gLXxxviu P e ant. Collection, & C ollect. C am- *
anathema: quod f i guis dicere npjfiexerit, catholipus non e f i. Htmc. ergo
fium, ficut ( i) txadidus Sulpicjus refept , ip longa. Syttodj fiijceptatipne ,
qüoniam, up fppra jnçfriorafujn e ß f udhue Conßiwtji temporibus erat in cor,
pore, plapujt mißa ppt/copali legatjone debere pepqujri, utrum in fanfita &
verier abili Nicana cgifgregatione, in qua prafens fuerat, omoufion, fiput nos
catholic}. re$e ponfitemur, idefi unius pum Pâtre fubfiantia Filium, an cer,
te, jicut Ariant ponfendunt, omoeufion, quod;efi fimilis pum Patre fybfifln,
pip Filium, guod omoufien CCCXVIIL Patres nçfiri confiteri decreviffenP,
Qui five per Ungarn atafem defipiens, five certe per adfenpationem Princi,
pis hujufmodi refponfum dedijfe perhibetur: utramque partem reble intends,
re, five omoufion, five omoeufion, Cujus fententiq quoniqm Jlulte prolataeß,
ab omnibus çat hoir cis, etiam ab Arianis, uno ore jrrifq, atque. refutata efi,
Deuique in civitate Corduba, in qua Epifeopatum tenuip, pofi hanc confuU
tatioitem, fiv e refponfum nomen ejus inter cat hoir cos Epifcçpos qnteeeßbres ,
vel deeeßores ejus minime récitatur.
Sunt hm régula, qua per jupradtdum Ofium & XX, Epifcopos purpurnt ,
falva Q“ incolumi fide catbolica, qua qpud eamdem N'tcaam Bithynia a
CCÇXfilII. Patribus expofita e fi, & pofi iterum in urbe Roma &c. ut in
prima adnptatione, Subduntur autem yiginti canones Sardicenfes abbreviati ,
8c rurfum iidem fufe deferipti,
8 # V II. Hadrians .colleftionis edjtionem primus dédit Joannes Wendelftinu?
' Moguntjs an.. 1525. cum hac inferiptione : Canones Apoßolorum, veterum Çon,
ciliorum conftttuftones , décréta Pontificum antiquiora, de primatu Romane
Ecclefie ex tribus vetußißimis exemplaribus tranjeripta, Duo ex iifdem co.
.dicibus omnino squales puri erant Hadrianei : ex tertio autem tria Wendelfti-
nus adjecit, qus Hadrianea non funt. 1. Duas memoratas S. Cyrilli epiftolas
ad Neftorium nomine Conpilii Ephefini. 11, Adnotationem pgculigrem Sar-
fticenfibus canonibus prsmiffam, quam antea ex MS. Vat, 1337, exhibuimus,
i n . Traft at um de primatu Romans Ec'clefiæ, qui recufus eft torn. 1. Con-
.ciliorum col.6$. Alteram editionem curavit Frandfcus Pithoeus Parifüs anno
160g. oui hunc titulum prsfixit : Codex canonum vetus Ecclefia Romana .
Eft rçpetitip prims editionis Moguntins cum tribus aliis additamentis, nimi*
rum, ßreviatioms Ferrandi, Breviarii .Crefconiani, & epiftols Dionyfii, ad Ster
phanum, Tertia etbtio multo prsftantior, novis ejufdem Pithoei curis adorna-
t a , poll ipfius mortem produft a fuit hoc titulo: Codex panonum vetus Ecclefia
Romana q Francifco Pithoeo ad veperes MSS. codices reflitutus, ,& no,
pis ilfußratus, Parifiis an. 1^87. foL Prster additamenta autem anterioris ,edi-
fionis alia opufeula hujus Appendicem augent,
Y III. Hoc caput popcludemus brevi animadyerfipne in illgm epitomem ca-
pionum, qus édita Ingolftadii |om. 6. antiquarum leftionum , 8c dein in Con-
8. piliorum editiones tradufta fuit, ätque Hadriano attributa. Seite nimirum no-
m tavit Sirmondus : Atqui Carola ponßat oblatam fui fie non epftpmpm, Jed in,
SI." tegram polleblionem tum canonum, ex quibus epitpme ilia deinceps confiât a
pfi, turn decretorum etiam Pontificum a Siricio ad Gregorium juniorem• ,
C A P . y T I I I .
De colleBione Additionum Dionyfii.
I, A Dditiones Dionyfii appellamus documenta , qus Dionyfians colleftio-
£ \ , ni acceflerunt. Duo ejufmodi ^dditipnum genera in MS. puri Dipny,
fii Y a t . 5843. probe diftinguuntur . Primo enim poll epiftolam Anaftafii II. ,
in qua Dionyfiana çolleftio definit, veluti appendix proferuntur très Synodi
iub
( x ) Suipicius lib. 2. Hiftorioe Sacræ hæc tantum de Ofio prodidit ; QJtum quoque ab. Hif-
ÿania in çamdera peïfidiam ( Arianorum ) çoncejfijfe opinio fuit : quod eo mirum atque .inet edibi'9
le videtur , quia pmni fere eetatis fua tempore conßantijjimus nofiÿarum partium , & Nictcna Sy-
nodus auElore illo confeftq hdbebatur : ni fi fatifeente avo ( etenim major centenario fuit ) ut S. Hilarius
in epifiolis refert, deliraverit. Vide nbtam P. Hieronymi de Prato in hunc Sulpieii lo-
'•’mh tom. 2. edit. Veron. Operum ejufdem Sulpieii pag. 218.
Pars I I I , de Collect, Dionysiana. 8cc. Cap. I I I . clxxxix
Üib Symmacho, décréta Hilari Paps fe x , Simplicii du o , 8c unum Felicis
epiftpla Leonis ad Mauros, & alia Zofimi ad Presbyteros Ravenns. Turn ve-
ro iéquirur tabula capitulorum LX XIX. quibus totidem documenta fubneftun-
tu r , Quinque priora ex his dpeumends antecedenti capite indicavimus : hæc
enim uaa cum illis Anaftafii II, epiftolæ fubjeftis, in Hadrianam colleft’ionem
tranfierunt, ut. ibidem fufius oftendimus . Nunc de ceteris documentis LX X IV . Q-“* vo-
dicendum, qus cum non legantur in polleftione Hadrian!, Additionum Dio-
pyfiauarum nomine diftinguenda credidimus. a nv Dion.
I I , ::HS Additiones prster puri Dionyfii codicem Vaticanum 584s. ex quo
sas ; Pionyfianas appellavimus , a nobis invents funt .etiam fubnexæ ïpfi polle-
ilioni Hadpians iu tribus codicibus, nimirum in Valiicellano A 5 jn Vat.
V3 S3- qui ex antiquiori Bergomate exlcriptus anno 1441. Petro Barbo Cardi-
nafi, pollea Paullo II. Pontifîci oblatus fuit ; ac tandem in uno perantiquo
yerpeilenfis. Ç a p itu li, quem Attoni Epifcopo fub medium fæcuium X. mai
futile deprehendimus, Hi omues Jtalici codices hanc Additionum colleftioneni tn Lai;»
Itaftcam adllruunt . Hinç Italicum fuiffe credimus etiam codicem puri colle£lz •
Dionyfii Vat, 3843. Hic codex Longobardicus vetufiiffimus ab Holftenio vo- Dc cod.
CStuf apud Labbeum tom. 3- Cor.cii. col, 792, A . cum eo caraftere feriptus ^at’ s84^'
f i t , qui Longobardicus appellari tolet . Initio mutilus partem Breviarii Crefco-
mani Dionyfio præmittit inçipientem a cap. 243. Poftea iterum quædam folia
delunt, 8c ipfa tabula tituiorum prims partis Dionyfians a tit. i<5. Nicæno-
rum initium fumit. Ob hunc autem foliorum defeftum una cum titulis 15. deeft
etiam epiftola, Dionyfii ad Stephànum , quam ita prims parti fuiffe præfixam
credimus, uti parti fecundæ præmittitur ejufdem epiftola ad Julianum . Cano-
nes_ Conciliorum non eam çontinuam numerorum ièriem præjerunt, quam Dio-
nyftus ex Græco çodiee le- fe‘ 'recepiife teftatur • fed folos numéros cujufque
Concilii proprios exhibent . In Africanis tantum ièries numerorum C X X X V I II .
euftoditur, non yero ea divifio, quam Hadriani codices induxerunt . Prster
Additiones Dionyfianas, qus aliis MSS, funt communes, tria in fineaddun-
tu t , quorum unum Caroli Magni tempore codicis ipfius statem indicare vi-
detur. Serius hic codex in bibliothecam . Vaticanam pervenit : nam hæc nota-
tio in infima ora prims paginæ legitur : Sandiffimo Domino nofiro Paullo V.
D, Confiantinus Abbas Cajetanus D, D. An, Domini 161g, menfe Obiobïi.
III. Plura dicenda de codice Valiicellano A 5. cui alii duo Vercellenfis, & De m s .
Vat. 1333. funt plane fimiles . Hunc codicem membrangeeum folii maximi dua- vallicel,
bus column is diftinétum fæculo IX. Nicolao I. fuperliite Icriptum indicat ca-*
talogus Romanorum Pontificum , qui ad ejus ufque Pontificatum perduélus ,
ipfius nomen primigenio caraftere exaratum exhibet ; anni vero , menfes,. ac
dies Pontiikatus ejufdem pofteriori manu additi atque notati perfpiciuntiir.
Iplum catalogum amicus nofter V. C . Cornes Jofeph Garampius inferuit érudits
Differtationi De nummo argenteo Benedict III. pag. 161. Idem catalo-
Bus ïlefçriptus _quoque legitur in. MS. Vat. 1333. unde ilium ediderç'Emanuel
Scheleftratiüs in Antiqutt. Ecclef, illuftr. tom. 1. pag. 626. & FrancifcusBlafr-
çhinius in prolegomenis ad tomum fecundum Anaftafii Opufculo VI. pag. X VIII.
qui tamen prster Nicoiaum I. définit in Hadriano II. & Joanne VIII. Hi vero
duo pofteriores Pontifices in exemplo Bergomate, ex quo idem Vaticanus
codex, -tranferiptus fu i t , addititii nofeuntur : annorum enim , menfium, ac die-
notts carent, qui in -ipfo Nicolao I. fignantur. Vallicellanus liber prs-
miffum habet indicem Eminentiftimi Baronii manu exaratum, qui hanc colle-
ftionem ipfi ufui t tuile demonftrat . Antiquus carafter incipit a tabula capitum
CX L I. qus cum lit initio detruncata, inchoat a num. X X X IV. Sequitur caractère
majulculo- antiquo & rubro inferiptio Breviarii Crefconiani, tum duo-
necjini facræ imagines librum manu tenentes, dein prsfatio Crefçonii ad Li-
berinum de Concordia canonum, quam excipjunt Breviarii Crefconiani capitu-
* ^ oc autem l° c0 .animadvertendum e ft, iftum codicem Vallicellanum Colleaio
a Breviario Crefçonii inçipientem, eum elie, quemColkütonem Crejconianam ^ co"Ja'
wudatus Card. Baronius vocavit, Id certo nobis innotuit ex numeris pagina- cardfüBa-
rum ab eodem Annaljum parente notatis, qui cum hujus codicis pagtni? omni- «»ium
no conveniunt. .Eodem titulo Çalleftiouis Crefconianæ Romani editores epi- l}u* 1
ftola