De juislc tijd der stickling dezer plaats is niet op le gcven. Hare stads-
voorrcgten zijn, zoo als wij zagen, ook zeer oud , eil waren talrijk en uilge-
brcid , als strekkende zieli tot alle die vrijdoimnen ui t , welke Brugge
zelvc genoot. Ilierovcr ontstond wcl zeer dikwijls twist met liet na-
burige Sluis, maar telkens wcrd liicrop ten voordeele van M e id e n be-
slist ; aangezien Sluis geene andere privilegien had , dan die welke liaar
door hären Heer waren toegestaan, en welke die van Brngge als eene
inbrcuk op hunne regten beschouwden. M e id e n kan met liegt gezegd
worden de oudste doelitcr van Brugge te zijn geweest, daar alles,
wat er in die stad betrekkelijk den handel omging, door en längs
M e id e n kwam. Andere steden mögen, op grond van overleveringen,
op hare oudheid bogen , maar M u id e n heeft de geschiedenis tot haren
onwederspreekbaren getuige , want niet zoodra waren er hier te lande
koopsteden, en daaronder ook Brugge, of M e id e n ontstond; tevens
vindt men nog , opzigtelijk M e id e n , van twee Burgemeestcrs gesproken ,
namelijk een van den Courpse en een van Scliepenen , zijnde de eerste ,
zoo als men thans zoude zeggen , de Voorzitter van de regtbank en
de andere de Voorzitter van het gemeentebestuur.
Vroeger liep de eertijds zoo beroemde haven, het Zwin genaanid , längs-
de stad, ter plaatse welke men thans nogdekaai noemt, en dit
stadje had reeds vroeg genot van de voordeelen , die een gevolg waren
van liet fnuiken der Leenheeren , het bevoorregten der steden en het
oprigten van de Hanse. Tot zoo lang dit met het belang der stad
Brugge strookte, liet de moeder niet na harer dochter hulp te bicden ,
waar zulks vereischt werd, ook liandliaafde zij steeds hare havenstad
bij hare voorregten en deed vooral die, omtrent alles wat tot de gilden
bclioorde, ten allen tijde gelden. Maar toen M e id e n , door hare ver-
wijderingvan de zee , als van zelve verviel, werd zij , als het ware een grond
van welken vriend en vijand zieh bedienden om er den twist te be-
slechten. Zoo wordt zij in 1387 vermeld onder de plaatsen , welke
door de Engelschen afgeloopen en geplunderd waren; dit en de vol-
gende brand, die 18 jaren later plaats had , schijnen als hot ware den,
laatsten slag aan hare vernietiging als stad te hebben gegeven , want
kort te voren, op den 12 Mei 1403, werd hier de Engelsche Graaf
P em b b o k e , door eenen Sluizenaar met eenen pijl getroffen, dat liij het
bestierf. Hij werd in de kerk begraven, en daarom werd dit gebouw,.
door de Engelschen, die de stad in brand staken, gespaard. Vijf
clagen later werd hij, benevens alle zijne liier reeds begravene land-
genootcn , weder opgegraven en naar Engeland overgevoerd. In 1483
werd dit dorp door den Aartshertog M a x ih i l i a a n , tegen wien dit ge-
deelte van Vlaanderen in opstand was, geplunderd. In 1492 , toen F i l i p s
v a n K l e e e het nahurige Sluis tegen de hcirkracht van M a x im ilia a n v a n
O o s t e n k i j k verdedigde, had M e id e n weder zeer veel te lijdeu, doordien
de belcgeraars zieh aldaar nedersloegen. Hetzelfde lot onderging dit
plaatsje ten jare 1387, toen Parma Sluis belegerde. Destijdswas liet er
zoo cllendig gesteld, dat de eene voor den andere de plaats verliet,
zoodat er naauwelijks genoeg winkeldoende lieden overblcven , om de
landlicdcn uit den omtrck van het noodige te gerieven.
In 1630 was T e b M u id e n bijna gehcel afgebrand. Drie jaren later
werden ten minste twee derde dcelen der landen door de zcegolvcn
ovcrstroomd.
Was ook bij alle latere oorlogen St. A n n a t e b M u id e n zeer onveilig
niet minder was zij het , ten gevolgc van den Belgischen opstand in 183Ö ,
toen op den 7 Augustus 1831 de Beigen met vrij aanzicnlijke magt,
het thans opene plaatsje innamen , echter werden zij teruggedrevc»
door de niet talrijke bezetting van Sluis, onder den dapperen Kommandant
B. J. H. van Mopbergen , aan wien, tcr gcdachteiiis daarvan ,
door het depart. der M a a t s c h a p p ij : Tot Nut van ’t Algemeen
tc Sluis , op den 11 Octobcr daaraanvolgende , een ccredegen geschon-
ken werd.
Behalve het bedrijf van alle andere havensteden , had M e id e n , tijder.s
haren grootsten bloei, tevens eene uitgebreide visschcrij; ook schonk
L o d e w y k v a n N e v e k s , Graaf van Vlaanderen, der stede vrijdom van
pek- en viscbbandel, die echter door hare verwijdering van de zee mede
is te niet gegaan. Dezelfde Graaf verleende haar 2 jaannarkten,
eene in de lente en eene in den herfst. Bij octrooi der Staten Gene-
raal van 27 Augustus 1633 werden deze bevestigd, met bijvoeging,
dat niemand met zijne goederen zieh aldaar bevindende , gedurende
deze markten , wegens schulden gearresteerd mögt worden. Thans heeft
zij van haren ouden luister en van de blijken , dat zij vroeger eene stad
was , niets meer over dan het stadhuis. In de afgeloopene eeuw gaf
de handel op de Oostenrijksche Nederlanden nog eenig vertier aan
dit plaatsje , doch, nadat de Franschen in 1794 dit land bezet had-
den, is ook die bron van bestaan uitgedroogd, en een gedeelte va»
het geondgebied in de -vestingwerken van-Slais opgcitomen-.
De kerk is in den oorlog tegen Spanje, door de Franschen r ver-
brand, zoodat er niets dan het onderste gedeelte van den zwaren torcr*
staan bleef. In 1633 is hier weder eene nieuwe kerk tegen aangebouwd |
waarvan de cerste steen den 23 Mei van dat jaar gelegd is, en die nu
tot de godsdienstige bijeenkomsten der Herv. gebruikt wordt. In het
gedeelte van den toren, dat toen staan gebleven is, ontwaart men aanr
de vier zijdcn nog de sporen van het oude dakwerk der kerk, waaruit de
grootte van het voormalige gebouw te berekenen v a lt, lietgeen , naar men
daaruit kan aileiden, ongetwijfeld voor eene vergadering van eenige dui-
zenden dienen kon. Den bouwtrant in overweging nemende, kan men
vaststcllen, dat de bouwing, ofliever de herbouwing , in de 14dc eeuw
moet hebben plaats geliad. Die kerk moet een allerfraaist altaarstuk
bezeten hebben | lietwelk in de Vlaamsche Jaarboeken met hoogen
lof vermeld wordt. Toen de Engelschen , ten jare 1403, het land
beroofd hadden en W o e t e b J a n s e n , een Vlaamsch Zeeman , hen achterhaiende
, een schip uit de Vloot wegnam , was ook dit stuk onder de
in dat schip teruggevondene goederen. De Herv. gem. , behoortS tot de
klass. van IJzendijke, ring van Sluis. De kerkeraad heeft alliier een
vrij beroep. De eerste Prcdikant, die in deze gem. de dienst waarnam,
is geweest C o b n e l iu s T im e n s , die na 1609 herwaarts gekomen is. De
R. K. behooren tot de gem. van Sluis.
Het wapen van S t . A n n a t e b M e id e n is dat van eene zeeplaats , namelijk
een zilveren anker met eenen gouden stecl, tusseben eerie gou-
den zon en eene dergelijke halve maan , op een veld van keel (rood). Dat
die maan het Turksclie wapen zoude voorstellen, aan die van M e id e n
gegeven, omdat zij de Türken eene uitstekende dienst bewezen hebben,
is een volksprookje of liever eene verbastering van lietgeen de geschiedenis
omtrent het gebeurde in het jaar 1604 verhaalt, dat namelijk
M a o k i t s , Prins van Oranje , Sluis innemende , een gedeelte der in
den slag bij Lcpante krijgsgevangen gemaakte Türken, die den Span-
jaarden tc Sluis als galeiroeijers dienden , overnam, en naar hun land
deed tcrugbrengen , eene daad, welke de Türken lang in geheugen
gelioudcu hebben , waarom zij dikwijls gevnngencn vrij gaven, die