L i v D e a n t . C o l l e c t io n . & C o l l e c t . C a n .
Symbolum non 0btinebat ; id port Gelaiîi ætatem induftum evincitur. Olim quidem Con-
cp. qua- p ant;nop0litanum' fymbolum una cum tomo, quo Orientales anno 378. vel
“ "““ ccc-'qyg. in Antiochena Synodo Romani Concilii definitioni adverfus Macedonia-
pium. nos edit® fubfcripferant, ad Damafum miffum fuit anno 382. ut liquet ex Sy-
nodica alterius Conftantinopolitani Concilii hoc anno celebrati ad eumdem
Pontificem ac ceteros Romans Synodi Patres direéta, quæ apud Theodoretum
legitur lib. 5. c. 9. Etfi vero turn illud fymbolum , turn tomus Antiochense
Synodi cum Romana antecedenti definitione concordes invent!, ab Occiden-
talibus fuerint approbati; non tamen idcirco pro cecumenico habitum °icen-
dum eft Conftantinopolitanum Concilium anni 381. in quo lpfum iymbolum
conditum fuit ; ficut nec Antiochenum, quod tomum emifit. Neque relert ,
quod eadem Synodus Conftantinopolitana cecumenica vocetur m laudatis.ly-
nodicis litteris. Hæc enim, quam S, Leo epift. 106. c. 5. paucorum Eptjcopo-
rum conferiptionem appellat, non alio fenfu cecumenica vocari potmt, mil eo
quo Concilium ex tota Africa congregatum plenarium| feu umverjale appel-
lare Augultino ceterifque Africanis folemne fuit, ut feite ammadvertit 1 . Com
flantius in epiftolam 13. inter illas Damafi not. 6. col. 566. Solum cum idem
Conftantinopolitanum fymbolum in Calchedonenfi fuerit infertum, lummilque
laudibus comprobatum; Romana Ecclefia, dum uti vere oecumenicum recepit
Concilium Calchedonenfe, idem fymbolum quafi ejus portionem aitis mlertam
Synodus ^ v i . Quid quod fads probabile nobis e ft , hoc Conftantinopolitanum Con-
CP.aGra:-cjj-um ^ ipfos Græcos in Synodo Calchedonenfi celebrari coepifle, cum ad-
cllchedo- verfus Eutychianam hærefim, & pro prærogat-iva Conftantinopolitanæ Sedis
uenfcm niültum conferret. Solius enimNicæni, nufpiam.vero Conftantinopolitanicon-
S r a L i mentio ante Calchedonenfe occurrit five in Ephefina. Synodo, live apud
ttcumeni- alios Græcos Patres . Immo in Concilio generali Ephefi habite ita Nicænum
“ s - fymbolum laudatum fuit aPatribus, ut nullam aliamfidem profern voluennt.
tom. 3. statuit SanHa Synodus alteram fidem nemim licere profern , aut conjcribe-
§ § » !* * re. aut componere prater definitam a fanais P ambus,- q u im Nicæa cum
fantto Spiritu congregati fuerunt. Et aflione prima folum Nicænum -
lum, non autem Conftantinopolitanum recitatum fuit: folum vero in Calcne-
donenfi utrumque infertum legitur. Ephefmæ igitur Synodi tempore non ita
erat celebre Concilium Conftantinopolitanum, uti poftea in Calchedonenli ac-
c id if nec inter generalia videtur relatum : alias folum Nicænum fymbolum
exprelfo decreto non fuiflèt approbatum rejedtis «teris ,quæcumque præter N icænum
proferrentur. Adde quod in pfeudofynodo Ephefinà Eutychis Pr°feffio
legitur, in qua relate ad Nicænum Concilium generale primum illud tpheli
tom. 4. habitum fecundum Concilium generale appellatur. Sicut tradiderunt, jnqmt ,
ConciUol.noi,js fidem fanHi Patres in Nicæa convenantes, quam « « M MM®
9n- awiSv Ephefi in fecunda Synodo fanai Patres roboraverunt. Conltantmopoli-
tanam igitur Synodum pro generali fecunda non habuit. Ipfi quidem hæreti-
co in Calchedonenfi vitio datum fuit, quod Conftantinopolitanum fymbolum
,b. col. & fynodum non reciperet; numquam tamen in eo reprehenfus, quoi1 lecun-
liz. 514. dum locum inter generales Synodos Ephefinæ tnbuent: nec ft Conftantmopo-
litana tunc a Græcis habita univerfim fuilïèt inter oecumemcas, Eutychiani et
fe fe opponere aufi fuiffent. Ne vero Eutychianorum propnum credatur, Conftantinopolitanum
Concilium inter generalia _ haudquaquam referre , a“diat“ *
Eufebius Dorylæenfis Eutychis accufator, qui in Conftantinopolitana Synodo
anni 448. adverfus eumdem hæreticum congregata, folius Nicæm & Ephelim
Concilii mentionem faciens , affirmavit-, fe permanentem in fide Janctorum
,, . • patrum CCCXPIII. in Nictea congregatorum & omnibus, quæ m hphefiorum
a fanaa & magna Synodo aaa fun t. Similiter Patres ejufdem Synodi
ib. pjs-e Conftantinopoütanæ anni 448. aft. 2. generales Synodos laudatun, folas Nicæ-
y5«.&9«7-nam & Ephelinam memorarunt. Quæ indicio funtConftantinopolitanumCona.
c. d.8to. cjiium anni 381. etfi maxime contra Eutychem pugnaret, æqualis auitoritatis
habitum non fuiffe, nec inter generalia ad hoc ufque tempus fume recenlitum.
E x his ergo hoc Concilium folum poll Calchedonenfe apud ipfos Græcos celebrari
ac inter generalia ccepilfe referri non eft improbabile.
V I I.
Pars II, de ant. Collect. Latinis Cap. I. lv
V I I. Quod fi id verum eft de Græçis, nihil mirum, fi Latini idem Concilium
Conftantinopolitanum adhuc poil Calchedonenfe oecumenicis non ac-
cenfuerint, nec ejus fymbolum ' probarint uti fymboium Concihi oecumenici ,
nifi quatenus in generali Concilia Calchedonenfi leélum & apprpbatum fuit ,
Hinc quidem Gelalio in decreto de übris fatis fuit Calchedonenfe Concilium
inter generalia referre, neque ut diftinétam Synodum cecumenicam referendam
putavit Conftantinopolitanam, cujus fymbolum ex folo Calchedonenfi Concilio
vin» generali? decreti obtinuerat. A t cum poftea çompofitis turbis, quæ
Acacii caufla fuerant excitatæ, Orientales Epifcopi ad unitatem redeuntes ,
profelïiones fidei ediderint, in quibus Synodus Conftantinopolitana ob damna-
tum errorem Macedonii cum aliis tribus oecumenicis Svnodis diftindle recen-
febatur; tum Romani quoque Pontifices eamdem Synodum dillin£le comme-
morare coeperunt inter oecumenicas; & exinde Vigilius, Pelagius, 8ç S. Gregorius
quatuor oecumenica. Concilia laudare , & inter hæc Conllantinopolita-
num ob definitionem ac fymbolum fidei.
V I I I . Quod porro de hoc fymbolo diélum eft, transferri nondebet ad ejufdem.
Synodi canones, quos nondum reçeptôs idem S. Gregorius tellatur. Ne-
que pro eorumdem çanonum receptione quidquam probat, quod a Baluzio pro-
ducitur in Additionibus ad librum s- Concordiæ Petri de Marca c. 21. n. 14,
Macedonii nimirum & Eunomii nomina, quæ ab ipfo S, Gregorio in com-
mendanda Synodo Conftantinopolitana commemorantur, non referuntur, in-
quit, ex Symbolo, fed ex canonibus; ac propterea li eorum hæreticorum no-
mina Romani hauferunt ex canonibus, hos non minus quam fymbolum ipfis
cognitos & prqbatos colligere licet. A t hæreticorum catalogo , qui canonibus
Conftantinopolitanis inferitur , Romanos Pontifices nihil aufloritati tribuilfe,
ex eodem Gregorio manifellum eil. Eudoxium enim 8c Eudoxianos , licet in
iifdem canonibus reprobates , fe ignorare fcripfit epift. 34. ad Eulogium lib.7.
quia nihil de illis invenit neque apud Philaftrium, neque apud Auguftinum ,
neque .apud alios Patres : canones vero Conftantinopoütanæ Synodi ejufque ge-
fta Romana Sedes nondum reçeperat; quibus idcirco non fidens, ab .Eulogio
petiit, ut f i quis apud Græcos probatorum Patrum de eo ( Eudoxio ) fermo-
nem fecit, per litteras fignificaret. Cum vero is referibens , Sanftorum Bali-
l i i , Gregorii,-& Epiphanii adverfus eum tellimonia produxilfet fanélus Pontifex
horuna notiffimorum Patrum auéloritate libi fatisfaflum fuifle relpondit
epift. 30. lib. 8. Macedonium autem & Eunomium hæreticos Romani ex Au-
guflino, ac præfertim ex confeffione fidei ,a Damafo ad Pauliinum milfa. co-
gnoverant.- & exinde , non autem ex canonibus Conftantinopolitanjs eorum
nomina fuis epillolis inferuere. Ex laudata .porro Gregorii epiftola 34. libri 7.
illud præterea liquet, exftitilfe quidem hoc tempore apud- R'omanos, exempla-.
ria çanonum Conftantinopolitanorum , quo.s, fane ille legerat, cum fcripfit :
Et çanones quidem Confiantinopohtant Concilii Eudoxianos damnant .* at Ro-
manam Ecclefiam nihil audloritatis iifdem tribuilfe : quo fenfu fubdidit : Romana
autem Ecclefia eofdem cdnones vel gefta Synodi ill'tus hakenus non habet,
nec accepit. Erant nimirum noti ex colleflionibus & verfionibus. Latinis,
quarum plura exemplaria erant vulgata; at hæ collefliones atque verfio-
nes non erant codex publicus, eædemque private lludio digeftæ & editæ, nullam
Romanæ Eccleliæ approbationem receperant.
IX. Neque vero ad adflruendum apud antiquam Ecclefiam Latinam Codicem
publicum ufuque receptum, qui plurium Synodorum canones contineret, quidquam
conferunt quædam Siricii ac Cælellini tellimonia, ubi tradunt , nemini
licere canones ignorare. Etenim^ Siricii verba, quæ obtruduntur ex epiftola ad
Hirnen um : Canonum venerabilium fiatuta nemini Sacerdotum ignorare f i t
liberum - æquum fenfum ferunt, fi intelligant-ur de folis canonibus Nicænis
. I r lcen^es eomprehendentibus, quos quidem folos Romanam Ecclefiam rece-
g fle Innocentius I. difertilfime tradidit. Cælellinus vero dum in epiftola ad
Epifcopos Apuliay & Siciliæ -fcripfit : Nullt Sacerdotum fuos 1licet canones igno,
rare, nec quiequam facere, quod pojjit Patrum regults obviare : canonum nomine
aliquante latius comprehendit etiam décréta Pontificum, quæ præter Ni-
cænos & Sardicenfes canones maximam auéloritatem obtinebant. Neque novum
t
✓
Quid de
Latinis.
Canones
CP. a Romana
Eçcl,
non rece-<
pîi'.
tametfi
etient co-
gniti.
Nullus
fuit olim
publicus
Codex Ca-
nonum.