afstand is ook reeds zijn witte pastorie zigtbaar, beider afstekend
tegen den groenen achtergrond. De nieeste huizen liggen längs
den dijk, maar ook enkelen , nevens de kerk, benedensdijks. Yeel
zijn er niet,; grootendeels zijn ’t verspreide boerderijen, waar de
gemeentenaren wonen. Merkwaardigheden worden er niet gevon-
den. De in 1644 gebouwde kerk heeft niets opmerkelijks en de
heerenhuizen, die er eertijds prijkten , zijn verdwenen. Men zegt,
dat hier de Romeinsche legerplaats Ca rv o gelegen heeft. Voor’t
eerst komt de naam voor in 1139, toen bisschop Andries van
Cuijck de novale tienden — de tienden der nieuw ontgonnen
landen — tusschen Maurik, Rijswijk, Ravenswaai en Zoelen aan
het kapittel van O u dmu n s t e r schonk.
In 1220 leefde A l a r d u s van Ra v e n swa d e en in 1273
worden J o h a n en S u rmo n d van R a v e n swa d e , ridders, vermeld
als bezitters van landgoederen in den omtrek van Beusichem.
Deze Heeren zullen er welligt een huis hebben gehad, maar het
sterke slot, dat eenmaal in de nabijheid van het dorp, de Betuwe
tegen Holland en het Sticht moest helpen beveiligen, schijnt van
later dagteekening te zijn geweest, toen Ravenswaai geen eigen
Heeren meer had. Hertog Reinoud IV bouwde er in 1415 een’
vasten bürgt, die bijna een eeuw lang goede diensten bewees,
maar in 1506 door de Bourgondiers onder R l or i s van Egmo n d
met grof geschut in puin geschoten en vermeesterd werd. Ter
plaatse waar ’t slot gestaan heeft, aan den weg naar Zoelmond, ligt,
thans de huizinge h e t B lo k hu i s . Ook de hofstede de St eenen
Kame r , met haar iepenlaan en haar boschje, wordt als een oud
kasteel beschouwd, evenals Mu i swi n k e l , waar men nog oude
muren en kelders vindt. En ’t is nog niet vele jaren geleden , sedert
het prächtige Vr e d e n s t e i n werd gesloopt. Daar ginds in het
veld rijzen- nog de hooge populieren op, die aan den ingang
der aanzienlijke buitenplaats stonden. Overigens is alles bouw-
land geworden. Graaf Vincent van Meurs verkocht het in 1454
aan Wi l l em van Egmond. Zoo kwam het onder Buren. Prins
Willem van Oranje, door zijn huwelijk met Anna van Egmond
ook Heer van Vredenstein geworden, schonk het' kasteel met de
daaronder behoorende landerifen aan den drost van Buren, F i l i p s
van S t e e l a n d , uit wiens geslacht het in 1711 door een erf-
dochter aan de baronnen v an B r a k ei l kwam. In 1630 was het,
blijkens de afbeelding bij Ra d ema k e r , een deftig, maar wat
stijf gebouw, waarvan althans de voorgevel tamelijk nieuw schijnt.
De vierkante toren op zijde mag van wat hooger ouderdom zijn.
Dit huis werd in 1808 gesloopt en door een kostbaar gesticht
vervangen, dat met zijn tuinen en bosschen de roem van den
omtrek was. Droevige verhalen zijn in omloop omtrent hetgeen
op dit huis is geschied. ’t Werd verlaten, verkocht, gesloopt. De
bosschen vielen onder den bijl, en van al zijn heerlijkheid bleef
niets dan de herinnering over.
Bij Ravenswaai loopen wegen van den dijk naar beneden, in de
rigting van Zoelmond en Beusichem en naar Buren. De torens der
beide eerstgenoemde dorpen zieh wij op niet grooten afstand boven
de korenvelden oprijzen en duidelijk is ook de lange laan eh het
kasteelbosch van Buren te onderscheiden. Men ziet ver op een’
Betuwschen dijk en eer gij een of andere plaats bereikt, hebt gij
haar reeds lang vam verschillende kanten zien liggen. Verrassingen
worden u niet veel bereid, tenzij dan deze, . dat het toch nog
zoo lang kan duren, eer gij den toren in de huizengroep hebt
bereikt, die u zoo nabij scheen. Trouwens, wij hebben den
omweg over Kuilenburg te maken en wij verwachten dus ook
niet, reeds spoedig bij eigen aanschouwing die dorpen en die
boomenreeksen te leeren kennen.
Weldra hebben wij het oud Gelderscli grondgebied verlaten.
Ravenswaai was een grensplaats. Bij den landvrede, in 1359 tusschen
Gelder en Kleef gesloten, werd bepaald, dat de gemaakte overeen-
komst gelden zou binnen de lijn, o. a. loopende van Bommeler- en
Tielerwaard tot Ravenswade en van daar längs den Rijn op-
waarts tot de Grebbe boven Rhenen. Daar buiten lagen de van
Gelder onafhankelijke heerlijkheden Bu r e n en Cu l emb o r g .
En Beusichem, dat niet ver van den dijk te midden zijner bouw-
akkers lig t, was destijds Burensch terrein. —- Het welbekende
Be u s i c h ems c h e v e e r zien wij daar ginds aan de Lek, met