¿e«M< C€>fSò | l l| Ì Ì fóìfàìi <&f$ò ¡5: ■ ¿€«i*èì': ¡fé#$) ¿é^%i C€*f$ò fàfàò C€^fèò &<&ìiò
tau' WO i-iu 4A4 UO i>n* 4AÄ 440 ijy W£; WO ¿¡U WU 4, ¡y tAi «¿&i 4/W Wy 4^ *¿1^ *iü* ftfc*' ^ *&* «¿li* *¿1^^fr»Mi*
IN XII - P S A L M O R U M E N A R R A T I O N ES
A D M O N I T I O
DIvum Ambrofium fuperioribus libris expofitiones pfalmorum aliquot inferniffe jam ante non femelin-
dicavimus a, ac prater e a e ti am in ßubßequenti volumine anima dv er tennis b. Tanta feilicetutilitatis
ìmmo vero & neceßitatis effe ducebat hujußnodi enarrationibus populumfuum infiituere ! Non alia quoque Tobia. Lib.
hauddubie caußa induttus ad hoßce x i i . pfalmos e differendo s appulit men lem. lllos temporibus occafionibuf «f intendi,
que diverfis partim concionando, partim diti andò,cùm nimirumjam publice verbafacere fibi pervaletudinem b oraffde
non licere t, explanavit. Ißhic autem Pfalterii feriem fecutus non eß , quandoquidem ultimo loco elucubravit Theo-
pfalmi x l i i i . commentationem.Vnde intelligas hancxii. pfalmorum colle [li onem quamfecund um ordmcm do*'
mff. noßrorum exhibemus , Ambrofii effe non poffe. Fortaßis illam concinnaverìt quifpiam e dtfcipulis ejus-,
atque adeo Paulinus ipfe ; quippe qui ultimam ejufdem enarrationem ilio dipi ante exceperit. TJtrum vero
quidquid S. Praful in idem argumentum unquam e dì di t, ea collezione contine atur, incertum eß. Siquìdem
apud antiquißimos auttoresc qui de hoc aliquid fcrtpfere, quot pfalmos ille expofuerit, nufquamreperimus. c. Hieran:
Arbitratifunt nonnulliex e a prafatione qua primo pfalmo pramittitur, rette colligi Dottoremnofirum de
illußrando commentationibus omni Pfalterio fufcepiffe conßlium. Verum ehm illa prafatio tantum modo Baß- Auguft.is-
l i i , de quo nihil tale memoratur, imitationem contine at, acfermone uno ad populum h abito conßet ; quo qui-
dem ille pfalmorum in genere laudes amplificai>fedpraterea nihil recipitfe prafliturum : nonmultumur- Cap. 4.
gerenobis vide tur ea ratio. Nine paulo validiorem duci poffe exifiimamus tum quodpfàlmumxxxvi. enu-
cleans enarrationem lv-ii. polliceaturd,quam non reliquie: tumquodx l i i i . integrum explanare non va- “•
luerit, ultimi fu i morbi conflittatione prapeditus. Pulcherrima autem illi prafationi Virfanttus primi pfalmi
expoßtionem continua ferie cónjunxiti ut ex tranfitione qua inter fe illa copulantur, intelligimus. Sedillud
quoque ifiic animadvertimus ipfum in Eccleßa fu a & poß confuetos pfalmorum cantus fermonem habuiffe:
nec non una cum aliis auditoribus interfuiffe Catechumenos. ¿htodfcrte non male arguii eumdem per jßua-
dragefìmam effe pronuntìatum. Cujus annum etfi certo non deprehendamus : tarnen ad illius cognitionem
accedere uteumque pojfumus. Etenim earn concionem non tantum libris de Obitu fratris Satyri ac de Fide
refurre&ionis qui in eadem citantur, confiat pofieriorem èffe : verum etiam poß populärem cantum in
Eccleßa Mediolanenfi inßitutum habit am. Ccepiffe enim populi cantum priufquamhic pfalmus ab Ambrofio
explicaretur y ipfe fatis declarat > ehm pofimemoratam mulìerum, virginum > fenum , infantium, regumy
militumpfalmodiam itafubjungit: e Cùm pfalmus legitur,ipfe libi effector eft filentii. Omnes ioquun- «• Pr*f«t.
tur, Si nemo obftrepit. Qua fane haud obfcure defignantfiudia recentis infittati adhuc ferventia> unde num' 9'
f it uteamdem opellam ultra annum c c c x c . reficiendam non putemUs.
Pfalmi x x x v . & aliorum quinque fequentium enarrationes eumdem orationìs charatterem prafeferunt.
Extra controverfiam efi eas omnes ad populumfuiffe pronuntiatas ; hocenim Scriptura qua tn Eccleßa eodem
die lettafueratpriufquam diceret Ambrofius,frequens mentio fatis ofiendit. f Cum autem pius pafior anice f- inpfatm.
gregisfui profettum in concionibus fiettaret fuis ; ideino in his pracipua quadam cura moralem fenfum
Vefiigat & profequi tur. Sicubi tarnen myfiici evolvendi occurrat locus, eumfibi minime omittendum put at. i6.num. z.
Verumtamen qua fu a modefiia efi, dum in utroque fenfu aliorum placiti s fuam quoque adjicit fententiam, 1 1-
auditorumjudicio quidnam prafiare vide atur, numquam non permittit. Nine praclarà illa : g N óftrum eft
enim quierere veritatem, tuum eft eligere quid fequaris. A t vero illic non folum mores advirtutem
tnformandifiudium elucetfumma infuper adhibetur diligentia, ut mente s orthodoxafidei dogmatis imbuan-
tur. Ea de caufa varios hareticos, ut puta Novati, Apollinaris , ac potißimum Arrii fettatores impugnai,
ibidem etiam non modo Trinitatis atque Incarnationis myfieria enodat & confirmatfìngulari perfiicuitate: In
fed & geminam Chrifii voluntatem atque operationem ita explicat ^ , ut v ix prafiantius quidquam pofi
exortos Monothelptas exfiettares. Facitautem hac myfteriorum tamfublimium expofitio, ut etfolos interfu ffe & * ' *■
baptifatos exiflimemus i maxime cum ißhic nihil obfervetur, quodapte ad Catechumenos queat referri. Cete-
rum nec ibi pro nata occafione pratermittit tritas quafdam retundere idololatrarum criminationes.
Jguifquis eafdem commentati ones, imprimis autem ipfarum exordia interfe nonperfunttorie comparave-
r it , tantam in ets coherentiam cognationemque deprehendet ; ut detetto quotus annus uni cuipiam infcribi
debeat,crediturus fìtatatem omnium fibi effe exploratißimam. Itaque illas non nifi pofi v ili , idus Sept. anni
c c c x c i i i . lucubratas aut peroraias fuiffe haud magno negotio cognofccmus ; ehm evidentißimum fit men-
tioncrn in pfalmo x x x v i .fieri vittoria I quam eo die ope divina de Eugenio tyranno reportavitTheodofius.
E t hanc tempori s definitionem confirm ant bene multa. Primum enim Santtus hic nofier de Sarmationis ac num, l9
Barbatiani defettione à monaftico infiitutoquafide re minime recenti loquitur : Dudum,;»^»zV, k de mo- *. Enarr »*
nafteriis exierunt. Horum autem Apoflatarumfugam ad annum c c cL x x x rx . refert accuratiorfupputa-
fio. Veinde ubi dicit1 : Exititerunt arriani regali fubnixi potentia, qui templum Domini pucarent 1. En*rr. in
libi eile tradendum perfecutionum acerba minicantes 5 nequaquam obfcurum efiperfecutionem luftina
defignari. Tertio nonne Theodofium ob Theffalonicenfiumcadem admonere videtur illis verbis m ? Imitami- num. 45.
n i , impefatores, exemplum divinum S ic . Sednequemobis abfurdi notam merito quifquam inußerit,fi
dixerimus ibidem effe nonnulla, qua feite in ejufdem principis numquam fatis lauda tam pxnitentiam ca- }%.