Terugkeer der hybriden tot de oorspronkelijke typen. — In 1834 bevruchtte
NAUDIN Datum tatula en Datum stramonium, de eene door de andere. De
uit de zaden ontstane bastaardvorm was in vele opzigten juist intermediair
tusschen de beide oorspronkelijke planten, doch veel grooter dan een van beiden
en bragt merkelijk later bloemen en vruchten voort, en wel eerst op een
tijdstip , toen de beide eerste reeds lang uitgebloeid hadden. Dit laatste was
gunstig voor de proef, dewijl hierdoor geene bevruchting der bastaardplantcn
door pollen van eene der beide andere kon plaats grijpen. In 1861 zaaide
NAUDIN de van den hybriden vorm , Datum stramonio-tatula, verkregen zaden
op nieuw. Het resultaat was, dat de zich ontwikkelende planten in allen
deele de kenmerken der eerste hybriden vertoonden. Doch toen hij de daarvan
geoogste zaden in 1862 wederom uitzaaide, was het resultaat anders. Van
de 22 planten stemden 5 geheel met D. stramonium, 9 geheel met D. tatula
overeen. Alleen de 8 overige hadden nog eenige kenmerken van beidé
soorten gemeen, doch in veel geringere mate dan de eerst gevormde bastaarden.
(Compt. rend., LV, p. 321). Hg,
E ene opstijging in een lucht-ballon. — in de tweeëndertigste jaarlijksche
bijeenkomst der British Association for the advancement of Science, dit jaar te
Cambridge gehouden, werd o. a. een verslag van den heer GLAISHER over
zijne luchtreizen gelezen. Het berigt aangaande zijne bij die gelegenheden
gedane waarnemingen, die van geen bijzonder belang zijn (welligt met uitzondering
van de op zijne eerste reis, van den 17 Julij, ondervondene vermeerdering
der temperatuur met de hoogte, tot welke men steeg), ter zijde
latende, bepaal ik mij tot eene verkorte mededeeling van de physiologische
inwerkingen van de koude en de luchtverdunning, die door GLAISHER en
zijn medgezel COXWELL op hunne reis van den 5 September werden ondervonden.
Zij rezen ’s namiddags te 1 uur 3 min. van Wolverhampton op. Te
1 uur 49 min. waren zij vijf mijlen gerezen en de temperatuur was —2°.
Co x w e l l , die ’t meeste werk te doen had, begon voor dien tijd reeds
moeijelijkheid bij het ademhalen te ondervinden, g l a is h e r nog niet. C. klom
in den ring der ballon; G. begon verduistering van het gezigt en belemmering
in zijne bewegingen te ontwaren en kon den stand der barometers (9f duim;
hoogte 29000 voet) niet opschrijven. Meer en meer het vermogen om zich
te bewegen beginnende te verliezen, trachtte hij C. te roepen, doch kon
niet meer spreken; het werd hem duister voor de oogen en hij viel als in
slaap. Tot zich zelven gekomen, hoorde hij C. spreken, doch kon niet antwoorden
, noch zien, noch zich bewegen. Na eenige oogenblikken begon hij
weêr, schoon duister te zien; zijn gezigt klaarde weldra op en het vermogen
tot spreken en zich te bewegen keerde terug. De temperatuur was nog beneden
0, de barometer op 11,53 duim; het was toen 2 uur 7 min. Co xw e l l
had het in den ring zeer koud gehad; om den hals van den ballon was alles
ijzel; toen hij den ring wilde verlaten, kon hij zijne handen niet gebruiken en
moest zijne armen op den ring plaatsen om er zich van af te laten zakken;
zijne handen waren genoegzaam zwart. Hij begon toen ook dergelijke verschijnselen
als G. te ondervinden, werd ongerust, wilde de klep openen,
doch, zijne handen niet kunnende gebruiken, moest hij het koord tusschen
zijne tanden nemen; op' deze wijze opende hij de klep twee of drie malen,
totdat de ballon duidelijk naar beneden daalde. D. L.
Werking der haschish. — De LUCA heeft een verslag geleverd van eene op zijn
eigen persoon genomen proefneming met haschish, het extract, gelijk men
weet, van de toppen der bloeijende Cannabis indica. Van het eigenlijk extract
maakt men nog andere bereidingen, pastilles, eene tinctuur enz. De luca
nam op een morgen te 9 uur 2 of 3 gram. van eene bereiding in den vorm
van een gesuikerd deeg, dat hij uit het oosten ontvangen had. Wat hij er
achtereenvolgens van ondervond, kwam nagenoeg op het volgende neêr. Na
7 uurs ontwaarde hij eene zekere onbeschrijfbare beweging aan de uiteinden
des ligchaams, als of iets in de vingertoppen drong en zich van daar naar
de hersenen begaf; voorts onvermogen om zijn werk (hij werkte toen in het
chemisch laboratorium van het Collége de France) voort te zetten, omdat hij
zijne handen niet geheel stil houden of juiste bewegingen er mede uitvoeren
kon. Hij besloot dus naar huis te gaan. Op straat gekomen zag hij de
huizen en personen zich van hem verwijderen, en de stemmen dezer laatsten
kwamen als uit de verte tot hem. Het kwam hem voor, alsof hij van den
bodem opgeligt in de lucht wandelde, terwijl de andere menschen op den grond
bleven loopen. Alle afstanden schenen al grooter en grooter te worden en
T scheen alsof hij nooit te huis zou kunnen komen. Evenwel te huis gekomen
, vond hij er twee brieven, maar kon ze niet open krijgen; hij wierp
ze verachtelijk op den grond en ging te bed liggen. Het scheen hem toe alsof
de deken zich op een afstand van zijn ligchaam bevond, en hij bevond zich in
een eigenaardigen dampkring van tevredenheid en genoegen. De denkbeelden ,
klaar en scherp, volgden elkander zoo snel op, dat hij ze niet vast kon houden
en elk op zich zelf overwegen. Vele hadden betrekking op zijn vorig leven en
vervulden hem met groote zelfvoldoening. Gedurende dezen tijd bleven de
zenuwachtige bewegingen bestaan, maar tevens bleef zijn geest volkomen
helder, zoo dat hij een oogenblikkelijken inval: dat alles welligt illusie en hij
zelf in het laboratorium zijn kon, — op de meest juiste wijze wegredeneerde.