tum dona confpicit, qua: ante ei affiitura fuus præ-A pro negligentiæ noftræ immenfitate compuhgimur,
dicator oftcndic. Signa quidem funt : quia per hæc virtutem fufcepti ordinis per fletiis 8c lamenta refe
a Deo eleckos intelligunt, qui ad prxdicationis
ordinem promoventur. Un£him ergo fe aliquis ad
Ecclefia: principatum non teneat, qui diei illius fi-
gna adeffe non vidcrit in virtute perfe&ionis. ,Pri-
nium ergo fignum priüs attente confpiciat; videlicet
fi exemplo virorum falire jam magnas foveas
fciat. Sequens etiam fignum cognofcat; fi ad querquiramus.
Hinc Pfalmifta voce infirmorum deplo-
rat, dicens : signa noftra non 'vidimus, jam non eft p/*i. 7}
Propheta. Nam Propheta eft, cum jam di<fta haec
prophetic fignaei adefle prsevidentur. Si ergo ad Nonde
culmen pradationis aflumitur, non fe teneat, quod "ep**i*f
eft altitudine ordinis, led quod eft virtute perfe- ext0^antl
ttionis. Dicat ergo: Sign a noftra non vidimus ,jam
cum Thabor tres viros ob vios. habuit, quos hoc- non eft Propheta. Quafi dicat: Elfe nunc Prophe-
dos 8c panis tortas portare in Bethel ad domum tarn dicerem, fi dona fpiritus ccrnerem, quibus
Domini vidit ; fi panes duos de eorum manibus Prophetic perfona fulgere debet. Qui ergo fufee-
accepit. Tertium nihilominus videat, fi ad collem pti ordinis paftoralis perfeefionem audivit quam in
Domini venit; fi prophetantes cuneos afpexit; fi fe obtinere vivendo non meruit, idoneus fanfta:
in eum fpiritus Domini infilivit, 8c in eorum me- B Ecclefia: doctor non eft. ln primo igitur rege, Pa-
dio prophetare jam polfit. Et viros quidem falien- ftorum omnium fan&a: Ecclefia: profedus oftendites
foveas vidit, fi perfedorum exemplo omnia fe-
culi confiitare jam didicit. Ad quercum Thabor
venit, fi contemplativæ vitæ fortitudinem atque
ameenitatem experiri jam novit. In qua 8c heedos,
* 8c panis torcas, & viiium ad Dominum portantes
afpexit : quia ab amatoribus vitæ contemplative
jam didicit, 8c peccatorem fe indefinenter agnofee-
re, 8c pro eifdem peccatis carnem affligere, 8c affli-
dionis fuæ dolorem omnipotenti Deo gratanter
ofterre. Ad collem Domini venit, fi ad revelatam
intimam Redemtoris gloriam, aut Scripturarum fu-
blimem intelledum proficiendo confcendit. Obtur,
dum dicitur : Venerunt ei omnia figna hac in
die ilia. Et quia idem profedus eledorum prasdi-
catorum mirabilis eft, fequitur:
Videntes autem eum, qui noverant eum heri & ynf.,,.
nudiuftertius, quod ejfet cum Prophetis, & prophet a-
ret, dixerunt ad invicem : J>>uanam res eft, qua acci-
dit f l io Cis ? Num Sait l inter Prop betas ? . .
z6. Quid eft, quod dicunt: Jgua res eft, qua acci-
d it , nifi valde admirari, quod ab eis non poterat ^
comprehendi ? Hominem hominis filium noverant, t
Prophetis fociatum videbant: carnalem noverant, 1
fpiritualem videbant : fimplicem noverant, Provium
gregem Prophetarum habuit, fi predicato- C phetam videbant. Dicunt ergo: Jjpuanam res acci-
rum fande Ecclefia: concordem feientiam intclle- d itflio Cis ? Qui nolle quod fuerat, poterant: quod
xit. In quorum medio infilientem in lb fpiritum Domini
fenfit, a in ilia ineffabili fuavitate interne ex-
perientie in fe donum fupervenientis divinitatis
agnovit, 8c note gratie abundantiam loquendo ef-
fudit. Hec quoties fandi predicatores imperfedis
nobis oftendunt, per dodrinam, qua nos illuminant,
quafi clarilfimum diem produnt. Et ifta quidem
omnia jam promoti predicatores, exponenti-
bus ordinatoribus, feiunt.
15. Quia ergo diem fignorum habent, fàlubriter
attendant, fi promifta figna jam videant. Nam qui
mundi gloriam contemnere nondum didicit, pri-
mum fignum audire promiftiim potuit, fed non vierat,
qualiter elle polfet, ignorabant. Hie denique
profedus Ipiritualis predicatoris eft, ut qui in com-
muni vita aliquando notus eft, in fuperiori ordine
habeat, quod ignoretur. Très quidem gradus per-
fedionis oftenfi funt, quia dicit : Heri, & nudiuftertius.
In duobus quidem diebus predicator agnofei-
tur , in tertio habet’ quod etiam ii, qui noverant,
non cognofcant. Primus namque dies auditoribus
pertinet, fecundus fodalibus, tertius eft predica-
Qui ci in fc 2,5.lignorum lalubriter tionis. Primum namque diem Paftor habuit, quan-
a "ofeunt ex- attcndant,do prelatis fuis b difcipulus obedi vit. Quafi enim in (,
faycfcant.’ magna luce cernitur, qui in virtute obedientiæ de-
vi- votus eft. Secundum diem habuit, quando melio-
dit oftenfum. Si contemplativæ vitæ robiir, 8c dul-D mm coadjutor efte jam ccepit. Ifta quippe claritas
cedinem nefeit, fequentis figni bonum videre non magnæ converfationis, in eledorum exemplo ma-
meruit. Si altitudinem Scripturarum per intimæ ximum diem facit. Hanc diem Dominus infinuans,
erudicionis notitiam non confcendit, ad collem ait : Sic luce at lux veftra coram hominibus, ut videant mhiIi-
Domini nondum venit. Si fupervenientis in fe Spi- veftra bona opera, & glorif cent Patrem veftrum, qui
ritus fandi virtutem nondum habet, prophetare in calis eft. Tertius verb dies infilientis fpiritus eft,
non poteft. Sine illo etenim fpiritu Paftor carnalis 8c prophetiæ. In tertio quippe die Paftor afpicitur,
eft, Sc quod loquitur, non ad dignitatem prædica- quando fublimitatem dignitatis fuæ adæquat fplen-
lionis referri poteft, fed ad aufum temeritatis. Qua dore converfationis, quando cælefti virtute induergo
formidine nos miferi terreri poflumus ? Ecce tus, ea vita eaque dodrina fubditis luced, ut vide-
cnim aliorum ducatum fufeepimus, qui virtutem ri ab eis polfit, difeuti, 8c judicari non polfit. Ta- pxol sP
folcepti regiminis non habemus. Signa Ipiritualis lis quidem erat Moyfes, quando lucidilfimo vultu
prælationis audivimus, quæ in nobis per lucemex- à monte defeendit, cujus fubditi fiilgprem vide-
perientiæ non videmus. Terrena concupifcimus, £ bant, led infulgentem claritatem intendere vifum
curis exterioribus occupamur, & tant© longiùs à non poterant. Talis erat, qui gloriabatur, dicens :
Nos autem revelata facie gloriam Deifpeculantes, in uor.i-
eamdem imaginem transformamur, tamquam a Dominifpiritu.
Tales utique erant, quos Spiritus fan-
dus repleverat. Unde 8c qui in Jerufalem conve-
nerant, admirantes dicunt : Nonne i ß , qui loquun-
tur, Galilai fun t? Interrogabant quippe, ut feirenc
quod audiebant, 8c feire non poterant. Qm autem
noverant Saiil,de re quæ ei accidit, admirantes
interrogant : quia eos aliquando in humiliori ordine
fandæ Ecclefiæ humiles & defpedos cernimus,
k 1 ° editis Icgitur, difcipulis • quod cmendandurn judicavimus.
cælefti contemplatione repellimur, quanto terre-
norum aduum follicitudine prægravamur. Hac
cpioque terrenæ vitæ mole deprem, quando ilium
iplendorem intimæ gloriæ Redemtoris attingere,
quando ad altilfimos fimdarum Scripturarum len-
(us poflumus pervenire î Sed & cæleftia, quæ nef-
cimus, loqui quafi nota non poflumus. Et qui per
quietem amori internæ vitæ vacarc nolumus, infilientem
in nos fpiritum Domini non fentimus. Nota
ergo 8c non habita figna nos terreant : ut cum
? V atic. 6c Giloc. fi ilia ineffabili fuavitate, & c.
67• s<t.
Jnt geniquos
dum fandiis Spiritus ad of dinem prardicatio- A Propterea verfum eft inproverbium:NumSatil in- ibidem,
nis aflumit, gratiarum fuarum fplendoribusinduit, ter Prophetas ?
z8.Quod nimirum fi oculis cordis a infpicerent, Ad vi^turum
pro nova re non haberent. More etenim liio agit piove-
Spiritus fandus,cum ad virtutum culmen pauperes, fanfto paupc-
humiles, atque fimpliccs erigit» Namde eo feri- liumilcs,^c
ptumeft '.ftpuiponit humiles infublime, & mcerentes
erigit fofpitate. Hinc omnipotens Pater de eodem a
omnipotente liio Spiritu per Prophetam diew.Super ifit, se. z.
quern requiefeit fpiritus meus, nifi fuper humilem,&
quietum, & trementem fermones meos J Hinc Paulus
ait : Non multi fapientes fecunditm carnem, non multi * cor. 1, v. z9.
nobiles, fed qua Jhtlta funt mundi elegit Deus, ut con- ^ c'-
& in eifdem fplendoribus mirabiles oftendit. Sed
bene Sandorum virtutes admiramiir,cùm eas bo-
nitati Conditoris adfcribimus. Quare 8c Moyfes
Domino confitens, ait : Jpuis fm ilü tibi in diis,
Domine, quis fimilü tibi gloriofus in Santtis, mirabilis
in majeftate, faciens prodigia ? Hinc Pfalmifta
dicit : Mirabilis Deus in Santtis fu i s , ipfe dabit
virtutem , & fortitudinem plebi fua. Bene fubjun-
gitur :
Refpondit alter ad alterum, dicens : E t quis pater
eorum ?
17. Quid eft, quod hucufque de folo Saul dice, fm d a tfo r tii; dr ignobilU mundi d ig it Dent, ut
bacur: ^tu nmt res acciditflio Cis? Et nunc, quafi B fu n t, deflrueret; ut non glorictur omnis caro in
”* ~ Coin fttpFfu de multis refpondetur : Et quis pater eorum l Sed fi at tea, G lin d r .. ’. -I
ad hiftoriam intelligatur, ftarc nullo modo poteft.
Rcftat ergo, ut fenfus qui litteræ demitur, in fpiri-
tuali fignificatione requiratur. Cùm ergo dicitur :
Jipuis pater eorum ? Non folùm Saül prophetans at-
cenditur, fed omnis ille cuneus Prophetarum. Qui
nimirum Prophetæ omnes, quia valde fpirituales
erant, non ex carnali progenie,' fed ex cælefti origine
cenlebantur. Pater quidem Prophetarum ille
eft, qui per Malachiam exquirit, dicens : Si Dominus
fum , ubi eft timor meus ? Et f t paterfum, ubi eft
amor meus ? Quia enim omnipotenti Deo in magna
caritate conjundi funt, ejus, quern quafi patrem diconfpettu
ejus. Quod certè proverbium etiam ele- Convert Pau-
dis adferibi poteft. Non enim minor admiratio ha- H quancummi-
bita eft de beato Paulo Apoftolo, quando auditum UCU Um*
eft ab Ecclefia : quia ille evangelizarer, qui Eccle-
fiam minando 8c cædendo expugnare folebat,
nunc prædicando defenderet. Tunc quidem ii, qui
audiebant, dicere poterant : Num Saulus inter A-
poftolos ? Numquid ille Jefum prædicat, qui Jefum
perfequi folebat ? Sed hoc jam in eledorum pro-,
verbtiim verfum eft. Proverbium quidem eft,quando
in eo, quod dicitur, aliud occultatur. Conver-
fio autem beati Pauli Apoftoli, fada eft prover-.
bium peccatoris. Audiat ergo unufquifque peccaligunt,
filiinominantur. Quod novæ Ecclefiæ præ- C tor beati Pauli converfionem, 8c non defperet de
dicatoribus tanto decentius convenit, quanto: i.lili«_ criminnm miilrimdinr* e^nln« C _
cos in cadeftem nobilitatem altius extulit, qui eis
claritatem tanti generis in forma detexit orationis.
Sic, in quit, orabitis : Pater nöfter qui es in calis.
Quod tale eft, ac fi dicat: Mirandi eflent fandi
predicatores, fi mira que agunt, fua virtute perfi-
cerent: nunc mirum non eft quod cernitur; quia
per eos ille hoc agit, cui aliquid difficile non vi-
detur. Dicat ergo alter ad alterum: Et quis pater
eorum ? Quafi dicat: Quid mirum eft, fi mirabiliter
doceant, ciim non ipfi fint, qui loquuntur : fed
fpiritus patris eorum, qui loquitur in eis ? Non ergo
dicitur : Jpuis pater ejus ? N e , quod pluribus
criminum multitudine. Saulus ènim fpirans mina- aü.ç
rum 8c cædis in difcipulos Domini ,ubique eledos &c-
affligebat, lapidantium protomartyrem Stephanum
veftimenta fervabat ; 8c velut omnium manibus la-
pidabat, qui expeditos ad lapidandum omnes red-
debat. Sed qui talis extitit Chriftum perfequens,
ad Chriftum converfus , caput eftedus eft Natio-
num : quia obtinuit totius Ecclefiæ principatum,
Dum ego tarn magnum peccatorem converfum,
tarn fiiblimi dignitate à Domino honoratum con-
fpicimus., peccatorum noftrorum invenire nos pof-
fe remiffionem præfumamus. Proverbium ergo no-
id eft, quod ad evangelizandum perfecutor
convenit filiis, unico conferatur. Solus etenim ille, D aflumitur,quod hocmyfterium continet1; quia con-
qui natura filius eft, dicere audet: Pater meus ufqae verfus peccator non folurn fperare a Domino ve-«
modo operatur. Et item: Dominus dixit ad me, Fi- niam,fed quöd,viriliter certando,pertingere valear
lius meus es tu , ego hodie genui te. Nam ut utriufi- ad coronam.Sed hoc diftare inter carnales & fpiri-,
que dignitatis difterentiam promeret, Maria: Mag- tuales predicatores folet : quia carnales poft alta
dalena: loquitur, dicens: Afcendo ad Patrem meum, verba predicationis, ad ima defeendunt pravi ope-
& Patrem veftrum s Deum meum, cr Deum veftrum.
Quoties ergo unus prædicator mirabili vitâ aut
prædicatione clarus afpicimr, in fupernageneratio-
ne non folus, fed cum aliis innumeris videtur : quia
omnipotens Deus, qui mirabilis in uno oftenditur
ris : fpirituales verb poft fublimia, quæ loqùuntur,
in altiora valde cæleftis patrie defideria fe fiiftoU
lune. Undc 8c fubditur :
Cejfavit autem prophetare, & venit ad excel fum. y’er^' J
zp. Ad excellum poft prophetiæ minifterium Pr*dÿ
miraqilrorem valdehominum admirationem facit, £ venit,qui ad cæleftia gaudia, quæ prædicat, mencùm
innumerabiles attenduntur, qui id , quod in
uno mirantur, habuerunt. Quod tamen ad detra-
£Uoncm carnalium referri convenienter poteft :
nam cùm fpiritualium virorum famam minuere
tentant, eorum carnalia explorant quæ ad deroga-
tionem proférant. Et plerumque in fan&a Ecclefia
miram fan&itatis famam habent, qui fecula-
rem altitudinem nullam habent. Cùm ergo carnales
quique aut carnis originem aut paupertatem in
cis reprehendunt, qui divina generatione jam ma-
gni 8c divites funt, quafi fubfannando de Prophetarum
pâtre feifeitantur. Et quia pro re valde
nova habent, quod parvi homines feculi, tam ma-
gni videri pofliint, fubjungitur ;
,* Cilot. rtffi infpicerent. '
tem erigit : 8c ad ea amando fe fublevat, quæ lo- <16 defeendeq."'
quendo monftrat. Dodores quidem cùm minori- dumf
bus plana prædicant, cum eis quos docent, b quafi b
in piano funt. Et quia poft verba prædicationis ad
promerenda ea, quæ.prædicant, fe bonis operibus
præparant, ad excelfum venire perhibentur. Qui.
certe fiiblimes verbo 8c opéré funt, cogitatione
elationis non funt. Magna quidem femper agunt,
fed magni videri numquam appetunt. Bene ergo
fubjungitur :
Dixit autem patruus Saül ad eum, & ad puerum verf.
ejus : Jpu'o abiftis ? Jpui refpondère : Jpuarere aftnas, & l<s1
quas cùm non reperifsemus, venimus ad Samuelem.
E t dixit ei patruus fuus : In die a mi h i , quid dixerit
4 Hæc défunt in Guflaijv,
ÇMij