M O N I T U M
MO N I T U M
IN S E Q U E N T E M O R A T I O N E M .
1. 1 nTER Orationes Gregorii, primam illaJibi fedem vindicat, qua qua- in omnibus
dravelimo prima loco ab Editoribus Parilienfibus numcratur ; quamvis in S o MB r Hi • - n - r ■ l T) mam lodali omnibus pene codicibus cateris pramijja Jit oratiombus. Kegn namque occupy
plufquam quadraginta funt codices , in quibus"ordine prima ejl Oratio in
Pafcha & tarditatem. Primum quoque locum tenet in Anglicanis, Impe-
ratoriis, &c, ut vel ex editis catalogis notum. Quin ipfa orationis verba
earn omnium primam effe ofiendunt falls. Am&ilmwt «Afa. , **) »' ¿fxi A?;® :
Refurreétionis, inquit, dies'fauftumque principium. Principium, inquam,
fermonum & initi paftoralis officii. Ap^n rm xlym A , m) » ¿px« rS Mamiv ,
rS wpoiara&cu. Ita pojl veterem Scholiajlam Nicetas. EmMkv >8, aitapud
Lambecium llle, ò diwraro: Sroc 7rarip rm ta-vru X-oym a.7rnp%a.To. Id ejl : hinc Lambec.in
enim diviniffimus ille pater fermonum fuorum initium duxit. fill.
Idem adflruit Bajilius injigni fcholio, quod in Commentario exhi-
letur : imo ineditus alter fcholiafla, qui in Colb. Cod. 3063. in orationem
fecundam in Pafcha , hate verba: S xlyi &iS, 0 verbum D e i, Sic, fie
commentatur : ( a ) Habes itaque nunc orationem hanc noftram, non
quidem primitias , neque primam, ut illa ( qua fie incipit ) Reiùrretìio-
nis dies. In earn denique fententiam cùm veteres turn recentiores iverunt.
Nec enim moror quod Leuvenklaius in fua nuncupatoria epiflola ait:
Ratione temporis, fiquidem Elite Cretenil & Nicet* Serronio credimus,
effe prima debeat oratio, qua in Parifenji grceco-latind editione ordine
fecunda ejl. Etenim longe aliam effe Niceta mentem modo vidimus. Elia
vero fententiam alibi refellemus, quam interim explodit fads utriufque i„ Monito ad
orationis principium, & finis ifiius : ubi Theologus, jam Sermones, inquit, J'
habetis, quorum deilderio tantopere fiagrabatis; fermones hucufque dene-
gatos, quorum fiudio eo amplius ardebant, quo diutius illi dijferebantur.
Qua quidem interpretatio non noflra, fed ipfius efi Gregorii, ut tota oratio
tertia, alias fecunda , probat, atque in earn admonitio demonflrabtt.
III. Mac igiturprima omnium fcripta diclaque fuit oratio anno Chrifii
362. pridie kalendas Aprilis, qua die, juxta Bucherium, hoc anno feftum
Pafcha incidit. Qua vero occafione quibufve de caufis infra commodius
admonitio in Apologeticum magnum declarabit. Brevis ilia quidem orano :
verìim certè, rerum habitd ratione , amplijjima ; tametfi temere fluens
& dijfipata forfitan prima fronte videatur. In ea refurgentis Chrifii
myfieria , cum dejfenfione tarditatis fu a , & utrumque cum praceptis morum
ita conjungit,itafingulis fingula mifeet, ut oratio panegyrica tota, tota
moralis, apologetica tota penepoffit appellati. In ea fe idem accufat & deffen-
dit, deminit & extollit ,paret & imperai, benevolentiam captai & objurgat. Denique dum ejfe'-pafior bonus exoptat, ipfum quem effe exoptabat, fe de-
( a ) Nuv^xì v «%«c <w XÓyov tS tov 3 0 va ct<&ctp%ìt v , ts<Te Trpurov 3 »5 to > dyetcd’ctnas »/xtpet,
Tom, I. A