7 5 ? E d i t © r h m O b s e r v a t i o n e s 7 6a
circa medium contendit ? decretal promulgate haben „ ita ut homines iifdem
teneantur obnoxii, punt publico ap recepto Codici habcntur inferta ? Pro publico
autem ac recepto Codice fuam colleâionem venditat. Dum ergo defcri-
ptis antea verbis particijlares Synodos in eadem colleftione propofitas in aufto-
ritate non fuiffe prodit, ipfe libimet manifeftiffime contradicit. Quanto igi-
tur melius dicemus, earn colleélionem , in. qua Synodorum canoaes a Roma-
na Ecclefia pop recepti defçribuntur , pro Romano publico Codice haberi
non poffe ?
V. Alia ejufmodi Codici minus eongrua paucis indicabimus, Quis credat
2 ici"°niinu's Romanos Pontifices ip fuo Codice publico1 Breviarium Synodi Hipponenlis
eongrua pondifum in Concilie Carthaginenfi anni 397. Idibus Augufti „ cum tribus
cotantur, alienjs canonibus recepiffe ? Si Quefnello eredendum effet, idem Breviarium
s!*««.’ Codici? capitulo infertum fuit, cum oborta Pelagians hcerefis majoris
2. Cojicis. Romanam inter & Afrtcaptam Ecclçfiam commercii necejfttatem fe c it. Si aufem
, ut ipfe ait-, hac occafione magis- innotuit Romance Ecclefia Africans di-
fçïpltna, quam fu k moribus accommoßatam judicantes Romani Cleri proceres,
Juam illam facere etc proprii codicis partem ejfe voluerunt ; ea utique innotuit
ex Aurelio & Auguftino Epifcopis Africanis, qui præcipue eadem occafione
ad Romanos Pontifices fitteras dedere » Breviarium ergo hac occafione ac-
ceptum ab iis, qui ipfum vel condiderunt, vel confirmarunt, très illos cano-
nes addifitios habere nop poterat. Hac autem animadverfio ficut improbabi-
lem offendit Quelhelli conjeéfationem de tempore, quo hoc Breviarium Codi.
ci accefliffe exiftimat ; ita etiam incredibile evincit, Romanos Pontifices, fi
idemi Breviarium aliquando accepififent, non fineerum , fed extraneis addita-
mentis auétum accepiffe, & publica auéioritate edidiffe.
VI. Multo autem incredibilius eft, eofdem Codici publico bis inferuiffe de-
finitionem Concilii Calchedonenfis, primum capite 2,5. ex una verfione , dein
cap. 54. ex alia, quant a Quelnello omiffam ex omnibus, hujus colleflionis
exempiaribus in noftra editione produximus. Quid dicemus de errore manife-
fto, qui elucet in épigraphe præfixa referipto Honorii capite decimo quarto ?
Hoc referiptum fignatum pridie Kalendas Maji anni 418. in épigraphe datum
præfertur accçptis Synodi fuprajeripta geflis, qu* capite præcedenti decimo
tertio dicuntur condita fequenti die Kalendarum Maji anni ejufdem . Num
vetus Romana Ecclefia tantum errorem in publico Codice inferuiffet ? Vide
qu* hac de re plenius dicentur in Obfervationibus ad Quefnelli Differtationem
XIII. num. 2. Adde libellum fidei , qui Auguftino attribuitur cap. 40. Hunc
nihil aliud elle nifi regulam fidei multo poll Auguftinum conditam in Conci-
lio Hifpanico, quod Leonis juffu habitum fuit, oftendimus in notis ad Quefnelli
Obfervationes in epift. 15. ad Turribium tomo II. Hunc autem libellum
cum aliis tribus a S. Leone Codici additum Quefnellus opinatur Differt. XIV.
§• 8. n. 3. Num hie Pontifex libelli memorati auclorem ignoraffe credendus
eft, vel Auguftini nomen voluiffe imponere ? Idem effet , fi alius antiquus
Pontifex Codicis aufior crederetur, Quid porro inter plures fidei libellos, qui
in apoftolicis feriniis fervabantur, quatuor tantum in Codicem relati , ac inter
hos ille Fauftini, quem fchifmaticum fuiffe certum eft ? Quid dicemus de
nonnullis legibus ex Codice Theodofiano excerpt is ? Quid de Regula forma-
tarum, aliifque fimilibus documentis, qua: publico Codici in Roman* Ecclefise
ufum editp non videntur congruere ?
Donif nT* Nec minus movere debent, quæ in eodem Codice omiffa fuere. In
cæni jo, Nicaenis canonibus non legitur ultimus de omiffione genuflexionis diebus do-
a Romano minicis atque pafehalibus . Id in earn cauffam Quefnellus .rejicit , quod con-
lieaila" trar'a e^et. Romans Ecclefia difçiplina. At idipfum improbabiliflimum eft .
Quanta enim fuerit omnium & fingulorum canonum Nicænæ Synodi apud
Romanos Pontifices obfervantia , ex pluribus, Leonis præfertim , teftimoniis
ictaöbrcf' Sujbus adverfus Anatolii Conilantinopolitani nimm uni Nicæno cano-
v'aüi ‘cl. n' con t rar i urn refiftens, proteftatus eft , fe non poffe permittere ut quidpiam
nnmim Ni. ex iifdem canonibus violetur . Hinc in epift. ips- ad Pplcheriam Auguftam
m m caR a- Quantum , inquit, contra flatuta paternomm canonum , qua ante lon-
(1,1 Roma- 8 lJPm‘e tetatis annos m urbe Nicana fpintualibus fu n t fundata decretis , n't.
»* • i n
i,|)t omiffa
Benuflexio-
nc diebus
ominicis
tque par
.haiibus.
E'iam in
Bomana
Ecclefia .
y 6 i I n D i s s e r t . XII. Q^u e s n e l l i .
hil cuique audere conceditur; ita ut f i quis diverfum aliquid decernere ve-
l i t , f t potius minuat, quam ilia corrumpat, Confer etiam epift. 106. ad
ipfum Anatolium cap, 4. ubi Nicanas leges manfuras ufque in finem tradit ;
ac de Nicaenis Patribus a it: Apud nos, & in toto orbe terrarum in fuis
conftitutionibus vivent • & fit quid ufquam aliter quam illi ftatuere prafu-
mitur , fine cunbiattone cajfamus, ut qua ad perpetuam utilitatem generate
ter flatuta fu n t , nulla commutation varientyr . Et epift. 107. ad Julianum
Coenfem ; Cum frequenpibus experimentis probaverit dtlettio tua, quam CONSTANT
! FIRMOQUE PROPOS1TO SANCTORUM NICJENORUM CANONUM
S T A TU T A CUSTODIAM, difolvi omnes ecclefiaßtcas regulas cefti-
mamus, f i QUICQUAM ex ilia facrofantda Patrum conjlitutione violetur .
Similia leguntur in epift. 119. ad Maximum Antiochenum cap. 4. Si quid a
quoquam contra Nicanorum canonum in quacumque Synodo vel tentatum eß,
vel ad tempus videtur extortum, nihil prtejudicii potefi inviolabiltbus infer-
re decretis ; & facilius erit quarumlibet confenfionum pa Ha dijfolvi, quam
prtedHdorum canonum regulas EX ULLA PARTE corrumpi. Et cap. 5. Nam
quod ab illorym regulis & conjlitutione difeordat , Apofiolica Sedis num-
quam potent obtinere confenfum . Alia ejufdem generis brevitatis gratia prae-
termittimus , Hinc ergo nihil dubitandum eft quin omnes & fingulos Nicae-
nos canones, & ilium quoque de omittenda genuflexione diebus dominicis atque
pafehalibus conftanter ab Apoftolica Sede fuiffe fervatos : alias li hunc
unum difciplinse canonem Romana Ecclefia refpuiffet, nihil potioris rationis
fuiffet Leoni Pontifici, ob quam tantopere reprehenderet Calchedonenles Patres
, qui in frequentiflima Synodo alium difeiplina; canonem reformaffent, nec
potuiffet fuam & fuse Ecclefia obfervantiam tarn generalibus & folemnibus for-
mulis profited ,
VIII. Hanc quidem difciplinam non tarn in Oriente , quam in Occidente
’viguiffe, teftes a Quefnello produöi in Differtatione cap. 3. n. 3. fatis evin-
cunt. Alia itidem ex aliis Patribus afferri poffent, quorum nonnulla ita gene-
ralia funt , ut eamdem difciplinam in tota Ecccleiia cuftoditam declarent . S.
Hilarius prolog. in librum Pfalm. num. 12. Hac quidem, ait , fabbata fabba-
torum ea ab Apoftolis religiose celebrate fu n t , ut his quinquagefimee diebus
NULLUS neque in terram ftrato corpore adoret. Cum in hoc, aliifque fimilibus
teftimoniis NULLUS excipiatur; Romana utique Ecclefia excludi non
poteft. Unum fatis exploratum addemus ex S. Auguftino, qui cum aliquan-
diu Rom* verfatus fit, ibidemque nonnullos libros feripferit, ut liquet ex
lib. 2. Retraflationum c. 7. & 10. Romanorum quidem rituum, quorum nonnullos
identidem memorat epift. 36. ad Cafulanum , notitiam acquifivit. Is autem
epifti 33. ad Januarium , poftquam num. 28. de diebus pafehalibus gene-
ratim prodidit , fiantes oramus j addidit num. 31. Ut autem ftantes in tilts
diebus , & omnibus dominicis oremus , utrum ubique fervetur , ignoro. Cum
ex diftis ignorare nequiverit quid in eo fervaret Romana Ecclefia, in qua
aliquot faltem dominicis diebus perftitit; certum efficitur, eum memoratam
difciplinam in hac Ecclefia inveniffe. Nec minorem vim habet teftimonium
S. Hieronymi in libro adverfus Luciferianos num. 8. Etiamfi , inquit , Scriptures
auHoritas non fubejfet ; TOTIUS ORBIS in hanc partem confenfus inf
e r prtscepti obtineret. Nam & multa alia, qute per traditionem IN EC-
CLESIIS ob/ervantur , auEloritatem fibi feriptee legis ufurpaverunt, velutin
lavacro ter caput mergitare, deinde egrejfos laths & mellis pnsguftare con-
cordiam ad infantia fignificationem, die dominico & omni pentecofte nec de
genicults adorare , & jejun 'tum folvere , multaque alta feripta non funt ( in
divinis libris) -qua rationabilis fibi obfervatio vindicavit. Hie quoque S.
Do£tor antequam h*c feriberet, Rom* verfatus, ftudiis fuerat eruditus, &
diebus dominicis fepulcra Apoftolorum & Martyrum frequentans, ftandi, vel
genufle&endi difciplinam eadem in urbe fervatani ignorare non potuit . Si autem
deprehendiffet in hac principe totius orbis Ecclefia genua fledli diebus lau-
datis; non potuiffet inter exempla eorum, qus in Ecclefitis totius orbis con-
fenfu obfervantur, hoc recenfere , quod die dominico & omni pentecofte nec
de geniculis adoraretur . Efto autem hoc generale Hieronymi teftimonium
poflit