} 8c quod abfque animarum grandi periculo non
piocedant} 8c qu6d propter unam eledtionem heredita-
riè debeat landtuariüm Dei polfidere. Imo dixit Propheta
: D e le a s illo s u t rot am , & f i e n t f i ip u la m a n te f a -
d e m v e r n i. P f lxxxii. 14. Sicut enim ftipula ci-
tiùs definit quàm palea ÿ fie credo in corpore myfti-
co Univerfalis Ecclefiæ , membrum quod ampliùs
nocet, occalionaliter five effeélualiter, eft citiùsdi-
rimendum 8c amputandum.
Ergo Papa malus citiùs deponitur, quod eft mem-
brum vafidius, quàm quicunque alius Prælatus, cum
ipfe fit in totam follicitudinem , ceteri vero Prælati
lint in partem. Et fie de Prælatis ceteris, majores
8c minores habeutibus adminiftrationes: Non enim,
fi pes dolet, cetera membra dolent, fecùs fi caput do-
leat. Quod fi per imaginationem amputari polfet,
Lib et, Pater, fub compcndiolo lermone poftula-
tis fatisfacere.
D E P O N T I F I C I S R O M A N I
Autoritate atque Poteßate.
C E d jam primo de unione capitis volo præfuppo-
^ nere, 8c potellatem ufurpatam diu ab eodem ca-
pite limitare.
Quis unquam dubitare potuit, quin Leges, quin
Décréta, quin quæque in qualibet politia juftè ordi-
nata, propter confervatiortem boni communis princi-
Sic, fi Papa peccat, totus ccetus Ecclefiafticus con-
vertitur ad- peccandum: quia R eg is a d e x em p lum totus
com p on itu r O r b i s ; fed fi aliquis Prxlatorum peccaverit,
non propter hoc omnes alii peccant. Tamen Epif-
copi 8c ceteri Eccleliallici, Prxlati ac Clerici , ab
omni fpecie mala debent abftinere.
Sed forte me voluifti capere infermone, per varia
Icripta, allegando quod tarn lan£la, tarn aka fit poteftas
Pap® , ut a nullo mortalium judicari valeat,
needeponi, nifi propter hxrelim incorrigibilein : ad
h®c allegas Dill. xl. can. <5. Sed perpende, mi Prater,
quanta fraude, quanta aftutia , temporibus an-
tiquis fuerint fa<5ba 8c feripta quamplurima ad tenen-
dam hanc dignitatem Papatus, quam Chriftus nunquam
conceflit xrernaliter, nifi ad tempus, illis qui
diligunt Deum in toto corde 8c veritate. Quod dico
pro tanto quod fi Petrus, cui principaliter da-
tus eft Papatus ante Chrifti paftionem ( M m th . xv 1.)
manfiflet in negatione', qua Chrillum negavit, 8c
inortaliter peccavit, nec poenituiflet: certe poll Chrifpaliter
lint inftituta 8c faéla} ,cujus Reipublicæ fai- j^-ti refurreflionem nec Spiritum Sanélum cum aliis
vatio redundat in bonum qujusvis privat® perfon® fe-
cundario : intentio igitur cujuslibet Legislatoris eft
confervatio 8c falvatio boni communis. Quia ergo
propter quod unumquodque tale eft , illud magis:
li Leges 8c Jura propter Rempublicam funt faa:a,
ma^is eft ipla Respublica quam fint aliqua Jura.
Ex quo concludo quod, ubi de pari concurrunt
T om i. I I ‘T a r s I I .
accepilfet, nec Pi inceps Apolloloi um extitiflet, nec
p a fe e oves meas , ipfi a Domino dictum fuift et. Joan.
XXI. 17.
Revertor ergo ad propofitum 8c dico, quod tan-
tarn-fraudem in adminillratione hu jus Papatus fecerint
aliqui • antiqui,, qui cum multis viris peritis , imo in
maiitiis imbutis , Deum non habentes præ oculis,
L z multa