m \
L I B E R S E C V N D V S
C A P V T XV.
, o
De ostiariis.
I H S E S V ^ s t ia r ii sunt , qui in veteri testamento lamtores rempli voet
2. SI cabantur, qui praeerant portis rempli Ierusalem : quique ordinati pe
vices su a s ,omnia interiora rempli, vel extenora custodiebant. Hi
denique inter sanctum, et iniquum discernentes, eos tantum m ecclesia
, qui sunt fideles, recipiunt. Intrare emm templum, msi pet
hos , non possumus ; habent enim potestatem tam bonos recipien-
di ,quam reiiciendi indignos.
C A P V T XVI.
De monachis.
j . 'X / n d e autem ad monachos studium defluxît paupertatis, vel
qûis huius conuersationis extitit auctor,cuius isti habitum îmitan-
tur® Quantum attinet-ad auctorifârem veterum Scnpturarum, huius
propositi princeps Elias,et discipulus eius Elisaeus fuerunt, si-
ue filii prophetarum , qui habitabant in solitudine > vr 1 usque re
lictis, faciebant sibi casulas prope fluenta Iordams. Hums etiam
propositi in euangelio Baptista IoanneS auctor extitit, qui eremum
•solus incoluit, locustis tantum , et agresti melle nutritus. Iam de-
inde progeniti sunt conuersationis hums nobilissimi principes,
lus , et Antonius, Hilarion, Macharius , ceterique patres, quorum
exemplis per vniuersum mundum adoleuit sancta mstitutio monachorum.‘
' ' , H WmÆ
2 Sex autem sunt genera monachorum, quorum tria optima,
reliqua vero teterrima, atque omnimodis euitanda. Pnmum genus
Cap. XV. n. i. Grialius portis Ierusa-
4 .R e g . i - e t 4
1er. 35.
Matth. I
Um . AREVALVS.
Cap. XVI. n. !. Quantum attinet ad
auctoritatem v sq u e ad Iordan. Eta H i e r -
en. ep. 13. ad Paulin. GRIAL .
1b. De diuersis generibus monachorum
Menardus cap. 3. Concordiae re-
gularum ex regulis antiquissimis Basilii»
Benedict! , et aliorum , producto etiam
hoc capite Isidori vsque ad finem nu-
meri 10. satiantur ad vomitum. Con-
ferenda etiam est ipsa Isidoriana Reguia
monachorum. AREVALVS.
2. Reliqua vero teterrima, atque
omnimodis euitanda . Cassian. coll, i*-
cap. 4. Tria sunt in Aegypto genera moest
coenobitarum , id est, in commune viuentium , instar sanctorum
illorum , qui temporibus apostolorum Ierosolymis , venditis , Act.2. 4.
ac distributis omnibus suis indigentibus , habitabant in sancta com-
tnunione vitae , non dicentes aliquid proprium, sed erant illis omnia
communia, et anima vna,et cor vnum in Deum . Horum i^itur
institutione monasteria sumpsere principium .
3. Secundum genus est eremitarum , qui procul ab hominibus
recedentes , deserta lo ca ,e t vastas solitudines sequi, atque habitare
perhibentur, ad imitationem scilicet Eliae , et Ioannis Baptistae , qui
eremi secessus penetrauere. Hi quippe incredibili mundi contem-
ptu sola solitudine delectantur, herbis tannim agrestibus victitan-
tes , aut pane solo , ve! aqua contenti, quae eis per certa interual-
la temporum deferuntur, sicque secretissimi penitus, et ab omni
hominum conspectu remoti, diuino tantum colloquio perfruuntur,
cui puris mentibus inseruiunt, et propter cuius amorern non solum
mundum , sed etiam hominum consortia reliquerunt.
4. Tertium genus est anachoretarum, qui iam coenobiali con-
uersatione perfecti, includunt semetipsos in cellulis procul ab honachorum
, quorum duo sunt optima ,
tertium vero tepidum , atque omnimodis
euitandum . GRIAL .
lb . Prim urn genus vsque ad cor v-
niim ex eodem Cass. c. 5. GRIAL .
lb . Omnimodis . Rectum hoc est,
neque mutandum in omnibus, aut in
omnibus modis , vt alii mutarunt. Pro
communione vitae alii commuai v i t a .
Menardus ita refert ex operibus Isidori
, quia editionem Grialii ad manus non
habebat, in qua est communione v ita e ,
vt in Concordia Regularum . AREV.
3. Secundum genus e c. 6 ., et Hier-
onym. ep. 22. ad Eus toch. GRIAL .
lb . Quae eis per interualla etc. Ere-
mitis olira victus suppeditabatur a coe-
nobiis, e quibus discesserant. Seaerus
Sulpitius dialogo 1. transgressis ad eremum
abbatis illius ordinatione panis , et
quilibet cibus alius administrate . ME-
NARDVS.
4. Tertium genus est anachoretarum .
Hie distinguit inter eremitas * et ana-
choretas . Sed anachoretae sunt in triplici
differentia . Prinvo pro eremitis su-
muntur, vt videra est in régula S. B.
capit. I . Secundo pro his monachis , qui
post coenobiticam palaestram include-
bantur in cellis : iique duplices . Nam
•quidam infra septa monasterii in cellis
includebantur , vt patet ex lustiniani no-
uella f . Nisi quidam illorum in contemplation^
, et perfectione degentes, vitam
remotam habeant in hospitio , quos voca-
re anachoretas , id e s t , discendentes, et
hesychastas, id e s t, quiescentes consue-
uerunt, etc. Vbi hospitium sumitur pro
cella . Ibi enim ag.itur de iis , qui in mo-
nasteriis includuntur. Id etiam planum
est ex can. 41. sextse synodi , quae ait‘,
ei us modi inclusos ctvot^apuTiKiiv trcitiPo-
Tptpêïad-etj <PiuyaiyJv , îd est, anachoreti-
cam exercere vitam . Quidam vero extra
septa monasterii inclusi erant , de
quibus hoc capite agitS. Isidorus .. Tertio
dicuotur anachoretae i i , qui sine te-
cto per solitudinenr errantes nullo certo
loco consistebant, de quibus Seuerus Sulpitius
dialogo primo : Habitant ( inquitr)
I i i 2