SERMO VI.
" D e Ascensione Domini I I 1 ,
In Manicheeos.
YSermo.pulcher admodum et eloquens ; legitur in duobusCodieibus,
ncmpe u , fot. 22 7 , et iu , fol. 4 1 . Non forai certe Beato Angustino,
cujus'nomenpraferl, indignus, nisi obslarat elegantes nimium et
rotunda sententia ; unde nulla styli convenienlia. I/ium saneto
(Leoni ir Untere mallem, si adesset alicujus Codicis auelorilas. In
dubio sufficiai annotare nonpralereundumesee levitar, sed attentine
legcndum. Locus ejus i n Appendice post pracedentem cura numero
de Ascensione v i l i .
S Y N O P S IS .
A n g elu s ad Mariani : a S p iritu s sanctus superyeniet in t e , e t ìritHus
® Altissimi ob umb rab it tibi ; p r op t c re a q u o d nasce tu r e x t e Sanctum
» v o cab itu r Filius D e i (c). d
IV. S ic passum C h r is tum neg as u t genitum diffidas ; s ic mor-
tu um , s ic sepultum abjnras, sed to tum p re s fig iis asseris colonatum.
O ciec a p er fid ia i q u id v e rum a te p o tu it p r e d i c a r * , qure ipsam
verita tem c r ed is potuisse mentiri ? A u d i ipsum Dominum Christum
d ic en tem : a E g o sum v ia , v er ita s e t v ita (<*).» Sed d jc jn ih i ; quid
os culatus e s t Judas in gra tu s? hominem, a n imaginem obumbratara?
c a rn em , an ipsam substantiam co rp o ralem? Q u id m ile s te r ru it?
qu id vinculis duris in se ru itS .q u id Pilatus a u d iv i^ q u id flag e lla vit?
qmd coronam illam e x v ep ribu s contextam c a p ite pio p rettìHt e t
g e s ta v it? q u id Judaeus felle e t ac eto p o te n t ? q u id m ile s in Jigno
suspendit? S i Christiis umb ra fu i t , b asta fila pro fani mililis umbras
d iv e rbe rav it? Quid Jò seph a lle a b Arima th ia obsequcntissitóuS D isf
cipulus sindone munda c o n te x i t , au t qu id in s p u l e r ò p o su i fc s i
veruna co rp u s in Christo non fu i t ? E r g o ne c J u d a s , q u i tratìidit
p e c c a v i t , q u ia , u t d ic is , non Deum t ra d id it , sed jfigu ram } n e c
Judaeus homicida d e ìiq u it, n e c miles profanbs<sacrilegium perpe-
tra v it, quia non Filium D e i, sed imaginem y a cu am c ru c ifix it . /Faj-
sitas e rg o omnes a b s o ly i t , quia non potest r eu s teneri, c r im in is ,
q u i nihil o c c id iu E tu b i est q u o d A po sto lu s a it : a S i enim eogoovis-
» sen t, nunquam Dominum glori® crucifixjssettt(e).* Q u id insania,
o inimice v e r ita tis? C u r nebulosam fidem tuam de ip ls ita te cona-
p onis? c u r non solum t e , sed e t alios decipis e t o c c id ls ? fiu r h omin
e s a Christo a lienare co n ten d is i S i enim Christus mesntRusesLftt
Divinitas v it ium falsitatis in cu r r it , e t m u n d u s 'in p e e c a to remansit,
ne c diabolus rcus est q u i p er fe c it.
V . N empe mine « I n nomine Je suomn e genu flc c titu r cmlestium,
» ter re strium, etinfè rn o rum (f).» Nempe a Omnis lin gu fc o ù fite tu r ,
a qnia Dominus Jesus Christus in g lo r ia est D e i P a t r is (p)ya> sìeut
Apo stolus d ic it : « E c c e Christo,e t te r ren a serv iiitìt e t Cttlqstia^Nnm-
q u id si fa llito r saeculum, h eb e ta vit e t ccelum ? S i homines e r r a n t ,
numquid e t A n g e li nesciunt qupra adorant ? A u d i ipstun D ominum
increpantem D is cipu lo s , a tq u e dic en tem : « V id e t e , inquit,. manus
» meas e t p ed e s ; p a lp a te e t v id e te , q u ia sp ir jtu s ca rnem e t ossa non
» h a b e t , s icu t me videtis h ab ere (A). » V id e ., v jd e ;, -o perfide,
Chris tum e t manus monstrantem e t p ed e s , u t m em b ro -su a „.non
tantum o cu lis , s ed e t d igitis.offerat con tre ctand a . S i ig i tu r Chris tus
umbra fu it , unde in v acuis ossa f ig u r is i unde in ter tenues sums
c a ro contrectabili6 ? Quid iu p re s tig io solidum rep e r itu r? ' q u id
com pactum i n a t t e soluto tenetur ? « P a lp a te j inquit, e t v id e te ,
» quia spiritus ca rn em e t ossa non,habet,, s icu t me y id et ish ab pre . »
O c a ro v e r a , qu® co n tre c ta tu r, c u f m a n p s im p r im itn r , u b i ap p aren
I._ Dies Ascensionis, dies laetitiìe. II. Detestabfiis Maniclneorum error. ID.
Virgo Maria concepii et pcperit. IV. Cliristus ut vere natuSj sic et vere pas-
sus. V. Christus resurgendo veram cameni demonstrat.
I . F r a t r e s d ile ttiss im i, dies isti coelestes, qu ib u s mo rtales in
Christo resurgunt, hetitiam imitantur angclicam, e t a vob is cx igu n t
devotissimi con ventus frequentiam, e t a nobis expetunt spiritalis
alloquii, tanquam n itid i,co n r iv ii paraturam. Sre se »p o s t laborem
requies nov a p e rm it tlt 3 ; sie su c cu r ru n t refr ig e r ia fatigatis ; s ic
post, mo rtem vita , post tenebras lu x , post amaritudines mundi
coslestis dulcedo con sequitur, s i in h o c speculo fides non d erelin-
quit u r , sed ten e tu r ; s icu t in E v an ge lio s cr ip tum est : « Qui p erse-
» v e r a v e r it usque in fin ero , hie salvus e r i t (a). » His d ieb u sp o s t
rcsu rre c tionem suam Christus est conversatus in mu n d o , cum ca r-
nem suam redivivam e x mo rtuis iipmortalitatjs honore v e s t ire i, et
Deus in te r homines approba tis v ir tù tibus h ab itaret : n e c ali ter posse
t c a ro glori fic a r i, nisi ante ap p ete re t c ru c ili g i. Qu® ig itu r causa
fu e r i t , u t post resurrec tionem suam Christus quadraginta dicbus
con ve r sa retu r in steculo, pau lisp er audite.
I I . Po sse t, F r a t re s charissimi, du bia semper mo rtalita s a c r e rum
nescia d iv in a rum , resurrec tionem Domini Chris ti a u t falsam exis-
tim a r e , si mox de s epulcro ascendisset in c c elum , au t imaginariam
e t illnsoriam c r e d e r e , nisi earn omnes p re sen tem c e rn e re n t , et
dierum p ro lixità s com p ro ba rc t. S ic de e aT b om a s primus iu e red u -
iu s d u b ita v it. S ic bod ie Manichreorum pagana infelicitas c r e d i t ,
qu ip p è cum n e c na tivita tem D om ini, n e c passionem, ne c mo rtem
v eram eestimcnt, sed to tum studio falsitatis assignent. Non ig itu r
v e r e , inquiunt, g enuit Maria, sed finxit: non Chris tus v e r e , inquiunt,
na tus e s t , sed illu s it , et totum in te r homines artifieii p re s tig io
figura vi t : non fu it , in qu iu nt, in C h r is to v e r a c a r o , sed fa ls a , non
corpus solidom, sed in an e , to tumque, in quiunt, qu od apud homine
s Christus e g i t , non v e r e g e s s it , sed potius s imula vit. 0 detes-
tanda relig io , in qua regna t to ta falsitatis o r ig o , quae rad ic es fid e i
conaris e v e lie re , e t relig ionem ipsam funditus ampu tare ! O misera,
quae a mendacio in c ip isl 0 miseri o r e s , quo s de falsitate sed u c is i
Quae cnim umbras e t phautasmata sequeris, qu id v er ita tem homini-
bus p o llic e r is ? M e r ito s a c ra tua tu rp i , latebrosissime Manichaee,
impudicitiae t ra d id is t i, q u ia fidem s acris v irg ina libus denegasti.
Denique ca rn em tuam in te r ipsa tu a flagitiosa my ste ria polluis, ac
venenum t ib i, q u o d sumas, ex tuis sordibus conficis e t consperg is :
digna pro rsus e x a lte ru t r a foeditate in u tro qu e p o llu tio , u t cum
sacra tu a e x te , qure comedas, polluis, e t ipsa e x tuis sacris turpibus
inquineris.
I I I . C u r ig i tu r non c r e d is , o M an ic h e a obscoenitas, potuisse
p a re re V i r g in cm , nisi qnia relig io tna non re c ip it sanctitatem 1
Ev an ge lium autem d ic it : « Quia inventa est M aria in u te ro habens
» de S p ir ito sancto (b). x> Si ig itu r co r ru p tio n em , pag aniss ime,
in p a r ta V irg in is formidas ti, e t ideo Chris tum natum e x feemiua
e red e r e noluisti, r ed d e m ihi nun c ra tion em, e x qu o semine cu n cta
ammalia te r ra co n c ep it, cum in suis principiis n a tu ra s , formas et
species singulas p a r tu r ire t . D ie u nde ma re fac tum e s t , u t e x e o a v e s
v a r i» e t d iv e r sa na tantiaprorupissen t ? S i ig itu r n a tu ra mundi g ra v
id a jussu D e i v irg o p a re re p o tu i t , a c nullum ib i signum co r ru p t
io n s a c c e s s it , sed sme seminibus semina f e c i t , c u r ter ram illam
s an c tam , id e st V irg in em Mariam, e x q u a Jesus e t n asci v o lu it et
e x ire , non c red is in v is c e r ib o s suis siue v ir o potuisse co u c ip e r e , et
sine co r ru p tionis v itio g en erare? I ta -n c v e ro Christus in M a t re sua
s e rv a re non potuit, quod in te r ra perfe cit? F u g e , fu g e omnino sus-
picionem co r ru p tio n s , ubi audis pra sen t iam majestatis. D ic it enim
t rec en tium vu lne rum c ic a t r ic e s I Offert se examinandam, p ro -
bandam, diligentius considerandam, a c ne fo r te ocul|4 falle rentur,
ac c ed it , e t cu rio sa manet, u t co rp u s c o p t r e c ta r e tu r solidura, atque
omne to llere tu r ambiguum. O div ina d igna tjo l 0 d em en t ia S a lv a -
to r is l In s t itit , u t ex eo maneret h o c q u i c r e d e r e i 5, e t v e l sic p er -
fidus Manichffius e ru b e s c e re t , n e postea mundus e r r a r e t . Videtis
e r g o , F r a t r e s , q u ia d iffic ile .c r e d itu r, quod v erum c o rp u s re s u r -
r e x it a b inferno , nisi quadraginta diebus Christus ta rd a ret in e®cute.
His e rg o festis nostris v én erem u r ca rn em Christi» e t cum Ang elis
canamus : « Deo g lo r ia in excelsis, u t s it in te r r a p ax hominibus bon®
» voluntatis täjfc » Am en .
SERMO YII.
De Pen te co s te I .
Inislud : «R ed d e nobis Uetitiam saluta ris su i, e t S p ir ita principali
a confirma nos (j), » » . <'
Habetur in Cod. Cass. xn, fol. 216, sine nomine ; pracedens saneti
Leonis, sequens sancii Auguslini. Legitur pariler in Bibl. Laurent,
lom. l,fol. 4 0 5 , sed et ibi est inepigraphus. Sufficit ejus lectio ad demonstrandum
hunc nec uni, nec alteri esse tribuendum. Locus ejus
in Appendice post Serm. c l x x x v i i , cum numero de Pentecoste vm .
S Y N O P S IS .
I . Filius Dei in terram missus. H. Christi in terra degentis beneficia, m.
Vicarine Spiritus sanctus demissus e ccelis. IV. Donum linguarum.
I . B e a t i s s im i» J e s se filiu s, Spiritus sancii gratia rep le tu s , dum
D e i P a t ris pr®cepta rito ab unigenito Deo expleta, v erum e t post
(a) Matth. Xxiv, i 3 . — ( i) Id . i , 18. —. (c) Ibid. 35. ^.(iOJoan. x n , 6 . .^ (e) x Cor. u , 8. — { / ) Philip, d , io . — (e) Ibid. n . —
(A) Luc. x x iv , 3g . — (0 Id . n , i 4.— C / ) Psal. i , 14.
R . Id. mal. t- ? Cod. n Id M , . b e .»lone , ex l „ c teew, c e r t, fin»» in fide. L ™
minus bene mitht. — 4 Cod. n ocuhs. — 5 Sensus videtur esse ut ex eo, credent, id est, qui crederet hoc. , ,
Domini in coelos ascensum prtevidens esse iu muudo P a r a c ly ti des-
censum, gaudens de divino imperio , laudis tale emisit eloquium,
p ro u t d ic e re t : Magnum nobis impertiens grati® munus invisus Deus,
u nigenitum Filium suum misit r ed im e re mundum. V en it denique
Dominns e t Sa lv a to r noster non a semetipso, sed P a t ris obtemperans
jussui, P au lo a ttestante apostolo, qui dic it : « C um autem venerit
a temporis plenitudo (a ) ;» cum autem temporum adimpleretur
d in umcra tio , cumque sanct® le g i s 1 a mortalibus e ffic e re tu r dimi-
nutio, cum autem ido lo rum tempia g rassarentu r, in op e re malo
dominante humani g eneris ad v e rsa r io , tu nc « Misit Deus Filium
s suum fac tum e x m ulière,» genitum ex VirginC, « Misit Deus F ilium
» suum fac tum sub lege» u t eos red ime rei q u i de liqueran t sub le-
». ge(5 ).»Ex Mari®, inquit, p ro cedensutero , ille cujus « a summo coeli
» egressio (c) » tribuit ma tr i V irg in i grande munus, dum p a r tu in-
tactus ipsius permansit a lv u s , e t usque ad finem s s c u li V i r g o ap-
pellatur in gentibus.
I I . P erg ens itaq u e gressu in te r proprias c re a tu ra s ipse qui pro
d elictis nostris suam opposuit animam>,.e t . immensis pollens pro-
digiis, v isum red d id it c®cis, cmicans in sanctis mirabilibus, Cura-
tionis salubrem medclam cunctis trib u it ®grotantibus. P e r h o c denique
sanctitatis donum, L a za rum jam foetidum v iv um v e rb o v o ca v it
de spelèo, omne’.per culmen sui nominis faciens p rodig ia in pop u -
lis. « A cu e ru n t adversus eum lin gu a s, tanquam serpentes (d), » ita
u t erig en te s ligne a cru c is v ir g u lta , Esal® adimpleta sint v a ticinia3 ;
s ic enim iu Dominica clamat p ersona : « Vinca fac ta e s t D ile cto in
» co rn u in lo co u b eri, et to r cu la r fodi, e t novellam p ian ta vi, e t sus-
o fin u i u t fa c ere t uvam, fe c it autem spinas (a). » D enique cum ipse
: D ominus noster Jesus C hristus, p e r suam mo rtem, a te rn am mo rtific
a r c i m o rtem, e t p e r c ru c em d e sp ic ere t co r ru p tio n em , infornimi
p red am na v it, noxiorum v in cu la imperio s o lv it, e t die ter tio a mo rtuis
r e su r r e x it , « P ro p te r quod e t Deus ilium su pe rex altav it (f).a
P o st v e ro soles quaterdenos ad G eu ito rem elevatus in ccelis, g rande
donationis munus hodie suis tribu it Discipulis. A d im ple y it enim
quod p romisit, qu od e t in p re s en ti lectione E v angelista r ec en su it :
« S i m e d iligb retis, gau d e re tis , in quit, quia v ado ad eum, q u i me
» misit (g). » P ro u t dic ere t : C um ab iero ad P a t rem cujus p er fe c i
voi unta tcm, cum abiero ad Ing enitum e g o U nig enitus, rogans ro -
gab o e um , e t p ro me vobis v ic a r ium 4 Sp iritum sanctum d ir ig e t
P a ra c ly tum .
I I I . D enique declarato hodie quinquagesimo die, d’urn no x mi-
nu e ret , e t solem vocaret a r ie s , u t dies e ffic e re tu r multip le x, con-
g reg atis in unum, u t d ic tum est, Apo stolis, induti sunt fu lg o re Spiritus
saucti, repletique s cientia P a r a c ly ti « Coeperunt unusquisque
» v a r ia lingua, s icu t Spiritus d abat eis, loqu i (A).» Cum e rg o univer-
sis Discipulis dis tribu ere tu r lin gua v elu t ig n is , astitit D a v id in
medio eo rum p le c tro in cith a ra p er cu t ien s s an c tita tis , e t , con cre-
pantibus liym n is, caneba t cum Discipulis : « Redde nobis l®titiam
» Salutaris t u i , et Sp ir itu princ ip ali coufirma nos (t). » 0 sancta
p rc ca tio , e t Spiritus sau cti o ratio e t illu s tra tio I V o lita v it enim P a ra
c ly ti veniens dignitas, n o n s icuti in Christi baptismo speciem in-
duta, quasi columb am, sed v eh em en ti sonitu universo rum instruxit
eloquium in e a d om o , iu q u a e rant A po sto li con g re g a t i in unum.
Consedente5itaq u e in unoquoque Discipulo, « Coeperunt loqui variis
j> iingu is , s icut Spiritus dabat loqui eis (j). s T u n c impletum quod
dic tum est in S crip tu ris : « Qui aperis o ra mutorum e t linguas ine-
» ruditorum discrtas facis (ft). » '
IV . E r g o , F r a t re s charissimi, aperta sunt h odie o r a universo rum
Christi D is cipu lo rum , ita u t aliquanti lin gu a esseut con fabulati Me-
d o rum, a lii e a qu® ad P a r th o s sunt carminantes eloquia disserebant
in te g ra , u t cive s regionis exter® lin gua i; m u lti colligentes se in
sancta co ron a, Chald®a disserebant a r ca n a ; e s t e r i Arab i® gauden-
te s sibi e t invicem dulciflua e ructabaut c a n t ic a , cum d ic e r e n t :
« R ed d e nobis h etitiam Salutaris tu i, e t S p ir itu princ ip ali confirma
» nos (I). » Cyrenensium v e ro e t A le x an d r in o rum , p lus quarn Salo-
mo niseloquia,movebant d is ciplina v erb a . R e liq u i Vero A p o s to li he-
b r e a cantantcs symphoni® m usa, tales cum Jesse filio c ir cum c in c ti
v er ita tis o rg ano e xultabaut, canentc s v o cem in a lto , q u o d e t in
A lle lu ia ipso dic tum e s t di ree tori D eo : « Ip se est Dominus Deus
» noster ; in universa terra ju d ic ia eju s , quia memor fu it in nobis
» testamenti sui (m).» T u n c JSIamit®, gent es in e ru d i ta , sua lingua
A po stolos loqu i cogno scentes, d icebant ad in vicem unusquisque rai-
r an tc s , u t L u c a s r e fe r t , spiritualis arch ia te r : O mirabile culmen!
« Nonne e c c e omnes q u i lo q u u n tu r G a li la i sunt (n)? » Nos e rg o
« quomodo » m i r e ma gnitudiuis fid u c ia indutos « e a lin gua collo-
» qui audivimus eos in q u a na ti sumus (o), » e t dum ignicomi solis ■
(a) Gal. iv , 4 - — (b)Ibid. 5 . — (c) Psal. xvm, 7. — (d ) Id. c x x x i x — (
(1) Psal. l , 14. — ( j ) Act. 11, 4. — (ft) Sap. x , xx. — (l) Psal. 1 , 1
— (q) Ibid. 5 , 11.
1 Cod, male leges. — » God. errore manifesto pro delicta nostra sua opposuit
anima. .. e t inferios : Salubre... medela... sua morte. — 3 Sic Codex ;
phrasis incompleta. Erigentes, pro erigentibus Ulis. — 4 Cod. vicissa-
riurn. — 5 Cod. male consedens. — 6 l i . J e n . — 7 Id. male dantes. —
dicimus micata esse radia iumatutino, hora® diei te r t ia , forsitan v ino
novello eorum reple ta est anima? Quìdnam ergo a c c id it in G a l i la a ,
u t Discipulorum Chris ti v a r ia in locutione diserta s it lin gu a . M it-
tentes itaque nuntios undique h o c demandabant Ailamit®, p ro u t di-
c e r en t : V e n ite ,cu n c t i ruricol® a c senes agrieoi®, e t v id e te nomen
salub re , quod Spiritus saucti gratia Discipulorum Christi chorum
perfudit omnem. 0 mirabile a r ca n um ! qu o in mundo P a ra c ly ti
diffusa est g ratia, utg en te s qu® erant sine justitia Ingenito darent 7
g loriam p e r Unigenitum ejus in Sp ir itu Sanc to , et nunc e t m a te rn a
Sfflcula s®culorum. Amen.
w w m um H m vw H M tv iH vm um u n tv u um n um u u w m w n n v im it v
SERMO VIII.
D e Pen te co s te n.
Legitur in Cod. Cass. un, fol.2 0 5 . Ejusdem est auctoris ac 11 et n i
hujus Appendicis, ut exor dii similitudine et styli incongruitate manifestum
est. Nunquam sic loculus est sanctus Augustinus, cui lalem
feelum merito abjudicamus. Locus ejus in Appendice Mauririorum
post pracedentem cum numero de Pentecoste ix .
S Y N O P S IS .
I. Spiritus sanctus in Apostolos effusi mirabilia opera narranlur. II. Lin-
gnarum donum incredulos ad fidem excitât, III. Apostoli, gratia Christi ebrii,
inde ardorem sumpserunt ad prasdicandam fidem. IV. Spiritus sancti varia
dona enumerantur. V. Conclusio de mysterio Trinitatis.
I. P o s t miracula tanta s ignorina, post confracta vincala infero-
rum , post contritum mundum suis cum artibus immicum, post
in clytum atque reg a le Ascensionis t ro phæ um, Spiritus sanctus
sidereo p ro fec tus a throno, A po stolorum p ec to ra , u t fu igu r, in v is i-
b ilite r p en e t ra v it , e t igneam sibi parans uniuscujusque in v er t ic e
s ed em , in cu r ia pectoris» u t divinus ar tife x rad ia v it; ex sacrario
v e r o co rd is eorum 'diversas fe cit p ro c ed e r e linguas. Novum mira-
c u li g en u s , novum mirabile s ig n um , u t e x o r e A p o s to lo rum , omnium
g en era nascerentur d iv ersa lingua rum, u t 8, loquente Scrip-
tu ra , audivimus : « Cum fuissent omnes simul in u n um , fac tu s
a est sonus tanquam adveuientis spiritus v a lid i9, e t implevit uni-
a v ersum lo cum iu quo sedebant, e t apparuerunt illis distribuì®
» lingu® tanquam ig n is , e t sedit super singulos e o rum , e t coepe-
» ru n t loqu i variis lin gu is, quomodo Spiritus dabat e loqui illis (p). a
0 sanctificum p e r omnia Spiritum 1 0 v ir tu tis divin® magistrum ,
q u i ita rep le v it apostolicum suo flamine c h o rum , ut omne s , sine
impedimento, lingu® linguas loqu erentu r omnium g en tium! Semi-
nat ig itu r igneus e t sanctifìcus Spiritus in Apo stolorum co rd a ser-
mones, e t u t sapiens adinventor duodecim tibias fidei in organo
p o s ita sn o vo flatu a d im p let , div e rsisq ae spiritualibus cu r ren s in
fistulis, Apo stolis conctis spargi t v e rb a divin® v ir tu tis .
I I . M ira tu r S c y th a , pav et Capp ad o x , Æ g y pti habitat o r iu tota
suav itate scrmonis b eb e s c it , omniumque adven® gentium confusa
ménte m iran tu r , qu od ex o re alieno nesciam audiant v o c em . E t
proprietatem v erb o rum , Apo stolorum in A c t is div ina S c r ip tu ra désignât
: « C om in q u i t , hæc v o x fac ta e s s e t , con vem t mnltitudo , et
a mente confusa e st, quia audiebat illos unusquisque sua lin gu a
» loquentes. Stu peb antad invicem, e t m irab an tu r dic en te s : Nonne
a omnes is ti, qui loquuntur, G alilæi sunt, c t quomodo nos audivimus
a éos loquentes p ropria lin gu a ,'in qua nati sumus, P a r th i e t M ed i,
a e t qui habitant Mesopotamiam, Judæam e t Cappadociam, Pontum
» e t A siam , P hry g iam e t P am ph yliam, Ægyptum. e t C y r en e n , et
a A r a b e s ; audivimus enim eos nostris lin guis loquentes magnalia
a D e i (q). a C u r hæsitas? cu r m iraris, gentium tu rb a ? Q uæris in isto
sacramento, citius cred itu ra d e v o t a ,0. S ed tu Spiritili sancto ” p r e pa
ra m en tem , u t s icu t in A po sto lo rum co rd a divinitus » Spiritus
sanctus pluit manna v erb o rum, ita iu t e palmitem fa c ia l fructifie are
v ir tu tum . E r g o Spiritus sanctus P a t r i e t F ilio coæ te rn u s, ætherea
pro cedens ab aula , igniferis se flatibus ventorum p e r Apo sto lo s c ir-
cum fu d it , et aura spiritualisque pulchritudo Divinitatis ita sec re ta
anim® p en e t r a v it , s icu t primitus invisibilitcr .veniens p e r januas
auris in tra v it, et V irg in is in u te ro hominem fa b r ic a v it .
I I I . V id e te magnum m ira cu lum , F r a t r e s ; satiantnr Discipnli
spiritu ali c ib o , e t u t coelestes incoi® jam v id en tu r in m undo. Rep le t
e) Isat. », 4 -'— ( / ) Philip, ù ,'9. — (g) Joan, xiv, 28. — (A) Act. 11, 4 - —
4 - — (m) Id. crv, 7 ,8 . — (n) Act. u , 7. — (o) Ibid. 8. — (p) Act. 11,4-
8 Cod. male nunc. — 9 De hac versione Spiritus validi... usi sunt sane :
tus Maximus Taurinensi?, et Auctor quæst. Nov. Test, apud Sabathier tom. ni,
p. 5oo. — >° Forte quid quæris? lector videbit. — 11 Cod. male Spiritum
sanctum. — la Id. divinus et.