intclligamus Sandos Dei quamdam in hac vita pa- A Deum corripicntem 8C confolahtetti. Quod fi ma- Qmainatc^
confolatot u cem habere, fed veram perfedamque pacem ibi
folummodo inventuros, ubi eos jam nulla vana mo-
vebit cogitatio, nulla turbabit illufio, cùm cripue-
rit Deus animas eorum de morte, oculos eorum à
lacrymis, pedes eorum à lapfu. Hanc pacem Chriftus
folus habuit, quia folus inter mortuos liber,
peccati aculeum in corde non fenfit. Nos verb
quamdiu corruptibili carnc premimur, 8c corporis
innedimur nodis , integræ illius perfedxquc pacis
ignâri vane conturbamur, irrepentibus nobis ccr-
renarum illecebris cupiditatum, 8C cogitationibus
vanis, qua: frequenter .quafi fado agmine ex im-
provifo erumpentes, mentem confundunt, atquc
lx confeientix tribulationcm perferens, in area- 1
no cordis Deum non invenit, quoniam forte recef- i
fit ab hofpitio cordis pro abundantia iniquitatis,
quid fadurus eft homo ? ubi confolationem inve-
niet > ubi requiem perquiret ? Grandis tribulatio ,
ubi nullus evadendi aditus,ubi nulla libertatis fpcs*
ubi nulla ereptionis fiducia. Si ad exteriora recur-
rit, fi in tranfito'riis confolationem quxficrit, ibi ani-
mi afflidio urgebit, {ollicitudinum ftimulabit cala-
mitas,miferiarum turba vallabit.Qux enim in tem-
poralibus confolatio ? quale in divitiis .gaudium ?
Numquid nobifeum permanfurar furit ? Nonne ilia:
funt fpinx, qua: femen verbi fuffocant ? Qua: fialib
quàm propofuerimus, animum trahunt. Non B cut acquifita: lxtificant, fie etiam amiflx contri-
Ut rivamus ju-
ftitia: quid
agendum.
enim in poteftate noftra eft cor noftrum : non ad
Deum fccundùm voluntatem noftram erigitur
deducitur ad ima, trahitur ad devia. Si ergo in terrain
iedam cupimus ingredi, à Ipiritu Dei bono
optemus deduci.
16. Propter nomen tuum, Domine, vivifieabis me
in aquitate tua. Non vivit juftitix, nifi qui moritur
iniquitati. Sicut autem quod feminavimus non vi-
vificatur, nifi moTiatur priùs : fie qui mundo 8c con-
cupifcentiis ejus non moritur, in firudu bonorum
operum non multiplicatur. Supereft ergo ut mor-
tificcmus membra noftra qua: funt fuper terram ,
quatenus vivificet nos audor viex. Ad hoc enim
ftant. Supcreft itaque ut in tribulatione pofitus
peccator ad eum recurrat in quo folo vera eft confolatio,
8c per iftiiis vitx nodes inledulo cordis
Deum quxrat. Quem fi primo non invenit, magis
ad quxrendum animetur, furgat ad amorem cx-
leftium, civitatem circumcat exultatione univerlx
terrx fundatam , interroger vigiles qui cuftodiunu
Ecclefiam, nudetur pallio fècularis ornatus, 8c ca-
ritatis fagitta intcriùs vulncrctur. Nec priùs à qux-
rendo deliftat, quàm moercntium confolatorem in-
veniat. Inventum autem fummopere tencat, donee
redemtus ope adjutricis gratiæ, à confeientix
eripiatur tribulatione. Si cnim naufragus cupiens
Idco Omni foilicitudine
qu*.|
rendus cf “
ipfc mortuus eft, 8c refurrexit, ut nos peccatis C vitam in undis fervarc, femel adeptam tabulant
i-.TheJfal.jf
mortui, juftitix vivamus. Hinc Propheta dicit :
Vivificabit nos pofi duos dies, dr in die tertia fufei-
tabitnos. Ilia nempe refurredio, noftra vita fuit,
per quam à morte animx liberati fumus, atque vi-
r. tx reftituti perpetux. Si enim credimus ~quod Jefus
mortuus eft dr refurrexit, it a dr Deus eos qui dormie-
rttnt per jefum , adducet cum eo. Vides quia qui
Chrifto commoritur, cum eo convivificatur, ficut
teftatur Apoftolus, diccns : Si enim comptant atifatti
fumus fimilitudini mortis ejus ,fimul dr refurreflionis
i- erimus. Plus eft autem vivificari in xquitate, quàm
| vivificari xquitati. Dcniquc qui in xquicate vivi-
1 ficatur , in ipfam xquitatem introducitur , ut nihil
non ante dimittit, quam fradus labore fxvientium
procellarum deficiat, aut vehiculi prxfidio adjutus,
optatum littus attingat: quis in hujus maris magni
8c fpatiofi naufiragio Dei non ampledatur fapicn-
tiam, cujus gubernctur prxfidio,xegimine dcduca-
tur ? De ipfa namquc fcriptuin eft: Lignum v ita eft j
his qui apprehenderiht earn : dr qui tenuerit earn, beams.
Qux eft autem Dei fapientia, nifi Chriftus i fe-
cundum quod Apoftolus a it: chriftum Dei virtu- 1
tern, dr Dei fapientiam. Teneamus ergo lignum fa-
lutis in pclago proccllofic tempeftatis, per quod
poflimus 8c a periculo horrendx mortis eripi, 8c de
tribulatione diabolicarum tenrationum cduci. Dat
iniquum fapiat, nihil irnpium agat.Poteft etiam per D nobis magnam ereptionis noftrx fiduciam quod
Nulla major
affliftio, quân
°iU;c ex Çon-
icicncia delixquitatem
ipfe Chriftus intelligi, in quo vivifica-
tur qui mundo moritur. Deniquc corpore fuo &
fanguine pafeimur 8c vivificamur, alimur 8c fagi-
namur. Nec ocipsc additur : Propter nomen tuum.
Ad omne enim bonum quod agimus, non noftram,
fed Domini gloriam quxrimus. In eo namque opüs
bonum Deo acceptum efficitur, fi ex virtuce opc-
fis non fervi, fed Domini nomen glorificetur.
Educes de tribulatione animam meam : dr in mife-
ricordia tua difperdes inimicos meos.
17. Inter multipliées humanx animx tribula-
tiones, & innumerabilcs affli&ionum molcftias,
nulla eft major affliótio, quàm confeientia dcli&ofiibditur
: E t in mifericordia tua difperdes inimicos
meos. Qui fint inimici humani generis, &: Chriftia-
nx animx impugnatores, fiiperiori fatis expofitio-
nc declaratum eft. Quos tunc dementia divina dif-
perdit, cùm cis vires noccndi adimit ; cum adver-
sùs jacula tentationis diabolicx (cutum ôpponit
fux proteftionis. Quafi enim confufi abfccdunt,
cùm {è ad prxvalendüm impotentes agnofeunt.
E t perdes omnes qui tribulant animam meam : quoniam
ego f e r vus tuus fum.
18. Juftumeft ut bonus fervus à bono domino
adjuvetur, contra hoftilcs muniatur incurfus, à periculo
libcrctur.Sed'quid èft quod fc nominat ferrum.
Cùm cnim exteriùs patitur homo, ad Deum E vum, cùm fervus non maneat in domo in xterconfugit,
ad virum fortitudinis recurrit. Singularc
namque 8c faluberrimum eft confolationis remedium
, tribulationcs exterius patienti: ut fi eum
contriftat orbitas, fi angit paupertas, fi venit infir-
mitas, recedat ab eo qui foris eft ftrepitu, & ingre£
fus in interiora mentis penetralia, ibi Deum invo-
cet, ubi nemo videt. Reftat quoque ut oftium cordis
contra illatas claudat moleftias; ut fxvientiuni
exterius non fentiat impetus, fed in fpc cxleftium
promiftorum exultans poftponat damna, moleftias
ncgligat, fcculi blandimcnta contcmnat, humi-
liet fe in confefiione peccati, magnificet 8c laudet
num ? Hinc ipfa Veritas difeipulis ait : Jam non di
cam vos fe rv o s , quia fervus nefeit quid fa c ia t dominus
ejus. Et Apoftolus : Non accepißs, inquit, fpiru-
turn Jirv itu tis iter um in timoré ; fe d accipiftis Jp iri-
rum adoptionis filiorum, in quo clamamus, Abba p a ter.
Sea feiendum, quoniam ficut funt duo timbres,
ita etiam funt dux fervitutes. Eft cnim timor
pcenam habens, quem perfe&a caritas foras mittit.
Eft 8c timor Domini fan&us permanens in fecu-
lüm fcculi ; de quo etiam feriptum eft : Initium f a pientia
timor Domini. Et itcrum : Timentibus Deum
nihil deeft. Ille igitur timor qui à càritate excludi-
Ut duplex I
Da timor,
Johan. 1
t u r , ad (ervnm non m^anentem in domo pertincrc A riatur nofte. Hoc immehfo Si indcficicnte 8c lucidiftimo
lumine illuftrata Jerufàlem fànfta, qux eft
SanÆorum
félicitas.
Pfal. nyi
Galat. +•
videtur. Timor verb fan&us fervo illi convenire
. nofeitur, cui voce Dominica dicitur : Euge ferve
bone & fidelisy quia fuper pauca fù ifti fid e lis} fuper
multa te conftituam, intra in gaudium domini tui.
19- Qupd Verb ait : Perdes omnes qui tribulant
1 animam mcam t ad illam beatx vitx felicitatcm referendum
eft, in qua nullum habebimus adverfa-
rium, nullum metuemus inimicum, cùm abforbe-
bitur mors in vi&oria, cùm ilia noviffima inimica
deftruetur mors , cùm immutati fucrimus, 8c xqua-,
les Angelis eftetti. Modo cnim nihil quietis aut femater
noftra, filios abdicat tenebrarum, cives rcci-
pit pacificos; filios vidclicct lucis 8c dici, filios adoptionis
, confortes fupcrnx hereditatis. Nullus in
eam ingreditur impius, nullus habitat iniquus, nullus
intrat immundus. Muri ejus ex lapidibus con- ajoc. i
ftruuntur vivis, portx ejus ex optimis adornantur
margaritis, platcx ejus ex auro puriflimo fternun-
tur ,■ 8c canticum lxtitix fine fine in ea cantatur.
Ibi eft lux fine defe&u, gaudium fine gemitu, defi-
. V . . R deriumfinepoena,ampr fine triftitia, fatictas fine
curitatis ïnvemre pollumus, dum adhuc in nobis- " f~r~:— ^ ,,^-^|j||jg
ipfis ingemifeimus gravati^ adoptionem expeftan-
tes, redemtioncm corporis noftri. Cum autem mortale
hoc induerit immortalitatem, tunc nulla eric
diabolicx fraudis impugnatio, nullum hxreticx
pravitatis dogma, nulla infidclis populi impietas,
omnibus ita pacatis 8c compofitis,uc in taberna-
culis juftorum fola audiatur vox exultationis 8c fa-
lutis. Ibi Sanfti fine fine laudabunc Deum, 8c in lumine
claritatis ejus exultabunc, cives effedi illius
civitatis, qux libera eft, 8c xterna in cxlis. Quam
non obfeurant tenebrx, non obumbrät nox, non^
confumit vetuftas, non in ea rutilat lumen folis,
aut luhx fplendor, aut ftellamm jubar, non ibi lu-
ccrna quxritur, non lampas accenditur, non lych-
nus aptamr. Claritas quippe divina eam illuminat,
fol clarificat juftitix, lux vera illuftrat, lux, in-
quam,inacccflibilis, qux non clauditur loco, non
finitur tempore, non obumbratur tenebris, non vafaftidio,
folpitas fine vitio, vira fine morte, falus
fine languorc. Ibi fan&i 8c humiles corde, ibi fpi- D4n
ricus 8c animx juftorum, ibi cun&i cxleftis patrix
cives 8c beatorum fpiricuum ordines Regem in décoré
fuo videntes , 8c in gloria virtutis ejus exultantes.
Perfcda viget in omnibus caritas, una omnium
Ixtitia, una jucundicas.
B O ne Jcfu, Vcrbum Patris, fplcndor paternx
glorix,in quem defiderant Angeli profpicere, doce
me facere voluntatem tuam, ut à fpiritu tuo bono
dedudus, ad beatam illam perveniam civitatem,
ubi eft dies xternus, 8c unus omnium fpiritus : ubi
eft ccrca fccuritas, 8c fecura xternitas ; 8c xterna
tranquillitas, 8C tranquilla félicitas ; 8c felix fuavi-
tas, 8c fuavis jucundicas : ubi tu Deus cum Pâtre
8c Spiritu fando vivis 8c régnas per infinita fccu-
lorum fecula. Amen.