treni qui eum vici et de longinquo. VI. À patre suscipitur, qui
et cadil super collum ejus. Vii. Redduntur ei, patre jubente,
stola prima, annulus, ealceanienta servorum 111 iniste rio , oc-
ciditurquevitulus saginatus.VIII. Irascens frater major, imago
Judmorum. IX. Symphonia et chorus, figura unilatis. X. Ad
▼oeein servorum frater major ìntrare recusat. XI. Venit pater
invitans ad ingressuin. XII. Fratris majoris querelai, qui sem-
per fidelis , nec liffidum accepit. XIII. Patris mitis responsio,
omnia sua ejus esse deelaraptis; quo sensu? XIV. Conclusio.
I. In rebus jam pertractatis immorari nos non oportet,
sed sicut in eis non oportet immorari, sic eas oportet
commemorar]'. Meminit yèstra prudentia superiore Do*
pùnico die de duobus fìjiis, qui et hodierno ex Evangelio
recitati sunt disscrendum nos suscepisse sermonem , qui
non potuit ad finem usque perduri. Sed Dóminus Deus
poster post illam tribulationem, voluit nos ethodie loqui
yobiscum. Reddendum est debitum sermonis , semper
tenendum est debitum dilcctionis. Àderit Dominus ut
lnimilitas nostra sufficiat expectationi vestrte.
» per occasionem, sivè per veritatem Christus annuntie*
» tur 7.»Quosdam epim vòlt iulelligi, qui sua quaerendo
mercenarii sunt,. Christum annuntiando pane (q) abundant.
V, Surgit et redit, jacendo enim et cadendo reman-
serat. Videt eum pater de longinquo, et òccurrit iili.
Ejus enim vox est in Psalmo : « Tu cognovisti cogitatio-
» nes meas de longinqpo 8. » Quas cogitaliones ? Quibus
apud seipsum dixit : « Dicam patri meo : Peccavi in coa-
» lum et coram te, jam non sum dignus voeari filius tuus,
» fac me sicut unum ex mercenariis tuis °. » Non enim
jam dicebat', sed dicere cogitabat ; illa tamen tan-
quam dicentem audiebat. Aliquando enim positus quis-
que in aliqua tribulatione et tentationo , cogitat orare,
et in ipsacogitatione, quid sit Deo dicturus in oratione
meditatur, tanquam jure suo filius exigensmisericordiam
patris, et dicit apud se Dicam Deo meo hoc et illud.
Non enim vereor; cum hoc dixero, cum ita flevero, non
(luos oraudituni» est Deus meus ? litre dicentem pleram-
* • quo jam exaudit ineque enim quando istacogitavit, abscondit
cogitationem suam aboculis Dei. Ille ibi erat cum
disponeret orare, qùi ilìi fulurus erat, cum inciperet
orare. Ideo dicitur in alio Psalmo : «Dixi, proloquar
» adversum me delictum meum Domino10. » Videtc quem-
admodum adhucquid apud sedixerit, quid disposuerit;
etsta tira subjecit : «Et tu remisisti impietatem cordis
» mci11. »'Quam proxima est Dei misericordia confitenti !
Non enim longe est Deùs a contritis corde. Sic enim babes
scriptum : « Prope est Dominus eis qui obtrivcrunt
populos : major filius, populus est Judæorum ; minor, po-
pulus gentium. Substantia a Patre accepta, mens, intel-
lectqs, memoria , ingenium , cl quidquid nobis Deus ad
se inlelligendum et colçndum dedit. Hoc patrimonio
açcépto , filius minor in longinquam regionem profectus
est ; | | longinquam, scilicet usque ad oblivionem Crea-
toris sui. Dissipavit substantiam suam, vivendo prodige,
erogans et non acquirens ; expendenq quod babebat,
çt non acçipiens quod non babebat ; id est, omne (i)
ingenium suum consumens in luxuriis , in idolis, in om
p i b ü r :
layit,
IIP. Nec mirum, quod istam luxuriam fames secuta
est. Erat autem egestas in,illa regipne; non egestas visi-
bilis panis, sed egestas invisibilis'veritatis. Ab egestate,
irruit in quemdam principem regionis illius. Intelligitur
jste princepê dæmoiiiorum diabolos, iti qualem irruunt
oihiles curiosi. Omnis cnim curiositas illicita, peslilens
inopiâ est veritalis. llle vero fame ingenii avulsus a Deo,
in servitutem redactusest, et in pascendis porcis sorti lus
est officium, id est, cujus servitutesoient gaudere dæmonia
oviuiii v^Mouiiicuo ni luxunis.m icioiis.om- i .
B ib u s c u p i d i l a l i b u s p r a v j s , q u a s m e t c t r i c e s v e r i t a s a p p e l - j I ™ 9 o b t " v e r a t c o r I n « g 'o h e e g e s t a t . s ;
f i g f t r . q - i s m c f t i r i c e s v e m a s a p p e i r e d i e r a t ém m a d c c r , u t o b l e r e r c t c o r . R c l i q u e r a t c o r
extrema et immunda. Neque enim frustra et Dominus
in gregem porcorum permisit ire dæmonia ; pascebatur
autem de sib'quis. de quibus ipse non satiabatur. Doc-
tri nas sæculares Igpüäs intelligimus, sonantes, non sa-
ginantes, -clignas cîbis porcorum, non bominum, id est,
unde dæmonia lætentur, non unde fideles joslificeritur.
IV. Tandem aliquando vidit ubi esset, quid perdidis-
*set, quqpi offendisset, et in quem irruisset, etreversus
èst ad se; priusadse, et sic ad patrem. Dixerat enim
iorte : « Cor meum dereliquit me 2. » Unde oportebat ut
prias ad se rediret, et sic se longe esse a patre cognosce-
ret. Ilocquibusdam increpat Scriptura diccns : «Redite
» prævançatorcs I ad cor g » Reversus ad se, invenit se
miser um : «Tnbulationem, inquit, et dolorem inveni,
* et nomen Domini invocavi*. Quanti, inquit, merceö
superbus; redierat ad cor iratus. Ira tus est sibi puniturus,
sed suum malum ; promeriturus patris hon um redierat.
Dixit iratus secundum quod dicilur : «irascimini, etno-
” Ute peccare13. » Omnis enim poenilens irascitur sibi ;
nam quia irascitur ; punit se. Inde motus illi omnes in
peenitente, quem vere poenitet, qui vere dolet ; inde
avulsio capillorum , inde circumcinctio cilicii, iudé pèó-
toria tunsio. Certe omnia haec indicia sunt hominis sié-
vientisin se, et irascentis sibj. Quod facit forinsecus ma-
nus, hoc facit inlrinsecus conscientia. In cógitationibus
percutitse, caedit se, et ut verius dicam, occidit se.
Oifert enim occidendo se sacnficium Deo spiritus contrir
bulatus : « Cor contritum et humiliatum Deus non sper-
» nit14. » Proinde ilJe atterens cor suum, humilians, cae-
dens, occidit cor suum.
YI. Quamvis adliuc disponeret patri dicere, etdiceret
apud seipsum : « Surgam ct ibo et dicam15, i cum cog-
nosceret cogitationes ejus de longinquo, occurrit illi pater.
Quid est occurrere, nisi misericordiam praerogarc ?
« Cum adhuc, inquit, longe esset, occurrit illi pater,
» misericordia motus 16.»Quare ille motus misericordia ?
quia jam iste confeclus miseria. ìncubu it in illuum occurrcns,
id est, super collum ejusposuitbrachium suum.
Rracbium Patris bilius est; dedit ut Christum portaret,
»narii patris naj § 8 iS B |8 ÌP p L)‘| S ^ 6a‘’C1?a n0" onerat < sublevat. «Jugummeum
» ppcorrecoo 1°. 1» Uunncdiee hHoocc Iei vveenniirreett iinn Mmentem nisi Mamà Í ' IeTe’ &7 7 ct sarc'"a 1,1Ctl 1lcCvViIs est » » Supe
jara prædicabator nomen Dei, ct eratSnT^pnd q’ “ ¿ 7 S » 1 !
dam non bend qnidetn tenen’tes. et S q Ä “ , Smebat' ^ fcT‘S “ * SarC'" a ChrÌStÌ <
de qnibus dicitur : « Amen dico vobis, recepcrnnt mer-
» cedcm suam «. » Tales enim mercenarii babendi sunt,
non Ubi, quales Apostolus désignât cam dicit : «Sive
Super
rursuscadere-non
(3), ut non solum
nonpremat, sed edam allevet. Neque enim quemadmodum
leves dicuntur sarcinæ, quæ minus onerosæ sunt,
babent tamen aliquod poudussuum ; et aliud est portare
i'"*” ""”' §raveni, abud est portare sarcinam levem, abud
LUC. * * , l i , et seqq. — ? p sa|. x x x ix , iS . — 3 f=aV , Tv, » .
cxxxvui, 3 . — ‘»Luc.XV, , 9. _ 10 Psai. XXX1 s __ M‘ ~ PsaI- CÏIV» 3 - — 5 Luc. xv, i 7. — «M atth .,
ao.— «Matth, xi, 3ö. ’ ----12Id* *9- ~ 13Id. tv, 5. — H IJ . ^ tg.
• S. — ’ ’ Philip, i , i8 . — Paal.
— 15 Luc. xv, 18. — 16 Luc. xv,
I cod. g p ) ^
» i , n . 5; ciouv, n. 7 , 8 ; c c cx tu i, a . 4 .
est portare sarcinam null am. Premi videtur qui poftat nis credentibus, sic major fiJius, quamvis raro, redit
sarcinam gravera , minus premitur qui portât sarcinam tamen ex Judoeis. Cogitant Eçclesiam , miranluí quid
lcvem,sed tamen premitur. Expeditissimis autem videtur illud est. Vident^apud seLegcm, apud nos Legem ; apud
humeris ambulare, qui nullam sarcinam portât. Non est se Propbetas, apud nos Prophetas ; apud se jam nullum
tabs sarcina Christi. Expedit cnim earn portare, ut sub- sacrificium, apud nos quolidianum sacrificium. Yjdent
leveris. Si illam deponas , magis premeris. Nec hoc vo- se in agro patris fuisse, sed tamen de vilulonon mandu-
bis , fratres, tanquam impossibile videatur. Forte inve- care.
nitur aliquod exemplum, unde etiam corporabter quod IX. Auditur etiam de domo symphonia sonaos et
dico videatis ; et mirum est etiam , et omnino incredi- chorus. Quid est symphonia? concordia vocum. Qui
bile. Adverlite hoc in avibus. Omnis avis portât pennas discordant, dissonant ; qui concordant , consonant,
suas. Attendile et videte quemadmodum complicent alas Ipsamsymphoniam docebnt Apostolusdicens : ((Obsecro
suas, cum descendunt in terram, ut rcquiéscant, et im- »autem vos, fratres , ut idipsum dicatis ómnes, ct non
ponant easquodam modo lateribus 6uis.‘Oneratasputas? » sintin vobis scbismata°.»Quem nondelectetista saucta
Detrabant onus, et cadent. Quanto minus sarcinam illam symphonia, id est, consensus vocum non discrepans
avis portavit, tanto minus volavit. Ergo deponis eis sar- non in aliquo obsurdus etdissonus, qui boni inteliecto
cinàm illam quasi misericors; si vis esse misericors, parce; ris offendat auditum. Et eborus ad concord ¡am ipsam
aut6Ì jam demptæ sunt pennæ, nutri, ut erescat onus, pertinet. In eboro non delectat, nisi vox una multorum
et volet de terra, lale quippe onus desiderabat ille, qui temperata, babens ex omnibus unitateni, non dissonans
dicebat : «Quis dabit mibi pennas sicnt columbas, et in aliquam discordantem varietatem.
» volaboct requicscam1.» Quod ergo íncübuit pater super X. Hæcillecum audissetf sonare de domo, iratus no-
collum filii, sublevavit, non pressit; honoravit, non lébat intrare. Quòmodo yero (3) contigit, boni meriti
oneravit. Quomodo est enim homo idoncus. ad portan- apud suos Judæüs ut dicat, tantum pòsSé Cbrislianos?
dum Dcum, .nisi quia portât portatus Deus ? Ños tenera us leges paternas; ad Abraham locutus est
YII. Jubet ergo pater proferri ei stolamprimam, quam DcuS, de quo nos nati sumus. Moyscs legem accepit, qui
peccando Adam perdiderat. Jam accepto in pace , jam nos de terra Ægypti bberans , per mare Rubrum doxit.
exculto fibo jubet proferri stolam, snem iramortabtatis in Ecce isti tenentes Scripturas nostras, contant Psalmos
baptisrtìó. Jubet dari annulum , jìignUs Spiritus santíti, nostros per totum mundum , et habent quolidianum sa-
et calceamenta in pedes in præparatione Evangelii pa- crificium ; nos aütein ct sacrificium perrlidimus ct tem-
cis2, ut speciosiesscnt pedes annuntiantis bonum3. Hoc plum. Inlerrogat et servirai, quid bic agatur? Quemlibet
ergo Deusqyer servos suos faeit, hoc est, per ministros servum interroget Judæus ; aperiat Prophetas, .aperiat
Ecclèsia». Numquid illi de suo dant stolam , de suo an- Apostolum ; quemlibèt interroget; nec YelusTcstamcn-
nulum, vel calceamenta (r) ? Ministerium debent,*offi- tUm néc Novum tacuit de vocatione gentium. Servum
cium impendunt ; ille dat de cujus recessu et de cujus interroga tum intelligamus librum scruta tu m. Invcnies
tbesauroistaproferunlui'. Jussitóccidi et vitulum sagina- ibi dicentem tibi Scripturam ï « Frater tuus rediit, et
tum , id est, ut admitteretur ad mensam, in quaChristus » pater tuus occidit iìli vitulum saginatunv, quìa salvum
pascitur occisas. Unicuiqué enim de longinquo Venienti, » illuni recepit7. » Dicat hoc servus ; quem rccepit sal-
èt ad Eeclesiam cotlcurrenli tunc occiditur, quando præ- vum pater ? Eum qui mortuuserat et revixit, eum recepit
dicatur occisus, cum ad corpus ejus àdmittittir. Decidi- salvandum , et debebätur interfcciio vitub saginati ci
tur vitulus saginatus, quia qui perierat inventus est. qui longe nbierat. Longe enim abèundo a Deo,.impies
Y11I. Et irascitur major frater rediens de agro , et erat. Respondit servus Apostolus Paulus : « Etenim Cbris-
non vUlt intrare. Ille est populus Judæorum, cujus ani- » tus pro impiis ïnortuus est6.» Slomachante (4) se,
mus apparuit et inillis quijam crediderant in Christum. nonintrat iratus, sed alloquente patre, inlravit. Introïre
.Nam stomachatisunt Judæi venire gentes de tanto com>- noi u i t ad servi respónsum ; at vere, fratres mci, fit hoc.
pendio, nulbs imposilisoneribus legis , non dolore cir- Cónvincimus pleruinque Judæos de Scripturis Dei; seti
cumcisiònis carnabs, in peccato accipère baptismum sa- servus adhucloquitur, filius irascitur ; licet (5) vinCantur,
lutarem. Epulari de vitulo saginato stomachatisunt; nolunt intrare. Quid est hoc? Symplioniæ voces té mo*-
equidem jam illi crcdiderunt, et reddito est iibs ratio, et verunt, chorus té movit, Celebri tas ct festivitas ilo mas,
conquieverunt; Cum autem et nunc forte aliquis Judæüs, æmulatio occisi vituli saginati, liæe tc moverunt. Nemo
qui in mente habuit legem Dei, et convcrsatus est ibi le excludit. Cui dicis? Qùamdiu servus alloquitur, ille
aine querela, qualem se ibi fuisse Saulus dixit, apud tíos irascitur, non vult intrare.
factus Paulus, et major, quò minor; eo subbmatusquq -j XI. Redi ad Dominum dicentem : «Nemo venit ad
minimus facttìs. Paulus enim minimus est, unde diciraus, » me, nisi quéftì Pater attraxerit °. » Pater ergo cgrsditur
Paulo poSt tibi loquor, Paulo ante. Videte quid est Paulo* étïogat filium; boC est trahere. Major vim adhibèlfo-
ante , Modico ante. Quid est ergo Paulus? «Ego enim gando superior, quamjubendo. Hoccst autem quod fit,
»summinimus Apostolorum^aipscdixit.Ergoquicumqüe charissimi, cum aüdierint tales homines occupati circa
Judæus ibi tabs est, ut sciat se et habeat in conscicntia. Scripturas, et habentcs qualemcumqué Cotíscicílliam in
sua, epi ex ineunte ætate sua unum Deum.colucrit, Deum ■ bonis operibus , Ut pòssint dicefe patri suo : « Pater,
Abraham, et Isaac, et Jacob, Deum prædicatum perle- » mnndatum luum non'prætèriyi10. » Tune ergo con vi» -
gem et prophetas, et observaverit justificationes legis, in1- i CUntur (6) de Scripturis, et non inveni uni quid ì'cspoa*
-cipit deEcclcSid cogitare,videns in nomine Christi curréfe dèant. Ìrascùntur, resislunt velut vincere Volcnlés. Postea
.genus humanuni j cum cogitat de Ecclèsia, appropinquai fèlinquit (y}iÌlum cum cogitatiotic sua, ct ìncipit inté-
domi de agro. Sic enim scriptum est * « Cum adveniret ritis ìoqui Deus. Hoc est egredi patrem ct loqul ad filium :
»major frater.de agro, ct. appropinquarci domui5. » Intra et epulare.
Quomodo enim minor filius quotidie crescit ex (a) Paga- X1L Et ille contra i « EcCe tot ànnis servio libi, et
1 wrtr, 9« •“ *Éphes¡ x i j x , x5. ^ * IrCof. xv, 3. — ■6 Luc. xv, 45. i , i ö . * Lue. x v , -X-S Ròta; v, 15.
0 Jòàh. v i , 44. — TOLùc. Ji t , 39.
(1) Vide Serra. 5 . Petri Chrysologi in Bibl. Patr. t. 7 , f, 489, lit. D.«— tnnchnnttm, ■** (6) Id. male tient. (Ô) God. *onPincimr.~+ (j) Id. rtfin-
(a) Cod. male in et similiter iuferius. — (3) Cod. male vere. — (4) id. sto- juis.