In fecunda -parte Tomi Tertii continentur,
Varia? Expofitiones in Librum I. Regum, lib, vi. pag.r.
Expofitio fuper Cantica canticorum. 3
Expofitio in feptem Pfalmos Poenitentiales.
Ém
467.
Concordia quorumdam teftimoniorum facræ Scripturæ.
f6i.
• s a *
DË
^ft»itWa»lijWMWMW!<WaBÎ<l|«5««H»HW«WWWM»MaMBWWHWijBtWH»«WHWMWWHHWMWt# IHWMII|>l|»WW}Jf
D E
C O M M E N T A R I O s . G R E G O R I I M A G N I
IN L IBRUM PRIMUM R EGUM
P R Æ F A T I O -
CU m infignc hoc opus abjudieandum fandißmo Dodori confient Petrus Gujfanviüaus, idem*
que vifum fit nomuüis viris eruditis, nofiram de eo fententiam promere debemus, antequam
dcnuo in lucem edatur.
I. De audore Commentarii hujus très omnino frnt fentenùx. Prima efi, Gfegorium magnum pro De auôore
•uero indubitatoque ipfius parente habendum effe. Hatte ficuti fmt quotquot in edendis DoÛoris 2 3 » . '
exmii operibus a centum gy quinquagmta fr e xnnis, excepta dumaxat uno Guffanvillxo omnium B Q B P
novißmo, defùdarunt. prioribus enim editonbus hic Commentarius in Gregorianorum firipto- fum Grcgouo
rum cenjum relatus efi tamquam genuinus tanti Patris fétus. Forum judicio adfiipulantur eruditi
ferè omnes non folùm ex noftris, fed etiam ex hétérodoxie, qui operum fanât Doéloris indicem
texuerunt; ex quibus potijfimùm commemorandus venit Guilielmus Cave in bifioria litreraria Scripto-
rum Ecclcfiaflicorum non ita pridem in lucem emijfa.
II. Secundafntentia,huic omni ex parte contraria, e fl Petri Guffanvttlxi ,Commentarium hune ueanitaem
ex Gregorianorum operum cenfu prorfus expmgentis, licèt ipfius nomen in Guffxnvillxana editione,
quod hic non dißmulandum, adhuc retinuerit. Fatetur tarnen vir xquißmus dignißmam effe Gregorio
commentationem hanc in librum I. Regum, quod fatis innuit his vérbis, quibus ejus J u d i c i u m
tenferiumque decretum abfilvitur: u t i n a m t a r n p i u m , t a r n f a n & u m o p u s f a n f t o G r e g o r i o v i n -
d i c a r e p o t f e m u s , f a l v a v e r i t a t e ,
I I I . Tertia fententia inter utramque fire media, efi laudatum Commentarium ex homiliis a T ® '*
fandoGregorio habitis de libro I. Regum, colledum gy confarcinatum ejfe à Claudio ejus difeipu- emextdbk
lo, pofiea monafierii Claffenfis Abbate. In hanc fententiam propendent plcrique viri dodi, maxime
T homaffinus difciplinaEccl.partez, lib, z. c. zt. n. z. gy Ludovicus gllies du Pin, ßiblioth. nova Script,
Ecclefi tomo IV.feu feculo V I. in Gregorio magno. Hoc media via tutißmi ibimus, duce prafer-
tim spfomet Gregorio, qui fcilicet lib. X I I . indid. V. Ep. 14.- hac Johanni Subdiacono feribit : P r æ - P r a fa tim c t
t e r e a q u i a i d e m c a r i f l im u s q u o n d a m f i l i u s m e u s C l a u d i u s a l i q u a m e l o q u e n t e d e P r o v e r b i i s , G” s “ ‘0'
d e C a n t i c i s c a n t i c o r u m , d e P r o p h e t i s , d e l i b r i s . q u o q u e R e g u m , & d e H e p t a t e u c h o a u d i c -
r a t , q u a : e g o f e r i p t o t r a d e r e p r a : i n f i r m i t a t e n o n p o t u i , i p f e e a f u o f e n f u d i £ t a v i t , n e o b l i -
v i o n e d é p é r i r e n t , u t a p t o t e m p o r e h æ c e a d e m m i h i i n f e r r e t , & e m e n d a t i ù s d i f t a r e n t u r .
( Q u æ c ù m m i h i l e g i i T e t , i n v e n i d i û o r u m m e o r u m f e n f u m v a l d e i n u t i l i ù s f u i f f e p e r m u t a t u m . )
U n d e n e c e i f c e f t u t t u a E x p e r i e n t i a , o m n i e x c u f a t i o n e a t q u e m o r a c e f f a n t e , a d e j u s m o -
n a f t e r i u m a c c c d a t , c o n v e n i r e f r a t r e s f a c i a t , & f u b o m n i v e r i t a t e q u a n t a f e u m q u e d e d i v c r i l s
i c r i p t u r i s c h a r t u l a s d e t u l i t , a d m e d i u m d e d u c a n t : q u a s t u l u l c i p e , & m i h i c e l e r r i m è t r a n l m i t t e .
Ex his liquet fandum Gregorium aliqua ex libris Regum non feripto, fed viva voce expofuiffe;
Claudium hac tum excepiffe, tum digeßffe, fed non ubique Magifiri fui Gregorii fenfitm affe-
cutum effe, imo nec fiylum ; gyfandum Dodorem hac, ne in publicam lucem prodirent, quantum
potuit obflitijjc, ac omnia exemplaria ad fe defirri, ut in otio emendarentur pracepijji >• quod utrurn
prafiiterit fuo loco aperiemus.
IV. Ex his facile intelligitur qui charaderes, quave nota Claudiana colledioni conveniant, ex Q ^ n o t jr r o a ,
quibus eam dignofere, gy à quavis alia lucubratione difeernere operofùm non fit', nempe cùm ex ttô nT ! c îau -
ipfis Gregorii verbis acfintentiis eontexta fit, ejus filum redolere débet, .ejus dodrinam gy facra [ U B g l
Scriptura interpretanda modum, atque ad morales allegoricojque fenfus infiedenda reprafntare : ita 'x'
tarnen ut quandoque, labente forte memoria, Claudius de fuo quadam fùpplere coadus fit; quod
fatis fuit noflro Gregorio ut fetum hune pene répudiant.
Fingamiis celeberrimum aliquem divins verbi praconem, elegantem de panitentia orationem ha—
buiffe, quam a notario curfim excerptam audit pofiea typis mandatam gy publica luce donatam.
Hanc legit, gy cum autographe confert. Obfrvat quidem orationis idem ejfe argumentum, eam-
dem in varia membra partitionem , eafdem five ex facris Litteris, five ex ratione depromtas pro-
Tom. IIJ. Pars z. c