dsfenfiribus. 'Unde ‘verb prafertim Auguftinus contra Pelagianos divin* gratia
neceßitatem tuetur, ntfi ex orationibus, qmbus ejufdem auxilium Eccleßa fem-
per nobis adejf poftulat ?
AiHs libris U t dutem merito jure ordinem ritumque Romanum, quern hie liber Sacramen-
H S hH torum exponit,ubique tandem obtinuijfe demonßretur,fat.is eß ilium conferre cum
ponenaus. Mfalibu s Gothico, FrancicOy& veteri Gallicano qua edidtt Mabillonius lib. 3.
4e Liturgia G allied & cum Sacramentario Gallicano ejufdem Mabillonii opera
edito Mufti Italici torno primo 2.parte. In hisenim fententia obfeura ft) abjeda,
firmo barbants , verba corruptiftima, Deus bone ! quam longe abßmt à gravitate
& majeftate libri Sacramentorum Gregorio adfiripti. Et hac de ipfi fafft-
ciant : nunc verb de notis & obftrvationibus in ipßtm à Menardo lucubratis,
hicque iterum editis breviter ledor pramonendus.
in m a V I . ln its laudat fape vir eruditus quafdam S. Ignatii martjris epiftolas,
tunc ii- qua nunc pro ßuriis habentur ; qua in re communem fr o avo dodorum pene
brura' omnium ßententiam ftcutus eß : idem dicendum de frppoßtitiis Romanorum Pon-
tißcum epiflolis decretalibus, ex quibus frequenter adducit teßimonia vir mult arum
litterarum. Hacautem mutare <£) corrigere non prafurnßmus ; ubt verb manifeflo
errore pralipotiùs quam Scriptoris, quadam laudata invenimusßcus ac debuißent,
ea emendare non dubitavimus. Sic pag. 104.. legitur : Ecce merfifti ; venifti ad
Sacerdotem ; tibi dixit ? Deus, &c. quod fic reftituimus : Ergo merfifti. . . . . . .
quid tibi dixit ? Deus. Pag. loj. prions editi babes, de fancto Gelfino martyre,
legendum, Gelafino,uti nuneextat in haceditione. Pagina //ƒ. apud Menardum
jic profertur Hie locus Deuteronomii 6. 4. Audi, Ifraël, Dominus Deus tuus
eft. Nunc atjtem col. 363- Audi, Iftaè'1, Dominus Deus unus eft. Theo-
dulphi Aurelianenßs Epifiopi libellus de ordine Baptißni in notis Menardi ex-
cufks pag.113. &Jeq. multis mendis ßatet. Multb emendatior prodiit cura Jacobi
Sirmondi , ex cujus recenfione plurima errata correximus. Corruptd verb
loca in qua ßtas Menar dus conjecturas propofrit, aut notas adtexuit, relin quere
intada coaéti ßtmus, ut Menardianam editionem majori ßde exprimeremm.
Indulgcndum autem viro dodo qui in codicem corruptum incidit : non rarb tarnen
ex conjectura Menardus qua corrupta frn t ßmat, & genuinam ledionem,
quam poftea Sirmondus amplexus eß, reßituit.
R Tcæ notÜ Menardianis notis eas adjecimus quas Angelus Rocca Camers apofiolici fr -
fuperaddi- er am Prafedus, in librum Sacramentorum edit. Vatic, ftripßt. His frcce-
“ • dunt Benedidiones Epißopales qua in codice S. Eligii deßderantur. Sequitur
Gregorianus Antiphonarius , qua in Mißis canenda ßmt exhibens. Tandem
libmm Reftonßalem feu Ojficialem, in quo curßus Eccleßaßicus, tarn pro no-
cturnis quam pro diurnis horis in ordmem digeßus continetur, ex veteri codice
Omniapene Compendienfi deßriptum, frbjunximus. Ita omnia fere qua ad rem facramper-
Ucrara tincnt htc colleda reperiuntur, excepto dumtaxat Ledionario ; ojuem addere non
tinent Mc aupi fdmus, tum auia eum S. Grecono nemo tribuit, fed potius Hieronymo &
colleäa. J J KM ’ l . , , r a jt ■ ■ I 1 1 „ Damafi Tapa; tum quia jam non Jemel excujas eß, mmirum a jacobo Pa-
melio torn. 2. Liturgieën, & longe emendatior a V. cl. Stephano Baluzjio. Ce-
temrn hoc in Lettionario tantum indicaniur lectiones, tum ex Apoßolo ( pducis
tarnen aliunde ex veteri Teßamento adduttisj tum ex Evangelio ; qua fere om-
nes adhuc eadem in Mißa recitantur. Quod verb ßeCtat ad evangelicas, eas
maxima ex parte ßippedisant homilia in Evangelia tomo primo.
Meiardi VII . Quamvis ad Menandi laudem nota ac obßervationes ab Ulo firipta in
ciogium. librum S acramentorum fatis eße videantur, de illo tarnen ac de aliis ejufdem
lucubrationibus paucis jam eß dicendum.
Nicolaus Hugo Menardus Panfis anno i jS /. honeßo loco natus, à puerili
state pietati fm u l ac litteris operam dedit. Jblemona erat acn atque adeo te-
naci, ut qua femel legerat, numquam oblivioni daret. Sicque Latins, Grace, ac
Hebraice brevi facilique negotio clottus, ad facrarum litterarum ftudium, totum
fe conferre conftituit. Nec minus ferib de vita fancte ac pie infiituenda cogitans,
cum adhuc adolefens Regula S. Benedidi fefè “ obfrinxijfet in regali S. Dionjfi
ccenobio : ut qua Deo pollicitus fuerat, factlius prafaret, annos jam natus 20.
flridwn fe obfervantia addixit in Monafierio & Congregatione S. Vitoni apud
Virodunum die quinta Augufti anno 1614- lnde Parfos mijfus, in Collegio Clu-
niacenfi Rhetoricam multis annis docuit. Poftea in Monafterio S. Germani d
Pratis reliquum vita egit, facris ftudiis obfervantiaque regulari liberrimo in otio
totus incumbent. Temporis jaduram pra ceteris dejlebat. Hinc recefus & foli-
tudinis amantiffimus paucis amicis contentus erat iijque feledis, quos inter
principem locum obtinuit jacobus Sirmondus e Societate Jefu Theologus , quo
non alius fr it aut in litteras, aut in litteratos propenfor. Talium cenforum ju -
dicio & criterio quidquid elucubraret, permittere felitus erat vir fitmma in pri-
mis modeftia. ~ *
Prior ejus fetus fr it Martyrologium BenedidinumViom illujtratum, de quo
opere retradando & fecundis curis edendo fpllicitus erat, quando eum oppreffit
mors. ‘ ‘ J
Con co rd iam R e gu la rum Audore S. Benedido Aniana Abbate , ex codice
Floriacenft eruit, & notis obfervationibufque audam publicavit Parifis anno
16 3 8 . / J
Quatuor poft annis L ib rum Sacramentorum S. Gregorii in lucem emiftt, cum
notis feorfim & animadverfanibus ampliftimis.
Anno fq u en ti, fuam de unico Dionyfio Areopag. Athenarum & Parifior.
E p ilcop o diatribam tacito fuo nomine vulgavit adversus Johannis Launox
difeuflionem Milletianas relponfionis.
<iAnno 184s- prodiit in publicum, opus ejus pofthumum, fcilicet Epiftola
S . Barnaba: ex antiqua v e r f io n e ,« ? » dodiffimis notis, inquit GuillelmusCave
in Scriptorum Eccleftafticorum hiftoria litteraria.
Anno vita quinquageftmo nono morte pene repentina, & auidem ex animi
voto, correptus eft die 20. fanuarii a n n l ^ l cum « alvi dolonbuïZ 2
horis decubuijfet. ‘
Eju feiern
Opera.
* Monachal» induit die Dominica 3. Febtuatii ann. jfo8. Sc profeffioncm emifit die 10. Septembtis ann. t<r,2.