c c t f v i i r De Airt-, C o l l e c t io n . & C o l l e c t . C a n .
Item tf ritéî fitit .quædarff v'ëfiiftÿ documenta eeteroqüitfi apocrÿphay quæ in-' süiquibus
Snfiqua a- cdlléSHonibus recept? ;■ jjÿ f WSvibra' finit-y ho'Hjm' ÿüJttjé açlditapotrjrph
», medta1 ipfi1 impbftori ad(fcribéridàSjç iffertïo ' jâcüî dubit’atb’ pqtfelr, dïiin at> hoc
füpp^flta" fiieririt' aliijüot1 fti/îottc capitula1 dtiarum epiftdlarum' S. Cleiiièhtis ad
Jafcobihii, dufe Olini aplud GræcOs' confiélæ, & a Kufino latine rëdditæ, jn
nödhullas' vetëres’ dölléfliönes' jfreWçîè, led1 in'- his brëvibrés funt? rmjltb,' apud
PfeudbifidWunv autém- taniuiftmodo düfti' illis ■ additathentis' inverilunfur aumio*
tes"1, Nfeçjlie drhitifehda-höc lódo’ efh éaJ breVis interpolatio, qua-in finceia Sy-
nodq Hifpalenfi IL dahorii ldpfiift'6 nohnüll?1 jtiferuit-, dé: qüibus^dixinius' capi-
te præceüënti nimtir.' Hid por'rbahimadvertë, quæfumus', impbUbris1 inöóldm,
qüi’ adèh ad: fingëwmhi1 prat prOpenfus, ut në: ipfis-reuidem- five firiëèrisy live
apódryphis' docuifidhtis parcérep, in «JUibtis lUa? comhfentü- ex collatione^ vétu-
mbruni codiciirtf detegi' fteile poterant'. Quantö' ergo audëntius1 is: dótifingeret
intégras epïfttilàÿ, qua! lilrllahv antiquiorutri e’xempiariuhrt1 éollafioném , qua
fraus détegeretur, mctudbant}
Ûuæ SynO'
di fubSynv
maçho a-
pocryphæ,
Vid.part.2«
CtS. D. jo.
t. 8. Con.
eil. Ven.
edit. col.
SP7«
y iL , Porrd gefteralP regiilay quart! propolbimüs ,' dHbgüntür apôérÿphæ
duæ- Sÿtîddiy quinta,- uii appéllàut1, &- fexta fub Symmâchol, néé non Capitu-
}fjBCT§ tg $ » ^ulgatis1, &■ iri plérifque MSS.1 attributs, quæ in fbla
Ifidofiaha cdllectiorie reperiühtur. ■ Mi rum nobis1 accidit, plërölqüë etiam ader-
rinib^ cèteroquiif crftieós, qui fingulà ejüldem döllefiiönis documenta ad calculas
revoçarunt, de duabus memoratis Synodis, atque Capitulis nihil dubii mo-
vifle. Immq Blondellus, qui omnium maxime Ifidoriana figmenta perftrinxit ,
a'deo de illis nihil dubitavit, ut ginter ea vetuftiora monumenta , ex quibus
Pfeudoifidorus apocryphas epiftolas conflavit, laudatas Synodos atque Hadriani
Gapitülar idéntidem referai, periride a t fi hacc gèhuina ac' vetuftiora'fint, nee
jpfuhï Pieudoifidöfütn habêant auclofem. Et pritno quàfitum ad dàas Synodos
1 fub'Symmathöy rtoA fölüm Hadriana collettio iftas ignorât4, verum etiam vetu-
ftilïlma' öfrihiuih‘ contenta in MS'. Vaticàno Regina; 1997- quæ paullo poft
ejttfdem Pdntificis ætateht'omnes genuinas ipfius' Synodos, & documenta5 cetera
ad eafdem pertinentia accuratiffime protulit. Quod fi tres Synod] tantum
ibidem afferuntur, non quatuor; quartam linceram in eo codice omiffam ne-
mb fufpiceture quatuor ehim Synodorurri’ opinio ex quadâm notula dimanat ,
qttæ1 in- antiquioribüs 8^ ptseftäntioribus codicibüs abeft, Uti àhimadvertimus
part: p. c, 4. n. 5. Pmerea fi tres',- quæ tantum editie funt finceTaTSynödi
edflferantur cum duabus in foto Ifidoro déferiptisj; manifeftum introdüflionis,
ltili', aé totius orations difcrimen quifque deprehêndèt ; quod diverfuni1 ahflo-
rbni5 fatis demonftrat. Addê quod in" fexta', quam vocant , Synodo Gangren-
fes ' canones ' itpójiolita außbritafe conditi dicuntur ; quod falfiflimum eft. Re-
feruntur autem duo ejufmodi canones ex interpretatione Diönyfii, cum tarnen
Romani Pontifices'per id tempus pratter Nicænos & Sardicérffes nullos Græ-
earum SVnodörum canones recepilfent. Vide part. 2. c. 1. Accedit tandemquod
in Synodo, uti appellant, quinta legantur quædam décréta, quæ ab anteceffo-
ribus fuis conftituta idem Symmacluis proftuntiat: Eß eriim, inquit, a mul-
fis Mftceßor'ibus nbftris Jy'no'dalittr decretum atque firmatum . Producuntur
autem décréta', quæ totidem vérbis recitantur ih pfeudoêpiftolis Zephirini
Stephani , Eufebii, Sc: Jutii. Idem ergo & iftarum epiftolafum, & ejus Syriö-
di fabricator agnofeitur. Symmachus enim laudàre non poterat epiftolas, qux
tanto poft confiélæ fuerunt. Néque vero cuipiam incrêdibile- videâtur, Pfeudo-
lüdorum' in ea Synodo cömpingènda ex epiftolis abs fé confiais verba exferi-
pm ie ,'K Pontificum , quibüs eas affixit, audbritätem allegaffe. Id enim ufi-
‘n epiftolis, qiias pofteribribus Pörttificibus attribuit, ex litte-
rts'hihtiis antecefforum rfomine inferiptis décréta iifdëm quandbque verbis re-
petere, eörumdemqué decefforum aùélorifàtem ingérefè. His arguments fuppo-
imoffé'qaimodi SynodOrum detééïâ j ’ nihil erit anibigendum ,-quin fubferiptio-
nes ipfis' pfeudofynodis appenfæ, & partim ex finêëris Symifiachi Conciliis
partim' ex Galchedonenfi fumtæ ( quæ impôfturatn maxime declarant ,• V ex
eodenr impoftore' provéhefinf. 1
. ,CaPitu1^ ’ *1“ * Hadrianb Papaèf L in vulgatis .infiiribuntur.
Vidimus' m bmhothëca Vaticahà' codiceftl1 fignatum nüm. b g i. in quo ea Capitula
Pars I I I . bE Collect. Dionïsiana & c. Cap. V I . ccxix
pitula non Hadriano Pontifici, fed Ingelra'mno, feu Angilranno Metenfi ad- Capitula
îcripta funt. Incipiunt Capitula collecta ex diverjis Conciliis, Jeu decretisRo-
manornm Pontificum ab Angilranno Metenfi Epifcopo & Adriano Papce ob- si fuppo-’
lata. Eamdem plane inftriptionem præfert alius codex bibliothecæ S. Viéloris
Parifienfis, uti teftatur Baluzius in præfatione ad libres Antonii Augiiftini de
emendatione Gratiani: qui dein in notis ad eofdem libres pag. 492. aliudMS. y
exemplum laudat monafterii Lætienfis, ubi fimilis épigraphes his verbis expri-
mitur: Liber Çapitulorum ex diverfis Conciliis, five decretis Romanorum
Pontificum. collebhrum ab Anilramno Metenfi Epifcopo. At plerique & præ-
ftantiores codices V a t .b jo . '1340. 1344. 3791. &c. vulgatam Ieélionem tuen-
tu r : Ex Greeds & Latinis canonibusy & Synodis Romanis, atqué decretis
Præfulum, ac Principum Romanorum htec Capitula Jparfim colleîla , & A-
gilramno Mediomatncia urb 'ts Epifcopo Rômce a B. Papa Adriano tradita
fub die XIII. Kalendarum OBobriüm. Indidione IX. quando pro fui negotii
cauffa agebatur / Quem titulum omnino præferendum demonftrat Hîncmarus
Remenfis Pfeudoifidoro fuppar , qui fimiliter in fuo codice leait. Scribitenim
in opufc.ula contra Hincmarum Laudunenfem cap. 24. De fententiis vero ,
quæ diçuntur ex Græcis & Latinis canonibus atque decretis Pnefulum & Du-
cum Romanorum collectx ab Adriano Papa y & Engelramno Metenfium Epifcopo
data y quando pro fui negotii cauffa agebatur &c. Ipfa plenior inferiptio v
qua Çapitulorum tempus & occafio notatur, & non ex folis decretis Pontift-
rcum, atque candiibus Conciliorum, fed ex Principum etiam Romanorum le-
gibus Capitula colle&a traduntur, verior agnofeitur: ac propterea ambigendum
non e ft, quin hæc Çapitulorum colleétio Hadriano adlcripta fuerit. PorroHa-
drianus Papa nullam aliam cblleétionem fuo nomine ornavit nifi eam, quæ
Carolo Magno ab ipfo tradita Hadriana vocatur. Hinc Leo IV . in epiftola
ad Epifcopos Britanriiæ ecclefiafticos canones referens, eos præfertim, per quos
& Epijcopi judicanty & Epijcopi judicantur, canones inHadriana contenfos
recenfet; de iftis ’ autem Capitulis Hadriano attributis ( quæ cum nihil fere
aliud ,exhibeant quam quæ ad Epifcoporum judicia pertinent, maxime* com-
memoranda fùerânt ) ne verbum quidem . Quædam præterea' in ipfis Capitu-
iis infunt, quæ Romarius POntifex neqùaquam propofuiflét ; ut illud c. 6. quo
appellàtionum caufl'æ ad Conftantinopolkanam,'& non potius ad Agoftolicanx
Seqem deferendæ traduntur; nec non iïlud c.49. eX lib. 10. Codicis Theodo-
fiani tit. 10.' n. 2. feu ex Breviario Aniani fumtum : Delatoris aut lingua
capuletur, aut cohviBco cdput amputetur : quod quam 3 lenitate eccléfiaftica
fit âlienum, nemo eft qui non videat. Angllramnus quoque Metenfis Epifco-
pus, qui'v it mitijfimus'& pietate præcipuus a coævo auélorePaullo Diacono
vocatur1 lib. 4. de geftis Longobardorum c. 6. ab hac fanftione colleéïioni ca-
noftum inferenda quam maxime abhotruiffet. Illud addemus ad pleniorem im-
pofturæ probationem, quod Pontificum deereta, ex quibus præfertim ea Capitula
dicuntiir collecta, non alia fere funt nifi décrétales apocryphæ Ifidorianæ ,
in quibus eædem fententiæ,'& eadem identidem verba recitantur, ut ex Antonii
Auguftini notis in eadem Capitula colligere lic e t. Quem earum epifto-
larum & Çapitulorum confenlum quicumque perpenderit, eumdem turn illa-
rum, turn iftorum architeélum facile perfpiciet. Hujus argumenti vim plerique
haétenus non perceperunt, eo quod crediderint pfeudoepiftolarum auélo-
rem ex Capitulis, uti videbantur, fiheeris profeciffe. A t nos e contra Capitula
poft pfeudoepiftolas condita, & ubi cum ipfis pfeudoepiftolis totidem fententiis
aut verbis conveniunt, ex iifdem derivata manifeftiftimum jacerepoflumus.
Plura in id affèrri queunt. Unum autem maxime evidens brevitatis gratia fut
ficiet. Idem prolixum Synodi Romaflæ decretum, quod in Capitulis legiturc.
5. totidem verbis continetur etiam in epiftola fuppofititia Felicisl. ad Epilco-
pos Gâlliæ. Hoc vero decretum ex hac epiftola traduélum in Capitula , non
autem ex Capitulis in eam epiftolam tranfilfe ex eo liquet , quia Romana Sy-
noduS, cui idem decretum in Capitulis tribuitur, alia vere non eft nifi fuppofititia
Synodus. fub eodem Felice I. deferipta in eadem epiftola, quæipfiusSÿ-
nddi relationem continet. Id manifeftum fit ex his ejufdem epiftolæ verbis : t_ t ,Con.
Nos vero'( ait Pfeudo-Felix ) ad fupflententum vefttum fratres & Coepifco- cil. »1.
foin. III. e e 2 pos s*4-