Paulum Apostoli,8;coiequaret, qui ut cogitat sanctq^Pei ser-
vosnecare, sanctorum fidelium jugurn suscepit, et Ma-
li_ixi gister offici tur Genlium, forma Martyruui, formido dajmonum,
iudullor criminum, fonsquo cunclaruin virtutum.
Et quidmiramur? Numquid super astra coelorum non vo-
lavit, quando tribus diebus et noctibus non manducavi!
nec bibit*?numquid Deum luncfacie ad faciem non vidit*,
siculi est* ? Rapitur piscator fidelium, ut bene agnosceret
secreta ceelestia, ut Ecclesiarum fnturus doctor inter Àn-
gelos disceret, quod inler homines super omnes prasdicare
SERMO LXXX.
Oe Communi Apostolorum.
Exit lue sermo ex Bibl Mdil. , Codi. x,fol. 5o. 'Sitanti deberet. Petrum denique, Andream et alios , per quos
ceeteris in appendice post sermonemMaurinensem ccxxu, curri
numero de sanctis Apostolis n.
SYNOPSIS.
I. Apostolorum grande encomium. II. Ignóbiles fueruntet
peccatores, unde nobis fiduciae datur occasio. III. Tales missi
sunt, ut appareat virtió Dei.
operatus est salutem in medio terra}*, non de magnifico
foro Justiniani, sed de simplicitate piscatoria legirausas-
sumpsisse. Ilocaudientes sapientia mundi inflati miranlur,
sed non convertuntur ; mirantur quomodo non reges , non
Romanorum senalores, non philosophos,non divites, non
sagaces,nonmalilia plenos, sed pauperes et indoctos pisca-
tores, inerudilos liberalibus disciplinis ; non peritos grammatica,
non arma tos dialectics, non inflatos rhetorica ,
sed piscatores cum tunica simplici, sine pane, sine virga,
sine pecunia, sinecalceamentis 7, tantum cum retibus fidei
visit, ut ex omni genere infinitos pisces colligerent*.
I. ÀPOSTOLi'aamque. fralres diarissimi. sapientes pas- HI- Sed dicet qnis : Quare indoclos sic elegit Salvator?
. tores Ecclesise militantis ! potentes daces pastoresque Nomquidnon et pro omnibus carnem ossumpsit?Cu)ns;rei
Ecclesia! triumphanlis, eterni Judicis assessores, illumina- causa est: nani ideo tales elègit, lalibus potestatem tribuit,
toresque.dominici gregis hodie pro nobisin ccelis intcrces- sic idiot® et illitterati mittuntur ad praedicandum, ne es
sores facti sunt; gaudeamus ; tales namquo decebat humani credeolium Tel virtute bumana , vel eloquentia , non doc-
generis doctores constilui, qui et dulces essent, potentes, trina Dei fondata (3) putaretur. Sic pauperes et in octi
et sapientes; dulces, ut infldeles et rebelles dulciter reci- mittuntur, in tantum ut Apostolis nemo pauperior appa-
perent; fortes, ut forliter protegerent; sapientes, ut sa- real. Mittuntur ; terram simulacmare , Graeciam simul ac
pienter perducerent per viam quie nos ducit ad patriam. Barbarianij omnemqoe prorsus, quanta est sub sole , re-
Talfbus namque dedit Deus potestatem super naluram, ut gionem quasi volantes, circuiernnt; non simplici labore,,
eameurarent; super dsemonia, ut ea subverterent ; super vel in vanum itinera percurrentes, sed.peccatorum spinas
elpmenta, ulea mutare«; super animas, ut eas absolve- pariter evellentps, verbum veritatis ubique seminante, ,
rent; super, mortem, uteam contemnereul; super Angelos, errores effugantes, veritatem reducentes, ipsos homines
ill corpus Domini consecrarent. Quapropter, 1'ratres dilec- quasi ex dasmonibus Angelos ifeceruni. O quam mirabiles
lisimi, sanctorum Apostolorum solomnia celebrantes , fluvios sapiential et scienti* Deililli,nobis genuernnt, et
sanctitatem , et gratiarum plenitudinem, et vitam, et con- sanitalis et virlotis fructum copiosum obtnlerunt I Tlam
versationem Christi in eis tanquam in speculo relucentes sicut, adveniente luce diei, egritudini»: alleviantnr ,:ho-
agnoscimus; et sicut sol in suo splendore, et sicut rosa in mines a somno excitantur, aves garrinnt, bestiài ad ,1am
suo odore, et sicut ignis in suo calore, sic Christi vita in hula lugiunl; sic sanctorum Apostolorum luce adveniente,
sanctis Apostolis relncebat. Isti etenim sunt, quos elegit mundus ¡edificalur in credendis, fracuudatnr in operibus
ante mundi constitutionem* ex abjectissimisetexinexper- bonis, allevialur a peccatis, excitatur a nogligenlils, ‘ani-
tissimis, ut ex eis nobililarentur et multiplicareotur cla-
rissima eloquia, preclarissima ingenia, et copiosissima
signa et miracula. Àttendite igitur, fratres , attendamus et
nos. Quid Apostolis potentius, quid eis mirabilius, quid eis
glorioses? Numquid eis mare et terra non (1) obediunt?
numquid non per eos mortui resurgunt, leprosi curantur,
caeci illuminantur ? numquid in ccelo et in terra signa et
prodigia non operantur, in tantum, ut a In omnem terram
» audiatur sonus eorum, et in fines orbis verba eorum1 » et
virtutes extendantur? Isti namque (2) sunt cardines orbis
terre, columjoae mundi, principes coclorum, Angelorum
preceptores, lux mundi, reparatores fidei, «dificatores
divinai legis , amatores virtutum , spiraculum Trinitatis ,
sai terra , dii fortes, supernorum cultores, servi Dei vera-
ces, mansueti, graves, prudentes , irreprehensibiles, piissimi,
immaculati, intacti, in tantum ut qui eos videbant,
admirarentur dicentes : Vere isti sunt homines Dei, quorum
conversalio et vita talis est. Vere isti sunt homines ,
matur ad contempla lionera, eripilur a posna, tenebra
et sic per eos perducitur ad regua ccelorum,.
SERMO- LXXXI.
De Communi Martyrum.
0
Educitur hic sermo ex Bibl. Ædil., Cod. x,fol. 5o b;
unde ponitur in appendicem post sermonem Maurinensem
ccxxvu cum numero de sanctis Martyribus v.
quorum sanctitas et magnificentia per orbem terrarum et
I, Martyrum fortitudo. II. Hæc vel in pace imitanda.
gyrum coelorum resplendet et amplialur.
III. Quis nunc jam desperet aut de humilitate generis ,
aut de maligoitate criminis, cum audiamus peccatores et
I. S a n c to r u m Martyrnm, fratres ¿ilarissimi, solemnia
ignobiles ad coelestis grati® fontem sic ascendisse; utetiam celebramus, qui non solum preliosum sanguinem suum
piscatores regibus prseponeret, et persecutorem Ecclesia} effuderunt, sed eliam mentis dolorem in necessitate proximi
1 Ephes. 1, 4. — 2 Psal. x
(1) Deest no n in cod., e t sic dcinccps. — (a) Cod. denique. — (3) Id . liuin, non virtute divina , sed eloquentia et doctrina hum a)
ne fides crcdcntium non virtute humann , sed eloquentia et doctrina putaretur.
D ei% ,od Jaeerent, putaretur. Aliter sic Xegi posset : ne fides ereden-
229
portaverunt. 0 quam gloriosum sanctumque (i) supplì- buerimus, martyrii palmam non tencbimu: Sine ferro et
cium! Nam illos examinat, ut nos Crfidiai; illos conterit, sanguine martyres esse possumus , si patientiam in animo
utnos acquiral; illorum eliam trucidatus, nostros vult esse- custodiamus. Quamvis enim occasio persecuiionis desit ,
profeetns, quia Martyrum merita nostra vult essesuflragia. habet enim scraper sancta ma ter Ecclesia inarlyrium ; quia
Quid pretiosius namque, fralres, qtiam mors sanctorum etsi cargis colla ferro non subdimus , spirituali tamen gla-
Marlyrum, propter quam dimiltùntur dòlicta, destruuu- dio desideria in mente trucidamus ; et sic: Martyribus so-
tur impii, confuuduntur lyranni, clevii iufideles conver-; ciati (7) semper cum Domino erimas. Amen,
tuntar, et eorum merita semulantur cum nostris ? 0 mors
sanctorum Martyrum, delictorum finis, perituris dux salutis,
patientire magistra (2) et ceternse vita} domus ! 0 Mar- — ............
tyres, fiducia fidei mese, quibus laudibus vos praedicem,
quibus vocibus vos exornem ignoro. 0 Martyres, leonibus
fortiorcs , aquilis velociores, voce libera menteque incor-
SERMO EXXXII.
rupta , non armis saeculorum armati,sed fidei! Audivimus
vos stetisse prò nomine Jcsu lortos, sed tortoribus fortio-
De Communi Confessorum, seu de Poenitentia.
res, et pulsantibus, etfrangentibus, membraque lanianli-
bus, ac ungulas cvellentibus (3). Immobiles vos audivimus
permansisse , quamvis diu plaga repetita in vobis fuerit. Abeat hic sermo eductus ex Bibl. Mdih, cod. x , fol. 5i ,
Licet ignis verba et verbera vobis fuerint, licet compago in appendicem cum ceeteris ejusdem originis. Locus ejuspost
viscerum rupia fuerit (4) , licet flammarum incendium prcecedentem.
passi fueritis prò Ghrisli nomine, glorioso tamen triumpho
ad regna ccelorum dccantamus hodierna die collocatos.
Isti denique sunt, fratres diàrissimi, triumphatores vera-
SYNOPSIS.
cès, quos aliquando vidisse in Africa optime recordamur,
catenis religatos, vestibns spoliatos; non tamen culpà,
sed fidé prceclara pedes religatos habebant, qui non a fabro,
seda sole resolvendi (5), et tunc in pace cum eo. 0 pedes
insseculoreligali,sedceleriter et Cito liberati, ad Ghristum
glorioso itinere pércursuri ! Isti sunt viri sancii fortissimi,
terrorem domantcs, spiritual roborantes, virtutibus có-
ruscantés,Terrena despicientcs, ceelestia appetentes. Isti
I. Poenitenti'æ fructus et dignitas. Wf Exhortatio ad facien-
dam poenitentiam. III. Idem exemplis confirmatur.
I . F r a t r e s diarissimi, scire vnllîs, ut-audio j quanta sit
virlus poenitentiæ; Altendite.et dicam, auxilianteDomino,
quod potero. Fructus namque poeniteùliæ aufert qnod
sunt qui occidi possunt, flecti nequaquàm; née sustinere minatur damnatio, et totum confort qnod promittit sains,
falsa per infirmitatcm'metaunt, nec læsi unquam a veri- Ofruclus pcenilcnliæ, mala æterna aufers , et bona æterna
tate coïiticescnnt. Stnltus enim frequenter, sicut luna, dónfers. Si enim fructum fecerimus (8) in ea, fructum ca-
mutalnr ; sed sapientissimi Martyres non metu franguntur, piemus; ox ea fructus quos facimus , ex ea præmium est.
non potestale mutantur , non exlólluntur in prosperis, nec Si facimus fructus dignos in mundo, capiemus ex eis æler-
in adversis demerguntnr. Hæc est enim vita sapientum, ut nos fructus in præmio. Quid enim est poenitentia, nisi do-
fortes sin t in cunctis. Non enim augenlur, dum honoran- lor præleritorum ? quid'est fructus poenitentiæ dignus, nisi
tur; non mutantur, nisi in'mëlius; non ut parvuli fluctuant delictorum sàlisfaclio ? Attendile ergo poenitenliaïfrucluni
venlo honoris, sed semper eodem animo slant in GhHsloin ‘et dignitatem; attendile poenitentiam , primo cordis dolo-
charilale fnndali;ët’fidèradicati. 0 vera beataqne fralerni- "rem; attendile fructum per carnis macerationem et peroris
làs, quæ fralrem veneràris (61) devólum'lro vera sanctaque confcssionem ; àttendite dignitatem', coelestemque man-
fralernilas, quæ corripis dissolulum, quæ præsenli dulciter 'siònem. Tria autem sunt; in ipoenitentia .scilicet dolor
servis, quæ absenlem non rodis, quæ sano applaudis, quæ ' præterili , custodia futuri r;.et sàtisfactio' delicti.' Si ergo, o
infirmimi non descris, quæ placatum non provocas ad fu- 'homo'; secu>us'visesse,nc infuturo damneris, habelodo-
ro rem, quæ ir a tu m tyrannum in nullo metuis * o vera sane- lorem præterili, et cave 'de futuro; cave futura, corrige
torum Martyrum fraternités, quæ nullis unquam çasibus_ præterita et age poenilenliam. Sacramentum poenitentiæ
scinderis, qtiam non solum dissociare vel delere locorum namque(9), fralres, quid aliud est, quam exteriorëxhibi-
vel lemporum intervalla non 'prævàlënt, sed eliam nec ¡tio operisi Sedjres sacramenti es.t .vera. cordis cpntrjtijp. Si
mors ipsa divellere andet! Hæc est enim vera et indisrupta ergo sacramentum suscipis, opera poeuilentiæ facias, et
fraternilas , quæ geminata amicorum aflectione ac virtute habeto rem sacramenti in (10) contrilione vera. Tanta est
semper crescit. Ejus semel ictum foedus, nec desideriorum enim poenitentia tua, quanta est devolio tua, quauta est
varietas, nec contenliosa disrumpit contrarielas volunta- conlrilio tua ; contritio pro malo quod fecisli, devolio pro
turn. recuperando bonum quod amisisti. Nolite ergo tantum,
II. Sed dicet quis : Hauc sanctorum Martyrum firmi- fratres mei, dicere : Ego jejunavi, tantum vigilavi, tanta
talem tenere non possum; eos sequi non valeo ; martyrium opera misericordiæ feci. Tantum in his omnibus fecisli,
modo non inrenio, quia in tempore pacis sumconslitutus. quantum in his omnibus profecisti. Nolite , fratres mei ,
0 tu, homo , qui loqueris, attendo qnod aOnini tempore nolite folia arborum numerare, scdfructus; scilicet nolite
idiligit qui amicus est*. » Omni tempore niartyrium 'eif.^ pensare paleam, sed grana. Opus sine contritione est sicut
Nam mori a persequente in aperto martyrium est; et forte flos sino fructu. Contritio sinefruclu, o quam modicum est!
quod hoc martyrium nobis abest ; sed ferre contuuiclias , Non ergo pensare debemus bona quæ fecimus, quia incerti
odientem diligere, orare pro perscquenlibus, verba susur- sumus utrum perseverare possimus. Agamus poenitentiam
ronum patienter portare, o quam graude martyrium est! ut non solum confessores, sedetiam Martyres Christo efli-
Nam qui gladio occiditur, cito forsitan morilur ; sed qui ciamur. Malrem sanclilalis absliuenliam frequenter capia-
hoc in tota vita portât, qnamdiu, quam longe, quam poe- mus, ut in ccelis cum Domino gloriemur. Mater sanctitali»
nose martyrium portati Eia igitur, fratres, adjuvante Do-' est abstinenlia, sed mater ægritudinis est voluptas. Absti-
mino Deo nostro, si patientiam in tribulalionibus non ha- nere debemus ab aliquibus, ne comedamus, non quia.
( t ) Cod. sanctorum. — (a) Id. mugis ter. — (3) Id. pulsa,
es... lamentes... evellentau — (4) Id. licet compageundique
— (5) Id. resolví. — (6 ) Id. venereris. — (7) Id. soci
..frangen- fecerìs. j ^ (9) Id, denique.
abundare.