il:
'filK
n
!
n .
il|{
s
f i
cxxvi t)E ànt. Collection. & Collect. Can.
codice fine ulla .'divifione Sÿnodiçæ adjiciuntur. E x epift. 321. S. Bafilii difci-
niiis Dorotheum,, cufri .effet Rom« ab Orientalibus miffus anno 377. aüdiffe
Meletium Ant}ipchenuni & Eufebium Samofatenum Ariana hærefi fuiffe notatos.
Hac forteile 'cäuffa Concilium Roms habitum fuit /& ' décréta, vel lau-
datæ decretorum parttculæ in Orientem miffc; quibus acceptis Antiochena fub-
inde Synodus coafla circa annum 379. cujus meminiffe videtur S. Gregorius
Nyffenys in litteris ad Olympium de vita'’S. Maçrinæ; ,ac in e a , ut omnis
Ariapæ harefeos fufpicjo amoveretur, memorati Epifcopi Meletius & Eufebius
cum aliis ejufdern Synödi Patribus Damafi epiftolam cum'decretis illis jungen-
tes , omnia fuis fubfcriptiönibus firmarunt. Hue refpexiffe 3 vidèntur Patres
Goncjlii Cpnftantinopolitani, cum cànone àpud Gràcbs quinto, edito, ut pu-
tom. i. tamus, in Synodo annf 382. ftatuerunt : De tomo Occidentalium etiam eos_
J"““ 'l'^'fufcipimus, qui Antiochice unarm Patris, & F ilii, & Spiritus Sanbli Deita-
ttm confitentur: tibi tamus Occidentalium congruit illi Damafi Sÿnddicæ &
deçretis-firnul junflis ,. quibus illi Epifcopi Antiochice fubfcribèntes, unarm Far
tris,& Filii Spiritus SanHi Deitatem in iifdeni declaratam confefli funt.
Hoc idem documehtUm iidem profefto Coiiftantihöpolitani Patres indicarunt ,
cum in epiftola ad Damafum & alios Epifcqpos Occidentis fcripfere: Qua de
re fi quid amplius dèfideratis,. fans vobis pets, ß TOMUM ( grace ro/m )
Antiochice a Synodo , quieillic èèlebrata e j j f conditum .... legere dignemi-
tfi. Quem in laudato canone tomum Occidentalium appelläruftt, quia tum ea
epiftola Damafi, tum ill'ä’ décréta" ä& Öccidente miffa fufcruntp hic non male
tomum Antiochice a Synodo conditum vocant, quippe quod hæc Synodus earn*
dem Damafi Synodicäni antea acCeptam cum rtieäorätis''decretis'copulävit, at-
que fubfcripfit. Hujus autem doçumenti ex unico codice haäenus. jmprefli aliquot
loca ope noftri manufcripti ' fuppleré vel cprrigere [fiacet . ’ Tn primo fräg-
mento deçreti, quod lègitür tom. 2. Concîl. qbft’ro4<L b-, poll verba, Spiritus
divinus qui fecit me, addenda funt hxc: non enim fepàbandùs e'fl-Di'oinitate,
gui in operatione Sec. Et poll nonnulla-ibidem litt, c corrigendum : out prte-
vdricdtionibus ( melius vulgati prcevaricatortbus ) ed impertidtur facile com-’
mitnio f u t r.eliquis pèccahdi incentiofd tribuantur. Irt1 tertio ftagmCnto col-
1047. a poll voces aut fenfu compta addendum e f t , coeeternct efentice Tri-
riitatem crederites. Monendum tandem efti ita in noftro codiceq' ut in vul-
gato Holftenii, "affirmari , fubfcripfifte Epifcopos C X L V I . quod ea de cauffa.
monemus, quia in Harduini notatione fcribitur: In codice Vaticano ‘dicuntur
èjfe fubfçriptiones CLXIII. ubi corrigendum C L I I I . Qui veto ad P. Hardui-
num id fcripfit, feptem Epifcoporum fubfçriptiones, quæ integra in hoc documente
exhibentur, computavit una cum aliis C X L V I . qua brevitatis cauffa
ab antiquariö omiffa hac formula indicantur ; Similiter & alii CXLVI. Orientales
Epifcopi fubferipferunt, quorum fubferiptio in authenticum hodie in ar-
chivis Romance Écclefiæ tenetur.
IV. Canones Gàngrenfes. V. Laodiceni. VI. Conftantinopolitani. V I I. An-
quiritani, omnes ex Ifidoriana verfione.
V III. Canones Calchedonenfes ex interpretatione a vulgatis & notis diver-
fa , quam huic tomo inferemüs infra col. Ö17.
IX. Epiftola ad Ecclefiam Alexandrinam. Eft epiftola Patrum Nicanorum
verfionis haéienùs. inedita, quam pariter dabimus col. 587.
X. Hac adnotatio fubjicitur, qua ad Sardicenfem Synodum pertinet. Tunc
temporis ingerebantur rriqleflice Imperatoribus Synodum conovocare, ut infidiiu
rentur Paullo Epifcopo Conftentinopolitano per fuggefiionem Eufebii, Acdcii i
Theodori, Valentis, Stephani, & fociorum ipforum: & congregate efl Sr no-
dus tonfulatu Conflantini & Confiantini aput Sardieam. Explicit. Deô gratins
. Amen. Hac adnotatio eft erronea quantum ad Eufebium: Eufebius
enim Nicomedienfis ante Sardicenfe Concilium obierat. Confulatus voiro Conflantini
& Conflantini vitio laborat : feribendum enim fuerat Conjlantii IV.
& Conflantis III. Concinit tämen hac confularis nota cum i is ,; qua in hoc
eodem codice traduntur de S. Athanafii geftis, ubi hic Sanftus Epifcopus, qui
ftatim poll Sardicenfem Synodum Sedem fuam répétât, rediiffe dicitur Confu-
Hbus Conftantino IV. & Confiante III. ubi fimili errore feriptum eft Conflantino
Pars I I . de ant. Collect. Latinis C a p , IX . cxxvu
tim pro Conßantio. Ifthac adnotatio e Graco reddita eft, uti alia ad Sardicenfem
Synodum pertinentia. Num vero hi errores Graco auétori, anLatino
interpret!, vel amanuenft tribuendi lint , non eft hujus loci follicitius inqvurere,
:
XI. Abrupta ferie documentorum Sardicenfium, qua pofteaproferentur, in-
feruntur canopes apoftolici ex verfione Dionyfii Exigui,
XII. Item Antiocheni ex eadem interpretatione.
XIII. Sequuntur documenta Sardicenfia, Incip. canort Sardicenf. SanBtt Synodus
congregata efl Sardiene ex diverfis provinces &c. Ell formula fidei
Pfeudofynodi Sardicenfis cum eodem in itio , quo apud S, Hilarium legitur in
libro de Synodis. tom. 2, 001,482. edit. Veron. fed ex glia ignota verfione ,
quam hoc tomo exhibebimus col. 6iq.
X IV . Interferitur brevis cyclus pafchalis,
X V . Turn hie titulus legitur $ Definitiones apud Sardieam . DileHiJjimo
fratri Julio &c. Eft interpretatio epiftola Ofii & Protogenis ad Ju-
lium Papam, cujus Sozomenus meminit lib. 3. c. 12. Hac pariter antea inedita
in hac editione prodibit col. 597. Vide qua fupra diximus part. 1. c, 6.
n. i i . - 9
X V I . Inedita verfio Synodica Sardicenfis cumadditamento expofitionis fidei,
quod refertur a Theodoreto Jib. 2, ç, 6. Hanc quoque verfionem producemus
in lucem col. 598.
X V I I . Dein fine novo titulo fubjiciuntur canones Sardicenfes n°n ex origi-
nali Latino, fed ex Graco latine reddid antiqua interpretatione, & cum uno
canone ultra illos, qui in Graco textu leguntur, Hanc pariter interpretatio-.
nem dabimus col. 589,
:XVIII. Inferitur porro aliocaraéiere eorumdem canonum quafi alia transitu
tio exemplum'Latinum, quod Dionyfius Exiguus recepit. Poftea eadem anti-.
quiori manu continuât feries, documentorum Sardicenfium.
XIX. Epiftola Athanafii ad Presbyteros & Diaconos Ecclefia fanfla apud
Alexandriam & Parembolam, a Marchions Maffejo édita in Appendice Hi-
lloria Thsblogiea pag. 261. eademque hoc tomo recudetUr col. 611. .
X X , Alia epiftola Synodi Sardicenfis ad Presbyteros & Diaconos Mareoti-
ca-, Vulgata eft in .éadem Appendice pag. 258. & a nobis pariter repetetur
col. 6oq,
XXI. Athanafii epiftola ad eofdem, quam plures Sardicenfes Patres fuis fubferiptionibus
firmarunt. Ibidem édita pag, 259. & iterum hoc tomq recuden-
da.c0l.do9, _ ’ . De gen;,
XXII, Sine ullo titulo fubduntuc quadam gefta S. Athanafii apud Maffejum Athao«-
eodem loco édita pag. 265. qua dum in fine proferunt Athanafii fucceffores
ac in Theophilo definunt, tempus indicare videntur, quo feripta fuere. Nullum
documentum fortaflis. prodiit, in quo çhronologicî carafteres frequentius
oççurrant. Brevi contextu confulatus viginti defignantur; & cum gefta potio-
ra teferuntur, menfis etiam ac dies notàtur, Alexandrinorum, leu Ægyptio-
rum menfium nomina Gracum originale in ipfa Alexandrina urbe, feu in
Ægypto conditum. oftendunt. Nihil praclarius. baberi poffet, nifi manifefti errores
hie illic detegerentur, ob quos hoc documentum alias infigne apud non-
nullos eruditos male audivit. Cum vero in his geftis quadam dicantu.r omit
fa , haud credimus errores Graco eorumdem geftorum feriptori, qui Theophilo
Alexandrino videtur fuiffe cojvus, poffe adicribi, fed partim Graco colle-
dlori horum documentorum, qui minus exaéte alicubi ex fufioribus geftis ex-
cerpfit, partimLatino internr/eti, partim etiam imperitia, feu ofeitantia ama-
nuenfis. Plerique errores in numeris & nominibus fiti funt, in quibus quam
facile fit errare, nemo perit'us ignorât. A lii accidere potuerunt eb faltus in co-
dicibus non infrequentes, .qui1 fenfum abrumpunt, vel aliorfum dillrahunt : alii
ob alias ballucinationes colleétoribus, interpretibus, & librariis minus peritis,
vel indiligentibus familiares. Hi autem errores etfi evincunt, huic documento
tarn perverfe vitiato non Lemper , nec prorfus effe fidendum , ubi prafertim
alia certiora teftimonia refragantur ; nihil tamen officiunt, quo minus creda-
mus, hac gefta ab origine a Graco Ægyptio auélore fuiffe feripta fub Theophilo
,