African»
Eccle/ia
quantum
detulerit
IO°3 E d i t o r u m O b s e r v a t i o n e s 1004
filium non conferebant, omifit. Altera Sirieii epiftoia, cujus mentio eft ineo-
dem fragmente?, fortaftis a colleétore hoc loco prætermifta eft, quiaipfi aliunde
cognita, ex hac Synodo exferibenda non fuit. Enimvero P. Couftantius in
monito a d epiftolam v i . Sirieii hanc, quæ Orthodoxts per diver fas provincias
inferibitur, 8c ex Ifidoriana ac vetuftiori colledione Hifpanica prodiit, elle alteram
illam epiftolam cenfet, quæ in hoc Concilio recitata fuit.
VII. Cer tum eft ^ addit fexto loco Quefnellus, per earn atatem Afrtcanos
fuarum Ecclefiarum adminißrationem ex proprtarum Synodorum canonibus
gcjjtJTc 3 nec leges eccleßaßica dtfctpltna a tranfmartnis regionibus fibi im-
pom pajfos. Hie memoranda funt, quæ idem Quefnellus præftituit cap. 1. Quin
Afrtcana Ecclefia Sedi Apoßolica, ejufque STATUTIS DEBITUM SEMPER
HONOREM IMPENDER.IT, dubium nullum efi. In quo autem, quæfumus,
Roman* ^unc "onorf m debttum eifdem fiatutts impendit , fi leges ecclefiafticæ difcipli-
auftoritati.næ a tranfmarinis regionibus fibi imponi palfa non eft ? A t nonne Tertullia-
nus Afncanarum Ecclefiarum obfervantiam in Romanam Ecclefiam profeffus
lcripnt in libro de Præfcriptionibus cap. 3<5. Habes Romam, unde nobis quoque
auciorttasprafto eft} Neque id in folis fidei cauflis verum fuitj fed etiam in
legibus difeiplinæ. Aliquot hujus rei documenta inter plura , quæ perierunt ,
n _ adhue fuperfunt, ex quibus quod ille certum pofuit, falfum revincitur. Balu-
leptjpag!"?/1. ve. a exferibimus : Si régula ilia certa tum er at; cur ilia ipfa cut ate A-
J3W' frtcam Epifcopi in Synodts habitis P. C. Flavii Stiliconis, (IT Vincentio (IT
Flavito Confulibus decernunt mittendum ejfe legatum, (IT litteras feriben-
das- ad Anaftafium Pap am (IT Venerium Epifcopum Mediolanenfem, oratum
ut temperent decretum quoddam Synodi cujufptam Occidentalis, quod grava-
batlEçcleftas Africanas ? Cur eadem Synodus habita Vincentio (IT Flavito
Cojf. cum leHce fuijjent litt er ce ejufdem Anaftafii, qua nonnulla conflit uerant
adverfus Donatiflas Afros, grattas Deo agendas cenfuit, quod Uli optimo ac
fancto Antiftiti fuo tarn pi am cur am pro membris Chrijli^ quamvis tn diver-
jitate terrarum, fed in un a comp age corporis conflit ut is , ïnfpirare. dignatus
eßet} Cur Afri Rpifcopi congregate apud Carthaginem Stilicone II. & An-
themio Cojf. fuis fententiis confirmaverunt decretum Papce Innocentii , ut
Epifcopi ad tranfmarinapergere facile non deb eant ? Cur deni que in Concilio
plenario Africa habito Carthagine in fecretario baftlica Faufti Honorio
XII. (IT. Theodofio VIII. Cojf. cut CCXVII. Epifcopi interfuerunt, poft confli-
tutum facrarum Scripturarum canonem Epifcopi decernunt, ut Ecclefia tranfmarina
confulantur pro confirmando iflo canone ? Cum ergo hac ætate tantam
obfervantiam Apoftolicæ Sedis auéloritati præftarent Epifcopi Afri * eos in Sy-.
nodis Thufdritana 8c Zellenfi optimis decretis refertas Sirieii litteras recitari
voluiffe quis obftupefcat ? Addemus unum ex Concilio Carthaginenfi anni 525.
quod etfi pofterioris temporis f i t , eumdem tarnen anterioris difeiplinæ zelum
ConcilV P*aftert • I*1 eo a&* 2* recitata leguntur documenta. Arelatenfis Ecclefiæ pro
edit. ven. hbertate monafterii Lirinenfis. Si ad parem libertatein concedendam monafte-
p-7P°- rio provinciæ Byzacenæ Patres ejufdem Concilii non dubitaruqt proferre , &
geftis^ inferere documenta Gallicanay multo minus ambigendum erit , quin
Thufdritanæ ac Zellenfis Synodorum Patres Syricii litteras legerint atque fu-
feeperint^ cum præfertim hæ non nova ediderint décréta, fed,vetera reftaura-
rint, ut in ipfo prooemio idem Pontifex diferte tradit. Litteras tales darepla-
cuit, non qua nova pracepta aliqua imper.ent, fed quibus ea, qua per igna-
vtam defidtamque aliquorum neglella fu n t, obfervart cuptamus.- .
Septimurn falfitatis indicium Quefnellus ex eo co lligit, quod legati
Pontifias Bonifacii hæc Sirieii décréta in - duplici Africano Concilio recepta
non allegannt in Synodo Carthaginenfi anni 41p. A t quis affirmare poterit ,
eofdem legatos, qui Roma in Africam advenerant, feiviffe quid in duabus
Byz^enæ provinciæ Synodis præcedenti anno a£ium fuerat? Quidporro, fi id
fciviflent, ad appellationem Apiarii, 8c ad Sardicenfes canones Nicænorum nomine
mfcnptos, de quibus eratquæftio, utile fuilfet eas Synodos 8c Sirieii lit-
^ras proferre, in quibus de iis capitibus nihil occurrit ? Cum autem de au-
ctontate Apoftolicæ Sedis, quam Africani recentiflimis etiam documentis numéro
præcedenti indicatis profefli fuerant, nulla controverfia , effet; nihil erat,
cur
Septi<n«
1005 I n D i s s e r t . XV. Q_u e s n e l l i . ïô o S
cur ad ipfam yindiçandam earum Synodorum gefta cum Sirieii litteris allega-
rentur: ficut nihil cauffæ fuit, cur memoraretur ilia noviffima lejufdem Sedis
delegatio, qua S. Auguftinus aliique Epifcopi Africani anno 418. Zofimi au-
floritati obfequentes, in Mauritaniam proficifci compulfi funt, ut aliquot Ec-
clefije mcceflitates ipfivts. Sedis auéforitate terminaient, quemadmodum Poffidius
tradit in Auguftini Vita cap. 14-.Confer.' etiam ejufdem Augultini epift. içoi
ittmalri
IX. Num Sirieii epiftoia fragmenta fubjefla commentitia fit, ita ut exinde OQi»a.
novum falfitatis ejufdem fragmenti ■ argumentum a Quefnello ultimo loco du-
flum fuerit, patebit ex fequenti capite, ubi conjecturasejus excutientes, ipfius
ep’tftolæ aWsKTiW vijidicabimus. Ita porro finceritate ejufdem fragmenti confti- ' ■
toita^ earn Quefnelli narrationem, qua occafionem & confilium ejus fragmenti
confingendi expofuit, inter fbmnia referendam patebit. Si pro afferendo ap-
pellationnm jure in Africanas Ecclefias aliquid confingendum fuerat • non hæc
Synodus Zellenfis., nee Sirieii epiftoia, in quibus pro eo jure nihil eft ; immo
nihil decernitur, quod cum eommuni difeiplina ab ipfis Afris fufeepta non con-
vemiat j fed aliud dooümentum, quod juri appellationum faveret, ab impoftore
compingendum fühlet,
C A P U T I V .
Sirieii Papce epiflola fragmente fubjeBa a fuppofitionis fufpicione eximitur.
Impugnantur Quefnelliame dijfertationis
capita M & V.
I. 1\ Æ Irum maxime accidit, Quefnelium ad fuppofitionem littei&rum Siri- Primum
■ 1 VJL cii comprobandam primo loco attuliflfe-primum canonem , ex quo
ipfarum finceritas plurimum confirmâtur . Id autem non alia ratione obtinere “„m“™ feile
pofle pervidit, nifi earn corruptam lectionem fequeretur, quam unicus infe- liiut-
rioris notæ codex Oxonienfis præfert, nimirum: Ut extra confeientiam Sedis
Apoftolicæ Primates nemo audeat ordinäre. Multa congerit, ut hanc leftiö-
nem meliorem efle fuadeät. A t in.caffum. Nam ceteri omnes codices & ve-
tuftiores, & ' præftantiores poft voces Sedir Apoftolicæ in fé ra n thoc eft , quæ
additio palam facit legendum non Primates, fed Primatis, ut antiqUiffimum
exemplar Corbejenfe, Thuaneum , Vat. 1340. aliique codices exhibent: Ut
extra confeientiam Sedis Apoftolicæ. 3 hoc ejl Primatis, nemo audtat ordinal
re. Hæc autem le ft io 1, quæ totam Quefnelli ratiociftationem fubvettit, non
fislum optima eft, verum etiam «WsrTiai. ipfius epiftolæ fads déclarât. Probe
enim fenfit P. Couftantius, hanc epiftolam primo datam ad Epifcopbs fubur-
bicarios, aut Italos , jeorumque cauffa feriptum fiiilfe, ut extra Confeientiam
Sedis Apoftolicæ nemo audeat ordinäre , fubaudita voce Epifcopum . Cum veto
eadem epiftoia Afris communicata fu i t , ipfi idem decretum ufui ac dilci-
pünæ fuarum Ecclefiarum aptantes«', verbis Apoftolicæ Sedis' Interpretationen!
adjecerunt, hoc eft Primatis. Id quidem a pontificia mente alienum hbn fuif-
fe , probavit idoneus Sirieii interpres Innocentius, qui eumdem canonem répétons
in litteris ad ViClricium Rothömagenfem, fic ilium Galticanæ difeiplinæ
accommodavit .* Ut extra confeientiam metropolitani Epifcopi nullus audeat
ordinäre, ubi asque ac apud Siricium fubintelligitur Epifcopum . Africa-
nam vero difeiplinam, ne quis ordinet .Epifcopum incoiifulto Primate j fads te-
ftäntur Concilium Carthaginenfe fub Genethlio can. 12. tom. 11. Cöhcif.Ven.
edit. pag. 1248. & Codex Ecclefiæ Africanæ can. 13. Ferrandus'quidem cum
Hum. 41 in ordinatione Epifcopi .requifivit confirmationem-Metropolitani, <vel ■
Prirndtis, ob vocem Primatis allegavifc non folum Concilium - Carthaginenfe
tit. io. fed etiam Concilium Zelhnfe ex epiftoia Sirieii Papes”, uttdê leftio-i
ném .Primatis in fuo quoque Africano codice repent. Si Siricius ad Afros
hanc ' epiftolam primo ..direxilfet, -nihil dubium eft , qifin Africanæ difcïplinæ fe
fg âêt>ômmodans,.omiffis vocibus Sedis Apoftolicæifcripfiflet Primatis1 ficutln-'
noüentius feribens ad Gallos, vocibus Sedis Apoftolicæ fuppreffis, fubftituit métropolitain
Epifcopi. Intaftis vero vocibus Sedis Apoftolicæ inferere hoc eft
Prima