E c c li. XI. 2
oculorum conje&u , minitantes , intra A io 4" f a t S r troMaf ,<
divina fepta ingreffa:, fuum in facra fede f { iaurSt-dcwpo vmcmrii'Aut» XiQ-dc
Corybantem collocarunt. Deindè crapula, ■■■■■HI ■■9 > , ,
& merum i & ex I H loda Panes, & M U M U 0f f i B ’ U a
n o x , & promifcua confuetudo, & ea om- P * trova ti, avanti r« rm o^ a rm ,
n ia , quie Apoftolus vel eloqui prohibet, b.cvròg t £ v Seicov <sri(>i€ó?<a>v yevó/uevài, gV) b
, dicens : Qua autem in occulto ab eisfiutit, U^ag za&é<Spag àvi-d-tizav eauràv rov
turpe eft dicere. Quia enim accuratè verbis K ,1TX *a) Ì ^ T0^ M)
percurrere queat ign em, lapides, caedes, „ , , , »
•vulnera ? Quo p a lo certatim facrarum 2 - °» ™ \ n % ,
dìum cultores funditùs evertere tentarunt? Sfayayìi <rv[ziu.iyi\g.ì za) 7ravra oaazcù^u
Quomodò in media urbe virum quemdam , ó. AttoVtoAo? Xtyav , ù t tm ' ori rà xputpH
veritatis zelo flagrantem , fuftibus^ cascide- g aurati yevójueva, aìo^póv lari noi Ast-av
run t, quem fcilicet caedere deftiterunt , , v , \ \ , p , W B B H f e : '
quòdmortuum crederentfVerùm haud fcio, T‘f >a ? f <“ fT* , f d
quomodò ab e a , qu* decebat, voluptate ^oye/> ro ttvp , rovg Ai&ovg, rag cnpayàg ì
defluxit Oratio , in terrenis immorata nar- r à r^avjuara ; 07ra>g cm éàd-qcov dvar^t^ctf
rationibus. Itaqueeo , undè digreili lumus, rovg réov itpav oizatv &t(>a7rti/rag ìcpiXovuyvredeundum
e l i , ut fuavigratàque Oratio- ^ ^ ^ ^ ^ ^ ;
ms potione , lalfam & amaram eorum, „ , . , , . ;
. qute narrata fu n t , potionem eluamus. In T‘w T"f ¿ ' ^ ‘ ca.vro ,
die enim Icetitice , inquit, malorum oblivio c rov àhti&ti tpovov ò Cesrovou3-t)g ¿póvog c
eft. Quocirca ad eundem fermonem rever- «WAoo-er; àxxà yào oox d o/J'a t 7ràg rr\g d
t o r , quòd fcilicet nox illa & caligo de- izrpeTrouaiig và'ovUg ¿fsreìpvti o Aóyog, lu<pipulfa
e f t , pacifque radn, per puram f e -C % / .» , HH
renitatem , veritatis luce undique collu- ^ Xapvaag roig yrìoig U y^ a a iv . omovv
.cent. Quapropter è divinis feptis ejeftum ^Travinoti òd-tv i%e£n/teti, dare yAvite? za) eft quidquid malè olens & profanum erat ; 7rorijua 79P Aóyq> rtiv e ¿À/au^àv cmìivzv azotiv e
contrà .vero ,omni piorum virorum lstitià ¿mxi<r*rr$ou. f or yù. «/¿im , dwdr ; f
aedes refonant, nec quidquam adiucundita- > / MBHHB8
, r , 3 t» a r • evQoocvviig » auvtiaria zazeov araXiv roivuv e
t e m d e f id e r a tu r . r r a e l lo ’ lu n t c o n v i v a t o r e s , , x v > ' h> > > « / «
c o n v i v a e , & e x q u i i ì t i s r e f e r t a d a p ib u s i7^ rov avT0v t7ravip%ofitai Xoyov, o r i » h
m e n f a . ¿mìivh za ) 0 yvo<pog vQavnrrai -, a i ¿/[g
r t ig iiprwng à z r l v t g S fa z a d - a q a g rin g a ì& p ia g
7b T m g a h t i& e ia g Q u r ) aB-e^iXa/LtTrovaiv. S fa r o v r o à a & b A t i r a i f z t v r a v ■d'iteov a r e o iG o À M
7 rà v 0 r i S v a a S ' ig z a ) /3g£ »A ov ‘ à v r e ia t i z r a i J [g y ra atig evtpooauvtig róov e v a eC o v v ra tv o ì o J z o i3
z a ) X ì ' i t t h fo r& g eòtpftoavvtiv o v S t v | o i ¿ 'a i r u f z o v t g , 01 e a r t a r o p e g , li r ó ìg à y a & o l g I tS a S 'ija o ig
TrÀyd'ouaa r^ayre^a.
( a ) Montac. ad marg. yf. fit ti. _ ( f ) E t yuf i/tifu. Sic l x x . & Reg. bm. In Ed. ov
( ¿ ) E tris. Intra. Sic L eu v en k . 6c Montac» Billius y*? ifttpuis.
le g it ìxtoV , extra. _ ( g ) Aftm<rì!*. Sic l x x . Re g. bm. & Montac. ad
( c*) Kai tir. Reg. bm. S xu) r ii. cujus & c . marg. In Ed. ¿ftinrìUt.
( d ) o iSìt * i s . R e g. bm. t!S"lxt>s. _ ( A ) Ejrioép^o^ai, Reg. bm. i7rnn(%óf*&ct,
( e ) Ab/*vf*> intinti. Sic R e g. bm. Deeft ìntimi in Ed*
M O N IT U M
M O N I T U M
IN OR A T IO N EM T R IG E S IM A M -SE X T AM .
I. Q u o die Theodofius Magnus Catkolicis Ecclefms , quce tam diuturno 0™«™
tempore ab Ananu occupata fuerant, reJlimit;eo ipfo die, ut ex Gregorii
carmtmbus perfpicuum eft , unanimi confenfu ab Imperatore popofce-
runt Conftantinopolttani , ut Epifcopale folium conftcenderet Theo lo- f'M‘
gus. Time vero expugnan non potuit ipfius modeftia, ut ajjinfum pra-
beret. l/icla tamen poftmodum , imo potiùs coccia & opprelja e/i Oui
autem in eum odio flagrabant., ad id improbitatis & amentia venerimi
ut, vagis fermombus, atque mjuftd ambitionis accufadone , undequaqùe
ipjiusjama dedecom notam inurere tentarent. Eumnamque, velut inanis
gloria cuptdum, ac fimulatà vinate, Epifcopalis fedis honores ambientem,
exhibebant. Gregonus vero, tametft minime aut parìim hisfermonibus
moveretur non dubitavit tamen hdc Oratione injuftis adverfariorum ca-
lumnus refpondere. Pnmum cau/as inquirit illius Jludii, quod Cibi à Ca-
thohcis tam ardenter praftabatur ; & pofthabitis his omnibus, ex quibus
tpjius giona praftamiorviden po f a . eas ad hac tria capita revocai : vel
quod a Conftantinopolitams accitus, ipfte velut proprium illorum opus ac
peculiare bonum haberetur : vel quòd ftmplici & philofophicd vivendi radane
utem , J ib i inde eorum benevolentiam conciliaret : vel demùm, quòd in-
vidia ac perftecutiombus opprejfus, ipfte cariar, magifque civium amore
dignus efticeretur. Deinde ambmoms notam a fe modelle repellit. Ccelum
w f f rlam m affmetftarmet ; fed hanc unam vemendi caufam fui [le, ut fidei*°'6™' .
patrocinaretur, viduaque Ecclefta fponfum ed dignum procurarci, tìinc
LatnoLicos hortatur ut tales tamque iniquos adverfariorum fermones par-
vipendam , oc foli Deo, qui omnium corda intuetur, hac difeeptanda
re inquant. Docet mfuper improborum calumnias nunquam viro probo
nocerepofte ; & ad Auditores Oradonem convertens : Vos, inquit, gloria un. n.
mea eltote , defenfioque mea apud eos , qui me judicant. Oinretìatorum
meorum maledica fuperabo , modò Patris, & Filii , & Spìritas fanfti
conteilionem firmam ac integram retineatis.
II. Baronius exiftimare videtur, inquiunt Bollandifta, quod hac Oratio Q»° ^
iiabitafit, poftquaminthronum abEpifcopis fuit eveélus Gregorius. I p l i ^ ^
veroantea habitam, ut verifimilius arbitrantur; nec immeritò quidem. S e d a t e c i
non ita recte conjiaunt eruditi viri, ciim hanc Oradonem ad menTem^*"'-
Apnlem pronunaatam referunt. Sic enim rem exponunt : In carmine de
wa lua, non mem.mt Santìus hujus violenti® , eóque difficilius eft P' 4,i'
atuere quo tempore prscisè ei illata fuerit... Sit igitur h®c res fafta
enle Februario aut Martio ; Oratio vero habita menfe Aprili &c. Verùm,
non ita conjiciendum arbitramur. Nam quò magis ipfis difficilius videtur
rem Jtatuere , eò magis fingula quaque perpendenda erant; prafertim
Tom. I.