Shared Publication

Baronii , Schclcftrani. Canon quartus Antioche* nus S. Jo. Chryf,ob* jeflus, Socrat. Isb.6.c.i6. Tillemon- tii fenten- t ia . IX. Secunda fententia eft Eminentiffimi Baronii & aliorum quamplurium , qui eofdem canones conditos putant in Concilio Antiocheno ab Eufebianis adverfus S, Athanafium habjto anno 341. occafione dedications celeberrimæ Ec*- clefiæ Antiochenæ, quant Conftantinus Magnus ædificare coeperat, & Conftan- tius ejus filius abfolverat. Hujus fententiæ duo fundamenta funt. Primum eft infcriptio in encaniis, feu in dedications eifdem canonibus præfixa in anti- quis verfionibus Dionyfio-Hadriana, & Prifca, qua indicio funt, eamdem in- ftriptionem in Græço quoque Codiçe ab interpretibus olim inventant fuiflfe. Secundum eft teftimonium Palladii 8c aliorum defenforum S. Joannis Chryfofto- mi, cui cum objeélus fuiflfet Antioçhenus canon quartus, illi hunc canonem a quadraginta Arianis adverfus S. Athanafium editum fuifle repofuerunt. Ariani autem, qui S. Anthanafium Antiochia condemnandum curarunt, pertinent ad Antiochenam Synodum in encæniis celebratam anno 341. ■ X. Hac vero Baronii fententia Scbeleftratio improbabifis vifa e f t , quippe quod incredibjle exiftijnet, canones ab Arianis conditos, ab Ecclefia turn Græ- ca , turn Latina fuiife receptos. Igitur in opéré de Antiocheno Concilio An- tuerpiæ imprelfo anno 1O81. probare ftudet, viginti quinque canones elfe qui- dem Antiocheni Concilii in encæniis coaéti anno 341. at eos perperam Arianis tribui. Licet enim ibidem, conveniifent Ariani quadraginta, plures tamen catholicos Anriftites iifdem canonibus auéloritatem dediue contendit . Ilium vero canonem, qui Joanni Chryfoftomo objeélus, quadraginta Arianis a Palladio tribuitur, tfiverfum elfe cenfet a canone quarto, qui non a quadraginta, fed a nonaginta quinque circiter Epifcopis, ac plçrifque ex iis catholicis in laudata Synodo una cum ceteris canonibus fancitus fu i t , Hinc ipfa canonis Chryfoftomo objeéli verba, quæ Palladius récitât, a canone quarto Antiocheno difcrepare contendit; ac jdcirco eum canonem a Palladio defcriptum, poll Synodum in encæniis a folis Eufebianis conditum putat adverfiîs S. Athanafium, quern poll earn Synodum ab eifdem damnatum oftendere nititur. Qui vero rerum geftarum hiftoriam diligentius fcrutati funt , ficut in pleniori ilia Synodo occafione encaeniorum coaéia Eufebianos licet pauciores prævaluiffe , 8c initio Synodi in Athanafii condemnationem alios etiam Epifcopos pertra- xilfe certis tellimoniis demonftratunt ; ita canonem S. Joanni Chryfoftomo ob- jeélum, & contra S. Athanafium, uti traditur, editum, initio ejufdem Synodi a cunélis Patribus conditum , ac ipfum elfe Antiochenum canonem quantum nihilum dubitant. Quod fi verba hujus quarti canonis, & ejus , quern Palladius producit, non omnino conveniunt, quid refert, cum fenfus utrobi- que idem fit? Neque enim Palladius canonem ipfum iifdem verbis recitavit , fed ejus compendium expreffit in eum fenfum, quern Joannis Chryfoftomi cir- cumftantiæ ferebant. Tota varietas e ft , quia apud Palladium leguntur verba jufte vel injujle, quae canon quartus non exhibet. A t Chryfoftomi holies im- paéla eidem crimina probari non polfe videntes, non de alio crimine, fed hoc folum in judicium adduci oportere dicebant, nimirum quod pojl abdicationem abfque Concilii fententia fe ipfe in epifcopali fede collocaverat. In id autem Antiochenum canonem quartum obtrudentes, qui id vetabat, perinde erat ac fi dicerent, hunc canonem æque valere, five quis jufte, five quis injujle de- pofitus fuerit: huncque fenfum rei fuæ congruentem Palladius expofuit, ut ob- je£li canonis v im , ac perverfam interpretationem elideret. Certe hunc canonem Palladius non aliunde quam ex colleftione Graeca cognovit, ac ob in- fçriptionem in encteniis, quam fuus Græcus ejufdem colleélionis codex praefe- rebat, eumdem Arianis attribuit, [quos quidem in encaeniis condemnalfe S. Athanafium ex hiftoria didicerat. Quare Socrates, qui ex Palladio ac ex aliis S. Joannis Chryfoftomi defenforibus fumfit , quæ ad ejufdem Joannis cauflam pertinent, non folum canonem quartum, fed omnes Antiochenos canones eidem Concilio in encaeniis habito adfcripfit. XI. Tillemonrius vero etli de hoc quarto canone nihil dubitet, quin ab Eufebianis conditus fuerit in' Synodo anni 341. non pauca tamen , quae in editione horum canonum leguntur, ei Concilio 8c eifdem Eufebianis non con- venire animadvertit. Præmiffa canonibus epiftola tempus pacificum indicans , magnat rerum perturbationi ab Arianis hoc tempore, 8c hac praefertim in Synodo Pars I. d e Græc. Can. Collect. Cap. IV . x x v u nodo excitât® nequaquam congruit. Quidam etiam canones Eufebianis auSo- ribus tribui non polfe videntur. Gregorii enim Alexandrini ordinatio in eo- dem Concilio perafta reprobatur canone 1 ç. 8c Eufebii Nicomedienfis transla- tiones rejiciuntur canone 21. nec verolimile eft ab Arianis fub Conftantio prse- valentibus Nicaenam Synodum folemni honore laudatam fuifle canone primo , in quo etiam de Conftantino adhuc vivente potius quam mortuo fermo e ft. Numerus quoque tam exiguus Epifcoporum triginta praefixus vel fubjeétus canonibus non convenit cum illo multo majore Synodi anni 341. cum praefertim inter illos non inveniantur ea præcipua Eufebianorum capita, quæ in hac Synodo omnia gelferunt, defitque inter ipfos Flacillus, qui eo anno Antiochenam Ecclefiam regens abelfe non debuit. Praeterea Epifcopi, qui canonum au- ftores fuerunt, coaéti dicuntur ex provinciis dicecefis Orientis Antiocheno E- pifcopo fubditis, cum Synodus habita in encæniis ex aliis etiam Pónti ac Thraciæ dioecefibus coaluerit. Hinc laudatus Tillemonrius fufpicatus eft , duo Concilia Antiochena a colleélore Graeco in unum fuifle confufa, nimirum il- lud frequentiflimum in encæniis habitum anno 341. cui attribuit canonem quartum in Athanafium Eufebianorum opera conftitutum-, 8c fortaflis etiam duodecimum, quern adverfus eumdem editum exiftimat.* ac alterum ex provinciis Antiocheno Epifcopo fubjeélis coaétum ante annum 335. cui epiftolam , fubfcriptiones, & reliquos canones adfcribendos opinatur. XII. Nobis haec Tillemontii opinio, etfi probabilior ceteris videatur, non tamen plane fatisfacit. Hanc enim Græci antiqui Collefloris confufionem im- probabilem credimus. Duos nimirum canones quartum & duodecimum, qui ab Eufebianis in encæniis conftituti creduntur, colleélor non intermifcuilfet canonibus alterius Synodi,;fi a diverfis Synodis editos ac diftinfitos naftus fuif- fet ; fed in fine addidiflet. Cum in unum junfti fuerunt Nicæni 8c Sardicen- fes canones; prius Nicæni, dein Sardicenfes defcripti fuere. Ita etiam cumin Græco codice canones Concilii Conftantinopolitani anni 381. 8c alii duo alius Synodi copulati fuerunt, ifti duo poll illos fubjefti inveniuntur . Vel igitur omnes Antiocheni canones Synodo anni 34t. adfcribendi funt, li canon quartus, vel etiam duodecimus Eufebianos habuit audlores; vel omnes in anterio- ri Synodo fanciti fuerunt, nec nifi per halluqinationem 8c errorem quartus canon Concilio anni 341. Chryfoftomi tempcire adfcriptus fuit. Quid porro? Nos obfervationes Tillemontii gravilfimas judicantes, ac folicitius hac in re inqui- rentes, anterius Antiochenum Concilium inveniri polfet, cui omnes canones convenirent ; féliciter tandem deteximus hos prorfus convenire Antiochenæ Synodo anni 332. XIII. Cum nomina Epifcoporum, quibus Antiocheni canones tribuuntur , hujus rei nobis indicio fuerint; de his nonnulla exaftius præmittenda funt . Græca colleélio cum ad nos pervenerit ex Græcis codicibus circa Photii tempora exaratis, qui nonnulla antiquorum] codicum prætermifere , Epifcoporum nominibus caret, fed provincias tantum commémorât, ex quibus Epifcopi con- venerunt, his verbis. SanBa & pacifica Synodus a Deo congregata in Antiochia ex provinciis Syrite Codes , Phcenicice , PalæJlinoe, Arabia , Mefopota- mia, Cilicia-, Ifauria, iis , qui per provincias fu n t , unanimibusfanttis Con- facerdotibus in Domino falutem. Nomina vero Epifcoporum confervata nobis fuerunt in vetuftiffimis Latinis verfionibus, quæ olim ex Græcis vetuftioribus exemplis hos canones recepere. In verfione Ifidoriana triginta Epifcopi recen- fentur; in verfione autem Prifca duo tantum & viginti Epifcoporum nomina defignantur, quæ tamen cum Ifidorianæ verfionis nominibus conveniunt. Dio- nyfii interpretatio nomina Epifcoporum omittit, uti colligimus exduobusMSS. purum Dionyfium continentibus Vat. 5843. & Palat. S77. In MSS. vero colleélionis Hadrianæ, quæ Dionyfianam verfionem recepit, Epifcoporum nomine ex alio fonte adjefta fuere. In his autem Hadrianis codicibus feptem primis Epifcopis fua cuique provincia affignatur. Hæ vero provinciæ feptem cum illis e Græco codice paullo ante memoratis concordant. Sic enim ibidem legi- tur. Eufebius Palaftinenfis, Theodotus Mefopotamienfis, Theodorus Ijaurien- fis, Antiochus Phænicenfis, [Agapius Arabienjis, Alphius Cilicienfis ( ita le- gendum ex codice Pithoeano, quem Harduinus laudat : alias mendofe i/ilicien- Tom. III. d 2 f i s , vel Tillera. not* 26. in Arian. hid. Duo Antiochena Concilia confufa o*- pinatur. Refclli- tur. Vera fententia . De cata- logis Pa- trum A n- tiocheno- rum. Eo- rum vitia detcâa.