Homo .
Ratio :
Homo .
uis te quotidie peccatis inuoluis : nouis facinoribus vetera auges!
non dilnis scelus,sed dilatas: nec satias vnquam flammam libidi-
nosae concupiscentiae.
37. O te infelicem , non te pudet per multas aspergi libidines
;corruptor libidinose , luxuriöse adulter,sie in libidines perduras
? sic in flagitio perseueras ? sic in luxuria permanes ? sic in car-
nali amore persistis ? Heu ! quamdiu , quousque errabis ? quern
ad finem te effrenata trahet luxuria ? iam tandem peccare quiesce :
km tandem desine a scelere , aliquando mores males commuta in
melius.
38. Cur in peccati sordibus manes?cur in voluntate peccan-
di persistis? noli diu errare miser,de malo iam mutare in melius:
pone peccato finem : pone legem nequitiae,habeat culpa modum ,
habeat iniquitas terminum : delictorum tuorum considéra magnitu-
dinem ; culpas tuas saltern verberatus agnoscito •
39. Heu me ! heu infelicem me ! beu miserum me ! nesciebam,
quod pro mea iniquitate percutior: ignorabam , quod pro meo me-
rito iudicor : quod istum iudicium de mea sit inittstitia, tu mihi
manifestasti, tu mihi indicasti,tu mihi notum fecisti,per te cogno-
ui , quod nesciebam , iam pro certo scio , iam certum habeo , iam
me non latet, manifestum est mihi satis, satis mihi est cognitum,
perpensum mihi est satis , iam exploratum est mihi : oecultum mihi
iatn non e s t,iam mihi non est ambiguum ,iam mihi non est abs*
conditum.
40. Inde e s t ,homo, inde otnnis ista cafamitas, inde ista acer-
bitas, inde est ista crux, inde est ista poena,inde ista aerumna,
tibi notae sunt causae, non ex aliquo casu, non ex quolibet euen-
tu , non ex quolibet fortuitu , iste languor propriae culpae est, ista
aegritudo propriae iniquitatis est. An aliud tibi videtu‘r?an aliter
putas?an aliter existimas?an aliter sentis? an aliter contueris ? an
aliud iudicas?an aliud députas?
41. Nihil sane, nihil prorsus, nihil penitus, nihil omnino, ni-
38. Verberatus agnoscito. Alii addunt,
TLmcnda , dum tempus e s t. Homo , v id e ,
tie vlterius peceando in deterius va da s.
AREVALVS.
41. Quis istud negat ? In Meioradae
codice s et alter» lamentvano addebatur :
Nesciebam > quod iusto iudicio ( fortasse
iustum iudicium ) de mea sic iniustitia»
tu mihi manifestasti, per te cognoui*
quod antea nesciebam . Quae verba 9,vt
addititia , in hunc locum reiicienda pu-
tanimus. MARIANA ♦
bil habeo , quod contradicam : cedo veritati, negare non possum ,
fateor, esse verum; quis hoc dubitat ? quis istud ambigit ?■ quis
istud negat?
42. Si itae st,si ita existimas, si certum habes,si perpensum
est, si exploratum est, aufer a te iam vitium , a vitio , et peccato
te retrahe : fuge iam vitae maculam , fuge vitii cultum, crimen re-
rnoue ä t e , a vanitatis te malo coerce, fuge turpitudinem vitae,
puritatem vitae tene, veteres m3culas abliie .
43. Bene dicis, bene doces, bene instruis, bene admones, bene
persuades, bene instituis : et ego optabam a peccati nexu resold
, cupiebam a consuetudine mala retrahi, dgsiderabam a vitio
, et peccato recedere, quaerebam vsum nequissimum superare.
Sed heu ! difficile est prauam consuetudinem vincere, prauus vsus
vix aboletur , assidua consuetudo in ndturam conuertitur, assiduo
vsu in naturam mutatur vitium , animus sceleribus astrictus diuelli
ab eis vix potest; tanta sunt in me'vitia, vt vix euelli possint,vix
Credo peccata mea vllo spatio temporis exolescere .
44. Vitro me miserum antea vitiaui, spontaneo me dudum
studio pollui, proprio me prius arbitrio perdidi, propria voluntate
me maculaui. Bonus eram, sponte mea ad peccatum dilapsussum,
liber eram, sponte mea factus sum debitor mortis . Infelix ego ,
peccatum sponte mihi primus ipse paraui , ego prius oceasionem
peccandi amplexus sum , nunc peccati vsu astrictus detineor, mala
consuetudo me sibi grauiter implicauit : vsus peccandi necessitatis
vinculis me astrinxit: a delicto discedere vo lo , nec valeo .
45- Quaero a lapsu resurgere , et non valeo vsui repugnare.
Trahor boni amore, retrahor malae consuetudinis lege. Longa consuetudo
in me ius sibi, et legem fecit, longus peccandi vsus me
superatum obtinuit. Peccata mea consuetudine duruerunt . Volo
agere bonum,sed desideria consueta non permittunt. Consuetudine
peccandi, quando nescio , sic delinquo : peccati vsu, quando
non opto , incurro : repugnante carnali consuetudine implere bona
non valeo : prauo vsui contraire nitor, sed carnis desiderio aggrauor:
adiustitiam me amor erigit,sed ad peccatum consuetudo constringit.
42. Vitium, a vitio . al. vitium, crimen
remoue a t e , a vanitatis te malo
coerce, a vitio . AREVALVS .
43* Al. valde difficile e s t. Et elui
p ro euelii. MARIANA .
44. Sic pro sibi . MARIANA .
Jb. Proprium arbitrium pro libero
sutni, notatum fuit a Bignaeo . AREV.
Homo.
Ratio •