I
P I ili
li
iilli
i l
i l
li 1
SANCTI AURELII
A U G U S T I N I
HIPPONENSIS E P IS CO P I
SERMONES INEDITI.
CLASSIS I.
SERMON E S DE SC R IP TU R A .
SERMO I.
Db ligno dignoseentise boni et mali.
Hic Sermo rejectus est in appendicem a Maurinis',
sicut et sequens, ita ut'ex'diiobus'unus fiat'in editis ,
etquidèmperperam. Sóla dubitàndi ratio occiirrit,
quod ’in codice Còrbeiensi extet sine nomine, et et-
quibusdàm fuerit S. Ambrosio ascriptus, quibus ego
rationibus me minime moveri libentissime fateor. In
aliquibus enim veteribus libris contineri et ipsi incla-
mant Maurird; quin et tres nunc inventi, illis autem
nondum cogniti, occurrunt codices, qui sancti Augustini
foetum ¡vincesse testantur. Legiturenim in
duobus Codicibus Cassinensibus, nempe cod. cui,
fo l. 206, et cod. evi, fo l. 350,• et quidem cum nomine
beati Doctoris. Eidem pariter tribuìtur in biblio-
theca Laurentiana tóm. \ ,fo l. 80. Quid si rejiciendi
hujus sermonis causa fuisset sententia auctoris de
bònitate Dei, m quibiisdam non consentiens recen-
tiorum hcereticorum opinionibus ? (Vide n. in.) Unde
duos illos sermones Augustino restituimus, etemèn-
datos ad authenticos codices hic reprcesentamus.
Locus ejus post sermonem i, cum numero Serm. n.
SYNOPSIS.
I . ' E x o rdium . I I . A rb o r a Deo prohibita . I I I . Mors in arbore
facta non fu it. I Y . A r b o r non e ra t mala. V . Idem comparationibus
com pro ba tur. V I . P e c ca tum soli Adaé imputandum, non arb ori au t
D co . V I I . Conclusio.
I. In Veteri Testamento, id est, in Genesi1 legimus, Dominum
dixisse ad Adam : « Ex omni ligno quod est in
»medio paradisi edetis, ex ligno autem dignoscentiae
» boni et mali, quod est in medio paradisi non edetis -,
» qua die autem ederitis morte moriemini (a). » Multos2
scimus, carissimi Fratres, de hac arbore qusestiones vanas
movisse, qui dicunt3 Adam non voluntate peccasse, quia in
illa arbore fuit dignoscentia boni et mali, qui cum hominis
culpam excusare nituntur, Deo conditori injuriam
faciunt. Quibus ratio reddenda est, ne diutius qusestiones
vanas moveant, neque lateant in errore talia mentiendo4.
Sed si volunt nosse taceant et audiant, ne loquèndo stulta5
Deo convicium faciant.
II. Una arbor fuit in medio paradisi explorans hominis
voluntatem $ in ea vita pendebat per obedientiam6, mors
per transgressionem latebat. In ea apparuit hominis trans-
gressio, in qua legis praeceptió firmata fuit7. Dixit illis
Deus : « Ex omni ligno quod est in medio paradisi ede-
Gen. a , i6 , 17.
Edit. Legimus in Genesi, dixisse Dominion. — * Vox multos deest in per obedientiam desunt in Edit. Eorum loco legitur et i
nostro.Codice.:— ' * Edit. male dicant.— 4 Edit. aut usque adhuc taliter qùdjirmataJiierat legis prceceptio.
sentiendo lateant. — 5 Edit. stulta loquèndo. — 6 Ilice verba necessaria