VI. Et ideo agendæ suut grati® omni potenti Deo
omnium beneficiorum ejus , et considerandum est sine
intermissione quanta super nos effusa sint viscera Creators
nostri. Omnes enim nos ex gentilitate venimus. Antiqui
patres nostri idolis serviebant; et derelinquentes
Deum a quo facti sunt, deos venerati sunt quos fecerunt.-
Nos autem per omnipotentis Dei gratiam , ad lucem de
tenebris reducli sumus. Recolamus ergo de quibus criminum
tenebris venimus, et de lucefidei quam accepimus,
gratiam agamus, id est, de fide recta, et pura inteUigentia,
et de baptismo, quod accepimus. Neque enim divinam
misericordiam intelligit, qui suæ miseri® memor non est.
Unde per Psalmistam Deo dicitur : « Mirifica misericor-
» dias tnas, qui salvos (1) facis sperantes in te1. » Tune
enim nobis divin® misericordiæ mir® fiunt, cum nobis
ad memoriam miseri® nostræ revocantur. Ideo debemus
amare ilium, et ad eum totis viribus anhelare, a quo ve-
raciter ad vitam de errore revocati sumps. Ecce ad fidem
atque ad audiendum verbum Domini nostri ex diversa
mundi qualitate venimus, atque ex dissimilibus iniquita-
tibus in sanct® Ecclesia? concordiam congregati sumus ;
ita ut etiam patenter factum esse videatur quod de repromissione
Ecclesi® per Isaìam dicitur ì « Habitabit lupus
» cum agno, pardus cum hædo accubabit2. » Nam per
ebaritatis gratiam lupus cum agno habitat, quia hi qui
in sævitia raptores fuerunt, cum mansuetis ac mitibas
in pace conquiescunt ; et pardus cum hædo accubat,
quia is qui peccatorum suorum raaculis varius fuit, cum
eo qui se despicit», et bumiliter peccatorem se fatetur ,
humiliari consentit. Ubi et subditur ì « Vitulus, et leo,
» et ovis, simul morabuntur 5, » quia is qui per contri-
tum cor ad quotidianum se Deo sacrificium præparat, et
alius qui tanquam leo ex crudelitate sæviebat, et alter
qui velut ovis in innocenti® su® simplicitate perdurai,
in canlis sanct® Ecclesi® convenerunt. Ecce qualis est
chantas , quæ diversitates mentium accendit et confiât,
et quasi in unam anri speciem reformat.
VII. Sed ineo , quo (2) electisic se amant, ad ilium
necesse est ut festinent • ut eum æterno gaudio in
coelo videre mereantur. Unus est enim Dominus ac Re-
- demptor noster, qui hic electorum suorum corda ad una-
nimitatem ligat, et ad supernum amorem per interna de-
sideria excitât. Unde et illic subditur : « Et puèr parvulus
■ » juvabiteos4. »Quis.estiste parvulus, nisi de qnoscriptum
est : « Puer natus est nobis, et filius datusest nobis5.»
Qni sipiul habitantes juvat, quia ne in terrenis rebus
corda nostra inhæreaut, hæc per internum desiderium
quotidie inflammat ; et hoc ipsum juvare, est amorem
suum incessanter accendere , ne cum nos vicissim diligi—
mus, mente in hoc exilio reraaneamus, requiesque vit®
bnjus sicplaceat, ut ad oblivionem patri® nos perdu-
cat; ne delectata mens prosperis torpeat. Unde et donis
suis flagella permiscet, ut nobis omne quod in sæculo
delectabat, amarescat; et illud incendium exurgat in
animo, quod nos ad coeleste desiderium excitet. Puer ergo
parvulus nosjuvat, cum omnipotens Deus per charita-
tem quam nobis tribuit, in hoc nos mundo mehtem
figere non permittit ; sed per compunctionem, et emen-
dationem mornm, et confessionem peccatorum nos ad se
invitât. De quo per Psalmistam dicitur : « Introïte portas
»ejus in (3) confessione6, » etreliqua. Cum enim peccata
nostra per lacrymas confitemur, angust® vi® portant
ingredimur ; sed cum post hæc securi ad ætemam
vitam perducemur,- porta nostr® patri® (4) in confessio-
1 Psal. x v i , 7. — 2 Hai. x i, 6. — 3 Ibid. — * Ibid. — 5 Id.
f i ) God. male salvum. — fa) Id. quod, — (3) Id. male coufetsionù, —
(4) Id, porta nostra patria, •— (5) Id, conditions, — (6) Id. pettine —
num laudibus intrabimus; quia ibi jam angustia non erit,
cum nòs lætitia æternæ solemnitatis susceperit. Ibi laudibus
prædicabimus eum-, quem in humilitate carnis
pro nostra necessitate legimus, ut nobis omnibus asses-
sum æterni regni præparet.
Vili. Optandum ergo nobis est, ut ad eum citius per-
veniamus, cum quo omuia bona obtinebimus, cui conditio
(5) perpetua est in æthereis arcibus, una est cum
Patre potentia, par splendoris claritas, indivisa sublimitas,
honor æqùus, eadem virtus , sociale fastigium (6) ,
regnum infinitum in ævum.
SERMO III.
De Josepho.
Legitur sermo istein Cod.. Cass. ccglxxxvii, fol. 11 a eum
hoc ùlulo: Item sermo unde supra ; supra autem habentur
sermones sancii Augustini. Nihil continet quod dubitandi
de tituli veritale locum proebeat. Ponalur ergo post ser-
monem proecedcnlem.
SYNOPSIS.
I. Postmortem Joseph, Judæorumcaptivìtas. II. Ejushis-
torîæ allegorica interpretatio. III. Liberationis a Moyse et
Aarone factæ interpretatio similiter allegorica. IV. Ægyptus
fugienda | ut Deo sacrificium laudis offeratur.
I . S i c u t sacra , dilectissimi, Testamenti Veteris nobis
reseravit bistoria, post obitum Joseph novus rex in Ægypto
surrexit, qui et Joseph ignorabat, et multitudinem filio-
rum Israël conatus est extinguere. Eos in operibus luti,
laterum et palearnm aflligebat vebementer.Unde et longa
servitute oppresssi, et operum duritie fatigati, per Moy-
sen et Aaron clamaverunt ad Pbaraonem : « Dimitte nos,
» ut exeamus de Ægypto ; via trium dierum ibimus in
»solitudine, ut sacrifìcemus Deo nostro7. »
II. Hæc autèm bistoria, dilectissimi, seenndum su-
perficiem litter®, manifesta est, et præclara, et sui pul-
chritudinelecta simpliciter auditores ædificat; sed multo
majorem ædificationem auditorum mentibus conferei, si
amoto cortice litter® occidentis, spiritualis intelligenti®
percipiamus medullam, ut proposito fundamento histo-
ri® , exequamur fastigium allegoriæ. Nos igitur, dilectissimi
fratres, nos filii Israël sumus, qui primorum paren-
tum culpa, de Paradisi gaudiis, de regione claritatis, et
felicitatis æternæ, in banc convallem miseri® et lacry-
marum, in regionem tenebrarum et umbr® mortis,
quasi in Ægypto miserabiliter sumus expulsi. Sed quan-
di'u Joseph regnavit in Ægypto, Pharao Dei populum
non afllixit(i). Joseph iste Christum significat, qui sola
invidia stimulante afratribus suis, Judæis scilicet, ven-
ditus est, et traditus in Ægyptum , qui in Ægypto posi-
tus a fra tribus suis non est agnitus, quia Christus «In
» mundo erat, et mundus per ipsum factus est, et .mun-
» dus eum non agnovit8. » Quandiu ergo Joseph in
Ægypto præfuit, populus non est a Pharaohe gravatus.
Quousque enim verus Joseph in nobis regnat, quousque
Christus in nobis obtinet principatum, Pharao, id est,
diabolus, et contrari® potestates nos afiligere et molestare
riòn possunt. Mortuo autem Joseph, rex novus super
Ægyptum consurgit, qui Joseph ignorât, et filios Israel
in luto affligit et latere. Rex iste novus, fratres mei dilec-
IX, 6. — 8 Psal. xcix, — T Exod. v, i - 3. — 8 Joan, i, io.
fastidium. — (7) Vide August, epist, excix ad Hesychium n. 3^ et alibi.
fissimi, diabolus est qui est rex super omnes filios super- modum et gaudeat in virtutibus. Unde et ei in Canticis
bi®, qui Joseph, id est, Christum, ignorât: « Dixit enim dicitur : «Veni in* hortum meum , soror mea, sponsa
» in corde suo : Non est Deus1, » et Joseph moftuo, po- » mea8. » Secunda Æieta est, qua in cellam vinariam a
pulum opprimit. Si enim Christus in nobis fuerit mor- rege introducitur. Cella vinaria, divina Scriptura est in
tuus, si ejus memoria a nostra mente deciderit, tunc rex qua vinum spiritualis intelligenti® continetur. quod fìde-
novus, idest, diabolus, nobis incipit dominari, tunc luti lium mentes inebriai, et interioris bominis cor lætificat.
etlaterisnobisgravissimum jugum imponit, dum lutu- Postquam enim anima in virtutibùs delectata, ab exte-
lentis et terrenis voluptatibus nos implicat, dum « mun- ri°re curiositate, qua occupata fuerat, revocatur, cellam
»dum, et ea qu® in mundo sunt2, » diligere nos com- vinariam ingressa, in Scripturis sanctis exercetur, et in
pellit, dum sensus , et cogitationes nostras in terrenis lege Domini meditatur die ac nocte. Unde in Canticis di-
negotiig occupât, et coelestia meditari non sinit. citur : « Introduxit me rex in cellam vinariam0. » Tertia
III. Deus autem, cujus opera misericordia est, qui dieta est, qua in regis cubiculum anima introducitur.
fidelibus suis misereri potius eligit, quam irasci , eorum Hegis hoc cubiculum arcanum est contemplationis, et
miseri® et afflictionicompatiens ad liberandum populum sec return meditationis. l’idelis enim anima per hortum
suum, et Pbaraonem puniendum per Moysen et Aaron , virtutum ab amore temporalium separata, et in cella
legem scilicet et sacerdotium delegavit. Unde et ad Pha- vinaria divin® Scriplur® meditatione erudita, in secreto
raonem ingressi dixerunt : « Hæc dicit Dominus Deus : et solitudine mentis, quasi in quodam cubiculo clauditur,
» Dimitte populum meum , ut sacrificet in deserto. Yiam assidua meditatione divino amori inhærendo , clauso
»trium dierum ibimus in solitudinem , ut sacrifìcemus osti° monte contemplationis adorat Patrem suum , et
»ibi (1) Deo nostro5. » Notandum est antem, fratres Deo offert sacrificium laudis.
mei, quod filii Israël in Ægypto positi, Deo sacrificare ^os igitur, dilectissimi, quos non carnalis genenon
poterant. Ægyptus enim tenebr® interpretantur, et ral*° » nec circumcisio facta in carne , sed observantia
mundum istum significat, quia amatoressuosfilios tene- mandatorum Dei veros fecit Israëlitas, exemplo præce-
brarum facit, et tenebris ignoranti® , et caligine pecca- dentium Patrum Ægyptum fugite, Pharaonis imperium
torum involvit ; unde et ad molam deputati, et peccato- declinate, lutea et terrena opera, quibus estis occupati,
rum velamine oculos circumligati, in circuitu ambulant, abjicite. Ægyptiorum consortia, quæ vos contaminant et
girantes iter, sine fine, laborem sine requie, motum sine corrumpunt, devitate, et clamantes ad Dominum in
stabilitate, cursum sine perventione, et cæcitale (2) igno- fortitudine, liberi et expediti cum Moyse et Aaron , per
rantiæ percussi, ostium (3) veritatis invenire non possunt. v*am trium dierum, bene scilicet cogitando, loquendo
In hac ergo regione tenebrarum et mortis, filii Israël et operando, ad quietem et solitudinem mentis venite,
sacrificare non possunt, ubi ranæperstrepunt in penetra- et sacrificium devotionis et laudis sacrificate Domino Deo
libus, muscarum impetus de limo surgentium ruit in ocu- vestro, qui vivit et regnat per omnia sæculasæculorum.
los, ubi pestilentia, ubi' omnis idololatria regnat, omne Amen,
dæmonium adoratur.
IV. Exèu'ndum est igitur de Ægypto, ne ran® g a r ru -w ______
litate sua Israëlitarum quietem perturbent, ne « Muse®
» m orientes perdant suavitatem unguenti4, » et comma- SERMO IV
calent sacrificium. Et exemplo beati Abraham provocati,
« De terra et cognatione nostra, et de domo patris ,. * • i r . . nostri De Verbis Eirv.,a_n_geShkJi Matthæi : Cum vemsset \Jesus
,» egred■ iai-mv ur• • *, » verm entei s a.d te, rram/, quamr no’b .i s mons- tu c»l omum Pn e tn , viait socrum ei.us jacentem. , et
tr.a v.e rit Dominus. Cum... beato „J ose1p ho, relicto, itn martu febricitantem. Matth. vm , \l/i.
adultera pallio, prosiliamus foras, et cum adolescente
evangelico, relieta sindone, nudi Dominum prosequamur,
et veniamus viam trium dierum in solitudine, ut sacrifice- Sermonem hunc etxipaximus ex Bibliolh. Laurent.,
mus Deo nostro. Via ista per quam ad solitudinem ire p m XVI> XXI» nomen prcefert sancii Augustini.
præcipimur, Christus est, qui ait : « Ego sum via, ve- ^a(^ex ^u-lde defecluosus sexcenta continet menda, quæ
»ritas, et vita6;» et alibi : «Nemo venitad Patrem, P™ viribusresarcire tentavimus. Locus.ejus post scrmo-
» nisi per me7. » Per banc ergo non motu corporis, sed nem ^ aurinensem LXII.
affectu, ad solitudinem mentis, et quietem conscienti®
.veniendum est. Divina enim lex in. quiete addiscitur et SYNOPSIS.
silentio. Quandiu enim sumus in strepitu peccatorum , . 0 . . . . . . . , ^ .
,. . h * i • ... x j I. bocrusSimomsmfidelitatis exemplar. II.Quidsianificent
q1u andiu sumus in £p r- ocella et turbine vit.i oru.m . ’, ad soli- vespertina: curationes? ImII . Lru r t. rans fcr et. um i•r e ì-uible'ntur
tudincm non accedimus ; sed cum sedatis vitiorum tu- Apostoli ? IV. De Scriba qui Christo vult ubicumque adhærere.
multibus, in vera pace et virtutum tranquillitate quies- Y. Quo sensu dictum sit : Dimitte mortuossepeliremòituos
cimus, Deo sacrificium laudis offerimus. Sed ad hanc ~ suos.
solitudinem per triduanam dietam pervenitur. Prima
dieta est, qua tìdelis anima in hortuminducitur ; secunda, I. IN socrum Petri vitiosa infidelitatis æstimatur affecqua
in cellam vinariam inlromittitur ; tertia, quainregis ii0 , cui adjacet libertas voluntatis, quæ nos quadam sibi
cubiculum introducitur. Necesse est enim ut anima, qu® conjugii societate conjungit. Ergo ingresso Domino in
in carnalibiisdesideriisprius suambabebat dulcedinem, petri domum, id est, in corpus (4), curatur infidelitas
deÆgyptosubtracta,pro itinere fatigata, in horto Christi peccatorum. Calore æstuans (5) vitiorum, ægra damna-
ingressa, consolationem et delectationem invèniat, ubi tur,mox deinde sanata(6),ofiìciifamulatu ministrat.Nàm
sunt piantaria spiritualium fructuum, et odoramenta vir- primus credidit (Petrus), et Apostolorum est princeps ,
tutum, ut sic confortata, et refecta, quantum prius ob- et quod in eo ante languebat, Dei verbo invalescens, mi-
lectabatur in operibus carnis, tantum delectetur post- nisterio tanquam public® salutis operatur. Recte autem
1 Psal.xm, r . — 2 i Jo an , n , i 5. — 3 Exód. v, i - 3. ~ * Eccle. x, r . — SG en .x n , x.— 8 Joan. x iv ,6 . — 7 I b id ,— 8 Cant. v, r .— ®Id. xx, 4,
(x ) Cod. in. — (a) id . male caci tatù, — (3) Id. pessime hostium, — sanato.’
(4) Id. corpose, — (5) Id, addit, et quia vox videtur redundare.— f6) Id, ^