cxLvi De ant. Collection. & Collect. Can.
plicius cum Petro Fullone communicavit umquam, eidemque, cum Antioche-
riam Sedem, fe Pontifice, fecundo invafit, maxime obftitit, ut ne ad ipfum
arnicas litteras dederit. Alia plura vide apud P- Michaelem Lequien Diflert.
doeu- ^ Damafcenica : qui jure etiam conjecit, Omnes has epiftolas grace compa-
GrKcocon- *-ias fuifle ab aliquo Monacho Acoemeta, cum ante quintam Synodum effe«,
«0». vefcebat controverfia circa propofitionem Ums de Trinit ate paßus , quam
cum Acoemetæ impugnarent acerrime , his litteris additamentum trifagii re-
probaritibus fe fe munire fategerunt . Graecum quidem , non vero Latinum
harum litterarum auétorem fuifle, nonnulla confirmant . Primo in
<am. j. epift. 3. Felici Papæ tributa cornmemoratur ilia hominum fponfio , qua fanEti
coTisâ e baptifmatls tempore promiferunt credere IN UNUM DEUM omnipotentem...
' 5 ‘ IN UNUM DOMINUM JESUM CHRISTUM & c. Hæc Nicænum urique
fymbolum indicant, quod etii Graci in baptifmate recitarent ; hie tarnen ri-
tus Latinis adeo erat ignotus, ut S. Leo d im ex Latinorum ritu crediderit ,
apoftolicum fymbolum per totum mundum omnium regenerandorum voce de-
promt . Vide epift. 28. ad Flavianum cap. 1. Nonne hinc Græcus au&or
Graci ritus peritus proditur ? Pbrro in epiftola quinta Felicis ad Zenonem Au-
guftum Iegitur : Euflathiique Confeßoris ac prafidentis rrpoitps trecentorum de-
c0' 1 ’ a cem, & 0B0 Patrum, qui in Niece* convenerunt. Quis Romanum Pontifi-
cem Euftathio Antiocheno prafidendi in generali Synodo prarogativam tribuif-
fe exiftimet ? Quintiano » qui Afculanus , feu Latinus Epifcopus praefertur ,
ib. col. haudquaquam congruunt i l ia , q u a , cum Gracis vocibus Eutychts 8c Aty-
222' 4 ’ chis, earumque Gracis fignificationibus innituntur, Graecum feriptorem refe-
Coofiaa run t . Cyrillus porro Scythopolitanus S. Saba difcipulus, quem Felicis litteras
âîm v.n0" commemoraffe vidimus, harum fuppofitionem Synodo quintae anteriorem fatis
declarat : quod idcirco monuimus, ne cui mirum f i t , n epiftola quarta Felicis
ab eodem Cyrillo laudata in manus venerit auftoris colleflionis Avellanae ,
qui paullo poft Concilium V . earn cum aliis ad eamdem cauflam pertinentibus
latinitate donavit, fuaeque præftantiflimæ colleftioni inferuit.
IV . De epiftolis perperam inferiptis pauca . Epiftola quarta Simplicii ex
MSS. laudata; colleftionis Avellanae ad Zenonem Auguftum data praefertur',
ex codice autem Virdunenfi ad Bafilifcum. Hanc fecundam ihferiptionem ve-
ram efle late probarunt P. Antonius Pagius ad annum 466. num. 11. ac Til-
lemontius not. 2. in vitam Acacii . Epiftola 13. Felicis ad Flavitam GP. in
codice Virdunenfi, ex quo édita fu it , Gelafio perperam adferibitur , uti ma-
tom. s» nifefte probavit P. Sirmondus, qui idcirco Felicem pro Gelafiofubftituit.Tria
4 °i. ,C° * fragmenta epiftola; Anaftafii II. ad Urficinum ex duobus MSS. Bellovâcenfi &
Corbejenfi vulgavit Baluzius. Hie Urficinus Dardaniae, aut alicujus Illyricia-
næ provinciæ Epifcopus fuifle videtur : ejus enim meminit Gelafius in epift. 3.
ad Dardanos inquiens: His igitur incitati per fratrem & Coepifeopum noftrum
Urficinum preefentia dirigere feripta curavimus. Eadem vero tria fragmenta
inferta leguntur epiftolæ fecundæ ejufdem Pontificis ad Laurentium de Lignir
do : in qua tarnen fecundum fragmentant praecedit, turn duo alia fequuntur
primum & tertium . Cum vero Lignidum urbs locata in Macedonia: finibus ,
feu in Epiro nova ad Illyricum pertineat ; earn Gelafii epiftolam encyclicam
TrU frag- credimus ad Illyricianos direftam , qua; proinde turn ad Urficinum, turn ad
raffafwii. Laurentium de Lignido pervenerit : ac proinde tria ilia fragmeçta Anaftafio
perperam II. perperam inferipta fu n t.
tributa,
Gelafio af- .
feruntur. y» I V .
De epißolis, additamentis, & trail at thus Gelafianis, qui in dubium
a nonnullis voepntur.
I. X T On pauca dicenda funt de iis documentis in Acaciana caufla editis ,
l \ j quæ licet fincera fin t, in fufpicionem tarnen a nonnullis adducuntur.
Nihil opus eft divagari contra Dupimum , qui fingulari confidentia aufus eft
tom. 5. veluti lpurias traducere très epiftolas, unam Felicis III. ad Acacium , quae in
cone, coi, y ulgatis Conciliorum inferibitur libellus citationis See. alteram ejufdem Pontificis
Pars I I . de ant. Collect. Latinis Cap. XI. cxlvii
ficis ad Zenonem Imperatorem, quæ‘ibidem édita eft cum titulo libellus&cc. ib. col.
ac tandem epiftolam ad univerfos Presbyteros 8c Archimandritas Cohftantino- 11 •
poli & in Bithynia confiftentes , quae feripta fuit ex Romana Synodo anni ib. col.
485. adverfus Acacium : fimulque hanc Synodum fuppofititiam declarat . Duo >47‘
enim priora documenta fatis fuperque vindicant duæ antiquae colleélioncs, in
quibus continentur, nimirum colleftio Vaticano-Barberina, & Additiones Dio-
nyfii : tertium vero tuetur praeftantiflima colleilio Avellana. Dupinii autem ca-
viÜationes luculenter disjicit P. Bernardus de Rubeis in Diflertatione de una
fententia damnations in Acacium §. 12. & 19. Nihil-pàriter laboramus circa
epiftolam Gelafii ad Succonium e MS. Veronenfi typis édita, qua;, fi ab eo
feripta dicatur,, antequam Epifeopi Afri ab exilio revocarentur, nihil oberit ,
quin eidem Pöntifici, ut codex præfert, 1 adjudicetur. Gelafius enim ad Pon-
tificàtum promotus fuit anno 492. illi vero fuerunt revocati menfe Augufto
anni 494. . . . .
I t Gelafii epiftola ad Dardanos, qnae brevior deferibitur in codicibus colle-^“^ 1^
tlionis hoc tomo edendæ cap. jo . fic u t .& in MS. Veronenfi, & apud Ifi- ifi-ii ad
dorum, in quem ex laudata colleélione tradufla fuit , in recentioribus editio- Dardanos
nibus Conciliorum non exigua additamenta rècepit. Hæc additamenta interpo-
lationis accufavit Quefnellus ea notatione, quam laudato capiti 50. ab ipfo cufata.
fubjeélam hic inferimus. Gelafii non ejfe dimidiam illam pigtnam , & fupe-
riores, quibus alias editiones ifiit ampliores eße antea monuimus, vehemerp
ter fufpicor . Ad hanc quod attinet -, nihil aliud habet quam •Varia exempta
Pontificum, qui fceculares Principes chriftiana libertate yet adierunt ipfi ,
vel litteris adhartati fu n t, quee facile addita funt aliéna manu. Deinde quod
ait S. Ambrofium Theodofio cammunionem fufpendijfe , recentioris f lili ejfe
mihi videtur. Quod a Leone Papa ajfertt Theodofium Ephefino latrocinto ex-
cedentem libéré eße correptum , falfißimum eft. Quod deniqu,e fe ' ipfum ait
Ôdoacri i n i qua preecipienti non paruiße, cum temporum ratione conciliari non
poteß. Odoacer enim anno 490. hoc eft biennia antequam Gelafius Papa Sedem
Apoflolicam teneret, a Theodorico it a dcviUus eft , & ad mortem uf-
que Ravennte ; inclufus, ut Gelafio Papte nihil vel iufli, vel injufli froecipe-
re potuerit. Hanc eamdem opinionem fufeipiens Marchio Maffejus in Supple-
mento Acaciano, aliam objeâionem adjecit ex iis addititiis verbis : Ecce nuper
Honorico Regi Vandalicce nationis vir magnus &uegregius Sacerdos Eugenius
Carthaginehj,is Epifcopus , multique cum eo catholici Sacerdotes confiant er ref
t iterant fevienti hodieque perfequutortbus refiftere non omittunt. Cum
epiftola ad Dardanos fignetur anno 495. haud videt Vir clariflimus, quomo-
do nuper contigiffe dici potuerit, quod ante annos faltem XI. evenerat ( Hu-
nericus enim anno 484. e vivis excéflit : j nec ei anno 493. competere pofle
exiftimat, hodieque refiftere non omittunt , cum præcedenti anno 494. Gun-
tämundus Hunerici fucceflbr Epifcopos ab exilio revocaflet. Cum porro multa
ex i i s , quæ inferuntur ad defenfionem fententiæ in Acacium , concinant cum
arlio traélatu, feu .epiftola e MS. Veronenfi ab eodem vutgata ,. ac Felici tributa
; hæc ex Felicis litteris fumta , ac Gelafii epiftolæ irttrufa fufpicatur.
III. ’ Hâte quQque nos oliiri movebant , quamdiu hujfis àüélioris epiftolæ fon- Vindica-
■ tem ignoravimus. A t Rontaé infpicere 8c expendere licuit codices præftantif-tur'
fimæ colleftionis A v e llan a , ex quibus ea édita fu i t . Ipfius colle61ionis: anti-
quitas, & ihulib magis ea rariflima & fincera documenta, quæ auétor colle-
Jg i t , quæque a némihe vocantur in dubium, hanc quoquê auâiorem epiftolam
ex fincero fonte ■ hauftam fatis defendunt . Antiquius vero teftimonium accedit
ex Facundo Hermianenfi , qui ante hanc colleitionem eamdem epiftolam ex
auftiori exemplo allegavit lib. 5. c. 4. Gelafius, inquit, feribens univerfis
Epifcppis J>er Datdamnm confiitutis fic dich : Sit Clara urbs ilia potefta-
te præfentis imperii : 8c profequitur longum textum deferibens additamenti ,
quod in vulgaris Conciliorum Iegitur tomo 5. col. 333. b . c . Ante colleétio- Duo ejuf-
nem igitur ■ Avellanam hæc epiftola cum additamentis pPOdierat. aX'e-"
IV . Neque novum eft unius ejufdemqûe - epiftola; duö exempla aliquando re- «mpl»
periri quorum alterum fecundä ipfius auétoris manu additamenta 'receperit. al,crum
Vide quæ diximus in admonitione ad Leonis epiftolam 12. num. rdi & 14. 10"
Tom. III. t 2 Hoc