77I E d i t o r u m O b s e r v a t i o n ' s 772
de not 1 8 . in cap. 2 4 . noftræ colleftioms, in quo ipfa epiftola- producitur.
Adeo i'situr hæc parenthefis inepta eft ad codicem Romani Ecclefiæ allerem
d,™ ut ill etiani in codicibus & colleflionibus non Romanis reperiatur.
Ouod’ ft hæc parenthefis in eïemplaribus vere Romanis éxftitit , lit-i invenitur
in antiquis colleflionibus præfertim Itä lic is , quas in memorata adnotatione m-
dieavimus: cum fincera noftræ colledlionis gxempla illam ignorent, hæc colle-
â io Roman um codicem n o n çontinere éx hoc'ipfo defedlu-pernolcitur. ■
Nequc 0- yj_ c atlon vigefimus ôftâvns Calchedonenfis Concftu, quo de Sepis Con-
S i!!? * ftantinopolitanæ prærogativa ftatutum fu it , deeft non minus in noftra colle-
Caichedo. dlione , quam in Dionyfiana , Prifca, Ifidoriana, & alas, ficut etiam înGræ-
"£nfe { co ipforum canonum têxtnnon invenitur, Ad afiam émm afllonem pertmet, ex
qua quidam poftèriores Græci Hum excerpentes, ceteris:canonibus_diverla aitione
editis eumdeni addiderunt- ficut duo alii canones‘ex aliisjejufdem Concilu
aétionibus ab iîfdem Græcis excerpti, canonibus adjefti fuere . Qms ergo hinc
noftram colledtionem Romanum codicem infera tcum id tot alns colleitio-
nibus non Romanis commune fit ? |
Ntq»e u- y Ij. Etfi Ecclefia Romana Nieænos & Sardicenfes canones fimul junctos, ac
Éjj&riSjl Nicænorum nomine infcriptos haberet • non tarnen1 foli ejus codices hanncon-
norum & junftionem & formam præferebant . Vide in hanc rem Tràiftdtum de Colle-
Sardiccn. ^ ionigU5 part. 2. c. j. ubi alios quamplures aliarum collectiOnutrt codices re-
*“ • cenfuimus j ac exinde tota feptimi argubienti vis pro afferendo Romano codice
a Quefnello fufius propofita plane evanefcet ,
Neque ri- y III Ex Antiochenis & Conftantinopolitanis canonibus ,JI-qtfos Queinellus
ium w fatetur a Romana Ecclefia ufque ad S. Gregorii pontificatUm fuiffe rejetos
doruoi An, mirificum plane argumentum elicuit pro adftruendo codice ejufdem Ecclefi® eo
STslM nomine, quia cum illi ad caïcem, ut opinatur , codicis jaceant, poltdiutur-
tinonoUtaTnum tempus fhperadditi fuerint \ quod, ipquit, in u llo a lià codice non aBM
henditur. In aliisVcilicet colleftionibus fuo loco inferti , non autem in cd e.
fuperadditi inveniuntuf. Verum hoc .quoque argumentUm -ea gratuita hypothe-
fi innititur, de qua capite antecedent fatis dièlum eft , ninUrum hunc-codi-
cem non totum fimul compaflum , fed per partes aliquot fiibmde additamen-
ta recepiffe . Deiridfe falfum eft Antiochenos & Conftantmopolitanosi canones
in fine codicis elfe ‘defcriptos , cum referantur cap. 59.'& 61. codex autem.
procedat ufque ad caput 9 8 . Num omnes etiam S . Leonis-epiftolæ mhquanto
Confer poft Conftantiiiopolitanos canones defcriptæ 5 quas ad noftram colieotionemlpe-
not. i. in Aare ex pluribus ac præftantioribus exemplaribus vidimus, a Roma.no codice
nolræ cot- exclufæ, & poll Gregörium Magnum a ty a * dici queunt ? Vera hums ordi-
Icûîonis. nis' feu potius hujus cbnfufionis ratio m auflorem collefttonis referenda eft ,
qui nunc hæc, nunc ilia, prout libuit, vel in manus ejus venerunt , codici
inferuit. Ceterum ficut i i d e m canones licet a Romana Ecclplia non recepti,
erant in colleftione Dionyfiî 1 ac in allis antiquis ; ita potuerunt refern1 etiam
in noftra-, dummodç nec'ilia Dionyfii, nec alia antiquus &r publicus Romaî-
næ Ecclefiæ codex non judiceniur, S . Gregorii teftimbma, quæ m Tractatu
retulimus, probant Conftantinopolitands candrieS fuilfé in codicibus danonum-
Çum autem negat eos a Romana Ecclefia. receptos , çofdem codicès1 non luil-
fe publica auàoritate probatos fignificat. . ...
Neque e- jy Quod porro num. ïo. reponit Quefnellus de nonnutlis Conciliorum to-
ranlVikpicorüm canohibüs ad Romanam, feu Occid.entalem difcipliriàm accommoda-
Ancyrani.’tis . Ancyranum canonem X. in noftra àutem colleftione XI. reipicit, in
quo cum Diaconis, qui in ordinatione proteftati funt fe non pofîe çontinere*,
Sc nihilominus fuerünt ordinati, fi poftea uxores duxerint, concedatur ut ma-
neant in minifterio ; in noftra colleélione emendatum fuit, maneant in Clero
tantum, &■ a minifterio nbjiciantur. Ne quid vero ex hac emendatione ar-
guatur pro conftituendo publico Ecclefia;' Romanæ codice , illud. potillimum
eviricit, quod idem canon æque emendatus invenitur :.in celebn collectione
Corbeienfi laudata a P. Couftantio ; cum tarnen hæc nec Roinanæ Eccleliæ
fuerit, nec publicus codex . Sic enim ibidem legitur telle eodem Coultantio m
præfationè ad tom. I. Epift. Rom. Pontif; num. 67. Diaconi qyç.cümque^ordi-
naniur , fi in igfa { ordinatione ) proteftati fu n t dicentes , Je- ( velle )'•■ habere
7 7 Î I n D i s s e r t . XII. Q u e s n e l l i ... 7 7 a
iixoret., : neque, pojfe fe çontinere; ht poftea f i ad nuptias contienerint, maneant
tn Clero tantum : quibus verbis ,m noftra colleflione additun, majoris utique
explicatlonis gratia, <3 * abjiciantur-n minifterio . Idem Quefnellus in notis ad Neque
canones Gangrenles canonem hujus Svnodi quartum ingerit, in quo decretum uni“s
fuit :i * quts difcernit- Presbytetum> conjugatum , tamquam occafione nuptia- gZ ! L
mm quod ojferreetnon debeat j :;&■ ab e/us oblatibne ideo.Je abftinet • anathe- &•
ma f i t . Hune fautent eanônem in noftra colleftione idcirco omiiïum pronuntiat
quia Romana Ecclefia non recepit, .ne forte idem canon de Presbytero non
tam conjugatoi, Iquam conjügii; juribus utente intelleftus' incautos decipe'ret''At
hac ' eadem;'ratione delenda erngm fuerant in Synodic* ejufdem ConeiliHlla ve»-
ba, quibus damnantur contendentes, Presbfteros', qui matrimonia contrèaxsr
runt j-fpemi debere, nec Jacramenta , : quæ ab eis corftciuntur , nttinfi ..Si
autem hæc. verba j ad quæ -canoh qîiartus refertur, expumfta non fuere t idem
canon: non menU»ata.ide.«mfl*ÿifed colleaoris: incuria ac-faltu omiffus’ agno-
Icrtur. Porro . ab Ecclefiæ Romana; conluetudine alienum fuit canonum verba
mutare, vel omittere•: unde in colleélione Dionyfiana, quam poftea Hadria-
nus Papa I,. ad Carolum Magnum mifit, nihil nequein Ancyranis canonibus,
neque îm Gangrenfibus emendatum, vel omiflum fuit : quod feciflèt profeflo,
,.m v.eteri Romanæ : Ecclefiæ codice unum canonem in Ancyranis correclum l
ahum, in Gangrenfibus expunélum reperiflet -. -
X. _.Neque minus arbitraria-:funt quæ Quefnellus- fubdit de. Martino Bra-Neque
carenh, ..ae li in Ancy.rano canone ad Occidentalem difciplinam irevocando
codicem canonum Romanæ Ecclefiæ fequutus fuerit. Neque. enim'ipfe , qui fif.
Meet j 1 annomus, .in, Oriente tamen aliquandiu, verfatus Græcam- linguam didic
cetat , m fua compilatione adornanda Græcoruni canonum Latinpsc, fed Græcos
codices confulüit .-,:i.Id: fatis: colligitur ex ipfius epiftola àtEEbifcopum &
txincilium Lucenfe. _ Etenim poft, memoratum Græcum originale eorumdem
canonum , abfque . ipfius diligenti collatione præftare non potuiflèt, quod-fubu-
c it, nimiruny ut eltv, quæ per translatores abfcurius. ditta fu n t , & ea quæ
per fcnptores. fu n t immutata ftmpltcius & emendatius reftaurarem. Hinc
«jus verba. in Græcis,.. quos exhibuit , canonibus cum nuila veriïone conve-
niunty nec -cum-ftfidoriana , Iquæ:maxime in Hifpania vigebat..- Solum cum
mon integram eorumdem canonum- interpretationem fibi propofiiilfet, fed ut
feleaa quædam- ftapitaÿ quæ: magis expedire credidit, novo ordine brevius ac
facihus proterret -in ufum Ecclefiarum Hifpaniæ, Ancyranum canonem earum-
dem Ecclefiarum difciplinæ accommodandum putavit. In quo etiamfi fortafîis
aliquod noftræ colleaionis exemplum habuiffet1 ante oculos- non tamen exinde
feq-utretur^hunc, fuiffexcodicem Romanæ; Eçclefiæ: aliquod enim hujus-Gal-
Iicanæ, ut-vidimus,reolle(ftionis exemplar ex Galliis, ubi ejdfmodi codieesad-
Jiuc abundant ,-.in :Hifpanias transferri , ac iP Martini Bracarenfis manus po-
tuit pervenire. _ r
XI. In Capitulis de gratia & libéra arbitrio, quos Quefnellus Leoni noftro cap;tuk
perperam attnbuiffe probavimus tomo II. in Obfervationibus ad Dilfertationem de sratil
ejus tertiam, non folum laudantur tria décréta Synodi Africanæ anni 418. S ' i l
verunt etiam aufloritates ex epiftolis Romanorum Pontificum contra Pelagia- verfanmr.
nos. Hæc porro cum Quelnellus ab auélore eorumdem Capitulorum excerpta
putet ex codice canonum Romanæ Ecclefiæ , in quo turn memorata décréta
Atricana , turn indicate Romanorum epiftolæ continerentur : animadvertens
ejulmodi documenta nec in Juftelliano, nec in ullo alio codice canonum in-
veniri, ficut in noftro, hune Romanæ Ecclefiæ codicem fuifle exinde demon-
itrari arbitratur. Hæc, ni fallimur, vis eft ejus argumenti, quod a Quefnel-
1° non ita clare proponitur num. n . Cum vero ea documenta ob celebritatem
cannas Pelagianæ vulgatiffima elfentj nihil cogit, ut teftimonia, quæ auctor
Capitulorum adhibuit, e codice publico, & non potius e viilgatis exemplaribus
excerpta credantur. Dein fi etiam ex canonum codice fumpta dicenda
ellent, cum in noftro non legantur duæ epiftolæ, altera Zofimi generalis ad
totms orbis Epifcopos, altera Africanorum ad eumdem Pontificem, ex quibus
aliquot auéloritates iifdem Capitulis fuerunt infertæ ; alius potius a noftro
fuiffet ille codex canonum, ex quo auclor Capitulorum profecit. Præterea
e Tom. IU. C ç c 2 dum