pft turn) enarratum, five exaratum; hoc enim paAo i.pfa. A prxfixa, hominem corripic; aut termino, five ordine quo-
Inmtio fen III non caret ennornenri. V el locutio fenfu non caret congruent!. Vel ffnorrrtna (lTlèe,. »&V rqmuii-- iNESSsS
dem mcliùs, exorcisât um , legendum eft : ibi namque de
cxorcizandi modo agitur : nos autem mendolum rcliqui-
mus locum, certain .conjeófcuram non habences. De hac
e judiccnt cruditiores. Vel,charaxatum legi debet';
dam , qui typus nuncupacur. Nam Galenus de typo
cap. 1. loquens ait : Typus efl ordo intenfionum, ac re-
mijfionum. Vel fie : Typus efl ordinata intertfionurn, rt~
mijfionumque redditio. Vel : Typus efl ajfeUus, eus ac-
cefflo & rerniflio ordine quodam accidit. Galenus in lib.
à verbo charaxo , id eft feribo diótum, quo ulus eft B. def. mcd. Hinc typiex febres funt, in quibus accelfio &
rG'r"e'~g, etiam in 1R5 c' gift. li-bu. 5- . epifnt. 40. nCh araxo autem ' remiffio ftatis vicibus accedunt t atque his erraticæ plané
voce CharaSler dicitur, ut Huguitioni 8c Papienfi placet.
Hinc characatus 8c charaxatus , à Græco }&.&%> 8c icst-
©wJ«, id cft fculpo, fingo.
Col. i j 68. A. Adfccndo, legi tut cutri d, more ve-
terum Latinorum, ficut etiam adfcifco, ne lëcunda liteera
prxpofitionis ad, omnino -pereat, quæ in compofitione
vèl remanet, ut adficio, vel immutatur ut afficio, affiuo, 8c
fimilia. Pamelius autem legir duplici f , Affenfio, 8c Af-
ftnfa Domini, 8c hoc modo d in ƒ convcrfum videtur.
Col. 201. A. a Tropaum crucis , pro Troph&um cruels
, adfpiratione prxtermifià, reliéta eft. Veteres énim
LatinijGræcos, qui Tposrajoy dicunt, imitantes, fine adfpi-
ratione fcribebanc. Hi namque, telle Gicetone in lib. de
Oratoré longe poll medium, alpiratione nonnifi in vo-
cali utebantur , diccntes , triumpus 8c tropaum, 8c id
genus alia, ut in antiquis inferiptionibus videre eft. Id prx-
lêrtim legebatur in veteri baie Obelifci, qui nunc ad S. '
Johannis Lateranenfis cernitur : fed modo bafis illa,quam
ego vidi, non extat.
Col. 228. C. Incipiunt Apologia. Sunt nonnullæ ora-
tiones in didta pagina 8c lèquenti, quæ nomine Apologia:
inlcriptæ reperiuntur in cod. mf. Vacicano : b led in ceteris
codicibus mis. Apologix nomen nec hîc nec alibi præfi-
xum invenitur. Quamvis autem Apologiæ vis non nifi in
defenfione vel exeufatione confiftat,hoc tamen loco oratio-
nes ipfx, ut- reor, nomine Apologiæ folam peccatoris com-
prehendunt acoufationem, quæ apud Deum vim exeufa-
rionis habet. Qui enim apud divinam Majeftatem fefe acculât
, luas culpas detegendo, hic lècundum Auguftinum
pro acculâtione exeufationem, five impunitatem merecur,
juftificati nomen recipiens,cùm juftus,ut Sapiens ait, prior
contrarix Hint quæ
x ftftum tempus , neque ullum ör-
dinem accelfionum 8c remilïïonum lervant, ficut fimt illa:,
quac oriuntur ex atra bili, qux in quibuldam partibus mo-
vetur in quibuldam veto immota manet; in aliis putrelcit,
aut fervere incipit, audtore Galeno lib. 3. Prognoft. com.
29. ex quo hxc dècerpfi ad verbum, ut hic Sacramentarii
locus explicaretur.
Col. 1578. D. In prima oratione legitur : Ut piit
noftris precibus demons ac propitius ajpirsu, ficut & illi
mifericordiam largiaris. Tcxtus Vaticanus fic jacet, 8c
fortalïè menda non Caret, nifi legatur ajpirsu, pro ajpi-
rans, ficut elegas, pro tie gans x 8c mefa, pro menfa, non
fine ratione, ut in lapidibus legitur antiquis; vel ajpires
legendum cft. Sed quomodocumque legatur , conftrudtio
verborum non latis perlpicua videtur.
Ibidem E. Oratio, qux dicitur, Ad complendum, eft
" omnino mutila, 8c (ènlus congruere non videtur : nec
aliud exemplar haberi potuit pro hac re dilucidanda. ld
quod aliis item in rebus nobis eyenit. Multa enim hoe in
Exemplari, quod imprelfimus, reperiuntur, qux in codicibus
tam mis. quam imprellïs non extant; prxlèrtim veto
a col. 1573. B. ad finem ufque nihil penitus in ceteris
exemplaribus invenitur.
C Col. i s8o. A. In Mifia pro Papa fit mentio de B.
Silveftro, & orationes lünt illx, qux in Milïa pro Papa
recitantur, ac tempore B. Silveftri videntur ulïirpatx, cüm
ejus nomine fint infignitx : riifi dicamus hoe fadlum elïè
a Librarió, vel a quopiam alio, ad majeftatem Pontifi-
ciam infinuandam, qux vires fuas tempore B. Silveftri d
fulcepit.
d Ibidem , Hymnos B. Gregorii in tomb v. impri-
fit accufator fui, .exemple illius Publicani Evangelici, qui mendos curavi, ut ne quid in Vaticana editione
poft accufationem rediit juftificatus in domum luam, juxta “ J "‘..... ....... ’ ’ xoperiillud
Proverb. 18. 8c Matth. 9. Qui fe accufat, cum pec-
caverit, juftus eft. Et Ilä. 43. Die tu prius iniquitates
tuas, ut juftificeris. Hue fpedtare videtur liber S. Am-
brofii de Apologia David: qux eft accufatio peccantis David
coram Deo, 8c accufatio contra detradtores.
Ibidem legitur peripfitna, pro peripfema, 8c neglegen-
tia, pro negligentia, more Antiquorum.. Peripfema enim rj
apud Grxcos, eft purgamentum rerri vel pomi, & quidquid
busejufdem Sandfci defideraretur. Quamvis autem Clidlhu
ovxus in fuo Elucidatorio Ecclefiaftico, quatuor tantum
B. Gregorio adlcribat, hoc eft , Primo dierum omnium ;
Node fur gent es ; Eccc jam no Elis ; & Lucis Creator
opt'imt i o£to tamen liib ejuldem Samfti nomine hac in
editione imprefli funt, quia alii aliter de hac re fenferunt.
de qualibet materia , ut purgata reddatur, abjicimr. Ego Francifcus Peres Collado DodlorTIieologns
, juffu Rcve-
Hunc Icnlum habent verba B. Pauli 1. Cor. 4. Tarn- rendiflimi Patris Bartholomzi de Miranda', Magiftri
quam purgamenta hu jus mundi fqSli fumus omnium per- Pe*£cg‘ hxc Scholia in Sacramentarium^B. Gregorii, a Reverendo
ipfema . fema „u fqy ue/->a dh#uc Antinqui|tu s' autem dicebatur Perip- ^lummMa adgi,lfigceon Atina gecllaob Roroactcaa : &ä C ianm eeirsf nr®ih iel xffitdoelil ataiuotn beo cnoisd imcios rmihfn., more Grxcorum,, qui Icribunt fenbunt quamvis quamvis
repusnans inveni, fed omn' - «1, aut boms mor.bus
c apud Latinos Ita, » Grxcum, in e longum converti fo-
leat. Neglegentia, pro negligentia, apud etiam veteres La-
tirios dicebatur, ut ex lapidibus & libris mis. videre eft.
c Col. 1 j 7 2. E. In Milla pro febritante fit mentio de
S, Sigifmundo martyre Burgundix Rege, per quem febri—
citantibus fanitatem redditam fuifie Sigebertus Gembla-
cenfis Monachus in Chronicis teftatur. De hoc Beda,
Uluardus, Ado, Gregorius Turonenfis, 8c Baronius Icribunt.
In prima hu jus Miftx oratiöne legitur : Typus quar-
tanus, & quotidianus, pro quodam, ut conjectura fèrt,
termino febris, qux quadam forma, leu régula, fibi quafi
repugnans inveni ; fed omnia digna ut typis excudantur, quæ &
Auftoris induftriam, & labores ab codem fufeeptos in ipforùm
Scholiorum conferiptione teftamur, & B. Gregorii difficilibus &
implicatis locs magnam lucem afferunt. In quorum fidem fubfcripfi
die fepttmo Februarii, anni 1J54. ‘
: Collado , tfispra.
Librum hunc accurate, & omni adhibita diligentia vidi, nihil-
que in co, quod fidei Catholicæ adrerfetur, reperi.
fc ^ecus^n noftriTr' '!** tn£h.*!tm- . . . . . difta intclligc de tribus notis immediatè fequentibus.
..fS “ ^ “ r™ .^ ! c,b“ ' ubl f c * * “ “ • V A l« o « J kmo, d Edit, fcilicct W e n In nojta m m illo, «pctiei in /pc
require in editione GulTanv. am Vaticana. ladem
pendice ad Antiphoqariu
•as*»
D E L I B R O S A C R A M E N T O R U M
I N S I G N E T E S T I M O N I U M ,
Ex PETRI LAMBECI lTomo fecundo Bibliothecæ Cæfàreæ Cap V
pag. 198. nutn. XIV. r - •
S E c u n DU S augujhjfimoe Bibliothek C&fare* codex ad ‘vitam. & res
ge fias Imperat. Carolt Magni pertinent eft inter mfs. Codices Theoion-
cos Latinos '360. & cantinet prxciptt'c S. Gregorii Magni Papa I. Librum.
Sacramentorum. Idcirco autem dtxi eum codtcem ad htftoriam <uita Caroli
Magni pertinere, qma htceft ille ipfe quem fummus Pontifex Hadriantss 1
Carolo Magno, adpetitionem ipfius, dono mifit,uti videre eft ex epiMa 82
coüeäionis epiftolarum veterum, ftudio & cura ipfius Caroli Magni ador-
naUsquippeubiPapaHadrianus iftius codieis mentionem facit bis verbis-
De Sacramencario à fantäo prædeceffore noftro Deifluo Gregorio Papa
dilpofito jampridem Paulus Grammaticus à nobis eum pro vobis petiit
& fecundùm fanftæ noftræ Ecclefiæ traditionem per Johannem Mona-
chum atque Abbatem civitatis Ravennatium veftræ regali emifimus Ex"
cellentiæ ; quatenus optantes pro yeftra regali inviftiffima Excellentiä
eumdem Del Apoftolum veftrumque protedorem, pofeentes quæfumus
ut femper ubique vos comitans viftores fuper omnes barbaras nationes
efficiat, SC unà cum Domna fpiritali filia noftra excellentiffima Regina
vcftræque profapiæ nobiliifima proie, longiori ævo in hoc régnantes mundo
, in vitam æternam cum Sanftis omnibus regnare fine fine ejus inter-
ventionibus faciat. Incolumem Excellentiam veftram gratia fuperna cufto-
diat. Huc ufque claufula epiftoL Papa Hadriani 1. in qua librt Sacra
mentorum S. Gregorii Magni ad Carolum Magnum tranfmijfi fit mentio
Titulus autem ejufdem libri in ipfi codice mf. ita f t habet : J
I N N O M I N E . D N I
I N C I P I T . L IB E R . S A
C R A M E N T O R U M . D E
C I R C U L O . ANNI . E X P O
S I T U S . A S T O . G R E G O
R IO . PAPA- R O M A N O .
E D I T U S . E X AUTHENTI
CO. LIBRO. BIBLIOTHECÆ.
C U B I C U L I . S C R I P T U S .