Ö! m
&
C A P V T VI.
ApOC. 22.
De Praedestinatione ,
T-. C t pin i na est praedestinatio, siue electoruin ad requiem, siue
reproborum ad mortem . Vtraque diuino agitur iudicio, vt sem-
per electos superna, et interiora sequi faciat: semperque reprobos,
vtinfimis,et exterioribus delectentur, deserendo permittat.
2. Sicut ignorat homo terminum lucis, et tenebrarum, vel vtri-
usque rei quis finis sit,ita plenius nescit, quis ante suum finem
luce iustitiae praeueniatur, vel quis peccatorum tenebris vsque in
suum terminum. obscuretur, aut quis post lapsum tenebrarum con.
uersus resurgat ad lucem . Cuncta haec Deo patent, homini vero
latent.
3. Quamuis iustorum conuersatio in hac vita probabilis s it ,
incertum tarnen hominibus esse , ad quem sint finem praedestinati,
sed omnia reseruari futuro examini.
4. Mira dispositio est supernae distributionis , per quam hic
iustus amplius iustificatur, impius amplius sordidatur: malus ad bo*
num aliquando conuertitur , bonus ad malum aliquando reflecti-
tur.'Vult quis esse bonus, et non valet : vult alter esse malus , et
non permittitur interire. Datur e i,q u i vult, esse bonus : alius nec
vult,nec datur e i,v t sit bonus. Iste nascitur in errore,et mori-
tur : ille in bono , quo coepit, vsque in finem perdurât. Tamdiu
iste stat, quousque cadat : ille diu male viuendo,in fine saluatur ,
respectusque conuertitur.
Cap. VI. n .i. E x Gregor, lib. 33. Mo-
ral. cap. 20. LOAISA •
lb . Alii, semperque reprobos infima ,
et exterior a 1 deserendo, sectari permit-
t a t . Codices mss. plerique 9 semperque
reprobos * v t infima 9 et exteriora delectentur
, deserendo permittat: vt dubita-
ri possit, an Isidoriani seculi propria sit
haec locutio infima , et exteriora dele-
ctari pro infimis, et exterioribus delecta-
r i . Vide lib. 2. Synonymorum nano. 5.
cum nota, et Isidoriana cap. 43. n.34.
et cap. 94. num. 3 7 ., vbi ex cod. Vatic.
657. notaui hanc varietatetn, v t in
infima, et exterio*a delectentur . Rele-
gendum etiaro in Isidorianis caput 30. »
in quo doctrina S. Isidori de praedesti-
natione defenditur contra Hincmarum
Remensem : qui etiam ipse apud Isido-
rum legebat, v t infima 9 et exteriora de*
lectentur . AREV.
4. Datur e i , qui vult etc. Tota sen-
tentia desumitur e x D. Gregor. lib. 29.
Moral, cap. 18. LOAISA .
Ib. Vitiose nonnulli, datur ei « quod
sit malus 9 qui vult esse bonus . minus
drsplicet , quod alii exhibent 5 Tamdiu ifl
bono iste s ta t , quousque etc.• AREV.
y. Vult prodesse in bono iustus, nec praeualet: vult noccre
malus, et valet. Iste vult Deo vacare, et seculo impeditur : ille
negotiis implicari cupit, nec perficit.
6. Dominarur malus bono, bonus damnatur pro impio , impius
honoratur pro iusto. Et in hac tanta obscuritate non valet
homo diuinam perscrutari dispositionem, et occultum predestinatio-
nis perpendere ordinem .
C A P V T V I L
De conuersis «
M’
J <\n inchoantibus praemium promittitur, sed perseueranti-
bus , sicut scriptum est: Qui perseuerauerit vsque in finem , hic Matth, io.
saluas erit . - et 24. 13.
2. _ Tune enim placet Deo nostra conuersio ,quando bonum,
quod inchoamus, perseueranti fine complemus. Nam sicut scriptum
est : Vae his , qui sustinentiam perdiderunt, id e s t, opus bonum Ecoles. 2.
non consummauerunt.
3- Indulgentia peccatorum, sciendum, vb i, quando , vel quali-
bus datur . Vbi quippe ? nisi intra ecclesiam catholicam ? Quando ,
nisi ante venturi exitus diem ? Quia ecce nunc tempus acceptable,
ecce nunc dies salutis. Qualibus , nisi conuersis , qui per humilita-
Cap. VII. n. I. Conuersi in vniuersum
vocantur omnes , qui in monastica vita
Deo militant, v t est apud Pachomium
in régula , et apud Cass. 1. 4. de institut
e renunciantium cap. 1. Renunciantls vo-
cantur conuersi : nunc in monasticis ordi-
mbus latei appellantur conuersiXOMSA .
Ib. Non inchoantibus etc. E x ve-
tenbus impressis. Non inchoantibus prae-
mium .promittitur, sed perseuerantibus
datnr mss. omnes . LOAISA .
Ib. Alii omittunt non, alii addunc
rf«r«r post perseuerantibus. Meus cod.
Ron inchoantibus praemia promittuntur,
sed perseuerantibus dantur . De Conuersis
alia etiam notauit Loaisa lib. 3. c . i j .
n*3* Excerptum ex bis capitibus inscri-
ptura De conuersis, quasi distinctum opus
si on a nonnullis editiun fuit, vt ex—
vbi etiam excripsi praefationes Canisii,
et Constantini Caietani . Hic notas ali-
quas, seu varias lectiones e suo exem-
plari ms. adiecit : quarum nonnuliae a
nobis indicabuntur.: reliquas satius est
omittere ; nam corruptissimum erat il-
lud exemplar ; AREV.
2. Eccles. 2. Greg. lib. 5. exposit. in
prim, regulatn cap. 13. interpretatur locum
, Sustinentiam , inquit, perdunt, qui
bona, quae inchoanr, non consummant.
LOAISA .
Ib. Perseuer.tnti etc. a), perseuerante
fine continenti non perdiderimus, id est
opus bonum etc. AREV.
3- Id probat Gregor. lib. Moral, j ,
cap. 8. et lib. 9. c. vlt. LOAISA .
2. Cor. 6.