damini, qui fin i s vas* Domini. Hi igitur, quum ordinantur, sicut
sacerdotes , et leuitae, manus impositionem non suscipiunt, sed
patenam tantum ï et calicetn de manu episcopi, et ab archidiaeono
scyphum aquae cum aquaemanili, et manutergium accipmnt.
C A P V T X I.
De lectoribus.
I_jectorum ordo formam , et initium a prophetis accepit. Sunt
igitur iectores , qui verbum Dei praedicant, quibus dicitur : Cia■
ma , ne cesses , quasi tuba exalta vocem tuam . Isti quippe , dum
ordinantur g primum de eorum conuersatione episcopus verbum facit
ad populum . Deinde coram plebe tradit eis codicem apicum
diuinorum ad Dei verbum annunciandum . . . ,
a. Qui autem ad huiusroodi prouehitur gradum,iste erit doj
ctrina, et libris imbutus , sensuumque , ac verborum scientia per
ornatus, ita vt in distinctionibus sententiarum intelligat, vbi «ma
tur iunctura , vbi adhuc pendet oratio, vbi sententia extrema clair
datur, Sicque expeditus vim pronunciationis tenebit, vt ad intelle
ctumomnium mentes, sensusque promoueat discernendo genera pro
nunciatiönum, atque exprimendo sententiarum proprios affectus mc
do indicantis voce , modo dolentis , modo increpantis, modo exhor
tantis, siue his similia secundum genera propriae pronunciationis
3. In quo maxime ilia ambigua sententiarum adhibenda col
pnitio est. Multa enim sunt in Scripturis, quae nisi prOprio modp
35. pronunci'entur, in contrariam recidunt sententiam , sicuti est : Qua
accusabit aduersus electos Dei ? Deus , qui iustificat ? Quod si qua«
conßrmatiue , non seruato genere pronunciationis suae, dicatur,
magna peruersitas oritur. Sic ergo pronunciandum est, ac si dice-
re t, Deus ne, qui iustificat ? vt subaudiatur non.
4. Necesse est ergo in tantis rebus scientiae ingenium,qu0
Cap.XI. n. 3. Vim pronuntiationis . al.
vsum pronunc. AREV.
3. A lii, in quo maxime ilia ambigua
sententiarum etc. Isidorus in loco cit.
epistolae ad Romanos interpunctionem
sequitur, quam astruit S.Augüstinus lib.3.
de doctrin. christ, cap. 3. , et aliis in
lo c is . Sabatierius plures alios addit, q«11
ita quoque sentiunt. In Vulgata nostn
ita id effertur: Quis accusabit ailuefil
electos Dei ? Deus, qui iustificat, t'^'i
c s t , qui condemnetl AREV.
4. Habere notitiam . al. habere U0 ‘
' tiam artis grammaticac . AREV.
proprie singula ,conuenienterque pronuncientur . Propteréa et ac-
centuum vim oportet scire lectorem, vt nouerit, in qua syllaba
vox protendatur pronunciantis. Plerumque enim imperiti lectores
in verboriim accentibus errant, et solent irridere nos imperitiae
hi,qui videntur habere notitiam, detrahentes, et iurantes, penitus
nescire , quod dicimus.
5. Porro vox lectoris simplex erit, et clara,et ad omne pronunciationis
genus accommodata , plena succo virili , agrestem , et
subrusticum effugiens sonum , non humilis, nec adeo sublimis,
non fracta, vel tenera, nihilque feminenm sonans , neque cum
motu corporis , sed tantummodo cum grauitatis specie. Auribus
enim,et cordi consulere debet lector, non oculis, ne potius ex
seipso spectatores magis, quam auditores facial. Vetus opinio est,
lectores pronunciandi causa praecipuam curam vocis habuisse,vt
exaudiri in tumultu possent. Vnde et dudum lectores praecones,
vel proclamatores vocabantur.
C A P V T X I I .
De psalmistis.
i.IPsalmistarum , id est, cantorum principes , vel auctores Da-
uid,siue Asaph extiterunt. Isti enim post Moysen psalmos primi
composuerunt, et cantauerunt. Mortuo autem Asaph, filii eius in
ordinem subrogati sunt a Dauid, erantque psalmistae per succes-
sionem generis, sicut et ordo sacerdotalis , ipsique soli continuis
diebus in templo canebant candidis induti stolis , ad vocem vnitis
respondente choro .
2. Ex hoc veteri more ecclesia sumpsit exemplum nutriendi
psalmistas , quorum cantibus ad effectum Dei menres audientium
excitentur. Psalmistam autem et voce , et arte praeclarum, illu-
stremque esse oportet, ita vt oblectamento dulcedinis animos in-
citet auditorum. Vox enim eius non aspera, vel rauca,vel disso*
nans,sed canora erit, suauis , liquida, atque acuta, habenssonum,
5. A lii, v t exhaurire tumultum pos- ctamenta dulcedinis . Et paulo post., nec
sent. A lii, v t exaudiri multum possent. quae musicum gestum , v e l theatralem
AREVALVS . etrtem redolent. AREV.
Cap. XII. n. 2. Alii > ita vt ad able