jcleftat tecepturi: five -seaoccafione de qua
epift, fi. ( nunc i . ) ad Aquilejenfem Epifc.
five alia.) aflumtatnque eo confiljo fuifle ab
illq .partem epiftpla: 3.06. S. Auguftini ad
Paullinum. Harca JS. Leone fuifle propofita ,
ut fufpicer fa.cit , quod iUa inter epiftolas
lanSi hujus Pontificis-pdita habentur in col-
le^ione- JVIerliniana Conciljorum feu Ifidori
Mercatpris Parjfiis an. 1524. & 1535. typis
excufa, & in MSS. codd> epiftolarum ejuf-
d fm » Vi&orino, Cifterciejnfi, & noftro Gri-
manico , qui poftremus eum fafis accurate
fervet ordinem temporis , qup unaquseque
epiftola feripta eft, hoc Jetnma defcriptum
habet ftatim poft epiftolam ad Diofcorum
ypj hoc ipfo anno 444. vel fequenti fcriptam ,
q usque prima eft in hoc MS. cod. Et licet
epmpendipfior, videatur ifte libellus,
qua.ni ut callidiffipjorum' haereticorum con-
feflioni fufficeret propter pofteriores Pelagii
& Juliani errores recentioribus libris ex-
preiTps.; potuit tamen S. Leo exiftjmare magi?
ilium afiumendum efle , quam novum
condendum 1, propter S, Auguftini. auftori-
tatem, a quo excerptps eraf. 2. quia Pela-
gianorum antefignano propofitus olim fue-
fat a Patribus Piofpolitanis , quos rpinime
omnium infenfqs habuerat Pelagius: & po-
ftea Epifcopis Africanis ab Aurel jo juflu
.Imperatoris mifla, ut mox dicemus, 3. quia
Romano Canonum Codici infertus habeba-
tur inter cetera monuments, qus fibi propria
fecerat Sedes Apoftolica. Eft enim in
capitulo 18. cum epdem titulo , fequiturque
epiftolam Aurelii Carthaginenfis ad Afri-
canos Epilcopos Provinciarum Bizacenae &
Arzugifana: j qua ad certam formulam adverts
Pelagian OS fubferibendam eos com-
peilat fuo, Xmperatorifque nomine. 4, Pra-
cipua catholipi dogmatis capita libello contin
en ts : quibus ft femel acquiefcerent Pe-
lagiani, alijs capitibus , qua: ex lFUs flue-
bant, non a?gre erant aflenfuri. Quod &
Auguftinus ipfe indicat in lib. de Hserefi-
fbus ad Quodyultdeum cap. 88. Pelagiano-
rum h?refim iifdera fere capitibus damnatis
a Pelagia coram Synodo Diofpolitana, cir-
cumfcribit; hsec ftatim fubdens : Objiciun-
tur eis, inquit, & alia nonnulla y fed ifta
funt maxims, ex quibus intelliguntur eliam
ilia vel cuntta vel fere cunfta pendere. '
Hsc capitula excufa reperies primumqui-
dem apud S, Auguftinum epift, 106. ad
Paullinum: tum a Margarino de la Bigne
in utraque editione Conciliorum Ifidori poft
epiftolam Aurelii, qua: inter Leoninas 72.
ibi numeratur. Hiec etiam Gabriel Vafquez
fub Synodi Pakftins nomine & pro genuinis
iftius vGoncilii Aftis edidit ad caicem
tomi 2. in 2. 2. S. Thomse , ex MS. cod.
Antonii Aquinatis. Eadem fuis Annalibus
inièruit Em. Card, Baronius ad annum 417.
mim. 21.. ox MS. cod, colleftionis Grefco-
niana. Jacobus Sirmondus S. J. eadem qua-,
fi novum opufculum ex MSS, codd, edi
curavit inter alia veterum auftorum opu-
fcula anno 1Ó30. Denique in Codice no-
ftro Romano jacet poft eamdera Aurelij epiftolam
cap. j 8,
Quartum libellum babes in capitulo 37,
ita inferibitur : Expafitio fidet catholic#
.contra harefim Arrianam . Quis porro hu-
jus Confeffionis au£tor ,fit, prorfus ignoro,
Sufpicor efle alicujus Luciferiani, tum quia
tiujus communionis homines hserefim Ar-
rianam pugnaciflime Temper infeélati funt:
tum quod, dum plurali numero effertur libellus
: Nos confitemur &c. indicare vir
detur editum ilium efle ab . hominibus ali-
quo peculiaris communionis, nexu conjun-
iflis, nee tamen a .catholica fide extorri-
Bus: quales. erant tunc temporis Luciferiani.
Tertio videntur in ea Confeffione no-
tari illi e catholicis qui tres hypoftafes
dicebant : Tres f)eos dicit , inquit , quiDi-
vinitatem feparat Trinitatis : quod pariter
urget Fauftinus it) fuafquaj fequitur ) Con-
feflione, adverfus trium Hypoftafeon afler-
tores: Confequens ejl enim, inquit, ut tres
Deos confiteantur, qui tres fubftantias con-
fitentur . Denique fufpiciönem auget, quod
iftam fidei expofitionem aliae dua; excipiant,
quarum i?rima, qux capitulo 38. habetur ,
FauftinoPresbyteroinferibitur, hauddubium
quin Luciferianoj altera vero huic proxime
lubjeiSa creditor a viris eruditisefle Grego-
rii Bpetici eodem Luciferi; fchifmate infefti.
Hunc igitur libellum-non ^gre darem Mar-
cellino Presbytero , qui una cum Fauftino
preces illas obtulit Theödófio Imperatori
quae Jacobi Sirmondi opera in lucem funt
edits, Ita a tribus viris omnium Luciferia-
norum celeberrimis, facile eft fidei fus libellos
feu ad Imperatorem, feu ad Sedem
Apoftolicam efle miflbs, quos deinde 5 in
fuum Codicem Romani conjecerint , inde
pro nafeitura olim occafione depromendos ,
Eumdem hunc libellum fidei contra Arria-
nos inveni in MSS. códjce Thuaneo 199.
cum hoc titulo : Fide/fanBi Ambrofii E-
p 'tfcopi ,
Sequitur igitur quinto loco feu capitulo
38. Faujlini Presby ter i fides miff a Theodo-
fio Imperatori . Ac primum quidem Fauftinus
alius non occurrit , qui fuerit au£tor
hujus libelli, prster Fauftinum ilium Luci-
ferian-
E D I T Q R U M A D N O T A T I O N E S .
5 Çpdicem noftrumcui hi libelli fueru
mfem, non Rotoanum, fed in Gaftiis priv
to ftudio digeftum probavimus in Obferv
tiombus ad Differt. XII. c. 1. Hie vero
Delius wvemtur etiam in codd, Italics coil
ftionis Colbertinæ & Lucenfis . Hinc fubfe-
quens conjeftura de hoc fequentibus libellis
ad Sedem Apoftolicam miflis nullo fun-
damento innititut,
V.
Libellus
fidei con.
tra Ariia.
nos.
S
VT.
Fauftini
libellus
fidei.
pi y. D e v a r i i s F i d
ferianuni Presbyterum; qui cum ad Flac-
cillam Theodofii Imperatoris uxorem libros
feptem feripferit adverfus Arrianos & Ma-
cedonianos, & libellum precum cum Mar-
cellino Presbytero , Theodofio ipfi obtule-
rit, facile potuit ad eumdem Imperatorem
libellum mittere fidei fuæ teftem.
i De tempore , quo miflus libellus , hoc
unum certum eft , non ante annum 379.
cui afltgnantur Imperii Theodofiani exordia,
miflum efle. Circa quæ tempora Eleu-
theropoli verfabatur Fauftinus , ut ipfè in-
nuit pag. 87. Libelli precum : ubi & a
Turbone civitatis hujus Epifcopo exagita-
tum fe queritur . Ex quo nata fortafte oc-
cafio condendæ confelfionis fidei , ejufque
mittendæ ad Theodofium, cujus nomine &
auftoritate ufum efle adverfus fchifmaticos
Epifcopum, pronum eft exiftimare . Liquet
enim ex libello fidei tunc a Fauftino fcriptam
earn eflu & miflam , cum tamquam
errorum Sabellii & Apollinaris fequaces ,
Fauftinus aliique ejufdem cum ipfo com-
munionis homines, invidiam patiebantur a
Catholicis. Non videtur etiam diu poft annum
ilium 379. feriptus efle libellus ifte :
tum quia altum de Macedonio fileritium ,
ac de Concilio Conftantinopolitano primo ,
a quo damnatus eft an. 381. tum quod alio
modo de errore contra Spiritum fanélum
non loquatur , quam quo adverfus ilium
hæreticum feripferant Alexandrini Concilii
Patres in epiftola jamjam laudanda. Quam-
obrem intra biennium illud mifla mihi videtur
fidei profeflio ad Theodofium, qui fub
Imperii fui exordiis pulfatus forte adverfus
fchifmaticos , potuit rationem ab eis fidei
fuæ pofeere, 6 fuggerente forfan Papa Da-
mafo : ad quem propterea illam fidei pro-
feflionem miferit, feriniis Sedis Apoftolicæ
poftmodum inferendam : unde in Codicem
Romanum translata fuit • Cdnfirmatur ex
ifta libelli inferiptione , quam habet Cod.
Thuan. Item Faufi'tni Fresbyteri ConfeJJio
vera fidei, quam prafatis ( forte a prafatis )
feribi & tranfmitti jujfit Theodofius Imperator
«
Sic porro concepta eft Fauftini fides, ut
concinat omnino ftatutis celeberrimi illius
Alexandrini Concilii, quod ’celebratum eft
a fan&is Athanafio , Afterio , aliifque ab
exilio revocatis poft Conftantii Imperatoris
obitum, quem ad annum 362. vulgo refe-
runt. In eo Concilii Patres ftudium omne
primamque operam pofuerunt , ut Epifco-
pos qui fe fe hæretica cómmunione infece-
rant, Ecclefiæ fedibufque reftituerent, fi modo
deli&i pcenitentes Ecclefiæ mifericordiam
implorarent. Omnes fere in fententiam Concilii
totis ftudiis convolarunt: unus Lucifer
Tom. III.
Calaritanus Epifcopus neminem illorum ,
qui cum Arianis communicaverant , communion!
catholicæ facerdotalibufque muniis
reddendum acriter contendit, reprobavitque
Concilii Alexandrini décréta, quibus tamen
per Diaconum fuum fubferipferat. I nde &
ipfe cum fuis pernicLofum fchifma confla-
vit , communionis nexum diffolvens cum
iis, quilapfis veniam dabant: & confequen-
ter controverfia de Hypoftafibus, quæ Alc-
xandrinæ Synodi prudentia fopita erat, inr
faufte recruduit. Fauftinus igitur inter Luciferi
fequaces infignis, cum earn ob cauf-
fàm exagitaretur, Sabelliique & Apollina-
ris feftator apud Catholicos paflim audiret,
quia Concilii Alexandrini décréta , quibus
illi damnati erant, refpuebat, hanc, opinor,
confeflionem fidei fuæ edidit, in qua fiex-
cipias conceflam lapfis indulgentiam dequa
omnino filet, & trium Hypoftafum ufum ,
quem aperte damnat, omnia Concilii Alexandrini
capita attingit afteritque.
Ac primo quidem, quia in ilia fynodica
fan&i Athànafii epiftola , in qua décréta
continentur, 'fan&i Patres probantes confi-"
lium Synodi Sardicenfis ftatuerant, ne quid
ultra Nicanum Symbolum de fide feribere-
tur, & fe fe content os ejfe N't cana fide de-
claraver ant, ut cui nihil deejfet, & in qua
integra & folida pietas contineretur : neque
edendam ejfe aliam profejjionem fidei ; ne
ilia, qua Nicaa feripta eft , fuos numéros
non habere videretur y neve illis, quibus libido
eft femper nova ftatuere, occafto hujuf-
modi fuppeditaretur , ut iterum atque ite-
rum de fide definiant■ . Earn , inquam ,
ob rationem libellum fuum ab excufa-
tione orditur , illiufque feribendi necef-
fitatem in adverfariorum malevolentiam re-
jicit: Sufficiebat , inquit , fides con feripta
apud Nicceam adverfus harefim Arrianam :
fed quia pravo ingenio , quidam fub illius
fidei Confeffione impia verba mifeent, nobis
invidiam facientes, quod velut barefim Sabellii
tueamur y paucis &c.
2. Decernunt Patres Synodi , ut anathe-
mate inuratur. Sabellii &c. floliditas : quod
f i ita fia t, inquiunt, omnts apud omnes fu-
fpicto mala delebitur. Fauftinus pariter Sa-
bellium damnat nominatim , diftinftionem-
que profitetur perfonarùm fan&æ Trini-
tatis.
3. Synodus petit , ut qui in communio-
nem catholicam recipiendi erant, execren-
tur eos qui dicunt Spiritum fanElum effitcrea-
turam CP divifum a fubftantia Chrtjli . Et
poft multa : Spiritum fanSlum non creatu-
ram, neque aliénum' , fed prbprium & in-
difgregatum ab ejfentia Patris & Filii .
Non eodem folnmmodo fenfu, fed & iifdem
Mm m 2 pene
E piflola
qua tom.
1 . operum
fanât A-
tbanafii
Ed. Parif.
an. 162j .
in J crib t tur
ad Antioch
en f es
p . 576.
Ead. pa*
gina.
E D I T O R U M A D N O T A T I O N E S .
6 Id Quefnellus conjicit ex hypothefi, quod debonenfe eum rituluni praefert , qtfo libellus
Codex nofter fit colleétio Ecclefiæ Romanæ . ad Imperatorem miflus fignificatur.
Confer notationem præcedçntem . MS. Vin