
lam immolatus est Christus, qui per ilium agnum figurabatur, qui
tamquam outs ad occisionem ductus est, et quasi agnus coram ton-
dente se,sic non aperuit os suum. Neomenias nouae lunae non
custodimus, quia iam in Christo noua creatura, vetera transierunt,
et ecce facta sunt noua. Scenopegias, id est, solemnitates-taber-
naculorum non obseruamus : quia tabernaculum Dei sancti eius
sunt, in quibus habitat in aeternum .
tellectum allegoricum esse sumendam ,
admonet nos vei illud , quod in veteri
testamento legimus, Aperiam in parabo-
lis os mourn , loquar aenigmata antiqua ;
Vel illud item ( quod) in nouo testamento
scribitur, haec omnia loquutus est le -
sus in par abolis ad turbas , et sine pair
abolis non loquebatur e is . Nec miran-
dtim, quod sermo diuinus , prophetarum,
apostolorumque ore prolatus, ab vsitato
illo hominibus scribendi modo multum
recesserit, facilia in promptu habens,
magna interioribus suis continens ; quia
et reuera fuit congruum , vt sacra Dei
dicta, sicut a ceteris scriptis roerito, ita et
specie discernerentur. Nec ilia caelestium
arcanorum dignitas passim , atque indis-
creta cunctis pateret , sanctumque ca»
inibus, et margaritas porcis exponeret,
vt vere est illud columbae deargentatae
medium , cuius posteriora specie auri
splendentis irradiant. Ita scripturae di-
ninae prima quaeque argento fulgerent,
auro occultiora rutilarent. Recte itaque
procuratum e s t, vt ilia eloquiorum ca-
stitas promiscuis cunctorum oculis ab-
ditu suo, quasi quodam velamine pudi-
citiae , contegeretur . Hacdiuina optime
dispensation prouisum e s t, vt scripta
ipsa ita tegerentur caelestibus obumbra-
ta mysteriis, sicut secreto suo ipsa di-
uinitas operiebatur. Igitur quum in libris
sanctis ocuii domini, vterus domini, pe»
des, arma etiam domini scripta repe-
riantur, longeque absit a catholica ec-
clesiarum fide, Deum corpore determi«
nari, qui sit inuisibilis , inGomprehensi-
bilis , infinitus, requirendum e s t, quali-
ter ista per Spiritum sanctum figurali
expositione reserentur . Hinc enim in-
ueniuntur Dominici interiora templi:
hie ilia Sancta sanctorum . Corpus ergo
scripturae sacrae, sicut traditur, in
litera e s t„ . Hoc fragmentum Isidori non
videri dixi in Isidorianis cap.86. num.xi.
In editione Bignaeana, et Haganoensi le-
gebatur mendose in omni scriptura di-
uina sed ad intellectum s e , qua sensus
intender et . Aliquis correxerat > facile se
ad intellectum spiritualem sensus intends•
r e t . Pro columbae deargentatae medium
erat in eisdem editionibus columbae deargentatae
modum. Breulius sic refor-
mauit, exponeret; v t sicut pennae columbae
deargentatae apparent , et eius
posteriora specie auri etc. Locus cst psal*
mi 67. AREV.
S. I S I D O R I
HISPALENSIS EPISCOPI
SENTENTIARVM
L I B E R P R I MV S .
C A P V T I.
Quod Dcus summits, et incommutabilis sit .
X. ^Jummum bonum Deus e s t , quia incommutabilis est, et cor-
rumpi omnino non potest. Creatura vero bonum, sed non sum-
Cap. I. n. i. Hinc ortum h abuit, v t
hie liber de summo bono a quibusdam
appellaretur, a prima voce titulum libro
imponentibus more hebraeorum: quum tarnen
a B. Isidoro inscriptus sit senten»
tiarum liber, v t auctor est Braulio Cae-
saraugustanus Antistes , consentientibus
etiam omnibus codd. mss. , et Gratiano9
Iuone Carnotensi , aliisque decretorum
collectoribus . In concil. etiam Toiet. 8.
sic scriptum est : Nostri seculi doctor
egregius , ecclesiae catholicae nouissi-
mum decus, praecedentibus aetate po-
stremus, doctrinae comparatione non in-
fimus: atque quod maius est, iam secu-
loruro finitorum doctissimus, cum re-
uerentia nominandus Isidorus, in libro
Sententiarum 2. Quo in loco Petrus Crab-
be , et louerius pro seculorum finitorum
legunt in seculorum fine. Sententia au-
tem Isidori , quae illic citatur , est lib.2.
cap. 31. de iuramento , et habetur apud
Gratian. 22. qu. 4. cap. Non est obser-
uandum . LOAISA.
lb. Creatura vero . Fulg. de fid. ad
Petr. cap. 3. 21. 22_. et August. de naU
boni in ^princip. LOAISA .
lb. In Isidorianis duo sunt capita de
hoc opere . Alterum 67. sic inscriptum
Libri très Sententiarum S. Isidori, siue
de summo bono. Editiones, et mss. co-
dices huius operis. Versio Hispana . lu -
lianus Toletanus , Taius, Petrus Lombar-
dus , et alii post Isidorum Sententiarum
scriptores . Quartus Sententiarum liber*
num Isidoro suppositus ? Eruditae Baye*
rii animaduersiones de hoc libro . Alterum
caput <58. sic inscribitur : Praefa-
tiones in libros Sententiarum editionis
anni 1538., et Garciae Loaisae in suam
editionem . Excerpt a ex libris Sententiarum.
Praefationes in Excerpt a Sententiarum
, scilicet in librum De Conuersis9
etin alium De Praelatis inscriptum. Loaisae
notis doctissimis quidem , sed inter-
dum prolixioribus, quam par s it , meas
adiungam , et ex aliorum annotationi-
bus, vti Vezzosii, qui fere in notis cum
Loaisa consentit, nisi quod textum Breu-
lianae editionis sequitur, et nonnullas
editionum , aliarum varietates indicat,
Constantini Caietani in fragmentum De
Conuersis, et Goldasti in fragmentum
De Praelatis, summam colligam . In Ta-
P a