cclxx De ant. Collection. & Collect. Can.
ex ipfa contextus leftione intrufa deteguntur, in eodem codice défunt • prafa-
tiomfque locum obtinet caput primum vulgatum incipiens Inftitutio ilia fan-
da, quod non mutilatum legitur apud Bufchardum lib. tg. c. 8. Quantum ad
variantes, qua; in fingulis capitulis occurrunt, hoc unum monemus oftavum
caput codicis maxime difcrepare a fexto vulgato, cui titulus eft de minoribus
Pined peccatis. Hic autem libellus Egberti de remediis peccatorum pars eft ampliom
t ris opens, de quo paullo poll redibit fermo.
berti. III. Tonu>4. Anecdotorum P. P. Martene & Durandi col. 31. colleftio an-
Coiieaîo tiqua canonum paenitentialium exhibetur, quam P. Dominicus Manlius topa”?
ten- mo t- Supplementi Conciliorum Bed® tribuendam exiftimat. Non affentimur*
piiiumfubPlura enim décréta ibidem défunt, qu® Bed® Pcenitentiali efant inferta. Vi-
Greg. ii. ;nter cetera, qu® ex Beda aliegat Burchardus lib. 19. c. 29. 84. 102. &
146. Hæc autem canonum brevis colleétio tempore Gregorii II. lucUbratafuit,
uti probat titulus col. 37. Item ex décréta Papæ Gregorit minons, qui NUNC
Romanam gerit matrem Ecclefiam. In Galliis potius quam in Anglia compa-
ftam conjiciemus in Obfervationibus ad differt. X V I . Quefnelli §. 1. n.4. Unius
Nicæni canonis fenfum profert, non verba, qu® idcirco cum nulla interpreta-
tione concordant. Alii pauci canones Synodorum Græcarum vel ex Ifiaoria-
na, vel ex Dionyfiana yerfione recitantur. Nulli canones Hifpani, fed foli
infr coi G all ican i , & Hibernenfes, ftatuta Ecclefi® antiqua, & unus canon ex Conci-
97, ' ' lia Hipponeregio de poenitentibus, qui eft canon 30. Breviarii Hipponenfis ,
& infertus legitur Concilio Carthaginenfi anni 397. apud Dionyfium c. 43. E x
Romanis Pontificibus laudantur Innocentius, Cæleftinus, L eo , Gregorius ma-
gnus, & Gregorius minor: ex Patribus Bafilius, Auguftinus, Caflianus, atque
Ifidorus: ac inter Pcenitentialia illud unius Theodori expreflb iplius nomine
allegatur .
IV . Egberti Eboracenfis nomine duo opera memorantur ab Henrico Spet-
col mann° tom. i. Conciliorum Britannia, ac ex iis nönnulla edidit, qu® a P.
Labbeo fufeepta, & tomo 8. Venet® editionis Conciliorum inferta leguntur .
, . Primum opus inferibitur: Excerptiones Ecberti Eboracenfis Archiepifcopi e di-
ncs Egbert & canonibus fanblorum Patrum concinnatee & ad ecclefiafiiae polities
to infcri- inßitutionem conducentes : H® vero excerptiones licet ex ampliori opere iplius
pt* cujus Egberti fumta'fint 3 non tarnen Egbertum , fed Hucariuni habent auétorem.
Id fatis expldrate nos docuit Anglicanus feriptor Jacobus Waraus in MSS,
Britanni® verfatiflimus, qui in adnotationibus ad Synodum S. Patricii agensde
s'Fit“ ' canone 2S- ejufdem Synodi feribit: Canon XXV. die thoro fratris defunßi ha-
«dir^Lon- hetur ctiam in excerptis MSS. e Jure Sacerdotali Ecberti Archiepifcopi Ebo-
din. 1656. racenfis per Hucarium levitam fub titulo 8cc. Canon autem , quem ibidem
Waræus laudat, in excerptionibus a Spelmanno vulgatis legitur num. 128.
Item Synodus de thoro fratris defunßi, qui eft canon 25. Synodi fecund® S.
Patricii tom.4. Concil.col. jào. Cum porro Waræus has excerptiones non ex
editione Spelmanni, 'fed ex MSS. alleget ; vidit ergo manuferipta Britannica,
qu® Hucarium harum excerptionum auétorem præferebant. Hincetiam Baleus
has, ut credimus, excerptiones indicat, cum Ecberti conliitutiones ab Huca-
riq levita redaélas alferit in compendium. Spelmannus vero fortaffis deceptus
fuit marginali notatione codicis Cottoniani. In catalogo enim manuferiptorum
Britanni® tom.2. pag.47. de codice Cottoniano Nero A. 1. hæc leguntur. In
margine: Excerptiones D. Egbert hi Archiepijcopi Eboraci civitatis de Sacerdotali
Jure, Verum hic quoque verum Egberti opus cum excerptionibus Hu-
carii perperam confufum. Utrumque cum Waræo diftinguendum. Opus Egberti
inferiptum erat de Sacerdotali Jure. E x hoc autem.Hucarius Jevita qu®-
dam excerplit, qu® in vulgatis excerptionibus continentur.
S f l | V . Egberti prolixum opus De Sacerdotali Jure integrum nondum in lucem
S t / ; ; ptodiit- Quædam tantum ejus particul® edit® funt. Librum de remediis pec-
jure. Qaxcatorum, qaem Egberto antea vindicavimus, uti in MS. Vat. Palatino conclu*
ejufdém operis particulam credimus. Alia quoque ejufdem ôperis pars
mm éditas« videri poteft Poenitentiale Egberti, quod e Romano MS. Sanft® Crucis in
Hierufalem vulgavit Joannes Morinus in Appendice librorum de Poenitentia ,
cui titulus : Exçerptum de canonibus catholicorum Patrum , vel Pcenitentiæ
ad
Pars IV . de ant. Can. Breviat. &c. Cap. V I . cclxxi
ad rymedium animaruM-, Domini Egberti Archiepifcopi Eboracæ civitatis. Ve-
rum tfic titulus non congruit corpori iplius opufeuli, in quo nihil ex canonibus
prqfertur, fed deftribuntur rituales preces & ordo in reconciftatione poe-
nitentium. Cum vero Mfce prçcibus & ordini præmilfa lint duo capita fum-
ta ex cap. 1. Si 5. vulgati fibri de- remediis peccatorum, qu® in çoa, Vat. Palatino
funt cap; I . i f a. libri ejufdem eo titulo inferipti; idem titulus non ad
corpus opufeuli a Monno editj, fed ad librum pertinet de remediis peeçato-
ruM„ ex quo ilia duo capitula ftatim poft titulum defçripta fuerunt. Soja ergo
duo ifta capitula ad Egberti opus pertinent. Excerptiones porro ab Huca-
rio digeftæ ad ppus de Sacerdotali Jure certius fpeftant : unde in Oxonienfi
codice inferuntur cum haç épigraphe : Hæc Junt JU RA SACERDQTUM, quæ
teuere debent, ut in margine Conciliorum notatur, Déficiente intégra Egberti
opere, de exçerptis ex eo capitulis dicendum fupereft. Excerptiones taptum
21. in codice Qxpnienfi' a Spelmanno invent®: ceteras autem ufque ad 145.
adjecit ex alip. codice, qui tarnen luxatus & mutilus. erat. David autem \Vil-
i kius tom. I . Çqnçiliorunt magp® Britanni® povifTim® editionis Londinenfis an,
Ï737, ex codice-, Çottonianp, quem Spelmanpus memorat, non tarnen adhi-
■ buit ', gafdem, §3cçerptjones fuppleyit ad numerum ufque 1Ó3. Nihil ( fi unum
I aut alterum èxcjpias, j. in his excerptionibus ■ invenitur pofterius Gregorio ju-
niori : quod Egberti ætati apprime convepit , quippe qui ad Eboracenfem federn,
eveftus çirca annum 734.. eamdem tenuit annis triginta & amplius. U-
num, qpod ..difficultatem movere• poteft , eft - canon, fepdmus, in quo Oratio
præcipitur pro'vita f f j imperia Domini Irnperatoris, & filiorum ac filiarum
I falute.; IfrSynodo, Cuthberti Archiepifcopi Çantuarienfis Egberto coævi 0,30. Îj perferipta legitur oratio pro Regibus ac Ducibus, totiufque populi Chriftiani
mcolumttate, Imperator & filii aç fili® Imperqtoris. huic Egberti svo non convenient
præfertftn in Britannia, qu® propriis Regibus parebat. Alterum, quod
majoretn difficpltatem faceffit, eft canon i.gj^ad verbum exferiptus ex cap. 38,
' libri .fecundi Vit® ;S. Gregorii, cujus auétor Joannes-Diaconus Egberto pofte-
rior fuit, Hipc nonpulla. canonibus ex Egberto excerptis aliunde inferta no.
feuntur. Adde nonnullos errores, qui fane eidem Egberto tribui non .polfe vi- J, center. In præfatione excerptionibus præmilla errore aliquo tria teftimonia in
unum coeent, upum ex C.æleftjno, alterum ex Leone, tertium ex Aurelio
Auguftino, eaque Auguftino Aurelienli adferibuntur. Hxç autem tria optime
diftinguuntur in opere, quod, Egberto perperam affertum mox oftendemus. Di-
ftinguuntur, inqfiam, lib.4. 0,232. 233. 8c 234- & fuo cuju.lque auftori affe-
runtpr. Alia bonnulla turn ip canonum titu.lis, turn in ipfis canonibus confu-
fa &. vitiata. .occurrunt. Num. 39- Canonis Africanenfis nomine affertur quod-
dam decretum, quod inter capitula Poenitentialis' Theodori recitatur apud Ache-
i rium cap-at. in.lertisj vocibiis.: Theodoras dicit. Num. allegatur uti Aga-,
thenfis, canon, qui inter Agathenfp's non legitur, Ita quidem laudatur etiam a
Reginone lib. 2, c; 271. & a Burchardo lib. 11, c.6tp Melius vero in colleftio-
ne, de qua mox difturi furnus., lib,4.-0.127. vindicator S.Ferreolo. Cum veto
in hac colleftione'numero præcedenti izó, afïèratur canon ex Concilio A-
gathenfi ; fi quidpiam fimile fuit etiam in Ecberti opere, ex quo excerptiones
fiimtæ .fupt, facile potuit evenire, ut exçerptoris hallucinatione præcedentis
canonis titulus ad fequentem transferretur : quemadmodum Ivoni accidit , qui
in epift. 80. ad Guilelmum Fifcanenfem ex Burchardi libro 3, c, 11. fimili errore
Canonem epiftol® Hygini allegavit. ex Concilio Melde.nfi capitula quinto,
hac épigraphe tradufta ex præcedenti capite decimo ejufdem libri Burchardia-
ni. Præterea num. 139. excerptionum, Vigilii decretum recitatur, quod pofte-
riores ex Burchardo flvgino Pap® tribuunt: at nec in fuppofititiis Hygini lit-
teris legitur, nec in Vigilii epiftola ad Profuturum eodem modo ac fènfupro-
fertur. Notatione dignæ funt etiam quædam allegationes inufitat®. Num. 53,
fiib titulo Canon Sanßorum , produeitur canon 13. Carthaginenfis III. colle-
élionis: Ifidorianæ, feu potius Hifpanicæ , Num, 94. Canonum Romanorum &
Praiicorum nomine appellari videntur leges civiles, Imperatorum Romanorum
f l Regum Francorum, quibus defiftorum poena, & delinquentium coer-
citio præfcribitur. Ceterum ex n. 30. harum excerptionum , quas ex am
Excerptiones
ex
opere Egberti
éditas
,
Qusdatn
ipfis ia-
ferta ,
Aliquot
vitia nota
ta Egberto
non
tribuenda.