w
I. Afdeel, wils verfcheide Honden dood bye o f verfcheurt.
XVIII. Hierom zyn de Wagt- en Bulhonden beft tot
Hoofd- cjêege? Jagt, die tegen den Winter tydig is ; hoe-
STUK*; :
wel men ze in den Zomer, ö f in 'c Voorjaar,
beter kan verraflen; ’t geen in dé nagt, by heldere
Maanefchyn, bekwaamlykft gefchiedt.
Verfcheide Merktekenen zyn ’er , om de
Grootte en Ouderdom van het Zwyn , zonder
dat men het nog gezien heeft, eenigermaate te
ontdekken. De wydte der Spoören die zy maa-
ken, der Gaten die zy graavenf'de grootte van
den Drek, dien zy loozen, en der Voetftappen,
die zy in de Aarde drukken ; geeven daar een
blyk van. Het gebeurt fomtyds, dat zulk een
Zwyn , na zig in de Vuiligheid gewenteld te
hebben, tegen een Boom fehuurt, en daar aan
merktekenen van zyn Lighaams-gröotte laat..
Ook verfchillen de wilde van de tamme Zwynen
hier in , dat deeze laatften hunne Agterpooten
niet in het Spoor der Voorpooten zetten , en
hunne Voetftappen zyn niet v lak, als die van het
wilde Zw yn , maar hol. Dit volgt, in’tgraaven
met zyn Snoet, doorgaans de Vooren, die’er in
de Akkers zyn ; het tamme maakt zyne Gaten
hier en daar, zelfs dwars over de Vooren heen.
Ook zyn ’er Kenmerken, om de Mannetjes der
wilde Zwynen, aan het Spoor, van de Wyfjes te
onderfcheiden ; dewyl de Zeug fpitfer Hoeven
heeft, zettende de Agterpooten zo wyd niet van
elkander, als de Beer.
Z o dra een wild Zwyn gedood is, fnyden de in
jaagers hetzelve zorgvuldig de Ballen a f , d ie f.A fdeel'
een zo fterkfe Reuk hebben, dat, indien Uien zè XVIII.
’er flegts v y f o f zes Uurén aan laat blyven, al
het Vleefch daar door befmet wordt. In ëèn
oüd Zwyn deugt niets dan de K o p , daar in tegendeel
het Vleefch, der jongen onder ’t Jaar,;
niet alleen lekker is , maar zelfs fyn vanfmaak.
De Ouden plagten de Biggen der wilde Zwynen,
levendig gevangen zynde, te fnyden, en lieten
ze dan weder in ’t Bofch löopen, wannéér zy
Veel beter wierden dan de tamme die men op5
’ t Hok meft.
Deeze Soort van Dieren , fchooh overvloedig
in Europa |f Afrika en A fie , wordt van na-
tüure niet gevonden in dè nieüwe Wéreld. De
Spanjaarden hebben ze derwaards overgebfagt
en zy ’ zyn ’ér vermenigvuldigd niet alleen,'
maar zelfs wild geworden op veele plaatfen. De!
Ghineezen voéden een menigte Varkens o p ,
óm dat het Vleefch en Spek derzelven hun zeer
wel fmaakt. De Turken, in tegendeel f en alle
die de Leerë van Mahometh aankleeven| hebben
’er, gelyk de Jooden volgens de Wet van
Mofcs, een afkeer van | ja durven ze niét aan-
raaken, ffis onreine Dieren zynde. De Negers
brengen, tot hun Onderhoud, ook een menigte
Varkens o p » die in de heete Landen meeft-
al zwart zyn, als minder ontaard Van dén na-
tuurlyken wilden flaat, én in tegendeel het al-'
lermeeft in de koude Landen ; gelyk men aan1
' I. D'EEt, XI Stuk, R 2