542 R E G V L A
enim mente castas, cuius aut corporis cultus,aut impudicus extat
incessus.
4. Nullus monachorum cornam nutrire debet: nam qui hoc
imitatur, etsi ipsi hoc ad decipiendum homines per speciem simu-
lationis non faciant, alios tamen scandalizant , ponentes offendi-
culum infirmis, et sanctum propositum vsque ad blasphemiam per-
ducentes. Tondere debet ergo iste , quando et omnes 3 immo et
simul3ac pariter omnes. Nam reprehensibile e s t , diuersum habeas
eultum 3 vbi non est diuersum propositum.
C A P V T X I I I .
De stramentis.
j . P S l bbatem cum fratribus pariter in congregatione commorati
oportet 3 vt communis conuersatio et testimonium bonae vitae,
•et reuerentiam praebeat discipline» • Fratres quoque omnes 3 si possible
est 3 in vno conclaui commorari decet. Quod si difficile fuerit,
certe vel decern , quibus vnus est praeponendus decanus,
quasi rector3et custos. Speciosam, vel variam supellecrilem mo-
nachum habere non licet, cuius stratus erit stotea3 et stragulum,
pelles lanatae duae 3 galnapis quoque., et facistergium, geminusque
ad caput puluillus»
4. Tondere; fortassis , tonderi, vet
anteilige tondere comam, aut caput • Olim
monachis totum caput tondebatur , vt
probat Menard u s . Cleric! in modum 00-
ronae attotisi fuerunt, graeci vero in
modum'crucis: pontific.es graeci medium
dumtaxat xapitt attondebant *. Antiqua
clericorum tonsura erat, vt rasum esset
totum caput , ’et in circuitu inferius
raodicorum caplllorum ordo appareret,
vt constat ex Gregorio Turonensi in Vi-
tis Patrum cap. ’5 7 ., et Isidore de offic.
ecclesiast.Vib.2. cap-4.n.4. A’pud Grialium
in fine capitis erat diuersus propositus ,
quod ex Concordia regularum, et ex
editione Holstenii mutaui in diuersum
propositum . AREV.
Cap. XIII. n.i. Galnapis quoque . Smitragd.
ad cap. "55. regul. 'S. liened. Ien>
( inquit) species vestis est , quam no!
tonxara dicimus, alii vero .galnapem v°*
cant. Legitur quoque z o x galnapis suit
■ interpretatione 19. Etymolog. c. 2<5.<5R.
lb. Inncta autem-nocte, etc. Exgoi«.
al. Lux autem nocte dormientium locuip
illuminet GRIAL-.
lb . Storeas, al. s'toria . 'Vide lib. 20-1
Etymol. cap.xi. Pelles lanatae duae prae-j
scribüntur etlam a S. Fructuoso firachi-
rensi in régula . Pro galnapis alii legunt I
galnabis . Menarâus ex ms. vindocinenF
legendum contendit galbants.. Apud ü a
tialem lib. 3. epigr. 4. galbanatus i» H
c to . Apud Iuuenalem sat. -2. gaux*"
rasa é AREV.
T ü
MONACHORVM.
2. Per singulos menses abbas, siue praepositus lectulos cun-
ctorum perspiciat 3 nequid indigeant fratres, nec superfluurn ha-
beant. Nocte3dum ad dormiendum vadunt, seu postquam quie-
scitur,vnus alteri nemo loquatur . Duobus in vno lecto iacere
non licet. In nocturnis tenebris nemo loquatur fratri,cui obuiat.
Iuncta autem nocte, dormientium lucerna locum illuminer 3 vt de-
pulsis tenebris testimonium pateat singularis quietis .
3. Stratus monacht in nulla turpi cogitatione versetur 3 sed
in sola contemplatione Dei taccubanset requiem corporis., et quie-
tem habeat cordis, cogitationesque prauas a se repellat, bonasque
amplectens, turpes a se reiiciat: nam. animi motus, imaginibus suis,
agitator, et qualis vigilantis cogitatia fuerit, talis, et imago per so-
porem occurrit. Qui nocturna illusion > polluitur, publicare hoc
patri monasterii non moretur, culpaeque suae rnerito hoc tribuat,.
et occulto poenitentiam agat, sciens, quia nisi praecessisset in eo.
luxus animi turpia cogitan tis, non sequerentur sordidae, atque immu
ndae pollutiones: quem enim praeuenit cogitatia illicita 3 ten-
tatio ilium cita foedat iinmiinda ..
4. Qui nacturno. delusus phantasmate fuerit , tempore officii
in sacraria stabit, nec audebit eadem. die. ecclesiam intro ire , an-
tequam sit lotus et aquis, et lacrymis . In lege quippe. qui somna Demer, 23
nocturno. polluebatur, egredi iubebatur a castris, nec regredi pri-
usquarn ad vesperam lauaretnr. Et si illi in carnali populo ita
faciebant, quid spiritualis, seruus. Christ! fàcere debet , qui maaîs
contaminationem suam debet respicere, et longe ab altario positus;
2. Duobusi in vno, lecto iacere nom
lïcet ■ Hoe ipsum. indicatur paulo. post
singularis, quietis,, et cap. i j . nam. 3.
ïterum incalcatur . Hoe ipsum. monitum.
est alioram Eatram Magistri, in s.ua re-
gula,. Eructaosi BracharensisPachomii,
Coacilii. taroaensis cap.. 1;.. S.. Beaedi-
cti etc- AREV. ,
3- Videretur legendam. stratus »»-
nachus : sed- monachi legitur- in Concor-
dia regalaritm: pag. 463. , apud Petram.
Casinensem et apud. Holstenium .. Pro.
accubans alii accumbens. Sententia eadem.
est apad; Fructu.osum Bracharensem, et:
Vach.omi.am, neenonapad- S . Ambrosiam
“ k-3 * de. virginibus.. Mox in Concor«-
dla: regalarum. fux us animi turpia cogi-
tantis, non sequeretur. in eo fuxus. sord
id a e ,e t immundae cogitationis.. AREV.
S 4- Qui: nocturno, etc.. Haec sunt da-
riuseula., ait Menardus,. etsi. olim. a qai-
busdaai Sanctis, vsitata. 4. alii Patres. docue-
runt, vnumquemqae in. his. debere suam,
conscientiam consulere-. Vide S. Thorn
am 3„p.. q. 18.. art.. 17..,. et S. Grego.-
rium Magnum, in.epist.apud Bedam-lib.i..
lust, angler, cap. 2.7. ,,q.ui, addir cSedda-
uandus. est aqua , vt. culpas, cogitationis,
lacrymis, abl’u a t. Pro, in sacranum, vt:
erat apad’ Gcialium , reposui in sacraria
ex Concordia regularum.,. et Holstenia .
AREV.