Joanms Kjerjomi 614
6i 3
tionis. Non ita tan,..«, AiL y^.^WKAl.
nihilipenderefoam importunitatem, plusquam impor-
tunius earn abjicere conan, licet perditurx lint adfio-
i'am fuavitatem: unguenti. Hoc confirmavitunus' Pa-
trum, exemplo de retentione vend in pallro 3 alius de ca-
tuli latratu 3 alius de aucamm libiloj. alius de muliere
litigante} alius de rivo, qui vidlentior fit, obicepo-
fito; alius de cachirinantibus teiTere pueros volen
, quin aliquando fit expcdicns Sexttm. Alia vchemcns eft, tollens virtualem devotionem,
fie quod jam virtus devotionis non impe-
i a t, aut continuât orationem, led confoetudo vel alia
îatioj Sc hæc non necefiàrio.tollit laudem aboratione.
Septimum. Alia ell cogitatio vel affe&io, quafi flu-
ctuans , quæ nec excedit, Sc luffocat devotionem
nec exceditur totaliter ab ea; Sc hæc flat cum laudë
I P HUÇ.C u , ^ i n u i duL.L,ua_ teuere pueros voien- OSlavttm. Alia ell levis, & vento fimilis 3 licet vi-
tibus j alius de blafphemiæ fpiritu 5 alius de pruntu eu- deatur importuna, fed foperatur, aut contemnitur •
riofitatis qui non fcalpendo curattir , fèd per ramuf- A & hæc non tollit laudem, fed exercet mentem. ’
culos accenditur. Eft autem curiofitns , flkdmm ea Nonum. Gogitationum contrariarum una ell ablo-
feiendi qua nos Del non decent, vel non expedient, lutè, Sc dire&ê contraria, qua fcilicct orans detefta-
vel non adificant. Hanc compreflit Chrillus in Apo- tur orarc,. Sc devotionem habere, fed timoré difcipli-
Holis die Afcenfionis. Hanc in Petro, quærentc de næprolèquiturj hæc omniçovituperabilis.
llatu Joannis : Quid ad te} ait. Joan. xxr. z z . Undè Decimum. Alia, quâ orans habet dilplicentiam con-
lub hoc metro cohibebat fe unus dicens : ditionalem, fie quod non oraret nifi vovilTet 3 non ta-
’ . . men detellatur fe vovifiè, fed placet^ Sc hæc eftfofi
c laufe, qmd ad te ? fia , qms tu, duc cor m alt a. ficiens atque laudabilis, licet non excellais Sc habet
Fac opus tnjunüum deinde vacatio tibi. devotionem habitualem Sc originalem. j
/ 'J ' . _ Vndecimum. Alia cft vkiofa circà pedeatâ ; alia ut
P A R T I C U L A L X V . prôptercommotionemiræveiillecebræ, quænondif-
. . plicet nec acceptatur confenfivè, licét v e lit , nolit
1 lacuitadconbrmationempræcedentiumponereper homofentiatur3 Sc hæcpoteftelfemateria virtutisex
exprdfom verba fanéli Thomæ foper iv. dill. i f . de ercendæ , & ad expulfionem expediret quandoquë
oratione. q.n.art.4. magis niti, quàm ad orationis continuationem
,, Attentio, inquit, in oratione potell elfe triplex-: Duodecimum. Alia vitiofa criminaîiter cui' non fofj,
Primo emm eftattentio adverba, quibuspetimus,& ficienter refillitur, fed ei verè vel interpretative con-
,, ad petitionem îplâm, & ad ea quæpetitionemiplàmBfentitur3 Schæcelldamnabilis. Qiiis autem dicaturve-
,, rircumllant 3 ficuteft necelfitas , pro qua petitur rus, quis interpretativus, alibidiétum elfc Confondre
,, Deus qui rogatur Sc alia hujufmodi. Et quæcun- fiquidem dicituraliquismalo, dum non fecit quod in
„queharumattçntionumadfit, noneftreputandainat- fo e ft , neque fâcit ut vitetur. Subiungitur alia di-
„ tenta oratio 3 «ndè etiam illi qui nomntelligunt pe- ftinétio de attentione fob triplicate multiplici.
,, titionis verba, ad orationem attend elfe polfont. Sed
„ tarnen ultima attentio ell laudabilibr, quàm fecundaj
55 & lècunda, quàm prima. Et quia anima non potell
„eile vehementer attenta ad diverlâ,' ideo prima atten-
,, do potell nocere, ut minor fit orationis fi’uëlus, fi lè-
„ cundam evaaiat- 3 vel fecunda, fi tertiam omnino tol-
„ lat, fed non è convêrlo. T amen attentio communiter f t ex *fi-
„ accipicndo, id ell ad aliquod trium prædiélorum, non
„n o ce t, fedmultiimprodell.„ Hæcibi.
P A R T I C U L A L X V I .
Porto circà finemOpufculi polfomus addere dillin-
éliones Magillrales de attentione & devotione & alfe-
clione, quæ alibi lèorsùm notatæ font r Q
Prima Triplicitas*
Attentio Orationis tr
Secunda.
f Recla , habens aliud objé-
I étum, quàm fe.
Reflexa , habens pro obje-
6to fe. j Conjunél a , recipiens alias j
L quàm le.
f Generalis, ut quia vult ora-
1 re tota die.
Specialis, ut quia vult talem
P R IMA D I S T IN C T I O
D U O D E C I M
M E M B R O R U M .
Adembrum Printum.
DE V o T Io in orationequandoquenonadmjttit
Attentio Orationis refta^^ orationem dicere.
triplex.• I Individualis, quia vult par
alias quafeunque cogitationes, nifi lolius Deij
& hoc eft jn præfenti vita rarilïimum , ubi Attentio Orationis quo-
vix hora, vel dunidia, fit inccelo mends filentium. libet modorumdiüorum
Secundum. Devotio quandoque recipit alias cogita- triplex.
tiones, fed pertinentes & ordinatas, Sc folùm tales 3
Sc hoc ell rarum Sc bonum. j )
Tertium. Devotio recipit cogitationes impertinentes,
Sc quafifoperfluas3 Sc hocellquoddianum.
Quartum. Devotio recipit contrarias Sc adverfas co- Quarta,
cogitationes , ut font vitiorum 3 Sc hoc periculo-
fom. r
Quintum. Cogitationum impertinentium unaquan- Attentio Orationis reSla
doque eft vehemens, Sc fulfocans aólualem devotio- &ßmplex.rursus triplex
nem , led nonauferens virtualem nec habitualem, nec 1
vocem 3 Sc hoc potell eile virtutis exercitium
* ticulis fingulis intende-
I re.
Sic de affe&ione polfet elfe diftinélio.
Tertia.
f Aélualis , cujus a&us in-
eft , movens immediate.
Virtualis, cujus virtus in-
eft , movens a6lu celîàn-
te.
Habitualis, vel aptitudina-
lis, cujus folus habitus in-
eft, non fuificiens idmof
Circa Iblaverba, quafi ma-
i teriam.
J Circà lolum lênfom, quafi
j formam.
• Circà lolum Dcurn quafi L finem.
Quin- a q 3