mus in civitatem , et venimus ad abbatem #oannem ;
deinde sedendo, cmpimus loqui de visione, quam viderat
in Oratione stando. Dicebat pt. de abbate Sisoy (i), quod
nisi cito manòs deponerel, quando slabat ad Orationem ,
ad superiora rapiebatur mens, oj us. Si ergo contingebat
aliquos fratres cum eo orare, festinabat cito deponere menus
suas , ne raperetur mens ejus in Oratione. Dicebat
etiam alius scnex, quia assidua Oratio cito corrigit men-
tem. Dicebant quidam sanctorum Palrum, quia sicut impossibile
est, ut quis videat in aqua lurbida faciem suam,
sic et anima, nisi purgata fuérit a peccatis, contemplari
Deum non potest. Audisli, Mater, quod abbas Sisoy, nisi
cito dimitteret manus suas, rapiebatur contemplation^
Orationis. Quare rapiebatur? sine dubio quia mortificatus
erat. Audiat ergo, rogo, dilectio tua, quale Studium Paulus
monachus habuit orandi, quod in ecclesiastica Histo-
ria scriptum habetur.Fuit iste Paulus de Lybia in Scetim
non minus quingentos monachos habens, qui nihil opera-
batur, nisi tantum quod ad esum sibi sufficcret. Orabat
autem solummodo, et veluti quoddam tributum habens
sibi impositum, trecentas Orationes, id est «Pater nosier,»
unaquaque die Deo reddebat, et ne unam dimitteret forte,
trecentos iapillos in sinu suo ponebat, et pro singula Oratione.
perfecta, lapidem de sinu suo extrahebat ; expcn-
est làstifia spiritualis, elhetns amor; contra acediam vero
forlitudo'assumenda est, contra avaritiam est adhibenda
largilas , centra superbiam burnì li tasest pràeponenda, conira
sis'(a) vero lapidibus, Orationes sciebat esse completas.
Multum igitur nos debemus humiliari, qui et longe ab
illorum meritis, quorum superius mentio facta est, dista-
mus, et sic prompli ad Orationem faciendam, ut illi (3),
non sumus. Oratio enim juncta compunctioni magnae vir-
tutis est. Volo quoque ut solerter attendas, quod Jesus
Christùs ac Salvator noster, volens orare, ascendit in
montem. Ideo Jesus oraturus in montem ascendit, ut tu
orando in montem conscendas ccelestem. Nequaquam
enim omnis, -qui orat, in montem ascendit. llle vero qui
mortem inimici sui quaerit, aut rè$. inimici, ut honorabi-
lior in hoc mundo esse possit, nequaquam ascendit in
montem coalestem. At e contra qui in Oratione pro remedio
su® anim® , vel pro alienis peccalis Dominum de-
precatur, iste absque dubio iu montem, sicut Jesus, oraturus
asceiìdiù Vide, ut h®c legas ; attende , Deo dicala ,
ut ordinate de mortificatione venias ad corapunclioneni,
et compuncliònem habéndo, nosse et haberè possis mo-
dum orandi.
CAPUT XI. .
De Pugna 'vitiorum ad versus virtutes , et quomodo
extirpancla sunt vitia et inserendo: virtutes.
Et quia lucide nonnullis instrucla es virtnlibus , restat
ut mente diligenler atiendas quot sint (4) luctamina vilio-
rum adversus virtutes. Magnum namque (5) est certamen
vitiorum adversus virtntes.Tunc enim poteris omnia vitia
pugnando superare, cum divino auxilio, si contra singnla
vitia virtutes opposueris, Soletenim pugna vitiorum adversos
virtutes ad profeclum hominis venire, quia per illud
certamen mens exercitatur, et a rebellatione (6) peccato-
rum purgatur. Contra singula quoque vitia virtutes sunt
adhibend® ; contra luxuríammunditia cordis est adhibenda,
contri iracundiam patientia est opponenda, contra timo-
rem est fiducia mittenda, contra torporem vero zelus ap-
ponendns est, contra tristitiam quoque malam adhibenda
odium vero charitatis virtus est assumenda. De hoc
enim certamine Paulus dicit apostolus : «Caro concupisci
» adversüs spiritum , Spiritus autem adversus carnem. H®c
» eniro sibi ihvicem adversantur, ut non qu®cumque vultis
» illa faciatis*. » Et tu , Deo dicala Maler, h®c legende , et
memorisi commendando, stude contra hóstis antiqui insi-
dias viriliter dimicarei Si te somnolentia gravat, stude il-
lam vincere vigilando', quia somnolentia per vigiliam des-
trnitur. Si te delectat balneorum usus, venial tibi ad
memoriàm bentos Jacobus, frater Domini, qui primus post
AposlolosHierosolymorum rexit ecclesiam, de quo Josephus
narrat quod nunquom carnes comedit, nec balneo usus
luit, nunqnam linois vestibus fuit indutus. nec caput secundum
consuètudinem su® gentis oleo Onxit. Si delici®
in delectationè libi eveniunt, propone ante tuos oculos
Joannem Baplistam, qui luit in utero matris su® sanctifi-
catus, de quo Dominus dicit £,« Inter natos mulierum non
»surrexit major Joanuo Baptista*. ». Narrat de eo sanctus
evangelista Malth®us, quod mel sylvestre et locustas ede-
bal. Si enim ilìi, qui in te pecccat, et qui tibi detraili t aut
ma ledi ci t , vel in aliquo l®dit, ignosCere non potes, sicut
1 vis, veniant ad memoriali) tuam quanta et qualia pro te
passus fuecit Dominus Jesus Christus. Pro tefactus est homo
mortalis, corruptibilis et passibilis, qui immortalis et impassibili
semper erat Deus. Assumpsit enim pro le carnem
ex Virgine, in qua paterelur et moreretur. Pro te quoque
ilagellatus est, alapisc®sus, sputis linitus, spinis corona-
tus, ad extremum ètiam fuit crucifixus. Pftì- te h®c omnia
sustinuit Christus, ut lo a diaboli poteState eriperet; pen-
deiis enim prò te iti cruce, quid dicebat? «Pater, ignosce
» illis , quia nesciiint quid faciunt5.» Ille igitur qui'(^) sine
peòcatò occidèbatur, pro suis inimicis exorabat, et tu si
aliquam molestiam pateris ab aliquo, si non potes ex loto
corde dimiltere, credo quod ista , qu® narro, si subtilitér
cogitare volueris, ex totà ménte facile dimiltere poteris.
Il®c enim meditando et mente discucendo , poteris iram
vincere, poteris omnes diligere , poteris omnia Dei pruj-
cepta incunctanter adimplere, qui dicit : « Diligile inimicos
» vestros ; beneficile his qui odcrunt vos, et orate pro per-
»sequenlibus et calumhiàntibus vos4. » Si tibi advonerit
voluptas vagandi, recole quod jam mortuacs cum Christo.
Nnmquid homini crucifixo venit voluptas vagandi ? Non ;
quia nihil cogitai qui ad mortem tendit, nisi de morte sua.
Et tu jam mortua’ eshuic mundo. Vide ne tu illi, aut ille
tibi resuscitet. Dicpotius cum apostolo Paulo: «Mihi mun-
» dus crucifixus est, et ego mundo8. »H®c vero cogitando
vagationem mentis vincere poteris. Audi quid ipse Apostolus
de pugna vitiorum adversus virtutes dicat vel doceat :
« Si autem spiritu facta carnis mortificaveritis, vivetis6.»
Tu autem si vis vivere cijjjn Christo, mortifica per virtutes
òmnia vitia. Per charitatem mortifica avaritiam, per gau-
dium tristitiam , per pacem extiqgue discordiaih, per pa-
tientiam mortifica superbiam, per bonilatem occide mali-
tiam, per mansuetudinem extingue ferocitatem, per con-
tinentiam mortifica intemperantiam, per castitatom occide
impodiciliain. Si istos actus carnis mortificaveris, sino dubio
perenni helilia cum Angelis in coelis frueris.
CAPUT XII.
De Studio legendi Scrìpturas.
N o n est in his diu morandum, quia transmitlo Cbnrita-
tem tuam ad lalissimum campum divinarumScripturarum,
ubi(i) quod hìc deesse tibi decernis, si solerter perquiras,
invenies.Quapropterdeprccor dileclionem tuam, ulstudium
semper in te crescat legendi. Nhllus enim, ut puto, polest
Dei perfeele nosse præcepta, nisi qui legendi continuum
habet Studium; quia quanto quisque in divinis Scripluris
magis assiduus fuerit, tanto majorem ex cis intelligcntiam
capii; sicut terra, quanto magis excolilur, tanto amplius
fruclificat. Nàm quamvis tardimi quis (p) scnsum habeat,
aliquid tamen discere potcrit ex Scripturarum mysleriis ,
si assiduitatem legendi habucrit. «Qui enim habet, dabilur
»ei, et qui non , jam quod; videi or habere, anferetur ab
»co1 ; » id est, qui habet Studium legendi , dabilur cliam
illi et inlelligendi facilitas, et qui non habet Studium legendi
, etiam quod videtur habere, id est, quod naturali-
ter bonum inlelligit, propter ignaviam ejus auferelur ab
eo; et sicut ille qui tardus est ad inlelligendum ,, pro sua
bona intelligcnlia vel in tentatione recipietgloriam; ita ille
qui talentum sibi datum negligit, condemnabitur. Qua-
propter admoneo charitatem tuam, ut Studium habeas
legendi. Qu® enim nescimus, ox assidua Leclione discimus,
quia omnis profectus ex Leclione procedit, quia dicitur :
• Oratione continua a, vitiis mundamur, Lcclionib.us inslrui-
mur; utrumque bonum est si liceat; ..si non liceat, melius
èst orare quam legere. Quicumqne vult cum Deo semper
esse, frequenter debet orare, et frequenter legere. Nam ,
cumoramus, cum Deoloquimur; cum vero.legimus, Deus
nobiscum loquitur. » Si hæc ita sint , o Deo dicala Mater,
necesse est tibi orandi legendiqne Studium habere. Lectio
enim cognitionem Dei administrât, .Lectio lencbras ignoranti
® fugat, Lectio homini scienliam confort; Leclione,
Dei Studium omniumque virtutum amor nutrilur ;:perLec-
tionem cognoscere potes , qualis bcatiludo, qualis gloria ,
qualis (3) sit claritas qu® proinittilur Sanctis omnibus et
eleclis. In Leclione cognoscere potes qualis poena, qualis
luclus, quale supplicium imminet malis, injustis et impiis
hominibus. Per Lectionem cognoscere valcs, quid audiluri
sunt boni vel mali in die judicii. Malis enim a Domino di-
cetur : « Ile, maledicli, in ignem æternum, qui paralus est
»diabolo et Angelis-ejus* ; » bonis vero dicetùr : « Venite,
» benedicti Patris mei, percipite regnum quod vobis para-
» turn est ab origine mundi8.» Hæc enim omnia Lectione
continua discimqs. Lectio enim administrai, quomodo prospera,
quomodo adversa tolerare debeas. Quapropter sub-,
jungendum est hìc aliquid , quod in exemplis sanctorum
Patrum legi, qui infirmitates vel omnia adversa pro Christi
amore patienter tolerare studuerunt. Ilæc legas, hæc memori
® commendes; illos totis viribus imi tari stude.
CAPUT XIII.
De Admonitione Tribulationum et Iri/irmitatkm. ■ *
H o r t o r igitur , ut si Infirmitas vel contraríelas tibi ac-
ciderit(4) , quatenus perfici valeas , scire qualitcr tribula-
tiones ouinesque Infirmitates tolerare debeas, te oportet.
* Matth, x iii, i r . — 5 Id, xxv, 4 i . — 8 Ibid. 34. — * Apoc. ui, 19.
Lectioni esto dedita; ibi enim invenios : « Ego enim quos
•® amò. corrigo et castigo *. » Si Dominus quos amut corrigit
et castigat, ergo et I t i , Mater, ama arguì et casligari ab
ilio. Qualiscumque infirmitas tibi advenerit, gratanti animo
snscipe illam. Volo tibi unam rem de Historia Tripartita narrare
■ (1) Cod. male vet. (») Deest quis in cod. — (3) Cod. qua. —
(4) Hic quædam deesse videntur, qualia forent ista : Patienter toleres;
quitus ut perfici valeas, etc. — (5) Deest ita in cod. — (6) 'Cod, calis eràt
, quam subinde volo ut legas et memori® commendes.
Fuit Benjamin senior, qui valde clarior habebatur, dono
Dei ila (5) dilalns, ut sine mcdilationo, sed solo taclu
manùs, aut olei ùnctione,factaoraìiono, sanarci ®grotos.
Hic ferlur incidisse hydropicam ibfirmilatem, et tantum
éjus corpus intumuisse, ut non posset per januam colini,e
su®, in qua habilabat deferri, nisi tabulae ante posit®
'sublat® fuisscnl. Hic ergo passionissu® tempore, pene octo
mensibus ante mortem, bene in sella latissima sedens cura-
b'at solòmnitcr ®gròtanles, non graviler Ferens quod su®
®griludinì non prodessèt, sedetiain circumdantes'cohsola-
batur, et deprccabatur, ùt rògarent Deum prp anima eins,
et de Corpore non curarent, quia , dum sanus esset, nihil
sibi profuissc dicebat. llunc Benjamin imi lari stude, 0 sa notissima
Maler; in omnibus Infirmilalibus luis, semper
gratias Deo stude referre. Audiat dilòclio tua de beato
Stephano monacho, qualiler in Infirmilalibus gratias Deo
sluduerit reddore. Stephanus autem, qui circa marc Oceanian
habitabat,'perfecta degens et integra conlinenlia ,
circa scxaginla annos probalissimus monachus fuit. Fuit
autem et Antonio magno nolissimus , et amantissimus , et
sapiens, locutione sua vis et utilis. Tristantium consolaba tur
ánimos, et lacrymantes revocabai; si et necessaria Tribu-
lalio perveniret sibi, malis eral gaudens in(6) propriis. Dc-
nique dum in infirmilalem incurabilem pervcnissel, et
medici putrida (7) verba dicerent, ¡lie lamen manibús opc-
rabalur, palma rum plectcns folia , et pr®scnlibus persuádeos
, ut de rebus hnjus mundi non dolcrent, nèque aliud
cogitarcnt, nisi de bono fine. «Deus, inquit, qui fecit
cuncla qu® utilia sunt, ipscsit cogitatici nostra. Ego autem
novi; hujusmodi passiones pro peccatis eveniunt, et'melius
est hìc pcenamsolvere, qiiam postmortem ®tcmarSúp-
plicia sustinere. » Stude ergo ila similiter, 0 Maler Deo dicala,
dicere, qu®cumque Infirmitas aut alia contraríelas
libi evenerit. Considerare quoque summoperc debemus,
si illi qui sancii et justi erant, Domino prò Infirmilale et
Tribulalione gratias referebant, quanto magis nos qui pec-
calores sumus, Infirmitates et Tribulalioncs amare dpbea-
mus, pr®sertim cum Apostolus dicat, quod « Per mullas tri- -
»bulationesoportet nos intrare in rcgnùm Dei8?» Amand®
suntTribulationcs; cum graliarum actione a nobis tolcrand®
sunt Infirmitates, q'uatenus hxrcdcs regni ccelestis eflìci
mereamur. Peccator enim qui in noe mundo flagellar! non
meretur, in inferno ®ternaliter torquebitur. Optandum
nobis est ergo , 0 sanctissima Maler, ut in hac vita dum
vivimus,Tribulaliones et Infirmitates pro Christi amóre, et
pro remissione peccatorum nostrorum libenli animo susti-
neamus. Scire namque debet dilectio tua, quibus modis
Dominus hominem ilagcllat. Primo modo flagellai ad pro-
balionem , sicut ilagellatus est Job et Tobias. Ad hoc enim
flagellati sunt, ut probali essent et manifesti, ab aliis ob
causam exempli imitandi, ut eorum cognoscentes patien-
tiam , illos unitari studeamus. Secundo modo Deus hominem
flagellai, ne se in superbiam extollat,velinsecuritate
ponat, quod ad Sanctos pértinet specialiter,. sicut beatus
apostolus Paulus, qui de se ipso dicebat : «Datusest mihi
• stimulus carnis me®, angelus Satan®, qui me colaphizet6;»
Quiposlquamcognovit quod salubre illudfuisset sibi flagol-
lum, dixit : « Liben ter gloriabor in infirmitatibus meis, ut
»inhabitet in me virtus Christi’ . »Ter tio modo Deus hominem
flagellai propter peccata, sicut paralyticum, cui dixit:
«Remiltùntur tibi peccata tua8;»deinde subjùngit: «Tolle
— 5 Act. XIV, a i . — 8 a Cor. xn , 7. — 7_Ibid. 9. — 8 Matth. ix, a.
in gìadiis propriis. — -(7) Sic cod., eo forte sensu quod dioerint yerba qu»
. pulredinem mox fùturam prxuuntiabaut.