M O N I T U M
IN O RA TION EM T R IG E SIM AM -Q U IN TAM .
O raiionis j P r o f e c t u s è Macedonia Theodofius Magnus, Confiantinopolim argumentum. J},ptlrn0 Calendas Decembris anni 380. Biduo pòfi, ejeclis Hcereticis,
fmgulas quajque regia urbis Ecclefias Catholicis rejìituit. Tanto beneficio
perniati Confiantinopolìtani cives , ac religiosa exultantes latitici, Impera-
toris pietatem & gloriam ad coelos ufque evehunt. Gregorius ipfie, ut par
em , publici gaudii fie quoque participem prabens , grati erga Deum
animi, hac brevi Oratione, fipecimina dedit. Celebrabatur kàc die quoedam
Martyrum fefiivitas. Hinc Gregorius Deo gratias agit, & Auditoribus
gratularne, quod, non ad arma movenda,fed ad fefium agitarìdum, prompti
& alacres convenerint. Inopinatum ifiud miraculum Martyrum patrocimis
Or. xxxv. adficribit. O Martyres, inquit, veftrum Eoe certamen eft. Vos ingèns
bellum confeciftis, iàt fcio. Hsc iùdores veltri praeftiterunt &c. Deindè
Hcereticos exhibet, velut noclurnas aves , qua lucis ferenitatem fugientes,
fiefie in tenebrarum latibula recipiunt. Tum ad calamitates, quas anno precedenti
ab ipfis Hcereticis perpefii fuerant, tranfit Orator. Lucluofum
illud tempus nativis quidem, fied atris ac tenebricofis, ut ita dicam, elo-
quentia coloribus exprimit. Atfiatim oculos à taminjucundapiclura retrahit,
ne tanta fefiivitatis dies hdcfiebili & caliginosa imagine contaminetur ; atque
rursùs ad exultantis animi motus Auditores revocai.
Q»o tem- 11. Putavit Leuvenklaius hanc Orationem habitam fuififi fub initium
teebradò? imperii Theodofii, eoque tempore,quo Theologus non ita pridem Conflanti-
nopolim advenerat. Verùm errai vir doclus. Orationis initium & finis, imo
TiHem.tom. tota ipfia Otatio ei adverfiatur. Diclam credimus cum Tillemontio, fiepnmo, ix.pag. 718' vei paulò pòfi, Calendas Decembris anni 380. quo tempore refittuta fiunt
Catholicis Ecclefia. Ea efi edam O ratio, qua prima in majori acjacra-
tifiìma S.Sophia Ecclefia pronunciata efi. Hanc primus vertit & latine
tantum edidit Leuvenklaius anno igyi.Excerptam admonet ex vetufiifiimo
libro, qui Choniatce Acuminati hifiorici manu exaratus erat. Hac Oratione,
non ex Leuvenklaii, fed ex Billii interpretatione, aucia efi Editto
latina Gregorii , qua anno 1583. Chatardi & Genebrardi curis, prodiit.
Montacutius vero primus efi, qui tranficriptam è Bibliotheca illufirìfiimi
Comitis Palatini Electoris , & cum altero ibidem exemplarì à Georgio
Momac. ¡n Lingleshemio collatam, gracè tantùm vulgavit anno 1610. Putat Montacutius
hanc, non tam Orationem , quàm Orationis fragmentum efie. Qua
fententia forfian non omninò contemnenda videri potefl. Abfit tamen , ut
eam cum nonnullis habeamus, velut quoddam firagmentum ex aliqua S.
Leuvenk. Chryfioflomi Oratione decerptum. Nam, ut ait Leuvenklaius, efle germa-
Orau‘on”m!”c num liunc Theologi noftri foetum pronunciare dubitaverit nemo, il dic-
tionis modo charaélerem intueatur. Sic edam cenfet doclifiimus Tille-
montius. Et certi, ut obfiervant eruditi , qua in hac Oratione traclantur ,
nullatenùs
nullatenùs Chryfiofiomi, fed Gregorii temporibus eximiè confionant. Ete-
nim Theologus eadem hìc deficribit, qua carmine de vita tua, & alibi
pajfim leguntur.
E I S T O T S M A P T T P A 2 ,
u d ì nunca. A ¡¡tiupalv.
D E M A R T Y R IB U S ,
& adverfits Arianos.
W m
A O r o s A i . O r a t i o t r i g e s i m a - q u i n t a .
I ToaouTov iirnr f a ß , , Ucr T ^ A I . Q u i D tantùm dici poteft, quantum
a mpS-uh/uoti nrupam ßtemm ; ar is JV AÓjot octiEs ulùrpare licet ? Qusenam autem Ora-
rm (paivofiévam ùyuS-Sr ìmnmrne ;5 « Ä 00 tio j ‘ cum cum his bonis quae confpicimus,- -
comparan
*nrpozeiTai T oìq oty&aAfZQlq y/uav to cwr/cr-
poteft ? En oculis noftris incredibile
3- proponitur fpeflaculum , q.uod fepè
b Tovfzevov e a jz a , o ^ z a ) iS'ùv ¡zev y rqAAaziq
quidem videre optavimus , expetitum au-
tem , vota quoque excedit. Hìc rursùs
defertur Martyribus honor, qui longo iam
temporis fpatio negleQus erat ; rursùs Dei
oacerdotum concurfus ; rursùs tripudia &
Ipirituales celebritates. Frequens hic con-
ventus, non ad arma movenda , fed ad
yv%a/ze5 -a , zp e lr lo v ef[è yv y z a .r ev%yv
t o 7ro&ovfzevov. ttcìAìv cv r a v & a M a p r v p a v
T if z a ì , 7ro\t)v yS'y t ov <?«r^o t o v t o v yjjovov
u fteÄyd'iiireu • ttclXiv upeeov ©éocT GvvS'pofzaft'
•7rctA.1v Xp^o&Taaicti za) 7ravyyvpetg 7rvmfjtct~
tizai. ò avAAoyoq 7roAvav3-^c»7rog ¿opra- B feftum agitandum promptly ac pa-
Kilv > °vx o7TA0fzaxttv 'sr^obvfj.ovfjtivot;. a ratu® e^- O ingens miraculum ! Arma è
t S d-av/zaros • Ìppi7rlai tm Xéipav rei 07rAa3 S i j 1 ^u n t> ^°^ut.a acies ,
« t a . , . Deili cura abjicitur. Non jam amDÌtìi<!
AUt-™ n m ta r a & t , u^Mr-ra, <£yoteRö(. ululantium voces audiuntur ; contrà ver
ò , fella, & gaudia, & pacificai animo-
rum jucunditates totam civitatem , velut
mllituto choro , ambiunt : h an c, in-
0un IT I a i (p a r a i r a r «A*A<
TCtt ’ CtVTl ¿Tg TOUTCOV iOpTCt) .
zetì eipyviza) &v[zy¿'¡ctt Tyv 7tqAiv
mrs^xopiuouai • ry v 7t<zAch '
ÇOVTCtiV ctzouov-
z cà ev<ppoavvcti3
v ^ ^ quam, qux olim Martyrum parens e ra t,
J M 1 M m w U B ä verum diuturno intereà tempore, eo ho-
maprvpm /zyre%a3 7toAvv cTg tov àt y d /zitra nore , quem ex filiis capiebat , orbata.
%(>ovov3a{zoi(>ov yevofzevyv ryg sVì ro/? tÌzvoi$ ^ nunc, ut Apoiloli verbis utar , omnia
rifzyg. «ÀÀa vuv.cÌ7réyet Travra z. -zripiosivei, C ^ia^ t ^ . abundat. Euge , ò Martyres :
. . „ a . ' ^ _____ « a / n . a , , / veitrum hoc quooue cerrampn pfl- •
zctS-coç tpytriv 0 A tto tJ oà o ç . eoye3a Mctprvpeç '
VfzîTtçoç za) o v t o ç 0 âS-Aoç' v/zûç vevizyzare
c Tov 7T0ÄW 7ToAifzov 3 eu oìSa. c fzóva r a u r a
T m vfztrtpcov 'iS'pcàTm r a zaTopScó/zara.
v fza ç y y u p a n r i j eipyvy r o TooTraiov. v/ztîç
t u ç itpsaç t S ©g S í¿p" iavTHç iQíiAzvaacr&í.
veílrum quoque certamen eíl : vos
mgens bellum confeciíiis , fat feio.
H s c quoque íudores veílri prsíliterunt.
Vos paci trophamm iílud erexifiis. Vos
D e i Sacerdotes ad vos ipíos attrax’illis.
Vo s Spiritüs fan£li tripudiatores huic con-
ventu! praefeciftis. O quanto affeai .funt
damno, quibus vita: tempus ad hoc ufque
v/ze7ç T8ç yopivràç rS ¿ y i n Ylvió/zaroq fpeâaculum non pertraäum e l i , ut mo-
cuAÀÓyoi t o u t© a T y a a & e . a> yroayv t t ì - ærumnifque faturati , pacis bonis
v ó v & a a i Tyv (y f z ia v 3 o îç ¿ x ^ v o ç r y ç f r y ç f r u e r e n t u r 1
f z e x ç i ■ t o v vuv ov S 'tÿ p z îo i & ed / za T o ç 3 ‘iv a D
T av a)tvS-ça>7ra>v e/ç x o ç o f eÀ & ô vT e ç3 rcov
a y a S é o v r y ç e ip y vyç d a 7r eÂav< reiev .
ß ' O /^ gT a / f z iv 3 z a ) yQctviorat y r y ç
«■ipt<rea>ç ¿ 7r ctry 3 o fov t i ç o y / iy A y , t/V o ' tocT
* y io v U v ev fzaTO ç ( r z z ê 'a c S i i a a • z a & a o à J [ è
w A a / z ^ e v y T y ç eipyvyç a ìd - p ia 3 z a ) S fa tQ a î-
I I . A b iit , & deleta eil Hærefis impof-
tura, inllar nebulæ cujuldàm 9 à Spiritu
fantìo difiìpata. Pura autem effulfit pacis
ferenitas , ac per earn emicant urbis ilellæ
in iplendida veritatis luce radiantes ; non
T‘ - ^ Ë 3 9 . B ïegendum putamus cum
S t r ï ° ^ A T ! smV1S es <l uidam & Editi ha-
( b ) Kai. Deeit in Reg. bm.
( C ; Me'.« KU, ravret. Leu venklaius Iegit ftôm. Montac.
Tom. I.
melius putat fiimu
. ( d ) AirtÁceva-titi. Reg. bm. ¿tTíXauaav. Comb, i t
&sjsf p B Montac. in . te x tu , itctXxua-x, , ad marg. i
UTttXuvruf» y ôc in no tis JV. iirtXaUun
Aliàs 4 8.
quie autem 3 f ;
erat, nunc ip.
Habita
exeuntemeniè
Novembri an.
380.
Exultât
Gregorius 2, uôa Ecclefiæ
nt Catholicis
reftitutæ.
Phil. IV. 18;
Hærefis ¡
mirar nebulæ,
à Spiritu iàn-
¿lo di.lfipata.