tem in populo. Interfecerat enim Jacobum fralrem Joannis diam a Deo non consequeris, si irascaris reddendo malum
cladio. Priedictus enim Hcrodes valde cupidns erat, et pro malo. Consulo ergo, ut sis vir patiens, et cum pateris,
populum Judajorum in recipiendomultum gravabat; prodi- die non solum corde, sed ot ore : Juste palior haic et ma-
torquidem erat, et luxuriae paler dicebatur a cunclis, et jora, quia peccator sum, si non in hoc, saltern in aliis,
a curictis despicicbatur; ideoque volens placcre Judaeis quia saepe peccavi. Si vero hoc dixeris, omnino misericor-
apposuit, ul et Petrum apprehenderet et occideret, sicut diam consequeris ab co, qui post tribulationem ad pristiimino
ul e*. L vn «w. " l'r ~ T—~----- * ■■ * , .
et Jacobum *. .Et dum cssetPelrus in carcere,recordalur (1) num statum te poterit revocare. 0 quam magna virtus est,
quomodo sanctus Daniel in lacu lconum liberales est. It si non lædas, a quo læsus es! o quam magna gloria ! o
clausa sunt ora lconum ; recordalur Apostolus quomodo quam gloriosus de te cantus coram Angelis Dei, si tu
Jonas in ventre ceti clamavit et evoraitus est; recordatur potuisti nocere, et parcis! o quam nobile vindictæ genus
quomodo très pueri in camino ignis ardcntis clamaverunt, est ignoscere !I o patientia prædicanda,præcucancia, quae quæ omnia vincit
viui.ii.
et salvati sunt. Et ideo Petrus e l r u s ia in c
carcere posilus clamavit, adversa, non colindando, sed suslinendo; non murmu-
et cecidcrunt catenae de manibus manibusejns*.e
Tu vero, o homo, rando, sed gratias cxhibendo ! Ipsa est quæ fures totius
disco, dum discere Yiotes;is; accipe accipe Petri * doctrinam,, qui * r pravae voluntatis astringit;. - *.* ipsa est H quæ I animas Deo B limpiapposuib,
B
dum pateretur, non conquerebatur ; dum per terram du- das reddit. Nihil denique, fratres, fortius esse potest, nihil
ceretur, vox blasphcmiæ in eo non audiebatur ; dum cate- egregius, nihil bcatius, quam audire noxia, et non responds
lin-aretur acerrimis, non lamentabatur; dum in carcere dere contraria; quam audiro mortifera, et respondere vi-
i|c$esset0obscurissimo, pro Christo libenter patiebatur. Præ- vifica. O fideles, attcndamus et nos, eum qui (6) non habet
w ceperat enim Apostolus fìdclibus, ut omnes ad Deum fun- arma defensionis. Dum enim capitur, non cornibus percu-
derent preces pro eo ,-et cum eo sine intermissione. tit, non dentibus mordet, non fugam capit, sed manibus
II. Tu vero, o homo, disce, quia dum peregrinaris, latronis vsl occisoris patienter acquiescit; nulla se reluc-
tempus addisccndi est. Eslo cum Petro vir forlis, sive tatione défendit : sic et nos, famuli Christi, facere in cuncjuste,
sivè injuste paliaris tormenta vel carceres, maledic- tis debemus»
tionem vcl mortem. Estò vir fortis in cunclis, quæ pateris, IV. Diogenes denique, paganus ille famosus in cunctis,
quia si juste pateris, purgaris; si injuste pateris, corona- cum audissct amicos dixisse : «An ignoras, quod multi te
ris. O quam gloriosum est martyrium mentis vel corporis, vitupérant undique ? »Respondens paganus ait : « Oportet
amore Christi, non mente superba, sed igne charitatis ab insipientibus sæpe vituperatum (7) patienter semper
accensa, ad tempus hilariler sustinere ! Et vere ad tempus, portare, et ab eisdem vulneratum m nullo pavere. Felicis-
quia vita nostra velut umbra transit*. Quos namque, fra- sima denique vita cunctorum putatqr, si (8), cum possint,
tres, vere mentis Martyres reputamus, nisiillos sanclissimos mala pro.malis non reddant, sed potius patienjia cly-
confessores, qui Christum ore, corde et opere profitentur peati (9), optima pro pessimis reddere festment. Nam vir
in cunctis adversitatibus, qui etiam non solum de suis patiens quanto plus ad iram provocatur, tanto lortius e
con dolent malis, sed etiam proximorum mala (2) videntes charius apud nos (10) existimatur. Nam adversa portare,
vel audientes, non solum unam, sed mille mortes quolidic hnmanum patres nostri prædicaverunt; sed brutale, ma-
patiuntur? Isti sunt veri martyres, qui licet sanguinem non - lum non ferro, semper nos docuerunt. » Ecce, iratresmei,
effundant, tamen mortem patiuntur quotidie obsecrando, quomodo Pagani, doctores nostri esse possunt, ecce quo-
increpando, prædicando, condolendo, visitando, oppro- modo formam patientiæ npbis dederunt; ecce quomodo
bria, verbera et blasphemias sustinendo in omni patientia et quantum sanctam patientiam magnificaverunt. li-ia ergo,
et doctrina •. Sic enim sanctus ille Moyses, licet adhuc milites Christi, amplectamini (11) patientiam, tacite earn
juvenis, faciebat. Dum videret male opérantes, dicere sponsam, scqnamini vestigia ejus , et clamare cum Fetro
non limebat : a Ut quid’ proximo nocetis6 ? » Et audivit : non desistatis in cunctis quæ patimmi, ut ille patientiam
t Quis principem te constituit super nos8 ? » Sic etiam tribuat qui suo pretioso sanguine nos redomit. Amen,
sanctus ille Joseph faciebat, quando fratres suos crimine
pessimo patri incusabat. Sic etiam Job, quando uxori res-
pondit: « Tu quasi una de stultis mulieribus locuta es7. » Q
quam beatus, 0 quam gloriosus Job! Quot enim voces in
laudem Dei percussus reddidit, tot sacrificia Deo obtulit;
toties Deo se digne sacrificavi!, quoties adversariorum voces
patienter audivit. Acriora etiam tormenta diabolus patientia
Job sustinuit, quam diabolus in sancto viro infìxit (3). 0
quam amabilis patientia, 0 quam gloriosa! Tarn magnum
donum Dei est ut etiam ipsius, qui earn nobis largitur, patientia
prædicetur. Facile satis est vestem concinctam habere,
inclinato capite incedere, velum super oculos dimittere;
sed haec omnia sine patientia, modicum valent. Esto vir
forlis, noli in indignatione te ponere, noli in superbia te
jactare;ita (4), sipercuteris, utlacrymaspræ dolore continere
non valeas. Esto vir fortis et patiens, quia non pcena,
sed medicina tibi est; casligalio, non damnatio tibi est;
mel et lac libi est, et non venenum. Noli, o fili, ilagel-
■ lum repellere, si non vis repelli a paterna hæreditate; noli
attendere poenam, quam pateris in flagello, sed quem locum
in testamento paterno obtineas. Si vexaris infirmitate,
si gravaris loquacitate inimicorum, vel inopia paupertatis,
esto in cunctis vir fortis. Nemo denique bonus est, nisi in
adversis sit (5) patiens, et malo fuerit approbatus.
III. 0 tu, homo, qui impatiens es, scias quod misericorx5
. — 2 Ibid. 7.— 3 Job. XIV, a i 3 . — « Ibid.
(1) Cod. recordatus, et sic deinde, excepta vice lertia, ubi bene scrìbitùr deinceps.— (8) Deest si in cod. — (9) Cod. clypeaius. (10) Id. nostrum,
recordatur. — (a) Cod. labere. Hr^C3) Id- infixetit. — (4) Id .nam. — | f ¡ ¡ ( i i ) Id. amplectamnr.
(5) Id. in adversis-,,sic, — (6) Id. quis enim. — (7) Id. vituperatus et tic
SERM O L X I X , IN NÀTA
SERMO LXIX.
In Natali sancti Laurentii I.
Hie senno ecluctusex Cod. Cass, cix, fol. 92 a tergo, cum
nomine sancti Augustini, collimare -videtur in plunbus cum
sermone appendicis Maurinensis ccvi, qui etiam legilur inter
opera sancti Ambrosii. Benedictini de sermone ab ipsis edito
ilixerunt eum dignum esse qui lega tur; dignus est et iste,
quem stampis subdimus, utpote qui in multis sit diversus abeo
quem Maurini ediderunt. Illuni tamen inter sermones appendicis
propter easdem rationes amandamus. Locus ej us sit
idem acsermonis ccvi Benedictinorum , cujus diversa -vide-
tur editio.
SYNOPSIS.
I. Beatus Laurentius in coelesti sedere maluit, quam in terrestri
cathedra. II. Quæ fuerint ejusdem judicio versedivitiæ.
III. Quomodo imitandus Laurentius.
I. L ice t ingentia facta tenuis sermo non explicet, et
natura frigidioris ingenii flammas Martyrum narrare non
possit, devotionem tamen noslram erga cultum martyrii
demonstrantes, ab ipso per quem eificiuntur Martyres,
deprecamur, ut divini ignis in nos virtute succensa , loqui
sacerdotem doceat, qui Levitam docuit triumphare. Beatus
namque Laurentius, dum in urbe Roma archidiacona-
tùs officio fungeretur, et idem in minori adhuc esset Ecclesiastico
ordino constitutus, ad principalem palmam
restituit operanti. Nam ut beati LaUréntii multa praffeream,
hoc, fratres, quam eximium , quam putatis esse mirabile, -
quod nec speravit in incerto divitiarum8, sed divilias suas
et thesauros Ecclesie pauperes simul et debiles scslimabat,
confidenter dicens tyranno, has solas divitias, hosveros
thesauros in pauperibus Ecclesiam possidere. Et revera,
fratres, isti sunt thesauri nostri, per quos non solum
multa conquirimus, sed ipsum majestatis Dominum faci-
mus debitorem, sicut ipsedicit : «Quamdiu uni ex minimis
»meis fecistis, mihi fecistis8. » Esurivi enim, et inesu-,
riente cibatus sum ; sitivi, et in siticnlo potatus sum 7.
III. Et idcirco, fratres, si ad culmen martyrii cupimus
pervenire, omni praesentis vita) ambinone deposita, islis
bonorum operum gradibus Laurentiumsubsequamur. Sicut
enim passione sua illuminavi! mundum eo lumino quo ac-
census est, itaflammis quibus exustus est, omnium chris-
tianorum ad fidem corda' succcndit. Quis autem nolit pro
Chrislo ardere cum Laurentio1, ut possit cum Laurenlio
coronari, qui dum persecutoris flammas vicit, oslendit
nobis per ignem fidei gehennx incendia superare, et
amore Christi Domini diem judicii non timere, cujus
diei ne tunc uratur incendio, cum examinations tempus
advenerit, ante Propheta clamat et dicit : « Ure renes
» meos et cor meum8. » Ure renes, ne nutriant vanilatem,
ure cor, ne cogitet vanitatem. Habes enim salutarom ignem,
et universis luminibus clariorem, illum de quo Dominus
dixit in Evangelio : « Ignem veni mitlere in terram , et
» quid volo, nisi (2) ut accendalur8 ? » Impiota , Chrisle,
tua voluntas est. Ecce enim hoc accensi igne Cleophas
cum socio suo dicunt :■ Nonne cor nostrum ardens erat
»in nobis, cum aperiretnobis Scripturas10. »Hoc accensi
igne tres pueri et inter ponarum flammas, camino sestuante,
martyrii pro vitæ virtute pervenit. Non quærens requiem
post laborem, non gaudium eligens post sudorem, sed
craticulam præferens cathedræ, ardere magis voluit, quam
sedere. Noverat enim ab Apostolo esse præceptum : « Qui
»bene ministraverit bonum gradum sibi acquiret*. »Ac-
quiret plano, non tam in præsenti hoc sæculo quam in
futuro, ncc ut hìc tantum sedeat, ubi Scribæ et Pharisæi
reprobantur, sed illic potius, ubi per Evangelium Dominus
repromittit dicens : « Sedébilis et vos super duodccim se-
»des, judicantes duodecim tribus Israël*. » Istam sedem,
istam cathedram, istam admirabilem requiem Laurentius
expectabat, ideoque patienter et fortiter illata supplicia
perferebat. Superiori vigente (1) desiderio, suppositis
io-nibus non cedebat ; dum enim ardet Christi desiderio,
persecutoris pcena non ardet. Quantum autem in eum
amor fidei crescit, in tantum supplicii fiamma frigescit.
Torquetur quidem persecutoris incendio, sed ex amore
succenditur divino. Salvatoris ignis materialem tyranni
restinguit ardorero. Quamvis enim in favillam membra sol-
vantur, fidei tamen fortitudo non solvitur. Corporis licet
sustiueat detrimentum, sed lucrum æternæ salutis acqui-
rit, dicente Apostolo : - Non sunt condignæ passiones hu-
» jus temporis ad superventuram gloriam quæ revelabitur
» in nobis3. »
II. Sed videamus quibus meritis ad istam beatus Laurentius
pervenerit dignitatem. Non enim casu quodam
hoc accidit, nec personarum acceptor Deus *, largitur illi
hoc quod aliis forte sublraxerit, sed justæ dispcnsalionis
judicio rémunérât laborantem, et vicem quodammodo
I x Xim. Ili, i 3. — 2 Matlb. xix, a8. 2 Rom. vili, 18. — * Act. x , 3 4 . ■
9 Luc. Xu, 19. — 10 Id. x
deambulabant, et igneos globos pedibus illaìsi con-
culcabant11. Unde beatus Laurentius non minori est gloria
praìdicandus. Illi enim inter pcenarum flammas dcambu-
labant, hic in ipso supplicii sui igne discumbit. Illi vesti-
giis pedum conculcant incendia, hic ferventem craticulam
laterum regyralione suorum devotus restinguit. Illi act
postremum stances , in pcena elevatis tantum manibus
orabant, hic proslratus in pcena toto Christum corporo
deprecatur.
SERMO LXX.
In Natali sancti Laurentii II.
Legitur hoc sancti Lciurentii encomium in Bibl. Mdil.,
Cod. x, fol. 44 b.. Hincsititi appendice post sermonem
Maurinensem c c v ii cum numero in Natàli sancti Laurentii
ni.
SYNOPSIS.
I. Sancti Xysti et sancti Laurentii colloquium. II.. Beati diaconi
fortitudo. III. Coronatur tempore pacis. IY. Martyrum
festivitates quomodo celebrandae.
I. A u d is t is , fratres diarissimi, quod dum perduceretur
venerabilis senex Xystus ad passionem, legimus sanctis-
simiim Laurentium martyrem post ipsum clamasse : « Quo
progrederis siné filio, pater? quo modo, sacerdos sancte,
sine ministro properas ? » Legimus etiam venerabilem prae-
- * x Tim. vi, 17. — 6 Mattb. xxv, 40. — 7 Ibid. 35. — 8 Psai. xxv, a. —
xiv, 3 a. — 11 Dan. in ,,a 4.
(i) Cod. vite boni absque senau. — (a) Id. quem volo ut accendalur.