L v r D e am t . C o l l e c t io n . & C o l l e c t . C a n .
vum eft, canonum appellatione non folum canones Conciliorum, fed epiftolas
Canon um etiam Pontificum Romanorum comprehend!. Joannes II. in epiftola ad Cæ-
nomine o- far;um Arelatenfem fcribens.- Qua veto de his canones pracipiunt, fubter ad-
f i j i l r jedmus : folos utique canones riominat; & nihilominus in fubjeélis teihmomis
.tiam do- non folos Conciliorum canones, verum etiam capitulum fubdit ex epiftola Si-
crcEales. ricjj ad Himeriumj quant canonum vocabulo comprehenfam agnofcimus. Sed
quid ex Joanne II. probationem quærimus, ft idem Cadeftinus t f l i i epiftola
, quæ objicitur, decretalia Pontificum nomine canonum fe potiftimum refpe-
xiife manifeftat ? Poftquam enim præcepit, Nullt Sacerdotum fuos licedt canones
ignorare, rationem ftatim fubdit, quæ ad decretalia expreife refertur. Que
enim, inquit, a nobis res digne fervabitur, fit DECRETALIUM norma con-
flitutorum pro aliquorum libito .... frangatur ? E t poft nonnulla ignorationem
perftringens addit.- Ita nihil, que firequentius fiunt décréta profictunt, ut hoc,
quad numquam DE HAC PARTE ( ideft a Romana Sede ) fcriptum fuerit,
ignoretur. E t iterum aliquanto poft.- Qui JURIS NOSTRI , idefi CANONUM
gubernacula cufiodimus: ubi jus noftrum, feu pontificium, canones vo-
cat ; ac proinde mox explicans, quinam fint hi canones, monet, ne quisdat-
cum ad ordinem Clericatus admittat, & finat fieri, unde .... fibi cUujfias ge-
neret, quibus reus CONSTITUTE DECRETALIBUS F IA T . Nemo igltur
ex Siricio , vel Cæleftino, cum canonum ignorantiam reprobant, publicum
Codicem canonum cogitet, qui alios canones præter Nicænos & Sardicenfes in
Latina, ac præfertim Romana Ecclefia eo tempore receptos & approbatos con-
tineret . . .
Græcarum X. A lii quidem canones Græcarum Synodorum, tametli Latinis traditi eifent
Saôôn«Tverfionibus’ antiqua Ifidoriana & Prifcà; ferius tarnen ab iifdem allegari coe-
Latlnis >*. perunt, nimirum feculo V I . Proférant nonnulli Synodum fextam fub Svm-
legari coe- macho, in qua idem Pontifex ita loquens inducitur: Unde & in canombus
o"Ö”vl’ P Gangrenfi Ecclefia apoflolica auBoritate conditis .... fcriptum habetur : Sc
tom. $• duos canones feptimum & oftavum ejufdem Synodi récitât ex verfione Dio-
Concil.col.nydi _ Mi rum vero maxime accidit , doilillimos homines non detexiffe , earn
51 '' fextam Synodum fub Symmacho fuppofititiam effe , & ab Ifidoro Mercatore
nono fecitlo confiélam; ex qua propterea nihil in rem præfentem auâoritatis
elici poteft. Vide quæ hac de re differemus part. 3. c. 6. n. 7. Confirmatur etiam
e.x eo falfitas, qiiod ii canonës apoflolica auéloritate non_ folum recepti,
fed etiam conditi dicantur, cum in Gangrenfi Synodo nemo refediffet, qui
apoflolica auéloritate fungeretur. Quodfi in nonnullis pofterioris ævi codicibus
inter Gangrenfes Patres inferitur Ofius, qui Romanæ Sedis legatione potitus
creditur; id errori tribuendum oflendimus part. 1. c. 4. §. 1. Etfi Vero Ifidorus
hanc-erroneam additionem in confingendis laudatis verbis refpicere potuit; nihil
tarnen ponderis ad ufum Græcorum canonum apud Latinos initio fexti fæ-
culi adflruendum ex hoc fiélitio Concilio deduci poteft. Antiquius vero &
evidens teflimonium, quod nobis occurrit, de eorumdem canonum ufu apud
Latinos eft illud Synodi Epaunenfis anni 517. cum canone 31. poenitentiam ho-
micidis decernendam flatuit, quam Ancyritani canones decreyerunt. Joannes
I I . Papa anno 534. in titulis fubjeétis epiflolæ ad Cæfarium duos canones
apoftolicos, un um Neocæfarienfem ( quem in vulgatis fupplendum probabimus
cap. 10. §. a. n. 12. ) & duos Antiochenos defcripfît ex interpretatione Dio-
nyfii. Neque omittendum eft, licet non omnino evidens, Concilium Aurelia-
nenfe I. anni 510. in cujus canone i j . antiquorum canonum fiatuta fervanda
præcipiuntur, ut omnia in Epifcopi potejlate confit fiant : quod ad duos Ultimos
canones Antiochenos referendum videtur. Forte hæc in Græcos canones
obfervantia & ufus apud Latinos fenfim induéti funt ex verfîone canonum Con-
cilii Calchedonenfîs , cujus primus cation flatuit .• Regulas fanüorum Patrum
per fingula nunc ufique Concilia conftitutas proprium robur obtinere decrevi-
tnus: vel etiam ex integris ejufdem Synodi geftis eodem fexto fæculo latinita-
te donatis , in quibus Antiocheni canones præter Nicænos ex Græco canonum
Codice allegati inveniuntur.
Pars II. de a n t . C o l l e c t . L a t in is C a p . I.
§. t e
LVII*
De conjunBione canonum Nicenorum & Sardicenfium, qua hi peftremi fine
proprio Sardicenfium nomine Nicenis fubjeBi, pro Nicenis habebantur .
Diverfe or'iginis collediones Latine hanc eorumdem canonum conjunBio•
nem atque appellationem apud Latinos pervulgatam probant . Nine omnis
doit ac fraudis expertes cognojeuntur Romani Pontifices, qui Sardicenfes
canones Nicenorum nomine afiegarunt. Similis canonum wriufque Synodi
unie fuijfe videtur in aliquo prifico Crecorum codice.
X L Ç'Ardicenfes canones, qui in Latinorum ufum latine editi, a Latina
i j ac præfertim Romana Ecclefia recepti fuerunt, Nicænorum nomine Canone»
<riim fuiffe comprehenfbs multa tellimonia convincunt. Hinc quidem in ali- g j j f e .
quot Romanorum Pontificum documentis nonnulli canones inculcantur uti Ni- utNicstni
•cæni, qui tamen non in Nicænis, fed in Sardicenfibus reperiuntur . Célébrés
funt duo canones Sardicenfes in Zofïmi Commonitorio Nicænæ Synodo tribut!
his verbis : Verba canonum in pleniorem firmitatem huic commonitorio infie- *'co!
xuimus.. Ita enim dixerunt fratres in Concilio Niceno, cum de Epifcoporum lli}j c. “
.appellatione decemerent. Plaçait autem ut f i Epifcopus accufatus fuent Scc.
uti in can, 7. Sardicenfi. E t poflea : De appellatione autemClericorum,idefi ib. col.
minoris loct , eft ipfius Synodi certa refiponfio : de qua re, quid aBuri fitis IZS ‘ *
credidimus infierendum, quoi taliter diBum efi : Ofius Epi)copus dixit:Quod
me adhuc movet & c. ut in Sardicenfi canone 17. Similiter S. Léo epift. 44.
c . 3. Quam autem poft appellationem interpofitam ( a Flaviano ) hoc necejja-
rie pqfiuletur, canonum Nicæee habitorum décréta teftaniur , quee a totius
mtmdi fiunt Sacerdotihus conjlituta, quelque fubter annexa fu n t . Refpicit ca-
nones Sardicenfes de appellationibus, uti pluribus obfervavimus in admonitione ‘om. »•
præmiffa epiflolæ 43. n. 8. Neque alia ratione, dum Galla Placidia epift. 56. col‘ S9°’
inter Leoninas ad Imperatorem Theodofium de Legatis Romani Pontificis ad
Concilium direélis feribit : Qui fecundum definttiones Nicceni Concilii confue-
ti fiunt indicare videtur canonem feptimum Sardicenfem , ubi de Legatis Pontificis
agitur, qui ejus auéloritate in Conciiiis utantur. Ante hos vero tam-
quam Nicæni laudati fuerunt canones Sardicenfes in canonibus Synodi Romanorum
ad Gallo s , quos alii Innocentio I . , alii vero cum P. Couftantio Siricio
Pontifici tribuunt. Ibi enim hæc leguntur c. s- n. 13. Nicxnum Concilium
( lege in Nïcteno Concilio) divino Spintu annuente , dum fidei confiejfio fiitifi- Coult.t. 1.
f e t jure firmata, etiam apofiolicas traditiones Epifcopi in unum congregati
ad omnium notitiam pervenire voluerunt, definientes inter cetera , neque ôgfiegoï
abficifum Clericum fie r i, quontam abjetfius, & mollis non introibunt in fan-
Buarium Dei . Deinde poft baptifmi gratiam, poft indulgentiam peccat<yrumy
cum quis fieculi militia fuerit gloriatus , vel ilium, qui purpura & faficibus
fuerit deleBatus , ad Sacerdotium aliqua irruptione minime admîtti jujfierunt,
Meritis enim & obfervationibus legis ad iftiufimodi dignitatis culmen accédant
, non Simonis pecunia, vel gratia quis poterit pervenire, aut favore
populari. Primum membrum, quo excifi arcentur a C le ro , rnvenitur in Ni-
cæno canone primo. Alterum v e ro , quo cavetur , ne quis a militia, vel foro
ad Sacerdotium irruptione aliqua admittatur ( quibus fimilia Siricius Nicæno
Concilio adfcribit in epift. 6. apud P. Couflantium n. 3. ) Sardicenfi canoni
congruit, ipfb fatente Couftantio , qui hanc notationem fubjecit : Si illic ali- EaJeu,
qua irruptio id eft quod proepropera fefiinatio, non dubitabimus hic recenferi '° 1- 6ÿ$-
Sardicenfem canonem 1 3 ., quem & in Morbacenfis Monafierii veteri codice not" c
Nicænum inferiptum obfervavimus. In hoc quippe canone, qui Grec is décimas
e f i, legimus : „ Si forte aut dives, aut Scholafticus de foro, aut ex ad-
„ miniftratione Epifcopus fuerit poflulatus, ut non prius ordinetur, nifi
,, per longum tempus exaniinata fit v ita , & mérita fuerint comprobata. “ Si-
moniacce labis corruptionem pariter notât idem Sardicenfe Concilium canone
Jecundo, ubi ait : „ Cum manifeflum fit potüiffe paucos pretio & mercede
,, corrumpi .... ut clamarent in Ecclefia, & ipfum petere viderentur Epifco-
Tom. III. h „ pum.