S y i E d i t o r u m O b S E R V A T I O N E S 8 7 s
bita funt. Neque enim probabile eft Quefnelli effugium, quo idcirco Augufti-
lium in Retraéiationibus eorum librorum meminifle fcribit poft Gefta cum
Emerito ac poft Mauritanicam profeftionem, qui a per Jecundi libri adjeüio-
nem perfchlum non eft opus ifiud ( de nuptiis ) nip poft illud tempus. Nam
fi ftcundi libri cairfta extra-proprium tempus Auguftinus recenfendum putaffet
Jibrum prtmtim, hoc opus non erat memorandum cap. 53. fed immediate ante
, vel poft recenfionem librorum quatuor ad Bonifacium, quos idem S. Do-
ö o r contra duas epiftolas Pelagianorum confcripfit. Cum enim Alypius ad
Auguftinum at-tulerit tum excerpta a Valerio tradita, qua fecundo libro ad
eumdem Valerium refelluntur, tum duas epiftolas Pelagianorum, quibus libri
quatuor ad Bonifacium refpondent ; omnes fub idem tempus lucubrati nofcun-
tur . A t libri .ad-Bonifacium in Retradlationibus lib. 2. recenfentur multo poft
fap. 53. nimirum cap. ós. Igitur cum cap. 53. referuntur duo libri ad Valerium
poft Gefta cum Emerito; non fecundi, fed primi libri cauffa hunc locum
pbtinent. Hinc ergo primus liber 8ï epiftola ad Valerium eidem prafixa
jure cpllocantur poft Auguftini iter in Mauritaniam fub finem anni 418. vel
fub initium fcquentis.
XXXII. Idipfum vero alio manifeftiori argumento confirmare licet. In laa-
datis ad Valerium litteris Auguftinus fe accepifle teftatur ipfius Valerii epiftolas
duas per cempresbyterum Eirrmtm. Hunc autem Firmum alias Sixti lit-
teras Roma attuliflè Hipponem, dum Auguftinus abeflèt, palam fit ex epift.
19 1 ."Sd ipfum Sixtum. Aberat vero, quia in Mauritania verfabatur, ut col-
Jigere eft ex epift. 193. num. 1. Sicut ergo litteras Sixti poft Mauritania; iter
Auguftinus accepit; ita etiam duas epiftolas Vale rii, qui una cum Sixti litteris
ab eodem Firmp perlata; videntur . Itaque epiftolam Auguftini ad Valerium,
8c librum primum dfe nuptiis 8c concupifcentia poft Mauritanicam pro-
feriionem, 8c multo poft judicium Zofimi lucubrates dubitare non licet.
XX XIII. His autem prsemiffis facile eft conftituere, laudata verba epiftolse
fe^sco* Valerium aliud Pelagianoruta molimen refpicere, quod poft imperialem le-
tr"U|’eh? gem tentatum, Valerii auftoritafe cömprimendum fuit. Id plane evincunt, &
giaods ege-explicant duo alia teftimonia, qua: a QuefnellO fubjiciuntur. S. Auguftinus
S P lib. i. de nuptiis & concupifcentia, quem ad ipfum Valerium cum laudata
epiftola direxit, cap. 2. cauflam exponens, cur de hoe argumento ad eumdem
fcribat, Altera, inquit, cauffa eft, qui a profanis iftis novitatibus, quibus bic
difputando refiftimus , TU POTENTATE curando & inftando efficaciter
reftitifti. Qua autem in re Valerius poteftate ufus f i t , explicatur in tertio
teftimqnio ex lib. 1. Oper. imperf. c. 10. ubi Julianus recitata nunc Auguftini
verba in Valerii eofnmendationem aeriter- perftringens, a i t ïLaudat etiam (A u guftinus
: potentem hominem, quod nojlris petitionibus, qui nihil aliudquam
dari tanto negotie judices 'vociferabamur, ut ea, qua fubrepftonibuS acïa con-
ftabat, emendarentur potius, quam punirentur examine, mole Jute dignitatis
obftiterit, nee difceptationi tempus aut locum permiferit impetrare. Cui que-
rimönis S. Auguftinus fblum refpondet, coercendos efle a cnriftianis potefta-
•tibus htereticos, quales erant Pelagiani, nee ipfis locum ac tempus examinis
efle indülgendum: qua verba fatis manifeftant , Pelagianos, cum fe Zofimi
Tractoria , 8c imperiali lege damnatos vidiflènt, utramque irritam reddere co-
* Bo-* nat?S-’ novum examen in general!, ut videtur, Synódo, * ad quam poft Zo-
nif.a c. uiT. "fimp judicium provocarunt, ab Imperatore poftulaflè; Valerium autem fua au-
& libel- ftoritate, ne id concederetur-, obftitiffe. Inani vero conatu hunc textum Quefi
inmApp.ei “ e!lus in rem. (uam diftórquere nititur, cum $jj X VI I I . eumdem refert ad pe-
Aug.r. 10. titionem novi judicii lege ac Traéloria anteriorem, qua fcilicet Caleftius Ro-
pag. u o . mano fe tngefftt examini, expetens^ ea, qua de Je altter quam oportuit effent
inculcata, purgari . Cui examini novaque difeuffioni locum tempufque non
effe permijjum agente Valerio, idcirco Julianum afferuiffe putat, quia Honö-
rii ediétum, quo Cseleftius & Pelagius Urbe cedere compulfi funtj ejufdem
Valerii diligentia editum fu it ,'A t nonne Cseleftius cum lub Zofimo examen
petiit, prima cognitione fuit auditus? Nonne iterum ad audientiam voeatus
poft refcripta Africana, iterum examen fuiflet inftitutum, nifi ille non lege
pullus, fed ob mala; fidei confcientiam & pertinaciam k fe fubduxiflet examini
? Quo-
873 I v Q i s s e r t . X I I I . Q u e s n e l l i . 874
ni ? Quomqdo ergo de hac Cæleftii petitione feribere Julianus potuit, Valerium
nec difceptationi tempus aut locum permififfe? Quid quod hanc novam
difculïionem, qua ante Traéloriam & legem petita fu it, unus Cæleftius po-
ftulavit, eamque non ab Imperatore, fed a Zofimo petiit? Earn v e ro , cui fe
fe yalerius oppofuit, plures Pelagianos ab Imperatore poftulafle ex recitato Ju-
liani textu liquet. A b Imperatore autem ipfam non petierunt Pelagiani, nifi
poftquam Zofimi examen ac judicium præter fpem contrarium, Honoriique legem
contra fe éditant fenfere, Julianus quidem inquiens, noftris petitionibus
nihil aliud quam dari tanto negotio indicés vociferabamur, hanc novam dit-
euffionem fe quoque cum aliis petiiflfe fignificat. Idem vero fuum errorem ea
occafione folum produxit, cum Traétoriæ Zofimi fubfcribere noluit. Verba er-
g ° jHa, quibus emendanda contendit, quæ fubreptionibus aHa conftabat, Zofimi
'Iraâoriam Honoriique legem refpiciunt, ac fubreptionis accufant ; 8c Valerius,
qui hoc in negotio Pelagianis obftitit, non in eo traditur obftitifle ,
ut legem obtineret, fed ne difceptationi tempus aut locus conçederetur. To-
tum igitur hoc faétum ac tria , quæ obtruduntur, Auguftini teftimonia ad
idem faélum pertinentia, quæ Vindemialis Epifcopi profeftionem ad Comita-
tum, Valeni Comitis apud Imperatorem patrocinium adverfus Pelagianos, ac
litteræ ejufdem ad Auguftinum aliofque Africanos Epifcopos innuunt, non ad ,
imperialem legem diei 30. Aprilis anni 418. fed ad conatum Pelagianorum
ipfa lege pofteriorem referuntur. Perperam ergo Vmdémiaiis, qui hac folum
occafione memoratur, a Concilio Africano legatus fuilfe ad obtinendam legem
ex iifdem teftimoniis traducitur.
X X X IV. Atqui hanc Vindemialis legationem confirmari putat Quefnellus
Q *-'01nm0n' t0r*0 Zofimi dato fub finem anni 418. quo idcirco hunc præce-
pifle judicat, ne ad Comitatum Epijcçpi importune navigent, quia Vinde-
mialis legatio eidem difplicuerat. Cum vero hoc Zofimi decretum Sardicenfi
canoni innixum eos folos Epifcopos relpiciat, qui privatis de cauflis ad Co-
nutatum ^facile proficifcuntur, non vero illos, qui -publica de caüfla ; fi Vindemialis
iter huic decreto repetendo cauffam dediflet , illud fequeretur ipfum
non publica legatione funélum, nec ob publicam, fed ob particularem aliquam
cauflam Ravennâm tranfmififle.
X X X V . Neque minus commentitia firnt e a , quibus Quefnellus Africanos
ad hanc legationem decernendata, 8c ad quærêndam ab Honorio legem ea;de
caufla motos tradit, quia metuebant, né f t a Zoftmo judicium fententitealn*
itocentii Africanorumque contrarium prodiret, UT JAM JAM PRODITU-
RUM CREDEBATUR, inde pernictoJUm inter utramque Ecclefiam fchifmq
onretur. Auguftinus lib. 1, contra duas epiftolas Pelagianorum cap, 3. hos
quidem fpe falfa fperaffe fcribit, novum A f; exfecrabtle dogma Pelàgianum
vel Ctsleftianum perfuaderi quorumdam Romanorum catholicise mentibus pô/r
f e j quando videront Cæleftium a Zofimo emendationis ejus Ipe iilecla lenius
aliquando traélari.. A t Romanam Ecclefiam fallere ufqueqUaque non potuiffe
affirmât lib. de pecc. originali c, 8. Cumque erga Cæleftium Zofimus non Cur Zofi-
alia de caufla initio indulgentius 8c mitius egerit, nifi quia ille pluries inter- ®“' 1“1'
rogatus, litteris f e B. Papa Innocenta, quibus de hac re dubitatio totafub* Cækaîo
lata eft, confentire refpondif, fatis ex hoc Africanis patere debuit ipfîus Zo-- mit.iu! e-
fimi conftantia in vhtdicanda fententia Innocentii, adeo ut metuere non poft serlt'
fin i, ne u Zqfimo' Judicium Innocentii fententiæ contrarium prodiret, Sedique
Apoftolicæ labem 8c Ecclefiæ magnum fcandalum inferret. Idque ipfîs
tanto minus erat metuendum, quippe quibus certum erat quod de eadefn'Sè-
de Auguftinus tradidit in plàlmo contra partem Donati : Ipfa eft petra• quam
non vineurtt Juperba inferorum portée : uti fane eam nec Cæleftiï, nec Pe-
lagii dolis viclam idem Doélor pluribus in locis teftatur. Hi ergo metus a
Quefnello Africanis affiéîi commentitii funt , 8c ab eorunt fenfu plane
- H . ' ' . | É . African«.
- X X X VI. Scribit ille §. XI. Africanos intellexiffe ex epiftola Zofimi, eum »*■
ad Cæleftium Pelagtumque abjol'oendos feftinare , decretumque apud Je ha- [|™0d' Zo"
here, utrumque communiant Ecdlefite, extftimatienique reftituere 9 nifi intra Quefnello
duos mertfes accufatctes Romani aeewrrerent , probarcntque accufationis fini ^ ' ' atn
j' Cflptr oftenditur.