dio : « Ubi est Deus tuus ?» quid ocnlis ostendam, non »'sum, qui sum2. »Quaere, quid aliud« Est. »liüuscdm-
habeo , mentes oblatrantes cfecas iuvenio. Oculis, quos paratione nec « Estv » Nescit nlla ex patto limtari, quod
habet, unde videat, ego non habeo, quod ostendam; veraciter « Est. » Omne, quidquid mutätur. et fluitat, et
Cum vere habeo, quem ostendam, ille non habet oculos, quodam tempore mutati non cessat, fiiit, et erit. Non in
unde videat. Libet flere, tanquam in laciymis pane vesei ! eo comprehendis « Est. -» Deus“ autem non habet fuit, et
Invisibilis est enim Deus mens, ille, qui mihi loquitur, erit; Quod autem fuit, jam non est. Quod erit, nondum
visi bilia requirit, cum dicit : « Ubi est Deus tuus ? » Ego est. Et quod sic venit, ut transeat, ideo erit, ut non sit;
autem, ut pervenirem ad Deum'meum, sicut dicit in ipso Cogitate, sl potestis : « Ego sum, qui sum. » Nolite vo-
Psalmo: a Hmc meditatus sum, et effudi. super me animam lümatibus völvi, nolite voluntäriis et temporalibus cod-
»meam*. » Deus mens non est infra animam.meam, sed tatiönibus agitati; State ad«Est. » State adipsum «Est: »
est supra animam meam. Unde attingo ad id, quod est Quo itis? State, ut et vos essepössitis. Sed quando tene-
supra animam meam, nisi effundam super me animam mus volaticam cogitatiönem, et ad id, quod manet;
meam? Et tarnen huic protervo, visibilia requirenti, vi- affigere quando possumus? Ergo misertus èst Deus, et
sibilla dcmonstranti, de visibilibus multanti utcumque ille, qui « Est, » et ille, qui dixit : « Hoc dices filiis Israel:
adjuvante Deo meo respondere conabor. Hoc certe mihi » Qui est,misitme ad vos, » dicto nomine substantiae sum;
dicis : «IJbi est Deus tuus? »Respondeo tibi : Ubi cs dicit postea nomen misericordiae suae; Quod nomen subisse
tu? Respondeo, inquam ; puto, quia non importune.- stanti® ejtts? « Ego sum, qui sum. Dices filiis Israel':
Tu quassisti, uhi sit Deus (¿); ego vero, ubi siripsein- »‘ Qui est, misit me ad vòs*. »Sed Moyses homo erat, etili
terrogatoT meus. Dicturus est : Ecce, uhi sum. Yides me, his-, quae in illius comparatiOne non sunt, erat. In terra
tibi loquor. Et ego illi : Interrogatorem mèum qu®ro. erat, in came erat, et in ipsa came anima erat; natura
Faciem ejus video, corpus ejus video, vocem ejus audio, mutabilis erat, sub sarcina fragilitatis human® erat. Nam
Jinguam ejus inspieio. Ipsum qu®ro, qui in me oculos illud, quod dictum est : « Ego sum, qui sum, » quando1
intendi^ qui linguam movet, qui vocem emittit, qui in- capiebat ? Etenim per id, quod videbatur oculis ejus, ad
terrogando scire desiderat. Hoc totum, de quo loquór, eum loquebatur, qui non videbatur, et ilio, qui videba-
amma est. Non ergo tecum diutius agam. Tu dicis :Os- tur, tanquam instrumento latens Deus utèbatur. Non
tende mihi Deum tunm. Ego dico : Ostende mihi animum enim, quod videbat Moyses, hoc erat totum Déus, quia
tuum.. Laboras, fatigaris, Bgeris, cum dico : Ostende nec tu (i), quod a me ipso, quod homo sim, sonat, hoc
mihi animum tuuni. Scio, quia non potes. Quare non est totum verhum. Habeo in cordò verbum, quod riótt
poles? Quia invisibilis est animus tuus. Et tarnen melior Sonat. Sonus transit; verhum manet. Erg* cum diceret
est jn te, quam corpus tuum. Deus autem meus melior Deus ad hominem invisibilis; per id, quod apparére digest;;
quam animus tuus. Quomodo ergo ostendam Deum natus est, visibiliä, loquèretur aétemus temporalia, in-
meum, cum mihi non ostendas animum tuum, quo me- commutaliilis fragiha, cum diceret: « Ego sum, qui sum,»'
liorem ostando Deum meum? Ecce, si dicis mihi, ex et :« Dices ffliis Israel : Qm est; misit me ad vos, » tän-
opere agnosce animum meum. Quia oculos intendo ad quam ilio non valente comprehendere, quid sit : 4 Ego
videndum, aures ad audiendum, linguam moveo ad lo- » sum, qui sum, » et : « Qui èst,' misit me ad vos, » aUt
quendum, vocem promo ad sonandum, ex hoc intellige forte, ai ipsé comprehendebat, nöbis legendum erat, qui
et cognosce animum meum. Yides, quia ipsum non potes comprehendere non valemus, continui)'post nomen sub-
ostendere, sed me jubes eum ex operibus nossé. Ecce, et stanti® dixit nomen misericordi®. Tanquam diceret
ego fx operibus ostendam tibi Deum meum. Nec pergo Moysi : Quod dixi : « Ego sum, qui sum, » non capis,
longius, nec mitto fòrte infidelitatem tuam ad ea, qu® non stat cor tuum, non es immutabilis mecum, necin-
non capis. Opera Dei mei non sic commemoro : Fecit in- Cómmutahilis mens tua. Audisti, quod sum. Audi, quod
visibilia, fecit visibilia, id.est, coelum et terram, mare et éapias;'audi, quod speres. Dixit iternm DeUs ad Moysen :
omnia, qu® in eis sunt. Non te mitto per multa. Ad le « Ego sum Deus Abraham, ét DeusIsàaC; et Deus JacbTÙ »'
ipsum redeo. Tu certe vivis. Habes corpus, liabes ani- Non potes capere nomen?substanti® me®; cape nomen
mum. Yisibile est corpus, invisibilis est animus. Corpus misericordia? me®; « Egò sum Deus Abraham, èt Detìs
habitaculum, animus habitator. Corpus vehiculum, ani- »Isäac, et Deus Jacob4. VSed quod surag taterhum'est:'
mus utens vehiculo, corpus, quasi vehiculum, quod re- Abraham, Isaac et Jacobquidem »temi; imo non dico
gatur, animus auriga corporis tui. Ecce manifesti sunt «eterni, sed ab ilio facti sterni. Denique Sic etiam calum-
sensus tm, tanquam janum in corpore tuo, per quas nun- niantes Sadducsos bòmintfs ipse convincit, qui cum re-
tietur aßquid interius habitant: animo tuo : oculi, aures, sùrrectionem negareut, hiuciUededit testimoniumsaact®
olfactus, gustus, tactus, membra disposila. Quid illud Scriptur®. » Uegitei ' quod diùt Dominus-in'rubo-ad
intus, unde cogitas, unde ista viviiìcas ? Hoc totum, quod » Moysen 1 Ego sum? Deus; Abraham, et Deus-lsàaòs'èt
miraris in te, - qui hocfecit, ipse est Deus méus. .. »-Deus-Jacob. NonestDeus mortuOrun],[scdvi voluta0
V. Ergo, fratres méi ; si mentes vestras, si interiore omò?:s enim illi vivimi, Proinde et liic non àddidit ’Heus;'
auinios vestros aiiqua, ut potui, congrua collocutioue eum dixisiet oef;Ego>sum, qui sum, 'HóCrmibi(nomeb c'st:
conveni, si ad eos,; quiuntus morantur in domibui Juteis; » in petemum' jUHicénim¡nemo dubitat;- quia1 id,'qtiòd!
td est, ad animds vestròs habitantes in corporibus vestris est; ideo est,1 quia-mternum est. Sed-uhi alt : 'e'Ego-sum
loquendo perveni, nolitc dè eis, qu® nostis, Divina con- » Deus Abraham, ' et Deus Iraae;,et Ueus Jacob,od®»
jrcere. Superai omnia Deus, ccelum et terram. Noble addiditi: <■ Hoc,mihi nomen. est in mferaum. »Tanquam
v'ohis ante ocuios ponere quasi fabrum abquem magnum diceret^Quid times de-mòrtahtate genétte liumani ? Quid
a iqrnd coniponentem, disponentem, macbinantem, tor- fortasse trepidasene1, cum mortuùs fuèris, ultra non sisi>
nantem, yertentem j, aut certe tanquam Imperatoren^ in a Hoc mihi nomen est in seternum. ■»•/Eternum nomen esse
sella regia, lucida, ornata sedentem, etjubendocreantem. non posset « Deus i Abraham, -et Deus Isaac, et Deus
'rangite mola in cordibus vestris. Attendile, quod die- » Jacob, » nisi in seternum viverent Abraham, Isaac et
turn est ad Moysen* cum Dei nomen inquireret. «Ego Jacob. Conversi ad Dominum, etc;,(c). ‘
1 PsaU z a , 5,— « lixod. 111,14. — 3 Ibid. ^ tlb id ; 6. — 5 Matti,, « i r , 3a, et Marc, ixù; 26, 27. — 6 Exod. zìi, x5 .
meT r (t) vocu,a iu redundai>r- ^ ialesräm sinn^m ¡a *«. xl. oPP. SUor .
AuSusl,uo familiärem, pluribu» Scrmoiùbus subj.mclam semel indicasse T . I. coi. 337. “
SERMO III.
De Sacramento altaris ad, infantes (a).
SYNOPSIS;
ì. Sacrificii novai Légis Comméndatib. lì. Sacrificium istuiì
Christus est. III. Vere et realiter in Eucharistia praesens. IV.
Eucharistise Eflectus. Y. Conditiones dignae Sumptionis.
I . R e d d e n d i sermonis officium, et cura, qua vos partu-
rivimus, ut Christus formareturin vobis, compellitnos
admònere infantiam vestram, qui ex aqua et Spiritu nunc
renati cibum et potum istum super banc dominicani
mensam nova luce conspicitis, et novella pietate perci-
pitis , quid sibi vebt tam magnum, divinumque Saera-
mcntum, tarn clarum et nobile medicamentum, tam
mundum et facile sacrificium, quod nec in una civitate
terrena Jerusalem, nec in tabemaculo ilio, quod per
Moysen, nec in tèmpio ilio , quod per Salomonem fabri-
calum est, quas fuerunt umbrae futurorum , sed a solis
ortu usque ad occasum,’ sicut a Propbetis praedictum est,
immolatur, et secundum Novi Testamenti gratiam Deo
victima laudis offertur. Non adbuc de gregibus pecorum
hostia cruenta conquiritur, non nunc óvis aut bircus di-
vinis altaribus admovetur, sed sacrificium jam nostri
tetnporiä Corpus et Sanguis est ipsius Sacerdotis. De ilio
quippè ta:nto ante praedictum est in Psalmis ; « Tu es
» Sàcerdos in aeternum secundum ordinem Melchise-
» dech1. » Quod autem panem et vinum Melchisedech
sacerdos Dei excelsi protulerit, quando patrem nostrum
Abraham benedixit, in hbro Genesis legimuset tenemüs2.
II. Christus ergo Dominus noster, qui obtulit pa-
tiendo pro nobis * quod nascendo acc'epit ex nobis, prin-
ceps Sacerdotum factus iti aetemum sacrificandi dedit
ordinem, quem videtis, Corporis utique et Sanguinis
sui. Nam percùssum lancea Corpus ejus aquam et san-
guinem emisit, quo peccata nostra dimisit. Hujus grati®
memores, vestram ipsorum salutem operantes, quoniam
Deus est, qui opera tur in vobis, cum timore et tremore
ad participationem bujus altaris accedile. Hoc agnoscite
in pane, quod pepenait in cruce ; hoc in calice, quod
manavit ex latere. Nam et illa vetera sacrificia popub
Dei hoc unum venturum multiplici varietate figurabant.
Ipse enim Christus et ovis est propter innocentiam'sim-
pbcis animi, et bircus propter similitudinem carnis peccati.
ter benedictum ealieem dedit dicens : « Hic est Sanguis
» meus Novi Te’stamenti, qui pro multis effundetur in
» rëmissionem peccatorum 4. » Hoc in Evangelio vel lege-
batis, vel audiebatis, sed hanc Eucbaristiam esse Filium
nesciebatis. Nunc yero aspersi (b) corde in conscientia
pura, et loti corpore aqua munda « Accedite ad eum, et
» illuminamini * et vultus vestri non erubescent5. » Hoc
enim si digne aecipitis, quod pertinet ad Testamentum
Novum, per quod ætemam hæreditatem speratis, tenen-
tes mandatum noVum, ut vos invicem dibgatis, habetis
in vobis vitam. 111am enim caraem sumitis, de qua dicit
ipsa Vita : «Panis, quem ego dedero, caro mea est pro
» sæculi vita, » et : « Nisi quis manducaverit camem
» meam, et biberit sanguinem meum , non habebit in se
»vitam6. »
Et quidquid aliud multis etdiversis modis in sacri-
ficiis Testaménti Veteris pr®nuntiatum est, ad hoc unum
pertinet, qùod Novo Testamento revelatum est.
III. Accipite, itaque, et edite Corpus Christi, etiam
ipsi in Corpore Christi facti jam membra Christi. Acci-
pite, et potate Sänguinem Christi. Ne dissolvamini,
manducate vinculum vestrum. Ne vobis viles videamini,
bibite pretium vestrum. Sicut hoc in vos convertitur,
cum id manducai et bibitis, sic et vos in Corpus Christi
convertimini, cum obedienter et pie vivitis. Ipse namque
sua jam propinquante passione, cum Pascha faceret cum
Discipulis suis, acceptum panem benedixit, et ait : « Hoc
»est Corpus meum, quod pro vobis tradetur3. » Simdii
psal. cix, 4.— 2 Gen. xiv, 18.—r.3 Lue! xxit, 19.— * Ma uh. xxvi, «8. —
___ 9 j Cor* x i 2^.9^. - — ih [d, y, 8. — U Mattli. xm , 33
(a) In Codice foì. 4. p. a. inscriptus : Incipit aìius de Sacramentis in
eodem die. Sermonem hunc illuip Pulo, de quo Augustinus Edit. Maur. T. V.
Senn. CCXXVili. Sermonem ad altare Deidebemushodie Infantibus (nov
e l l i Christianis) de Sacramento Altaris. Et fortassis ille est, quem Possidius
in Indiculo. Opp. Angustiai T. X . cap. 10. notavil: De Eucharistia. Pulchra
est ad S. Communioncm Praiparatio, locanda in Edit, post Sena. CCXXflII.
IV. Habentes ergo vitam in illo in carne una eritis
cum illo. Neque enim hoç Sacramen.tum Christi corpus
ita commendat, ut nos inde sejungat. Hoc namque
Apostolus in Scriptura sancta praedictum esse commémorât
: «'Erunt duo in carne una. Sacramentum hoc,
»inquit, magnum est; ego autem dico in Christo et in’
» Ecclesia7. » Et alio loco de bac ipsa .Eucharistia dicit :
«Unus panis, unum corpus multi sumus8. » Accipere
ergo incipitis, quod et esse coepistis, si non indigne acci-
piatis, ne judicium vobis manducetis, et bibatis. Sic
enim dicit : « Quicumque manducaverit panem aut bibe-
» rii cabcem Domini indigne, reus erit Corporis et San-
» guinis Domini. Probet autem se ipsum homo, et sic
» de pane illo edat, et de calice bibat. Qui enim mandu-
» cat et bibit indigne, judicium sibimanducat et bibit9. »
V. Digne autem aecipitis, si a malæ doctrinæ fer-
mento caveatis , ut sitis « Azymi sinceritatis , et; verita-
» tis10. » Aut si fermentum illud cbaritatis teneatis,«Quod
» abscondit muber in farinæmensuris tribus, doneefer-
» mentaretur totum11. » Hæc enim mulier est sapientia
Dei, facta per Virginem in carne mortali, quæ in to to
orbe terrarum, quem de tribus Noë filiis post diluvium
reparavit, tanquam in mènsuris tribus suum disséminât
Evangebum* « Donee fermentaretur totum. » Hoc est
illud « Totum, » quod græcc dicitur « Holon (c)* » ubi
custodientes vinculumpaciseriti6 secundum totum, quod
« Catbolon » vocatur, et unde Catholica nominatur (d).
SERMO IV.
De Paschate. (e)
SYNOPSIS.
Christus agnus et leoi
Sieur, veritas per Apostolos sonuit, et « In omnem tcr-
» ram exivit sonus eorum * atqtte in fines orbis terræ verba
» eorum12; Pascha nostrum immolatus est Christus13. »
De quo anté Propheta prædixerat : « Sicut ovis ad im-r
» molandum ductus est, et ut agnus coram, qui se ton-
» deret, fuit sine voce,,sic non aperuit.os suum14^ » Quis
est iste? Nempe ille, de quo sequitur, et dicit : « In hu-
» mibtate judicium ejus sublatum est. Generationem ip-
5 Psal. xxxiit, Joan. vi. 5a 54 . — 1 EPhes. v , 3a .— 8 1 Cor. x, xy.
,1 12 Psal; xyjiti, 5 . — 13 Rom. x, 18. — 14 Isaï. x.m, 7-
— (b) Lego abstersi. — (c) ÖX0». KotÖoW — V) Videtur excidisse : Ê *
clesia. — (e) j n Codice Foi. S. inscriptus: Incipit alius de eodem die
Sermosancti Augustini ep. Fortassis exlcmporalis, et e repentims, quales
S. Doctorem sukinde habuisse narrat Possiduis Vitoe cap. 7. sed digaus
ejus ingenio. Editioni inferendus post Sermonem CCXXIX.