■ I r
I
Hl
«K H |[ Blf K ] 3|
Ei
J fl BiljJ R ill
daar na een toclit zoo ver mogelijk de rivier op, de Kajans er niet
toe te bewegen waren, om het struikgewas om den salong zoo ver
weg te hakken, dat die gephotografeerd kon worden.
Kwing Irang had ook hier, als vroeger bij de Pnihings ons een
genoegen willen doen ten koste van den vreemden stam, maar zelfs
onder zijn eigen lui heerschte zooveel ontzag voor het graf der ’Ma
Soelings, dat geen hunner den heuvel wilde betreden, op welken het
gebouwtje stond. Zoo nam Demmenie zelf een jachtmes ter hand
en maakte de zijde van den heuvel vrij, welke ongewone bosch-
kapperij zeer lang ophield en hem zeer moede armen bezorgde; tot
slot slaagde de opname zeer goed.
Des avonds wandelde Kwing en zijn zoon voor onze Maleische
barak en ik ging met hen een praatje maken, dat onder zulke
vreedzame omstandigheden altijd wat oplevert. Het meest trok onze
aandacht een doodenpaal, dien Temenggoeng Itjot, hoewel in naam
Maleier en Mohammedaan, volgens den eeredienst der Barito Dajaks
voor zijn gestorven zoontje had opgericht. Nooit bij de Babau’s , maar
wel bij de Oeloe Ajar Dajaks aan den Mandai, kwam ik dergelijke
palen tegen en de zoon van Kwing vertelde, dat aan den Moeroeng
nog dezelfde gebruiken heerschteu, als ik aan den Mandai ontmoet had.
Volgens hem offeren de Moeroeng Dajaks bij het afleggen van den
rouw en het oprichten dezer palen nog steeds een slaaf, die lang-
zaam met speersteken gedood wordt en wiens lichaam onder den
paal komt te liggen op welken men het hoofd steekt. Ook bij hunne
oogstfeesten wordt het offeren van een slaaf door de gewoonte ge-
eischt. De menschen welke men zoo doodt, koopen de Dajaks van
Poenans, die ze ergens rooven, of van Boegineesche kooplieden,
die slaven bezitten, uit Celebes aangevoerd, of door schulden pan-
delingen geworden. Een slaaf kost ongeveer f 100, een volwassen
man is minder waard dan een gezonde jongen, vooral om de zucht
tot wegloopen van den eerste.
Kwing Irang vond dit verhaal van zijn zoon in ’t geheel niet
goed en deze zweeg plotseling, toen hij het gezicht zijns vaders
zag. De Bahau’s kennen het streven der Holländers zeer goed, om
dergelijke gebruiken uit te roeien en laten er zieh dan ook hoogst
zelden over uit.