x x n
» tariora additamepta recepisse certum est, inter qu® re^
« censendain esse Missani de Macbabaei? , ex ipso Miss®
»liujus defectu, in posteriori Sacrameptgrio Gregoriano
» quisquc intelliget. Additio autem h®c ipduci potuit ab
» aliqua Ecclesia, ubi Machab®oru® fegtp® peragebatur
» in Gallia, pnde eorum festum gigoatur in calendario
» Ptolem®i Sj'lvii, quera Galium scriptorem fuisse, et
» gcripsisse ip Gallia probabimus in observatjonibus ad
»sermonem lxxxiii , p, 4 - Accedit fogcriptio a pluribus
»edita, et novissimerecusa a P. abb, Monsanato ipopere
» de Catenis sancti Petri, p. 4$’ *nRu& tempiosancti
» Petri ipvipcplis, heec ipter c®t?ra leguptur ;
« H o c Domini templum Petro fuit ante dicatum ;
» Te rtius aptistes Systus sacraverat o lim «
» C iv ili bello destructum post fuit ipsuip.
» E u d o x ia quidem totum renovavit ibidem :
» P ela gius rursus sacravit P apa b e a tu s ,
» Corpora sanctorum condens ibi Machabseornm. »
* Si h®e inscriptio esset antiqua, genuiuamque referret
» bistoriam, ita ut ante Gregorium Macbabaeorum cele-
» britas sub Pelagio Rgmae cpepisset, adhuc sermo Leoni
»tribui non posset. Tandem formula diarissimi , quae
»initiocapitisi»inseritur, Angustino quidemfamibaris,
» a Leonis autem consuetudine alienissima est ; bocque
»indicium sermonem Leoni gpppositirium fuiss.e vehe-
»mentins confirmat. » Adverfotex bac citatione criticus
indoctog Collection!? select® editores aliqua tamen adisse
yolumipa, argpmeptaque aliqua expendisse, priusquam
in publicum opus grande emitterent, Quod si ipsi minus
placet nostra Sermonis LXI fini apposita annotatio, circa
paryum additymenlum buie oiationi affixum, iliud fit
,sane ex eo quod nostram, ut saepius illi accidit, cogita-
tionem non sit assecutus. Hoc autem dicere intendimus,
virum bunc, nescio quem, cui mens fuit hoc addfoa-
meptum annectere sermoni, putasse ilium esse Augusti-
nianum, cum ilium yoluerit, si ita loqui fas est, Augus-
tiniane concludere; quod quidem nibil absurdi ipsis
preeberet Benedictinis, si ex suis tumulis emergerent.
Sermo LXIII non a nobis tantum, sed a fratribus
Ballerini Angustino tribuilur ex Yaticanis codicibus, et
ipsi critico yidetur paulo magis ad Augustinianqm
consv.etud.inem accedere, quod in pjus ore sufficit, ut
yere Augustinianus declaretur. Non autem yult operare
suas paginas sp,eciminibus quae ex notjs operibus peti
possupt, unde sequitur necessitas babendi edilionem
sancti Leouis cum ejus editione, si quis vult totum legere
Augustinura. Nos autem totum Augustinum Jegentibus
tradere curiosi, bos sermones, licet in Italiana jam editione
impresses, ejcydere rursus debuimus. Cur enim,
cum velsipjilia apud ipsum reperiaptur, vel aliunde pos»-
sint excusari vel mendos® queapt scriptiopi imputar!-
Sic repetitio Evangelica lectio cum legere tur, non ser
mel apud Patres occurrit.—-Yo* inquit absolute accepta,
apud Augustinum frequentior est, -rrn Non male dicitur
Christum arbitnim omnium esse causarum.—r Verba
prcevèniamus Deo, consentanea sunt bis Script®® vejv
bis : /Ethiopia prcqveniet mqnus ejus Deo. (r).-r-Lari-
nissima est base dictip : A d periQulmnperdnelsfout
et redimere cays as negligentice- 'mù Copjupctio ita ef
nos non solum legifima est, sed necessaria- ~ Yocem
omnium mutet ip omne criticus si voluerit. Codex bar
bet omnium, et vox ista admitti potegt sine ufia codicis
emendatiope.—r: Durable videntur adhuc additai' ut,
sed possunt defendi, precipue si suppooas potius esse
legendum ^ h°G addilur. Greece ergo loquatur licet,
si tabs valeret ratio, excudit iterum opera Augustini,
cum ampia,ex Benedictina editiope peti possent?
Sermonis LXIVfragmentura expromit nihil particula-
tim objicieps., quia nibil sane objiciendam oecurrebat.
J.udicium so.lumro odo absque ratione profertur, quod re-
cusamus quoadusque contraria enumerentur argumenta.
Sermo Y&S de Po&nitentia pius est , et omnia italicis
obiecta poninficias eunt, qpin Augustipo tribui possit,
ad scienti® ostentationem criticus, nop multa ex omnibus
ejus objeqtis subsistent.
Risum, fateor, tepere pop potui, cum perlectig Sep-
monig LXYI vituperationibus, bane conclusiopem, cujus
nemo pon pone insanam mirabitpr exaggeratfonem :
a Talia ipscribuntur sapcti Augusfipi nomine, per blas-
»p hemiam majorem, quam qaales ab hostibas fidei
» unquamm eum conjecta sunt.? Et quid est ergo quod
omnes blasphemfo8 praeteritpruip bferoticorum trauscen-
dit? quia annotai auctor, quod npyo miracob genero jp-
menta cum bomiuibus jejuoantia placapdm diyio?i jua-
titi® inservierunt- Sed quid aliud facit file, quam ipsa
evolvere Scriptur® verba : Homines et jummtq, et
boves et pecora non gastent quidquqm, nec pasca n-
turf et aquam non bibanti et operiantur saccis homines
et jumenta, et damenf ad Dominam in fortitudine
(2)? Quam lepido ppstea a critico deridentur b®c
yerba ; ? Dens juste commotus fiominum pecorumque
»jejunio, commixtis yocjbus placaretur, » qu® solam
parapbrasim Scriptur® oraculorum complectuntur ?
Quid mirum si solitis uteps Augustinus oppogjtionibus,
exclam at ; « JN’oyum miraculi genus I quod homines solept
» pr.®stare pecoribus, pecora hominibus pr®stiterunt ; y>
id est, servare solept pecora homines , nunc ad seryan-
dos homines pecora aliqpid de suo contulerunt. Blas-
pbemiam qu®ro, quaesitani non invenio. -rr- Sed non
potnit jejunjum appellare salubrem saeerdotum insli-
tutionem ? Quidni, si abbi idem ipse dpeeat? Audi ilium
in Epistolis loquentem : « Sedquonia® contipgit maxime
» in Africa, ut una Ecclesia, vel upius regiopis Ecclesi®,
)) alios babeant gabbato prandeptes, afios jejunapteg, mos
»eorum mihisequendus videtur, qmbaseorumpopulp-
» rum congregatio regenda commissa est. Quapropter
.»si consilio meo... bbenter acquies,cis, episcopo tup in
¡> bac re noli resistere, et quod facit, ipse sine uUp scru-
» pulo et disputatione sectare (3), » Nonne bic cl are ad-
mitti tur in jejunio salubris inslitutio sacej'dotum?— Y,ox
pulta mjhi mepdosa visa est, sed corrigere nop sum ausys
supponendo hanc yocem brevius scriptam esse pro cumulata,
quam corre.ctiope® potes, si velis, ad®ittere..Tr-
Philosopboru® bic pull® canuntur laudes ; corum tap-
( 1 ) Pgal, w n , 3 a. — (a) Jon, f f î ^ ,8 .— (3) August. Epist, x»xvi ad C*sulan, n. 3 a.
x xm
tummodo adducitpr exemplum, observando talia jejunia dissertatione discat criticus apographum sermonem ab
nulla® parere aniipabus quag purgare vqlpnt utilitatem, qmqnuensibus I tails Varisios transmissum,, a non forged
sola® macerare carne®, Nescio ante® quo sensu in- dodis yixrjfo atteptius ffosseexamfoatumantequa® tYPQthe-
telloxerit qsthere%x de quibus auctur loquitur, qnimos. (fs trq(leretur<l)igcyt ILplos, qui tot adfiucet tanti spnt, ^
Evidens est sensps , cu® cef/ierei animi > id est, api®® doctore? pon copte®nere, utpote qui forte pluribps ex
spirituals opponaulur cqrppribas {ei'tenis. Ergo credit Gallia superbis juvenibus, in laborando sen^s facti, non
doctus noster criticus phifosophos fiabuiase carpales apir ®quales modo , sed multo superiores possint ambulare,
®ag, nop autem ccthereus ! ergo absprde loqperetur Disqat veteresnon con tempere, sed revereri codices.
Augustinus, si sit bujU? §er®(®is auctor, ®tbereag apir cum pr®gertim in iis reperiantur veri et ja® editi sancti
®ag carnalibus opponens corporibus ! certe, quando tarn Augusti® foetus non sine utilisgimis yariaptibus, ut pater
perverse verba latina assumuntur, ridendisubrepit cupido bit ex tabula seepud® hujus voluminis parti affixa. Re-
his auditis verbis • « AugUS»nus,ne in sacro suggestu tarn volvat interea nostrum Episcopo Marocbensi responsu®,
» sublimia loqueretur de cetfiereis animis philpsopbor et videbit plura dare et fejiciter emendata , qu® apud
» ram ? » Quam sublime encomium caml i qui pbilosqr Benedictinos vitiosa erant el; manca, pxhorrescat deni-r
pbos nop irrationales bestias esse affirmati m* Err0re que noyqm sermonam centurioni cqgitans, qui bodio
typographico irrepsit vox tqm ant,e b®C yerba foM ti- post hoc vTfelibamentum in lucem prodeunt. Prqdeuiit
moris astutia , quam corrigas legendo tanta. enim, ejus pec minas metpentes, nec fastidioparpenies:
Sermo LXY1I partim jam editus apud Benedictinos , sienimfaàtidium corrupt is sapiant palatibus, iis qui aPti-
ita ab emisso differì, ut propter allatas innostro argumento quitatis sapore® non amiserunt, gratum que®dam et
rationes, unus sit admittendus, alter autem rejiciendus. amoenum ^stum aflferent. Nec etiam dpcti a legepdi?
Hinc rem minime habemus judicatam , sed judicio lec- apocryphis afistinebunt, in quibus multas ipter paiuas»
toris ipsa relinquitur. plprimas invenient margaritas, praegerti® in povi buips
Sermonem LXY1II adeat lector, et videbit ipsa sua voluminis appendice, ubi edere curavimus sermones
experientia bunc , ut critici verbis, alibi adhibitis, quosdam male quidem sancto Angustino tributos, sed
utar, non eloquenti® fervore destituì. Figuram rbeto- -pluribus scintillis doctrin® emicantes.
ricam , qu® vocatur iteratio , bic adbibet scriptor. Claudatur tandem aliquando longior jam ista disser-
Deinde quod annotare neglexit, nec immerito, vitupe- tatio , novis quibusdam recti in critico judicii adductis
randi curiosus criticus, pluribus interjectis sententiis, speejminibus, i° Dionysii sermones pluris facit quam
eamdem iterationem repetit interrggantis qu®stionibus opipes sive a P. frangipane, sive a nobis editos ; et non
respondens. Unde omnia verba, qp® jteraptur, non ri- pttepdit ptrpsque ex iisdem fontibus profluere. Hi enim
dicule adhibentur, ut in fragmento bic allato, sed dupli- codicés, ex quibus foetus Augustinianos deprompsimus,
cem exbibent sententfo®, cujus prior qu®stionem babel, Dionysianos geyrnqneg bahept, qpas jam partim rescrip-
posterior vero responsionem. — Nihil etiam ridiculum tos deseruiinus, utpote jam editos, et in omnibus codici
si asseratur incauta simplicitas ipsa sua simplicitate nostro similes. 20 Modestiam exaltat Dionysii, qui suos
decipi; repetitio enim vocis simplicitas , recta est, et sermones piorum et eruditorum sacra; antiquitatis
vituperationi nullampr®betansam.— Nihil iterum quod aniatorum judicio commendat, imo et in ipso titulo
reprebendatur in bac phrasi : «Falsus amicus, molitur adjecit, Admixtis qaibiisdam djj.hiis, ut nos guper-
» negotium crudelitatis, sub imagine charitatis. »— Into- biae et pr®sumptionis insimulet, nec advertit nos in nos-
lerabilis miserrimi sermonis loquacitas} nec mihi tails tris -iìQtis rem §®pius lèctqris jadtCÌQ eQiitpiendqr§>t
visa est, nec aliis sanetalis videbitur, H®cinjpri® sunt, quin et non solum dubium juxta quosdam admisisse ,
non demonstrationes. — Nec quasi irridendo nobis expror sed facto appendice plures ut omnino apocry pbos et spu-
bret, quod non hip, sed alibi dixerimus quosdam sermo- tios rejepigge ; gi ergo laudanda est modestia, buie laudi
nes Augustinum adbuc juniorem arguere, cum certu® j us speciale nobis competit, 3° Sermones a P, Frangipane
sit doctissimos quosque homines non subito culmen per- multo acrius mordet quam illos quos emisit in lucem
fectfonig attfogere, ipsaque saperi Augustini lectione Dionysius, ne labqris Patris Frangipane approbatique ,
conslct, quantum sit discrimen inter prima ejus opera , nostras lucubrationes vel indirecte approbare vjdeatur,
qu® aliquando vel a se ipso non intelligi fatetur (1), et sed frustra ex dictis, cum pares sint similesque origines.
posteriory., qu® fulmini similia, taro lucida fulgent, et Non nostri est propositi riorum doctorumeditorumpru-
tam forria tactos hostes deiiciunt. denliam vindicare, quorum opera Christian! orbis pr®co-
Transeant ultim® critici aggressiones, qu® congestis, nio satis superque commendantur. Sufficit ut cum eru-
coalescunt conviciis. Transeant omnes ist® tam suaviter ditis antiquitatis. sacrce amatorìbas gratias illis aga-
gopantes. loquel®, loquacitas , pueriles rhythmis, mus pro vigiliis sudoribusque, quibus talia nobis mupera
barbara verba , sens us inanes, vel sinistri, vel ab~ pr®pararunt.
sunli, bluspkenia , hcereUca,, quisquUice , etc Restat ut ad te, Lector, critico valefacientes, conyerta-
Satis afie ponuntur in suorum et extraneorum existima- mur, etnovi libi instituti proposi turn exponamus. Suscep-
tione Collecrionis select® editores , ut hoc luto non infi- tas ex Italia, nempe vel ex Monte Cassino, vel ex Fiorentia,
ciantur. Ex bac et alia coptraRev. DD. Guillon edita plusquam trecentas ebartas, assiduo longoque labore per-
( 1) August. Retract, lib. i , cap. v , n. 1 ; tide e t Prolog.