7 4 '■ M O N I T U M
laudare queant clariflîmi Oratores ; eafqüe prudens quìfque dixerit duo
fulmina magno cum fragore tonitrui, veritatis luce corufca, in horrendum
monftrum valido impetu coelirus mifla.
iiuoeGre- j j j Eaceffant igitur, & f i quis pudor , latebris fife occultent temerarii
ratìis scripto- Scriptores , ne quid acerbius dicam , qui Eunapii rìbus injunæ x * 1 ■ , Zon* m1i , lL'Ii ban£iCi vefrepeiiuntur.
tigiis inhärentes, miferiim Apojiatam non modo maximis Laudibus efferunt,
Merùm etiam earn laudationem , cum JanBorum Patrum yituperatione ac
uttl'pKEta Chrifiiani nominis injuria, conjungimi. Quis tulerit Petrum Cunceum af-
Manicaf i rentem viros pietate infignes, ftudio partium obcæcatos & perquam
acerbos fuiflè ; indique accidiffe, ut cùm de iis, qui olim vixere, Prin-
cipibus judicium fertur, multùm nos decipiat veterum quorumdam, quos
in Ecclefia Dei çlaros atque illuftres fuiiTe fcimus , auòìoritas. Me pudet
ccetera profequi qua in fanBos Patres per calumniam evomit, ac qua gloriose
pradicat de Juliano , quem Gonfiammo longè praftantiorem non vernar
afiere re, & eò ufque progredirne impietalis , imo amentia , ut dicat,
fubiiife animum lìium Juliani venerationem ; viri nimirum cujus execranda
ClericuS , omnibus retro facults fu it , eritque femper memoria. Clericus eodem ac
SanoriSsoi Cunaus delirio vexatus , Theologo acerbitatem animi & impotentìam affin-
»«•‘•p-34- ■ jyox Uranio, & Zofimo digna, atque iis , qui à catholica religione
defecerunt. Iis fanctijfmos Ecclefioe Patres afpernari , & Apoftatam laudare
conceffum e ft. A t undè , quafo, illis de Juliani virtutibus confiat ?
Prrf. EJh. JVott aliunde profeBò , f i vera fateti velini, qttàm exipfius de fe Juliani
ann. i6}o. tefitmonto, vel Libanti, Zo^tmt , Ammtani Marcellim , Èthntcorum
riempe Scriptorum, qui pro fuo in Religionis Chrifiana defertorem amore,
atque in Chrifiianos odio ac livore, plurima de eo funt mentiti. Quo jure ?
qua aquitate , Ethnicis Scriptoribus fanäiffimi -ac doäißmi Ecclefia
Patres pofihabentur ? A n vero graviores ac luculentiores funt veritatis teftes
Libanius & Zofimus, Gentiles, quàmGregorius nofier & Cyrillus Alexan-
drinus ? Hac feriò perpendant illi è nofiris, qui inconftderatè de Juliano
plura nimium gloriose , nec fo t verecundè de SS. Patribus , maximè
Aag-çontr. Gregorio , fcnpfetunt. Legant Apofiata laudatores, quid fcrtpùnt Auguf-
ìiii' I. c. ti. tinus adversùs Donatifias , qui, oblato buie Imperatori fupplici libello ,
T.il. p' '3’ ejus juftitiam laudaverant , ne quidem pafius S. DoBor vel unius jufiitia
laudem Juliano tribui, nec id Chrifiianos decere ratus , acriter objurgat
Scripiori- atque exagitat Donatifias. H<zc à nobis nofira in fianBos Patres obfervantia,
tìcis dÌjoÌ è1 debitum religioni fiudium elicmi.
SLT&ta'.e. IV- Pofthabito igitur adulatorio Ethnicorum de Apofiata teftimonio ,
qoäm Eihiri- vera £j ß qUte ¿e ipj-Q f cripfm faneli Patres , atque inprimis Theologus ,
§ S B j agnofeamus. Hac firma , hac inconcujfa manent ; & jam cum clarißmo
p. 144. Annalium Ecclejiafiicorum parente mirari fubit, quàm graphicè fub adombrata
hominis apofiata forma , tpfius Juliani fingula quaque lineamento-
^PiOT.vi.ti. Scriptor facer exprefierit hifce verbis : Homo apoftata, vir inutiJis, graditur
tqq' oreperverfo, annuit oculis, terit pede, digito loquitur , pravo corde
macbinatur malum,& omni tempore jurgia feminat. Huic extemplo veniet
■ perditio fua, & fubitò conteretur, nec habebit ultra medicinam.
V. In prima Steleutica, hominis, ut ipfe ait Gregorius , feu Juliani
“*■ improbitas ac peryerlitas abundè oftenditur j tarn per ea quæ adversùs Catlio-
IN ORATIONES QUA R T AM ET QUINTAM. 7/
licos perpetravit, quàm per ea quae facèrè parabat. In altera autem Invec- Or. v. ». r.-
tiva , feu Oratione quinta , qua eft pars altera & appendix hujus operis,
atiumfibi Oratorfcopum proponit, eumque, tum apud Deum ianftiorem, is. n. i;
tum auditoribus jucundiorem, atque adeò pöfteris utiliorem ; nitnirum uc
ad ea quae iùperiùs dièta iùnt, juftas Dei lances adjüngat, eäfqüe peenas
quibus improbitas compenfatur & exersetüf deferibdt. Is efl fcopus alte-
rius Jnveäiva, in qua Juliani mortem prófequitur. Duo igitur nobis ex-
pendenda fuperfunt. Primum quidem, de Oritionibus , ari feripta tantum ,
an diäte quoque fuerint : alterum de Conftantii laudibus, qua non pau-
corum animos ojfenderunt olim , hodteque étiarh ofiendunt.
VI. Has Orationes faäas feripta[hue , üt coram populo declamarentur ; Scrip» .
exordium pri.o ris , aljiAa que pujrjetm verb1 a vi’d ié ntur die monjftir are ; at re ipsax tdaenctluamm ani*o n
pronuntiatas nönju/• iJ*/jTe* , ex ipjfo' uregöri’o cred1e re cogi9m ur : qui9p1 pe qE9u 9i, otrraajtuioUnaens ucomn.-
divifis fl Patre diieiflifque Monachis, ièrttlonem fe abjecifle , neminique o-.vi.n.
conceiliife, iterum atque iterum profitetui. lila autem divifio perfevérabat,
& de Nafianjena Ecclefia fchifmate dolor, qui veluti nubes aliqua cot
Gregotii iubiens fermonis radios obtegebat , cùm InveBivàs feriberet. js. n. «
Quod quidem manifeflum efl his verbis Gregörii, qüibtls non alios quàm
Monachos fidei ì^elo ferventiores, & à Gregorio Patre idcircò difftdentes notat
: Atque utinam ille quoque ctìetus ad chorum noftrum ie adjungat , Or. n. a.
qui cùm priùs cantionem baudquàquam adulterinarh & ignobilem ( atque
ideò non Arianam ) Deo acclnetec, ac dextro quondam ordine ,
( quo fiatuebantur honoris causa Monachi ) dignus haberetur, atque etiam,
ut confido, brevi habebitur , haud feio qua re -commotus, repentè can*
tum in diveriùm mutat, aliòqUe gradii atqùe ordine fe collocar ; ac né
ob communem quidem lsetitiam adduci poteft * ut nobifeum conjungatur
&c. Htec nullatenùs Arianis , fed MonaeMs optimè cbnvetiiunt, uti per- is.n. iji
multa alia. Iflorum ie retineri fide , he •¡¡elum ih eos exerceat, eof-
dem, ut membra fua fovere iè adhiic atqiie compienti, ait Theologus.
Itane de Arianis locutus fuiffet ? De Mohàchis igitur à Patre Gregorio
dijjideruibus hac funt intelligenda ; diffidimi autem iftud tantam Theologo
molefliam attulit, ut, quandiu petfeveraverit, Jermonem omtiem abjecerit,
ac nemini concefferit. Inde fequitur geminas contra Julianum Inveäivas ,
quas feripfit Gregorius quo tempore Monachi Nananjeni ab Epifcopo fuo
■difßdebaht, feriptas tantummodò , non autem coram frequènti populo
habitas.
VII. Jam vero quod ad Confiantii laudes attinet, Gregörii de eo praconiis Preconh '
plures olim, utjamdiäum, ojfenfi funt, atque etiam hodiè offenduntur ; Contando'
eòque progrejfi funt complures, tefie Baronio , ut Gregorium inverecundè
atque admodum temerò in crimen vocarent proditte veritatis. Iniquiotem pfVjs?"' ä"
-certè Catholicts , & Ariana Hatefeos defenforibus faciliorem fe prabuit
Confiantius , quàm ut excufari , nedum abfolvi pofjit ; excufitri tarnen
& defendi poteft Gregorius, qui eum läudavtt. Primò quidem pbfenan-
dum efl, non tanto, i apud veteres odio flagraffe Conflantium , quanto
apud nos flagrat. Hodie namque Confiantii nomen vix ac ne vix quidem
aliud fionat, prater Chrifti ac veritatis hoftem , Ecclefia perfecutorem ,