88 B E S C H R Y V I N f t
I.Afdeel.Roofv°gels te verrftffen. Zelfs wil men, dat
XIII. hy zig fomtyds dood veinlt, om het Gedierte,
Hoofd- welk in deezen op hem aanvalt, te betrap*
STtJK‘ pen. Den Wyngaard kan hy ook befchadigen,
^°S‘ doordien Druiven en andere Vrugten zyne
Snoepery zyn.
Niettegenftaande dit alles is de Vofïcn-Jagt
Vangft^'niet onvermaakelyk, die, van hoe veel moeite
ook vergezeld, dikwils met Honden ondernomen
wordt, en des Winters., inde Sneeuw,
doorgaans niet kwaalyk uitvalt. ’c Is zeer moeie-
lyk zyn Spoor te ontdekken, om dat de Voet-
ftappen za weinig van die der Honden verfchil-
len; doch hy zet zyne Hielen zo ftyf niet neer,
noch zo wyd van elkander, ten zy men hevig
jaage. De befte tyd tot die Jagt is in ’t vroege
Voorjaar , wanneer de Boflchen lugtigft en
de Vagten op haar beft zyn. Men laat de Vos-
fen ook wel door Dashondjes met fcheevePoo-
ten , o f kleine Spoorhonden, uit hunne Holen
dry ven,' om van den Jaager gefchooten te worden.
Men vangtze ook wel door middel van
Lok-Aas, en Vallen of Strikken, doch de Yze-
ren Angels zyn beft daar toe, die de gedaante
van Voet-Angels hebben: want de Vos, ineen
Strik of Val gevangen zynde, wendt alle moeite
aan om die te vernielen, laatende zelfs dikwils
een van zyne Pooten in de loop , wanneer
hy zig redden kan, door die af te byten o f af
te fcheuren. In de Noordfche Landen, daar de
Voffen zeer veel fchade toebrengen aan de Kud-
. . den,
V A N D E H O » D E N. 89
d en, wordt ’er fomtyds vergiftig Aas voor ge- j, afdeel*
legd, om deeze Dieren maar van kant te hel- XIII.
pen;’ waar toe niet alleen de zogenaamde Braak-
nooten, maar zelfs bittere Amandelen, dien- ^
ftig zyn.
Deeze Dieren zyn aan dergelyke Ziekten als Voort-
de Honden onderhevig; zy paaren op de zelfdetee n,g*
manier, en, zo men verhaalt, fomtyds met
Honden. Zeldzaam kan men een bcvrugt Wyf-
je magtig worden, om dat die zig nooit ver van
honk begeeven , en op het minfte geraas weder
in het Hol kruipen. De Jaagers, die ze hebben
opgewroet, verzekeren , dat het diepftein
drie Gaten is verdeeld, het een tot een Neft.
voor de Jongen, welken zy doorgaans vier te
gelyk werpen ; het andere tot berging van Voorraad
en het derde voor de Vuiligheden. Het
Dier toont niet minder drift, dan de Wolvin,
om haare Jongen te befchermen, die met hun
allen, aan den ingang van het Hol , afwagten,
dat de Moer hun Spyze brengt.
De vermaarde Geneesheer, T h. Bartholi- Ontlee-
ïrus, verhaalt een Waarneeming van zyn Zoon, (h‘5S*
die digt aan den Wortel van den Staart, v y f
Vingerbreedten van het Stuitbeen , zekere Kliertjes
gevonden hadt;, die een zeer aangenaame
Reuk, als van Violen, uitgaven, enScHwENK-
feld ze gt, in zyne Hiftorie der Viervoetige
Dieren van Silezie, even ’t. zelfde. Egterzyn
’er andere Ontleedkundigen geweeft, die deeze
JCliertjes, noch de Borftelige Hairtjes, daar in
■ J^Deej., II Stuk. F 5 S®*