ylipg Efodicenos canones fimüitsr 'laudat ;'JHa tiumieri. 194;? Uoc,& inCtmcilio
Tiehitano ftatuiuni eft, a dtanffi more, qiiL'.Eerràitdo iïiftiliaris eft ,. aliéna
dicontur, .&• a ftudiofo .aliquo yideriiiadjBfta. Aft.cum ex fol© Ferrando The-
nkani Concilii, notitia fuppetat j quis- ftadiofiis pofteriorisi-ætatis, earn aliegat
tionem adjicete gsaÉuit ? .Geterum fimilisiallegandi; formula occurrit etiamniim*
52. jifci legitur 1 Bac in alio Concilia Carfhaginenfi aüum e/èlf: .& ita legt-
tur, ut hæc verba expungi nequeant, ne canon ibidem -propofiws prster Ferrandi
confuetudjnem allegations: careat . Plura Brevlatioftis.,- loca : difficuitatem
facqffebant, eo .quod vel > in oiotandis canonum numeris .alfeubi: erratum fu it
fet>51 vel non fatis explorata haberetur caaonhm'u& Conciliorum Afrieanorum
éognitio. Qua in je ciïm exaâiorem diligentiam;pofuerimus in prsmiflo Tra-
ftdtu part. 4. c. 1. de Ferrandi Breviatione| fi non omnes, faltem plerafque
difficultates fufttftifie videniur, (c
Tr«s s y- - JI1. Quefneiius Altaferræ affentitur, qui putavit, Concilium Zellenfe, Cel-
f»fiiCei- lea& , ■ '&' Tefenfe apud:rFecrarndum non unum, fed pliira, àc diftimfta êffe
îonfis’ , & Concilia :. Id ipfi utile re r a f , me omnia iobaexpungeret, -inquibus Zellenfe
Teiieufis allegatur ; fed jila tantum, quæ Siricii epiftolam ex eodem Cbncilio laudant.
Sféma?. Cum hac nna epiftola inimicitiam gerit , ne Africanos pondficia auftoritati
tantpm detulilfe eredantur, ut Apoftolieæ Sedis lifteras in Synodis recitarent»
ad 'pr© difciplinK régula- acciperent. Pervidit Altaferræ!argumenta non convince
re . Satis illi fuit dubia fpargere, ac propterea feripfit : N ce nos etiam de*
cemimus quicquam, fed conjeUuris tantum agimus , ut in re obfcura \fed us
coni Blurts , quibus contrarias, paris coloris1 nota facile ob/icias . Verum conje-
fturæ pro diverfis Synodis allatæ vulgatorum le&ionibus minus accuratis , vel
apertis fpphifmàtibils nifuntur. Tria proferuntur domina Zellenfe, Cellenfe,
àc Telenfe. Nufpiam in MSS. Ferrandi Telenfe legitur , Tiellenfe habet codex
CorbejenÏÏs, Trecenfis vero femel tantum præfert, Cellenfe, novies autem
Zellenfe. Cum Tiella civitas non inveniatur , Zetla autem in Byzacio fita
fuerit j Trecenfis çodieis .leftionem- verloiem , te-Tieletfe by Gorbejenfi pro
Zellenfe. feriptum Vuitlc agnofè'imu5v-:Vide qua in banc rem animadverting us
cap. 1. n. 6. Porro ex novem locis codicis Tdedenfis , in quibus. cqnftanter legitur
Zellenfe, corrigendus profefto eft unicus locus num.-, 3. sfàxCellenfqScxi-
Una zei- ptum fu it . Ita ununj-Concilii flomen fupereft.j .nimirum Zellenfe : nec: uriica
jenfis ad- mendofe alfegaflone; de. Cellenfi fufpicari licet - Nequaigene£atinvLyerum eft ,
Amenda, ^ uhi rde-Zell&$ft .ferma ejî ï pratinus additur ex: epijlola jSiriçii_ Papa :
nam bum. -if. 6$, 6%, & *.18. Zellenfe dllegatur, nec ulla tamdn Siricii; epB
fiolæ mentio eft,, ûcut. accidit num. 3. ubi piendbfe Cellenfe pfO -Zellenfe h*
giturüi, Cur porro his 'im loçig non laitdetur Siricii epiftola , quafnip aljis quin-
que'locis memoratur, iique indieentur canones-,- qui fere ad - Siticii epiftolatn:
revocari nequeunt : ea ratio eft,- quia canones: ipfius Concilii allegantur , qui
' fi in vulgatb fragmento -défunt i in , integris geftis exftitiffe dubifare non lic e t.
; Integrum , enim'Cottcilium, ut capite præcedenti- imonuimus,,, in: MSS. colle-
Sionibus tranforlptum non fui t , -fed. merum fragmêntum , ut ex ipfa lefliope
conftabit. In ea igitur parte, qua; in laudatiscolleftionibus omiffadefideratur,
i-nferti erant canones, qui a Ferrando referantur. Nitdium curiofa quæftio in-
geritur, cur Zellenfe Concilium duos canones condiderit a Ferrando relatos
rilifn. 3; & té. cum, fimiles fententiæ legantur in epiftola Siricii; & cur Fer»
randua iifüém in numeris non fubjunxerit, ut a lib i, ex epiftola Siricii. Num
fi harum canonum conftituendorum ratio aièrri ; nequit, eo quod integra Concilii
gefta, qua; défunt, expendi nequeunt ; id . ad Concilium diftimSum ad-
ftruendum compellif ? Nulla ergo ex his conjefturis plura Concilia, & di-
liinfia ptobat.
Ailcgatîo- IV . Neque magis probant conjefturæ, qùibus alfegationes ex epiftola Stn*
]*s siricii" ctt <lu'nQue numwis .in Breviatione exhibitas Quefneiius. fuppofitionis accufat
vîndica^oe. Prima allegatio ejufdem epiftolæ, num. 4. laudatæ , expungenda creditur ob le-
âionem mûtilam atque mendofam-, quant Quefneiius in ipfius epiftola: edit tone
recepit.. Si autem legatur , ' ut. ex noflris codicibus integrant dedimus cap.
61. tota illius ratiocinatio-evanefeet . Quod fi in Siricii litteris non omnia
continentur, qua Ferrandi verba exprimunt cum is non niiam Siricii epiftolam
lam num. 4. laudet, fed plurium Conciliorum canones; ex ejus more fufficit,
fi aliqua faltem particula in memoratis litteris reperiatur, dum omnes particu-
la» ex omnium aiiegationum complexu coalefcant. Ita fane non omnes ejufdem
numeri Ferrandiani particula; infunt Laodiceno can.. 12. Antiocheno c. 19. &
aliis, qui eodem numéro allegantur, nec tamen idcirco hæ iftorum Concilio-
rum & canonum alfegationes addititiæ creduntur. In primo autem canone Siricii
ex ea leâ ione, quam ad MSS. codices exegimusicum decernitur, ut extra
confcïentiam Sedis Apofiolicæ, hoc eft Primatis, nemo audeat ordinare :
Primatis confenfus, feu confirmatio, quam Ferrandi Breviatio exprimit , fatis
præcipitur : & voces quidem vel Primatis apud ipfum infertæ fuerunt ob Siricii
epiftolam, & Concilium Carthaginenfe fub Genethlio, cum in aliis Sy-
nodis-, quas -aliegat , Primatis mentio nullibi occurrat.
:V. Interpolationem & fuppofitionem indubitatam præfert Quefneiius in Brevia-
tionis Ferrandianæ num. 6. ubi legitur : Ut unus Epifcopus Epifcopum non ordtnet,
excepta Ecclefia Romana. Licet autem tria poftrema verba excepta Ecclefta Romarin
non legantur in epiftola Siricii ; non tamen idcirco allegatio ejufdem epiftolæ,
cui prima phrs canonis congruit, fufpicionem afferre poteft. Quid porro tribus illis
verbis innuatur, aiii aliter explicant, ut videre licet apud Baluzium in Differt. de
Coneilio Teleptenfi pag. 1352. Quod fi nulla explicatio probabilis judicetur; non
idcirco ea verba addititia ac in Ferrandi textum intrufa judicari queunt. Quot alia
aliorum Scriptorum loca difficilem explicationem recipiunt • nec tamen hac de cauf-
fa interporatione no tant ur? Adde quod ea verba ejufmodi funt, ut cuique ftudiofo
tribuantur , baud facile inteiligi & explicari poffint . Cum ergo æqualem difficultatem
pariant , five a Ferrando feripta , five ab alio inferta quis opine-
tur ; nihil e ft, cur a Ferrando , cui ilia codices adfcribunt, abjudicentur.
V I . Totum vero textum numeri fexti etiam in ea parte , qua prohibetur ,
7iè unus Epifcopus Epifcopum ordtnet, addititium affirmare , propterea quod
inutile & fupemuum videatur hoc interdiflum , poftquam numéro quarto præ-
ceptum fu it , ut Epifcopus a tribus ordinetur , confentientibus aliis per feripta
cum confirmattone Metropolitani , vel Primatis ; & num. 5. ut in ordi-
nando Eptfcopo alii quoque Epifcopi fuper très addantur , f i ab aliquo fuerit
contradittum : eum, inquam, textum hac de cauffa addititium affirmare val-
de fophifticum & caviliofum e ft. Singuli- enim hi numeri, feu canones abbre-
viati in toto complexu aliquid peculiare habent, ex quo refte diftingui potue-
r int . Ferrando nimirum ufitatum e ft, canones, qui in aliqua parte conveniunt,
numeris diftinguere, fi in aliquo différant.
V II. Très alias alfegationes numerorum 130. 138. .& 174. nihil falli conti-
nere Quefneiius fatetur. Expungendos nihilominus putat totos ilios numéros ,
feu canones, qui ibidem afferuntur ex epiftola Siricii, quia numéros 130. duo
décréta in unum, contrahit, & mulïeris vocem pro vidua fupponit ; canones
vero expreiïi numeris 138. & 174. fuperflui videntur, cum alii canones in ea-
dem Breviatione fimiles deferibantur . Hanc poftremam rationem numéro præcedenti
fatis refellimus . Quæ autem opponuntur ad excludendum numerum
130. - adeo exftia funt, ut rejicere pigeât . Duos ejufdem Sirfeianæ epiftolæ
canonés in unum contrahere, unoque numéro proferre quid abfurdi eft ? Non- ,
ne plurium etiam, Conciliorum canones eodem pertinentes Ferrandus in unum
conjungere folet ? Cum Siricius poft vocem multerem explicationis gratia adje-
cerit idefl viduam, ut ex gotioribüs MSS. edidimus ; palam eft Ferrandum
non fubftituiffe vocem multerem pro vidua, fed explicationem ideft viduam
abbreviationis cauffa omittendam putaffe. Quid fi voces ideft viduam glofle-
ma fint intrufum in textum , ut P. Couftantius credidit ? Vide ejus not. 27.
Patet igitur , quam levia fint omnia, quæ Quefneiius cap. 2. jpropofuit, ut
Zellenfi Synodo, ac Siricii epiftolæ Ferrandi aufloritatem fubtraneret.
V III. E x his tandem intelligitur, quam audax fit ilia ipfius illatio, qua fub Imcrpo-
finem ejufdem capitis ex conjefturis tam imbecillibus non folum alfegationes jflWh
Zellenfis Concilii , fed totam Ferrandianam Breviationem in fufpicionem inter- tejefla.
polationis adduxit, cum incertum , inquit, mancat, in quas eius partes graffata
fit impoftoris manus., Certum quippe e f t , ut feite notavit Baluzius pag.
1342. vix ullam ejfe veterum Scriptorum lucubrationèm adeo fanam , adeo
Tom. Ili. R n J inte